ကဗ်ာ

ဘဝကိုက စကားလုံးေတြျပဳသမွ်
ႏုရမယ့္ကဗ်ာ။

ငါဟာ ပန္းပြင့္ နဲ ့လိပ္ျပာတို ့့ရဲ ့
အခ်စ္ဆံုး ရင္ေသြးျဖစ္တယ္။
ခံစားခ်က္ေတြ ဝတ္မွဳန္ကူးတဲ့ေန ့မွာ ငါ့ကိုေမြးတယ္။

ငါဟာ ရိုးသားတဲ့မာယာေတြနဲ ့ အႏုပညာ စကားထာဝွက္တယ္။
ငါဟာ ဝိညာဥ္ေတြနဲ ့လိုက္တမ္းေျပးတမ္း ကစားတယ္။

တခ်ိဳ ့ကလည္း ငါ့ဓားတစ္ခ်က္မွာ
အားတက္ၾကသတဲ့။
ငါ့လက္သီးတစ္ခ်က္မွာ
လွ်ပ္စီးေတြ လက္ရမယ္။

တခ်ိဳ ့က ငါ့ကိုနားမလည္ၾကဘူး။
တခ်ိဳ ့က ငါ့ကို ေဝးေဝးကေရွာင္ဖို ့ေျပာၾကတယ္။

ကိစၥမရွိပါဘူး။
ငါကလည္း ခပ္နိမ့္နိမ့္ ေပတံေတြကို ဂရုမစိုက္ပါဘူး။
ငါ့ျဖစ္တည္မွဳနဲ ့ငါ
ျမတ္ႏိုးသူတို ့ရဲ ့ ႏွလံုးသားမွာ
ရိပ္ရိပ္ကေလး ပြင့္တယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ၊
အခ်စ္ကိုငတ္မြတ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့
လူတိုင္း ငါ့ကို ဦးညြတ္ရလိမ့္မယ္။

ေကာင္းကင္ကို