ငါေနတာ လင္းတလွည္ ့မွိန္တလွည္ ့ၾကယ္ျမိဳ. ေလး တျမိဳ ့မွာ
ငါေနတာ မီးလင္းေနရင္ ဘယ္လိုမွမအိပ္တတ္တဲ ့ဇီဇာေၾကာင္တဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ “ဧည့္သည္လာရင္ မၾကည္ျဖဴတဲ့အိမ္ရွင္မ” နဲ ့တူတဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ
(ဧည္ ့စာရင္း တိုင္ရတယ္္ေလ)
ငါေနတာ တစ္နာရီေလာက္ ငရဲခံဖို ့အေရး ၁၀၀ က်ပ္္ေပးရတဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ သန္ ့႐ွင္းေစခ်င္လို ့မိုးစက္ေတြနဲ ့ေရခ်ိဳးေပးကာမွ တကိုယ္လံုးက အနာေတြစို႐ႊဲျပီး ပိုညစ္ပတ္သြားတဲ ့ ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ ပေထြးကမဆင္လို ့ တေန ့တျခား စုတ္ျခာလာတဲ ့ “သူဆင္းရဲမ”ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ ပေထြးကို႐ြံလို ့ပတ္ဝန္းက်င္က ဝိုင္းၾကဥ္ထားတဲ ့ “အထီးက်န္မ” ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ နာတာ႐ွည္ႏိုင္ငံေရးေဝဒနာတေန ့တျခား ဆိုး႐ြားလာတဲ “့လူမမာမ” ျမိဳ ့ေလးမွာ။
ငါေနတာ မႏွစ္ကမွ လင္ဆိုးၾကီးနဲ ့ကြာရွင္းခြင္ ့ရလိုက္တဲ ့ “တခုလပ္မ” ျမိဳ ့ေလးမွာ (ပ်ဥ္းမနားေျပာင္းသြားျပီေလ)
ငါေနတာ ေနပူေနတာေတာင္ “ခေမာက္”ေဆာင္းၾကည္ ့ခြင္ ့မရတဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ
ေကာင္းကင္ကို
ကဗ်ာအေဟာင္းေလးကိုပဲ ပံုနဲ ့ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။
Posts
9 comments:
ေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႕။
ရွင္းရွင္းေလးနဲ႔ ထိတယ္။
သင္ကာ
ဒါေပမယ့္...အဲဒီ ငါေနတဲ့ေနရာေလးကိုပဲ အသက္ေလာက္ခ်စ္၊ သံေယာဇဥ္ေတြရစ္ငင္ေနေတာ့...။
ငါေနတဲ့ေနရာ…ဆိုတဲ့ကဗ်ာေလးကိုၾကိဳက္တယ္ညီေလးေရ.အရင္ကတည္းကၾကိဳက္တာ.
သရုပ္မွန္ကဗ်ာေလးတပုဒ္ကို ေလးေလးနက္နက္ခံစားသြားပါတယ္
ဒီကဗ်ာေရးတဲ့ ပံုစံႀကိဳက္တယ္ ေကာင္းကင္ေရ။
kaung lite tar
ငါေနတာ တစ္နာရီေလာက္ ငရဲခံဖို ့အေရး ၁၀၀ က်ပ္္ေပးရတဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ.. ဘာအဓိပၸါယ္လဲဟင္.. ?
ဒီကဗ်ာေလးဖတ္ျပီး ျပံဳးမိတယ္.. idea ေလးေကာင္းတယ္။
အစ္မေရ။ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ငရဲ ခံရတာကိုေျပာတာပါ။ အေဝးၾကီး စီးရတဲ့ လူေတြကေတာ့ တစ္နာရီ မကဘူးေပါ့။
ေကာင္းလိုက္တဲ့သရုပ္ေဖာ္
ေကာင္းလိုက္တဲ့အေတြး
ဆက္ေရးပါ
ၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ႕ ..
Post a Comment