Saturday, February 16, 2008

ရင္ထဲက အေမ



အေမဟာ…
ဝါးလံုးေခါင္းထက္ေတာင္ က်ဥ္းတဲ့
စစ္ဖိနပ္ အတြင္းမွာ
မရမက သာေပးရွာတဲ့ လမင္း။

အေမဟာ…
ဒဏ္ရာေတြကို ၾကိဳးအျဖစ္တပ္ျပီး
ကမၻာတုန္ေအာင္ ျမည္တဲ့သီခ်င္း။

အေမေနျပခဲ့တ့ဲ အတၳဳပၸတၱိနဲ ့ သားတို ့သတၱိေတြကို ဆူပြက္ေနေအာင္ ႏွိဳးထားတာ။
အေမေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြနဲ ့သားတို ့ေသြးေတြကို နီရဲေနေအာင္ ဆိုးထားတာ။

အေမ့ရင္ထဲက ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ဆြဲထုတ္
ဓားတစ္လက္လုပ္ျပီး
အဲဒီ့ မိစၦာေတာအုပ္ကို သားတို ့ခုတ္ၾကမယ္ အေမ။

ေသြးဆာေနတဲ့ဘီလူးေတြက
စံမမီတဲ့ သူတို ့ဘဝေလွနံမွာ
အာဏာကို ေအာင္ျမင္မွဳ အျဖစ္ တရားေသ ဓားထစ္ေနခ်ိန္မွာ
အေမကေတာ့ ကရုဏာ ႏွလံုးသားနဲ ့
ျပည္သူ ့ငိုသံကို နားစြင့္တယ္။

အေမဟာ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းထဲမွာ ေလွာင္ထားခံရတဲ့ ငွက္ကေလး တစ္ေကာင္၊
ပ်ံခြင့္မရတဲ့ ငွက္အားလံုးတို ့ရဲ ့ေခါင္းေဆာင္ေပါ့။
အေမက ပ်ံခြင့္မရေပမယ့္ အေမ့နာမည္ကေတာ့ ဟိုး…ေကာင္းကင္ဖ်ားမွာပ်ံေနတယ္။
အေမ့ နာမည္တစ္လံုးကို ျပည္သူေတြအတြက္ အေမသံုးခ်င္ေနမွာပဲေနာ္။

ျပည္သူ ့ေမတၱာေတြသာ ပန္းပြင့္ေလးေတြျဖစ္မယ္ဆိုရင္
ျပည္သူတိုင္းက ပန္းပြင့္တစ္ပြင့္စီေပးလို ့
အေမ့ ဘဝဥယ်ာဥ္မွာ ပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ ့ျပည့္ေနေလာက္ျပီ။
အဲဒီ့ ပန္းရနံ ့ေတြေပါ့။
သူတို ့မလိုတမာစိတ္နဲ ့ဘယ္လိုဖံုးဖံုး
ကမၻာတစ္ခုလံုး ေမႊးေနတာ။

မိစ ၦာေတြကေတာ့
ေသနတ္ကို မလႊတ္တမ္းကိုင္ျပီး
မီးေလာင္ေနတဲ့ ကုလားထုိင္ေတြေပၚ အတင္းတက္ထုိင္ေနၾကတယ္ အေမ။
အဲဒီ့ မိစၦာေတြေပါ့၊
သူရဲေဘာ ေၾကာင္လိုက္ၾကတာ။
အေမ့ကို ရင္မဆိုင္ရဲလို ့၊
အေမ့ကို မယွဥ္ျပိဳင္ရဲလို ့
အေမ့ကိုသီးျခား ခြဲထုတ္
အေမ့စာမ်က္ႏွာေတြကို သမိုင္းထဲက အတင္းဆြဲစုတ္လည္း
အေမ့ ပံုရိပ္ေတြက သားတို ့အသည္းထဲမွာ
စုတ္နဲ ့ထိုးထားသလို စြဲျပီးသား။

ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို ေျပာပါေစ
အေမဟာ အေမျဖစ္ေနေသးသေရြ ့
သားတို ့ခ်စ္ေနမယ္။
ရင္ထဲမွာ အေမ အျမဲရွိေနမယ္။

ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အေမဟာ ….
က်ဆံုးခဲ့တဲ့ ရင္ေသြးေတြအတြက္
အေမ့အိမ္ေလးထဲမွာ တိတ္တိတ္ကေလး ငိုေနမလား။
ဒါမွမဟုတ္ ဒုကၡပင္လယ္ေဝေနတဲ့ ရင္ေသြးေတြအတြက္
ဆုေတာင္းေမတၱာေတးသီခ်င္းေတြကို တိတ္တိတ္ကေလးဆိုေနမလား။

အေမ့ရဲ ့ အၾကင္နာလက္နဲ ့
သားတို ့ေနတဲ့ ပုခက္ေလးကို
ညင္သာစြာ လႊဲေပးမယ္ ့ေန ့ရက္ေတြကို ေမွ်ာ္ေနမယ္။

အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးရဲ ့ေကာင္းကင္
အေမ မိုးမယ့္ ေန ့ေတြဆီကို သားတုိ ့အားလံုး ေရာက္ခ်င္လွျပီ။
အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး ရဲ ့မိခင္
အေမပ်ိဳးမယ့္ ဥယ်ာဥ္ကို သားတို ့အားလံုး ၾကည့္ခ်င္လွျပီ။

ေကာင္းကင္ကို
(၁၅ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၀၈)

9 comments:

Pinkgold said...

မိုက္တယ္ အကိုေရ
စကားလံုးေတြနဲ႔ လက္ရွိကို ထိေအာင္ေရးႏိုင္တယ္
နင့္ခနဲပဲ ခံစားသြားရတယ္

ေမပ်ိဳ said...

ဆရာေရ
အေမလြတ္လာမယ့္ ေန႔ရက္ေတြကို ေစာင့္ၾကိဳေနပါတယ္။

ကဗ်ာေလးက အရမ္းေကာင္းတာပဲဆရာ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေမပ်ိဳ

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ျပည္သူ ့ေမတၱာေတြသာ ပန္းပြင့္ေလးေတြျဖစ္မယ္ဆိုရင္
ျပည္သူတိုင္းက ပန္းပြင့္တစ္ပြင့္စီေပးလို ့
အေမ့ ဘဝဥယ်ာဥ္မွာ ပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ ့ျပည့္ေနေလာက္ျပီ။
အဲဒီ့ ပန္းရနံ ့ေတြေပါ့။
သူတို ့မလိုတမာစိတ္နဲ ့ဘယ္လိုဖံုးဖံုး
ကမၻာတစ္ခုလံုး ေမႊးေနတာ။
ကဗ်ာေလးေတြကၿငိတယ္ ရင္ထဲ အၿမဲ...
ေကာင္းတယ္ညီေလးေရ..

Nyein Chan Aung said...

အေမဟာ…
ဝါးလံုးေခါင္းထက္ေတာင္ က်ဥ္းတဲ့
စစ္ဖိနပ္ အတြင္းမွာ
မရမက သာေပးရွာတဲ့ လမင္း။

အေမဟာ…
ဒဏ္ရာေတြကို ၾကိဳးအျဖစ္တပ္ျပီး
ကမၻာတုန္ေအာင္ ျမည္တဲ့သီခ်င္း။

အေမေနျပခဲ့တ့ဲ အတၳဳပၸတၱိနဲ ့ သားတို ့သတၱိေတြကို ဆူပြက္ေနေအာင္ ႏွိဳးထားတာ။
အေမေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြနဲ ့သားတို ့ေသြးေတြကို နီရဲေနေအာင္ ဆိုးထားတာ။

အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုးရဲ ့ေကာင္းကင္
အေမ မိုးမယ့္ ေန ့ေတြဆီကို သားတုိ ့အားလံုး ေရာက္ခ်င္လွျပီ။
အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး ရဲ ့မိခင္
အေမပ်ိဳးမယ့္ ဥယ်ာဥ္ကို သားတို ့အားလံုး ၾကည့္ခ်င္လွျပီ။

လင္းလက္ၾကယ္စင္ said...

ဖတ္ရင္းနဲ႕မ်က္ရည္၀ဲမိတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ .. ယံုၾကည္ျခင္းေတြ.. ခိုင္မာေနတဲ့ တြဲလက္ေတြ .. ေသြးနဲ႕ရင္းထားတဲ့ ၾကိဳးစားမႈေတြ .. ဘ၀မ်ားစြာရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံေတြ .. အားလံုးေနာက္ကြယ္မွာ ဒီပ်ိဳးဥယ်ာဥ္ေလး က်ိန္းေသေပါက္ရွင္သန္ျဖစ္ထြန္းလာမွာပါေနာ္ :)

Anonymous said...

ဒီကဗ်ာေလးလည္း ေကာင္းတာပါပဲ။

Unknown said...

ကြ်န္ေတာ္ မေျပာေတာ့ဘူး အကိုရာ... :)

တန္ခူး said...

တကယ္ေတာ့တို႔က ကဗ်ာဆရာနဲ႔ေမာင္နွမေတြပဲ။

su wai said...

ကိုေကာင္းကင္ေရ…မဖတ္ရေသးတဲ႔ ကဗ်ာေတြအကုန္ ဖတ္သြားပါတယ္။ ကဗ်ာေတြက တစ္ပုဒ္တစ္မ်ိဳးစီ အားလံုးေကာင္းလို႔ ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ `ငါတုိ႔ထဲက တခ်ိဳ႕သုိ႔´မွာ `ငါတုိ႔ထဲက တခ်ိဳ႕က ယံုၾကည္ခ်က္ေတြပန္ၿပီး ေယာနသံစင္ေရာ္လို ပ်ံေနခ်ိန္မွာ … ငါတို႔ထဲက တခ်ိဳ႕က ကိုယ္႔အနာဂတ္ကို ကိုယ္တိုင္ေသာ႔ခတ္ ေသာ႔တံကုိ မိစၧာေတြဆီအပ္လို႔ ´ဆိုတဲ႔ အပိုဒ္ကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။ `မကၽြတ္ေသးတဲ႔ တေစၧ´ မွာ ကိုေကာင္းကင္ရဲ႕ အိမ္အလြမ္းေတြကို ရင္နင္႔ေအာင္ပဲ ခံစားမိပါတယ္။ သူမ်ားတိုင္းျပည္မွာ အလုပ္သြားလုပ္ရတဲ႔သူေတြရဲ႕ ဘ၀ကိုလဲ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ `ရင္ထဲက အေမ´ကေတာ႔ ေျပာစရာကို မလိုေတာ႔ပါဘူး။ သားသမီးေတြအားလံုးရဲ႕ ရင္ထဲကစကားေတြကို ကိုယ္စားေျပာေပးတဲ႔ ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ေလးစားအားက်မိပါတယ္ ကိုေကာင္းကင္ရယ္ … ။