Saturday, January 19, 2008

ငါတို ့ဘဝနဲ ့ေမႊးရမယ့္ မီးေတာက္


ဒီဝဋ္က မကၽြတ္ခဲ့ရျခင္းရဲ ့ တရားခံ ဟာ
အဟိ ံသ လမ္းစဥ္လို ့မစြပ္စြဲပါနဲ ့။

အဲဒီ့ ေကာင္းကင္မွာ
အျမင့္ဆံုး ပ်ံသန္းခဲ့ၾကတဲ့
ေရႊဝါေရာင္ ဝိညာဥ္ေတြက
ကမ ၻာတုန္ေအာင္ ငိုလိမ့္မယ္။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္ဟာ
ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြ ပြင့္မေပးႏိုင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္အိုလို ့ မစြပ္စြဲပါနဲ ့။
ကမ ၻာအရပ္ရပ္က
ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့
သူရဲေကာင္း တို ့ရဲ ့ေသြးေတြက
ထပြက္ လိမ့္မယ္။

တရားခံ အစစ္ဟာ ငါတို ့ပဲျဖစ္တယ္။
ေတာ္လွန္ေရး ကစားကြက္မွာ
ကိုယ့္အသက္ကို ကုိယ္စေတးျပီး ကစားခဲ့တဲ့
သူရဲေကာင္းေတြကို ဖယ္ထုတ္ၾကည့္လိုက္။
ငါတို ့အမ်ားစုဟာ
ပါးစပ္က ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရး တာဝန္ေက်ပါတယ္။
လက္ေတြ ကေတာ့ ျပည္ဖ်က္ယႏၱရားၾကီးမွာ ေခြးသြားစိပ္ အျဖစ္ တာဝန္ေက်ၾကတယ္။
အမိန္ ့ေတြကို နာခံရင္းက အာဏာဖီဆန္ေရးလမ္းစဥ္ကို အာနိသင္ မရွိဘူးလို ့တံဆိပ္ကပ္ၾကတယ္။

တစ္ဘက္သတ္ၾကိဳးဝိုင္းအတြင္း
သူရဲေကာင္းေတြ လဲကြဲ ေနခ်ိန္မွာ
ငါတို ့အမ်ားစုက
ရုပ္ေသးရုပ္အျဖစ္ ရန္သူၾကိဳးဆြဲရာ ကေနရင္းနဲ ့
ကယ္တင္ရွင္ကို ေစာင့္ေနတဲ့သူေတြမ်ားတယ္။
ပြဲၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္က်ရံုနဲ ့ေတာ့
ဇာတ္လမ္းကလည္းေျပာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။

ေလလြတ္ရာ မိုးလြတ္ရာမွာ ဖ်ာအလုအယက္ခင္းေနသူတို ့၊
တရားခံအစစ္ဟာ သင္တို ့လည္းျဖစ္တယ္။
သင္တို ့ခင္းထားတဲ့ ဖ်ာေတြေအာက္မွာ
ေသြးစြန္းေနတဲ့ သဃၤန္းစေတြရွိတယ္။
သင္တို ့နင္းထားတဲ့လမ္းမွာ မ်က္ရည္ေတြက မေျခာက္ေသးဘူး။
ရန္သူကို ၾကိဳးမေပးႏိုင္ေသးခင္
ကိုယ့္လိပ္ျပာကို အရင္ ကိုယ္ၾကိဳးစင္တင္က်။

ငါတုိ ့အတၱေတြ တစ္ေယာက္တစ္ခြက္စီ ဝိုင္းေလာင္းထားၾကလို ့
ဒီအဆိပ္ပင္ၾကီး ဒီေလာက္ၾကီးလာတာ။
ေခတ္ကိုလက္ညိွဳးထိုးျပီးေတာ့ တီးလံုးအပ်က္နဲ ့မကၾကစမ္းပါနဲ ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခတ္ရဲ ့သားေကာင္လို ့ယူဆထားရင္ေတာ့
ေခတ္ရဲ ့မုဆိုးေတြက ပစ္မွာပဲ။
မုဆိုး ဆိုတာက ဥပုသ္ မေစာင့္ဘူးေလ။

ေသြးေတြနဲ ့ ထင္းေနေအာင္ ေရးထားတဲ့
ရန္ငါ ျပတ္ဖို ့ဆိုတဲ့ စကားလံုးနီနီရဲရဲဟာလည္း
စိမ္းစိမ္းျမင္တိုင္း လိုက္သတ္ဖို ့ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
လိပ္ျပာေတြ သန္ ့စင္ ေနဖို ့ေျပာတာ။
ရန္သူနဲ ့ငါတို ့လိပ္ျပာခ်င္း ကြဲေနရမယ္။
ညစ္ညမ္းေနတဲ့ ရန္သူ ့လိပ္ျပာကို မိတၱဴကူးေနရင္ေတာ့
ကိုယ့္တပ္ကိုယ္ျပန္ နင္းေနရလိမ့္မယ္။
တန္ဖိုးရွိတဲ့ စကားလံုးေတြကို အနက္ရွိဳင္းဆံုးအထိေတြးၾက။

ရန္သူ ့လိပ္ျပာက
ဘက္သားဟန္ေဆာင္ထားတဲ ့တခ်ိဳ ့ခႏၶာေတြမွာ ဝင္ပူးေတာ့
ရန္ငါ ဘယ္လုိ ျဖတ္ရမလဲ။
ေစတနာ ပင့္သက္ေတြကလည္း
ဝါးလံုးသိမ္း ရိုက္ခ်က္ေတြ အျဖစ္ မဆိုင္သူေတြကိုထိဦးမယ္။
မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ဆိုတာကလည္း
မိုးထဲေရထဲမွာ မွ ကၽြတ္တတ္တာ။

သူငယ္ခ်င္းတို ့
ေထာက္တိုင္ေတြကို ျဖိဳမယ္ဆိုရင္
ရွည္ရွည္ေဝးေဝး စဥ္းစားမေနနဲ ့။
ငါတို ့စိတ္ဓာတ္ေတြရဲ ့အနာအဆာမွန္သမွ်ဟာလည္း
ေထာက္တိုင္ေတြပဲျဖစ္တယ္။
အဲဒါေတြကို အရင္ျဖိဳၾက။

ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွင္း လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဟာလည္း
အာဏာရွင္ ဝါဒရဲ ့က်ဴငုတ္ပါပဲ
မရေသးတဲ့လြတ္လပ္ေရးေလး
ရတဲ့ အခါ အသက္ရွည္ေအာင္
ကိုယ့္က်ဴငုတ္ကို အခုကတည္းက ကိုယ္တုိင္ခုတ္ထားၾက။

အာဏာရွင္ဝါဒဆိုတဲ့
ဒီအျမစ္နဲ ့ဒီအပင္ရွိေနသေရြ ့
အကိုင္းအခက္ေတြကေတာ့ တစ္ခက္ခုတ္လည္း ေနာက္တစ္ခက္ထပ္ထြက္မွာပဲ။
တရြက္ေၾကြရင္ ေနာက္တစ္ရြက္ထပ္ေဝမွာပဲ။
အျမစ္ကိုတိုက္ရိုက္ျဖိဳဖို ့သာ ငါတို ့ပိုျပီးအာရံုစိုက္ရမယ္။
ငါတို ့လိုခ်င္တာဟာ ဟမၼဴရာဘီေျပာတဲ့ မ်က္လံုးတစ္လံုးမဟုတ္ဘူး။
လူလိုရွင္သန္ခြင့္သာျဖစ္တယ္။

ဒီပံု၊ ဒီစိတ္ဓာတ္ ဒီအေၾကာက္တရားေတြ နဲ ့
ငါတို ့ဘာသာ လက္ခံထားတဲ့ ငရဲကို
ႏွလံုးသားေတြ အျပင္းထန္ဆံုးေဖာက္ခြဲျပီး ထြက္ၾက။

ငါတို ့အားလံုး ညီရင္
ဘဝေတြထဲက ေသးေသးေလးကိုယ္စီဖဲ့ေပးျပီး မီးေမႊးၾကရံုနဲ ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမီးေတာက္က ဝုန္းခနဲ ထေတာက္မွာပါ။

ညာေတာင္ပံက အႏု၊ ဗယ္ေတာင္ပံက အၾကမ္းနဲ ့
ခြပ္ေဒါင္း ေျခသံေတြ လာျပီ။

ေကာင္းကင္ကို

မွတ္ခ်က္။ “ ေလလြတ္ရာ မိုးလြတ္ရာမွာ ဖ်ာအလုအယက္ခင္းေနသူတို ့” ဆိုတာ မိုးဒဏ္ေလဒဏ္ေၾကာင့္ မိုးလာခုိသူေတြ ၊ ေစတနာနဲ ့ လုပ္ေနသူေတြ ကိုေျပာျခင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီ အေရး အေၾကာင္းျပျပီး ကိုယ္က်ိဳးရွာေနသူ တစ္ခ်ိဳ ့ကိုသာ တိုက္ခိုက္လိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

“ညာေတာင္ပံက အႏု၊ ဗယ္ေတာင္ပံက အၾကမ္း” ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အၾကမ္းဆိုတဲ့ စကားလံုးက အၾကမ္းဖက္ဗံုးေဖာက္ခြဲမွဳ၊ အၾကမ္းဖက္ လက္စားေခ်မွဳေတြကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စနစ္တက် လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္မွဳ နဲ ့ အာဏာရွင္ေတြရဲ ့ အၾကမ္းဖက္မွဳက္ို ခုခံကာကြယ္မွဳကိုေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။

11 comments:

ညိမ္းညိဳ said...

အကိုကဗ်ာဆရာေရ မ်က္ရည္လည္ေအာင္ခံစားရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာဆရာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ေပၚလြင္သြာဒေအာင္ဒီလိုေလး သံုးခဲ႔ပါရေစ
ေႁမြေႁမြခ်င္းေျချမင္သတဲ႔ ကဗ်ာဆရာခ်င္း အလံုးအရင္းနဲ႔ကို ခံစားနားလည္မိပါတယ္ဗ်ာ။ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ :)

ေမပ်ိဳ said...

ဆရာေရ..
ကဗ်ာဖတ္သြားပါတယ္။ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစေနာ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေမပ်ိဳ

Anonymous said...

ကၽြန္ေတာ ္ဘာကို စဥ္းစားမိလည္းဆိုေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုနားေနခိ်န္အတြင္းမွာ နည္းျပက လုိအပ္ခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေျပာျပေနသလိုပဲ..
ဒီကဗ်ာေလးကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္မိတယ္

ေနာက္ၿပီးရန္သူဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း ထိတယ္ဗ်ာ..
၀န္ခံပါရေစ... ဘရားသားေရ

ပြဲၾကည္႕ရင္း မ်က္ရည္က်ျပရံု၊
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခတ္ရဲ႕သားေကာင္လို႕ အားငယ္ေနရံုနဲ႕
ဘယ္သူမွသနားၿပီး လြတ္လပ္ေရးႀကီး လာခ်မေပးနိုင္ပါဘူး... သိပ္မွန္တယ္ဗ်ာ..

အဓိက လူညီျခင္းအတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ နွစ္၂၀ကေန အခုထိ လိုေနေသးတာ အမွန္ပါပဲ...

တိုက္ပြဲကို လမ္းျပေပးတဲ ့ ဒီကဗ်ာအတြက္
ဂုဏ္ယူပါရေစ ဘရားသားေရ...

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ဒီဝဋ္က မကၽြတ္ခဲ့ရျခင္းရဲ ့ တရားခံ ဟာ
အဟိ ံသ လမ္းစဥ္လို ့မစြပ္စြဲပါနဲ ့။
အဲဒီ့ ေကာင္းကင္မွာ
အျမင့္ဆံုး ပ်ံသန္းခဲ့ၾကတဲ့
ေရႊဝါေရာင္ ဝိညာဥ္ေတြက
ကမ ၻာတုန္ေအာင္ ငိုလိမ့္မယ္။

လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္ဟာ
ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြ ပြင့္မေပးႏိုင္တဲ့ ဥယ်ာဥ္အိုလို ့ မစြပ္စြဲပါနဲ ့။
ကမ ၻာအရပ္ရပ္က
ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့
သူရဲေကာင္း တို ့ရဲ ့ေသြးေတြက
ထပြက္ လိမ့္မယ္။

တရားခံ အစစ္ဟာ ငါတို ့ပဲျဖစ္တယ္။
ေတာ္လွန္ေရး ကစားကြက္မွာ
ကိုယ့္အသက္ကို ကုိယ္စေတးျပီး ကစားခဲ့တဲ့
သူရဲေကာင္းေတြကို ဖယ္ထုတ္ၾကည့္လိုက္။
ငါတို ့အမ်ားစုဟာ
ပါးစပ္က ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရး တာဝန္ေက်ပါတယ္။
လက္ေတြ ကေတာ့ ျပည္ဖ်က္ယႏၱရားၾကီးမွာ ေခြးသြားစိပ္ အျဖစ္ တာဝန္ေက်ၾကတယ္။
အမိန္ ့ေတြကို နာခံရင္းက အာဏာဖီဆန္ေရးလမ္းစဥ္ကို အာနိသင္ မရွိဘူးလို ့တံဆိပ္ကပ္ၾကတယ္။

တစ္ဘက္သတ္ၾကိဳးဝိုင္းအတြင္း
သူရဲေကာင္းေတြ လဲကြဲ ေနခ်ိန္မွာ
ငါတို ့အမ်ားစုက
ရုပ္ေသးရုပ္အျဖစ္ ရန္သူၾကိဳးဆြဲရာ ကေနရင္းနဲ ့
ကယ္တင္ရွင္ကို ေစာင့္ေနတဲ့သူေတြမ်ားတယ္။
ပြဲၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္က်ရံုနဲ ့ေတာ့
ဇာတ္လမ္းကလည္းေျပာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။

ေလလြတ္ရာ မိုးလြတ္ရာမွာ ဖ်ာအလုအယက္ခင္းေနသူတို ့၊
တရားခံအစစ္ဟာ သင္တို ့လည္းျဖစ္တယ္။
သင္တို ့ခင္းထားတဲ့ ဖ်ာေတြေအာက္မွာ
ေသြးစြန္းေနတဲ့ သဃၤန္းစေတြရွိတယ္။
သင္တို ့နင္းထားတဲ့လမ္းမွာ မ်က္ရည္ေတြက မေျခာက္ေသးဘူး။
ရန္သူကို ၾကိဳးမေပးႏိုင္ေသးခင္
ကိုယ့္လိပ္ျပာကို အရင္ ကိုယ္ၾကိဳးစင္တင္က်။

ငါတုိ ့အတၱေတြ တစ္ေယာက္တစ္ခြက္စီ ဝိုင္းေလာင္းထားၾကလို ့
ဒီအဆိပ္ပင္ၾကီး ဒီေလာက္ၾကီးလာတာ။
ေခတ္ကိုလက္ညိွဳးထိုးျပီးေတာ့ တီးလံုးအပ်က္နဲ ့မကၾကစမ္းပါနဲ ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခတ္ရဲ ့သားေကာင္လို ့ယူဆထားရင္ေတာ့
ေခတ္ရဲ ့မုဆိုးေတြက ပစ္မွာပဲ။
မုဆိုး ဆိုတာက ဥပုသ္ မေစာင့္ဘူးေလ။

ေသြးေတြနဲ ့ ထင္းေနေအာင္ ေရးထားတဲ့
ရန္ငါ ျပတ္ဖို ့ဆိုတဲ့ စကားလံုးနီနီရဲရဲဟာလည္း
စိမ္းစိမ္းျမင္တိုင္း လိုက္သတ္ဖို ့ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
လိပ္ျပာေတြ သန္ ့စင္ ေနဖို ့ေျပာတာ။
ရန္သူနဲ ့ငါတို ့လိပ္ျပာခ်င္း ကြဲေနရမယ္။
ညစ္ညမ္းေနတဲ့ ရန္သူ ့လိပ္ျပာကို မိတၱဴကူးေနရင္ေတာ့
ကိုယ့္တပ္ကိုယ္ျပန္ နင္းေနရလိမ့္မယ္။
တန္ဖိုးရွိတဲ့ စကားလံုးေတြကို အနက္ရွိဳင္းဆံုးအထိေတြးၾက။

ရန္သူ ့လိပ္ျပာက
ဘက္သားဟန္ေဆာင္ထားတဲ ့တခ်ိဳ ့ခႏၶာေတြမွာ ဝင္ပူးေတာ့
ရန္ငါ ဘယ္လုိ ျဖတ္ရမလဲ။
ေစတနာ ပင့္သက္ေတြကလည္း
ဝါးလံုးသိမ္း ရိုက္ခ်က္ေတြ အျဖစ္ မဆိုင္သူေတြကိုထိဦးမယ္။
မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ဆိုတာကလည္း
မိုးထဲေရထဲမွာ မွ ကၽြတ္တတ္တာ။

သူငယ္ခ်င္းတို ့
ေထာက္တိုင္ေတြကို ျဖိဳမယ္ဆိုရင္
ရွည္ရွည္ေဝးေဝး စဥ္းစားမေနနဲ ့။
ငါတို ့စိတ္ဓာတ္ေတြရဲ ့အနာအဆာမွန္သမွ်ဟာလည္း
ေထာက္တိုင္ေတြပဲျဖစ္တယ္။
အဲဒါေတြကို အရင္ျဖိဳၾက။

ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွင္း လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဟာလည္း
အာဏာရွင္ ဝါဒရဲ ့က်ဴငုတ္ပါပဲ
မရေသးတဲ့လြတ္လပ္ေရးေလး
ရတဲ့ အခါ အသက္ရွည္ေအာင္
ကိုယ့္က်ဴငုတ္ကို အခုကတည္းက ကိုယ္တုိင္ခုတ္ထားၾက။

အာဏာရွင္ဝါဒဆိုတဲ့
ဒီအျမစ္နဲ ့ဒီအပင္ရွိေနသေရြ ့
အကိုင္းအခက္ေတြကေတာ့ တစ္ခက္ခုတ္လည္း ေနာက္တစ္ခက္ထပ္ထြက္မွာပဲ။
တရြက္ေၾကြရင္ ေနာက္တစ္ရြက္ထပ္ေဝမွာပဲ။
အျမစ္ကိုတိုက္ရိုက္ျဖိဳဖို ့သာ ငါတို ့ပိုျပီးအာရံုစိုက္ရမယ္။
ငါတို ့လိုခ်င္တာဟာ ဟမၼဴရာဘီေျပာတဲ့ မ်က္လံုးတစ္လံုးမဟုတ္ဘူး။
လူလိုရွင္သန္ခြင့္သာျဖစ္တယ္။

ဒီပံု၊ ဒီစိတ္ဓာတ္ ဒီအေၾကာက္တရားေတြ နဲ ့
ငါတို ့ဘာသာ လက္ခံထားတဲ့ ငရဲကို
ႏွလံုးသားေတြ အျပင္းထန္ဆံုးေဖာက္ခြဲျပီး ထြက္ၾက။

ငါတို ့အားလံုး ညီရင္
ဘဝေတြထဲက ေသးေသးေလးကိုယ္စီဖဲ့ေပးျပီး မီးေမႊးၾကရံုနဲ ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမီးေတာက္က ဝုန္းခနဲ ထေတာက္မွာပါ။

ညာေတာင္ပံက အႏု၊ ဗယ္ေတာင္ပံက အၾကမ္းနဲ ့
ခြပ္ေဒါင္း ေျခသံေတြ လာျပီ။
ကဗ််ာတပုဒ္လံုးက အႏွစ္ေတြခ်ည့္ဘဲ
ဆက္သာခ်ညီေလးေရ.ဒီလိုအေရးအသားေတြအမ်ားၾကီးလိုအပ္ေနေသးတယ္

Anonymous said...

ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ပဲ ငါတို ့အားလံုး ညီဖို႕နဲ႕ ဘဝေတြထဲက ေသးေသးေလးကိုယ္စီဖဲ့ေပးျပီး မီးေမႊးၾကစို႕
ရွင္းလင္းခ်က္ေတြက ေကာင္းေပမဲ႕ မလိုပါဘူးကြာ နားလည္ျပီးသား သြားေနတာ အဖ်က္လမ္းစဥ္မွ မဟုတ္တာေလ လူလိုရွင္သန္ခြင္႕ပါ

ေရႊဂ်မ္း said...

ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ စကားလုံးေတြက လူကုိ ၾကက္သီးထေစတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္လည္း အားမလုိ အားမရ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီလုိ ကဗ်ာေကာင္းေတြေရးတဲ့အတြက္ အရမ္းေလးစားပါတယ္ ကုိေကာင္းကင္ေရ။

Anonymous said...

သူငယ္ခ်င္းတို ့
ေထာက္တိုင္ေတြကို ျဖိဳမယ္ဆိုရင္
ရွည္ရွည္ေဝးေဝး စဥ္းစားမေနနဲ ့။
ငါတို ့စိတ္ဓာတ္ေတြရဲ ့အနာအဆာမွန္သမွ်ဟာလည္း
ေထာက္တိုင္ေတြပဲျဖစ္တယ္။
အဲဒါေတြကို အရင္ျဖိဳၾက။

ဘာမွရွင္းျပမေနနဲ႔ ကဗ်ာဆရာ။ ဒီတပုိဒ္နဲ႔တင္ လုံေလာက္တယ္။ အဲဒါ ဒီအေရးေတာ္ပုံႀကီးတခုလုံးရဲ႕ အလုပ္လမ္းၫြဳန္ပဲ။

ခင္ဗ်ားကဗ်ာေရွ႕ေမွာက္မွာ က်ေနာ့္ေဒါက္တုိင္ေတြလည္း အလဲလဲအကြဲကြဲ..။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်းဇူးတင္တယ္။

Pinkgold said...

မိုက္တယ္အကို
ဖတ္ေနလိုက္တာ
ကဗ်ာဆံုးမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ဘူး
စာသားေတြ ဓါးလိုထက္တယ္

Mintasay said...

တကယ္လာၿပီးတကယ္ခံစားသြားတယ္...Heart htee တယ္ဗ်ာ..အေရးအသားေတြက

မွ်ားျပာ said...

အေပၚဆံုးက ကဗ်ာဆရာေျပာသလိုပါပဲ အစ္ကို
အဆင္ေျပပါေစ။

ကုိေပါ said...

အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ပါ။