ယခုႏွစ္သည္ကား ေကာင္းေသာႏွစ္ျဖစ္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္မူ စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္ရာ ႏွစ္ကာလလည္းျဖစ္၏။ အမ်ိဳးေကာင္းသားတို ့အိတ္ထဲမွ စည္းစိမ္ဥစၥာ အသျပာေငြေၾကးတို ့ အႏုတ္အသိမ္း အေပးအယူ အေၾကြးထူထပ္ရာ သမယလည္းျဖစ္၏။ အေၾကာင္းမူ ၂၀၀၆ ကမၻာ ့ဖလား ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲ ၾကီးကို ဂ်ာမနီႏုိင္ငံတြင္ ဝွဲခ်ီးက်င္းပ ေျခစြမ္းျပဘိၾကရာ ႏွစ္ကာလ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ဘိပါေခ်သည္တကား တမံု ့သတည္း။
(ႏွစ္)
လူမွဳေဗဒဆိုင္ရာ သိပၸံပညာရွင္တို ့က ေဘာလံုးပြဲဆိုသည္မွာ ေသြးမထြက္ေသာ စစ္ပြဲမ်ားဟူ၍ တင္စားျမြက္ဆိုခဲ့ၾကေခ်ရာ အၾကင္အႏွီစကားကို ကၽြႏု္ပ္ ဂ်က္ကြမ္းျခံကုန္း ၾကိဳက္၏။ လူမ်ိးအလိုက္ ႏိုင္ငံအလိုက္ မိမိတိုင္းျပည္၏ အေကာင္းဆံုး အညြန္ ့ဆံုး လူသယံဇာတမ်ားကို တူးေဖာ္ေရြးထုတ္ကာ ကမၻာ့ေရွ ့ေမွာက္၌ ခ်ျပလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ မိမိတို ့၏ ဉာဏခြန္အား၊ ကာယခြန္အား ဘယ့္ကေလာက္ရွိထားသည္ကို ရွဴစားေတာ္မူၾကပါခင္ဗ် ဟူလို။
(သံုး)
ေဘာလံုးပြဲ တစ္ပြဲသည္ အႏုပညာတစ္ရပ္ျဖစ္၏။ ေရွ ့ဘာျဖစ္မလဲ ေရွ ့ဘာျဖစ္မလဲႏွင့္ တထိတ္ထိတ္ၾကည့္ေနရသည္မွာ အားျပိဳင္မွဳ(conflict) အေကာင္းဆံုးျဖစ္သျဖင့္ ဝတၳဳတိုေကာင္းတစ္ပုဒ္ႏွင့္ အလားသ႑န္တူ၏။
ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲသည္ ရူပေဗဒသင္ခန္းစာတစ္ရပ္လည္း ျဖစ္၏။ အရွိန္တို ့အဟုန္တို ့ အားတို ့မွ်ေျခတို ့အင္နားရွားတို ့ေပါင္းစုပါဝင္၏။
ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲသည္ သခ်ာၤပုစၥာတစ္ပုဒ္လည္း ျဖစ္၏။ ေထာင့္က်ဥ္း ေထာင့္က်ယ္ မ်ဥ္းတို မ်ဥ္းရွည္ မ်ဥ္းေျဖာင့္ မ်ဥ္းေကြး ေပးယူလွဳပ္ရွား ကစားေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္ဘိတံုေခ်၏။
အႏို ့အျပင္ ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲဟူသည္ကား ဆိုက္ေကာ္ေလာ္ဂ်ီ ေခၚ စိတၱေဗဒေလ့က်င့္ခန္းမ်ားလည္းျဖစ္၏။ တစ္ဘက္လူ တစ္ဘက္အသင္း၏ စိတ္ကိုအကဲခတ္ကာ မိမိတို ့က ထိုးေဖာက္ေမႊေႏွာက္ ေဆာ့ကစားရျခင္းျဖစ္ေခ်တံု၏။
သို ့ျဖစ္ေခ်ရာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းမ်ားကို ေပါင္းစပ္ဖြဲ ့စည္းထားသည့္ မဟာအႏုပညာေတာ္ဝင္ အားကစားျဖစ္ေခ်သျဖင့္ လူတိုင္းၾကိဳက္ေဘာလံုးျဖစ္ေနရသည္မွာ ဘဇာမွ မဆန္းၾကယ္လွပါေခ်တည့္။
(ေလး)
ေဘာလံုးအေၾကာင္း စဥ္းစားေသာ္ ကၽြႏု္ပ္၏ဆရာ နႏၵသိန္းဇံကို သတိရမိ၏။ ဆရာ နႏၵသိန္းဇံကား ေဘာလံုးပြဲကို ခံတြင္းေတြ ့ဟန္မတူ။ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဆရာ့စကား အခ်ိဳ ့ကို ကၽြႏု္ပ္ သတိရမိ၏။
“ေဘာလံုးကစားေနတာကို ကိုယ္ေလ့လာေနတာၾကာျပီ။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ဂိုးေပါက္ထဲကို ဝင္ေအာင္သြင္းႏိုင္ဖို ့လုိက္လုေနၾကတာပါပဲဗ်ာ” ဟူသတည္း။
ဟုတ္မဟုတ္ကိုကား ေအာင္ေက်ာ္ဦး ေခၚ ၾကြက္နီေခၚ သိမ္းတင္သား ေခၚ ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး ေခၚ စုတ္ဖတ္ဖတ္ႏွင့္ လူအား ေမးရပါအံံ့။
(ငါး)
ေဘာလံုးအေၾကာင္း စဥ္းစားသည္တြင္ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေဝးသည္လည္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ေကာင္းသူပင္။ အၾကင္ကဗ်ာဆရာကား ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္း စလိုက္သည္ႏွင့္….
“ပုသိမ္ တကၠသိုလ္မွာ တုန္းက ကိုယ္က ျမန္မာစာအသင္း selection (လက္ေရြးစင္) ေလကြာ” ဟူသတည္း။
အႏို ့ႏွင့္ ကာလအတန္ၾကာေလေသာ္ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိ။ အထက္ပါစကားကို ေျပာဆုိသည့္အခိုက္ ကၽြႏု္ပ္က ေမးမိေခ်၏။
“အႏို ့ ပုသိမ္တကၠသိုလ္ ျမန္မာစာဘာသာမွ ေယာက်္ားေလး ဘယ္ေလာက္ရွိေခ်သတုန္းဗ်ာ”
ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေဝးကား ေခတၱေတာ့ ေတြသြားပါေခ်၏။ ျပီးမွ….
“ဆယ့္ေလးငါးေယာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့ဗ်ာ” ဟူသတည္း။
ခက္ခဲနက္နဲစြာျဖင့္ အက်ပ္အတည္းၾကားမွ selection ျဖစ္လာရရွာသူ ေမာင္ေအာင္ေဝးကေလးပင္တကား တမံု ့သတည္း။
(ေျခာက္)
၂၀၀၆ ဂ်ာမနီ ကမၻာ့ဖလား အေၾကာင္း စကားစရာက တို ့အစ္ကိုၾကီး ခ်စ္ဦးညိဳအေၾကာင္းကိုလည္း သြားသတိရမိျပန္၏။ သူကေဟာေျပာပြဲတိုင္းတြင္ ေဘာလံုးပြဲတစ္ခု အေၾကာင္း မၾကာမၾကာ ေျပာတတ္သူျဖစ္၏။
မ်က္ေစ့ ကန္းေနသူတို ့ေဘာလံုးအသင္းႏွင့္ ရူးသြပ္ေနသူတို ့ေဘာလံုးအသင္း ကစားၾကသည္ ဆို၏။ မ်က္ေစ့ ကန္းေနသူတို ့ ေဘာလံုးကန္ႏိုင္ၾကေစရန္ ေဘာလံုးတြင္ ျခဴကေလးဆြဲေပးထား၏။ အသင္းသားအခ်င္းခ်င္း သိႏုိင္ေစရန္ မ်က္ေစ့ ကန္းေနသူ ကစားသမားမ်ား၏ ေျခေထာက္မ်ားတြင္လည္း ျခဴကေလးမ်ား ဆြဲေပးထားသည္ဆို၏။ အႏို ့အျပင္ ဂိုးေပါက္မ်ားတြင္လည္း ျခဴဆြဲကာ အသံေပးထားသည္ဆို၏။ အႏို ့ျဖင့္ကန္ၾကရာ ေနာက္ဆံုးတြင္ မ်က္ေစ့ကန္းေနသူတို ့အသင္းက ၁၁ဂိုး ဂိုးမရွိျဖင့္ အႏုိင္ရသြားေသာ ပံုျပင္ျဖစ္ပါ၏။ ထုိ ၁၁ ဂိုးမွာ မ်က္ေစ့ကန္းေနသူတို ့က သြင္းေသာ ဂိုးမဟုတ္တံုပဲ ရူးေနသူတို ့က မိမိတို ့ဂိုးကို မိမိတို ့(ဂိုးသမားအပါအဝင္) တစ္ေယာက္တစ္ကိုးစီ (တာဝန္သိသိ) ျပန္သြင္း ခဲ့ၾက ျခင္းေၾကာင့္ မ်က္ေစ့ ကန္းေနသူတို ့က ႏိုင္သြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ထိုအႏွီ အစ္ကိုၾကီး ခ်စ္ဦးညိဳက ရွင္းျပခဲ့ေသးပါ၏။ အသိတရားကန္းျခင္းသည္ မ်က္ေစ့ကန္းျခင္းထက္ဆိုးေၾကာင္း ဥပေဒထုတ္ကာ ဆံုးမေတာ္လည္း မူပါေသး၏။ သာဓု သာဓု သာဓု။
အႏွီပံုျပင္ကို မမ စမ္းစမ္းႏြဲ ့(သာယာဝတီ) ထံမွ ရသည္ဆုိ၏။ မမ စမ္းစမ္းႏြဲ ့ကလည္း လူထုဦးလွထံမွရသည္ဟု ဆိုျပန္၏။ လူထုဦးလွ အဘယ္ကရသည္ကိုမူ ေမးရန္ခက္ေပစြ။
(ခုနစ္)
ေဘာလံုးႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ ဟာသတစ္ပုဒ္ကို ဆရာေဖလင္းသစ္၏ ေဟာဒီေလာကီထဲတြင္လည္း ဖတ္လုိက္ဖူး၏။ အႏွီဟာသကိုပင္ ကိုေဆြမင္း(ဓႏုျဖဴ)က သူ၏တြတ္ပီထဲတြင္ ထည့္သံုးထားျပန္ပါ၏။
ရပ္ကြက္ေပါင္းစံု ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲ၏ ေနာက္ဆံုးဗိုလ္လုပြဲအျပီး ဆုခ်ီးျမွင့္ အခမ္းအနားတြင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းဘာမွမသိသူ သူၾကီးက အေမးအျမန္း အစံုအစမ္း လံုးဝ မရွိပဲ အပိတ္မိန္ ့ခြန္း နိဂံုးခ်ဳပ္စကား တက္ေျပာ၏။ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ လုယက္ကစားသြားၾကသည့္ အားကစားသမားမ်ားကို လြန္မင္းစြာ အားနာမိဟန္ျဖင့္….
“သည္ႏွစ္ ရပ္ရြာရဲ ့ ဘ႑ာေရးအေျခအေနအရ ေဘာလံုး တစ္လံးတည္း ခ်ေပးထားရတာကို အလြန္အားနာပါတယ္။ ေဘာလံုးေစ်းကလည္းၾကီးတယ္ မဟုတ္လား။ အႏို ့ေသာ္ ေရွ ့ႏွစ္မ်ားမွာ လူေစ့တက္ေစ့ အားရပါးရ စိတ္ၾကိဳက္ကစားႏုိင္ဖုိ ့ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ လုယက္မေနၾကရဖို ့အတြက္ ၂၂ လံုးခ်ထားမေပးႏိုင္လင့္ေစကာမူ ေလးငါးဆယ္လံုး ခ်ထားေပးဖို ့ ကတိျပဳရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား” ဟူလို။
(ရွစ္)
အႏို ့ကလို ေဘာလံုးေလာက ၾသခ်ဖြယ္ရာ ေထြလီကာလီမ်ားထဲတြင္ ကၽြႏု္ပ္ဆရာၾကီးဂ်က္၏ အသည္းကိုခိုက္သြားေစေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္တစ္ပုဒ္ကို ကရင္ျပည္နယ္၊ လွိဳင္းဘြဲ ့ဘက္မွ ၾကားခဲ့ရျပန္ေခ်၏။ အလယ္တန္းေက်ာင္းေပါင္းစံု ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲဟူေခ်သတည္း။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကေလးေတြ ေပေပါ့။
အသို ့ႏွင့္ ေဘာလံုးပြဲၾကီး ဝွဲခ်ီးက်င္းပခဲ့ၾကရာ ေနာက္ဆံုးဗိုလ္လုပြဲသို ့ ႏွစ္သင္းတက္ကာလာသည္ ဆုိ၏။ ထိုေန ့က ဗိုလ္လုပြဲဆိုေသာ္လည္း မိုးကသည္းထန္ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြက ျပည့္လွ်ံ ျဖစ္ေနရာ ပရိသတ္မွာ အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိသည္ဟုလည္း ဆိုပါ၏။ သို ့ေသာ္ ျပိဳင္ဘက္အသင္းတစ္သင္းမွ သင္းတို ့၏ ရြာမွေန၍ ေခ်ာင္းမ်ားေျမာင္းမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး ေဘာလံုးကြင္းသို ့လာရမည္ျဖစ္ရာ မိုးထန္ ေခ်ာင္းလွ်ံေၾကာင့္ ပသို ့မွ မလာေရာက္ႏုိင္ခဲ့ပဲ ရွိပါ၏။ အႏွီတြင္ ေဘာလံုးပြဲတို ့၏ ထံုးစံ မလာသူကို အရွံဳးေပးရန္ျဖစ္ပါ၏။ သို ့ေသာ္…..
ေဘာလံုးပြဲနာယက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးအပါအဝင္ ျပိဳင္ပြဲက်င္းပေရး အဖြဲ ့က မည္သို ့မွ် ေဘာလံုးကို မကစားပဲ လာေသာအသင္းကို အႏုိင္ေပးရသည္မွာ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ ့ေသြ ့ ႏိုင္လွေၾကာင္း၊ ထို ့ေၾကာင့္ လာေသာအသင္းတစ္သင္းတည္း ပြဲကို အျဖစ္ ကစားေစလိုေၾကာင္း၊ ၅မိနစ္ ကစားျပီးေနာက္ လူတစ္ေယာက္မွ မရွိသည့္ တစ္ဖက္အသင္း၏ ဂိုးထဲသို ့ ၁ဂိုး ကန္သြင္ေစလို ေၾကာင္း၊ အကယ္၍ မသြင္းႏုိင္ခဲ့ေသာ္ အရွံဳးေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာတူမွ်ၾကကာ ကြင္းလယ္တြင္ေဘာလံုးကိုခ် တြီကနဲ မွဳတ္ျပီးသည့္ သကာလ စတင္ကစားၾကပါေခ်၏။ သို ့ေသာ္ ထုိအသင္း ရွံဳးပါသည္။ ၅ မိနစ္စြန္းသည္ အထိ သတ္မွတ္ေသာ ၁ဂိုးကို မသြင္းႏုိင္ၾကရွာ။ အေၾကာင္းမွာကား သူသြင္းမည္ ငါသြင္းမည္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ေဘာလံုးကို တစ္ေယာက္ လိုက္လုေနၾကရင္း မည္သူမွ မသြင္းလိုက္ႏုိင္ပဲ အရွံဳးေတြ ့သြားခဲ့ရသည္ ဆိုပါ၏။ ထိုအံ့ၾသဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မွန္ ေဘာလံုးပြဲမွာ ကၽြႏု္ပ္ ဂ်က္ကြမ္းျခံကုန္း၏ အသည္းကို အခုိက္ဆံုးျဖစ္ပါ၏။
(ႏွစ္)
လူမွဳေဗဒဆိုင္ရာ သိပၸံပညာရွင္တို ့က ေဘာလံုးပြဲဆိုသည္မွာ ေသြးမထြက္ေသာ စစ္ပြဲမ်ားဟူ၍ တင္စားျမြက္ဆိုခဲ့ၾကေခ်ရာ အၾကင္အႏွီစကားကို ကၽြႏု္ပ္ ဂ်က္ကြမ္းျခံကုန္း ၾကိဳက္၏။ လူမ်ိးအလိုက္ ႏိုင္ငံအလိုက္ မိမိတိုင္းျပည္၏ အေကာင္းဆံုး အညြန္ ့ဆံုး လူသယံဇာတမ်ားကို တူးေဖာ္ေရြးထုတ္ကာ ကမၻာ့ေရွ ့ေမွာက္၌ ခ်ျပလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ မိမိတို ့၏ ဉာဏခြန္အား၊ ကာယခြန္အား ဘယ့္ကေလာက္ရွိထားသည္ကို ရွဴစားေတာ္မူၾကပါခင္ဗ် ဟူလို။
(သံုး)
ေဘာလံုးပြဲ တစ္ပြဲသည္ အႏုပညာတစ္ရပ္ျဖစ္၏။ ေရွ ့ဘာျဖစ္မလဲ ေရွ ့ဘာျဖစ္မလဲႏွင့္ တထိတ္ထိတ္ၾကည့္ေနရသည္မွာ အားျပိဳင္မွဳ(conflict) အေကာင္းဆံုးျဖစ္သျဖင့္ ဝတၳဳတိုေကာင္းတစ္ပုဒ္ႏွင့္ အလားသ႑န္တူ၏။
ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲသည္ ရူပေဗဒသင္ခန္းစာတစ္ရပ္လည္း ျဖစ္၏။ အရွိန္တို ့အဟုန္တို ့ အားတို ့မွ်ေျခတို ့အင္နားရွားတို ့ေပါင္းစုပါဝင္၏။
ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲသည္ သခ်ာၤပုစၥာတစ္ပုဒ္လည္း ျဖစ္၏။ ေထာင့္က်ဥ္း ေထာင့္က်ယ္ မ်ဥ္းတို မ်ဥ္းရွည္ မ်ဥ္းေျဖာင့္ မ်ဥ္းေကြး ေပးယူလွဳပ္ရွား ကစားေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္ဘိတံုေခ်၏။
အႏို ့အျပင္ ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲဟူသည္ကား ဆိုက္ေကာ္ေလာ္ဂ်ီ ေခၚ စိတၱေဗဒေလ့က်င့္ခန္းမ်ားလည္းျဖစ္၏။ တစ္ဘက္လူ တစ္ဘက္အသင္း၏ စိတ္ကိုအကဲခတ္ကာ မိမိတို ့က ထိုးေဖာက္ေမႊေႏွာက္ ေဆာ့ကစားရျခင္းျဖစ္ေခ်တံု၏။
သို ့ျဖစ္ေခ်ရာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းမ်ားကို ေပါင္းစပ္ဖြဲ ့စည္းထားသည့္ မဟာအႏုပညာေတာ္ဝင္ အားကစားျဖစ္ေခ်သျဖင့္ လူတိုင္းၾကိဳက္ေဘာလံုးျဖစ္ေနရသည္မွာ ဘဇာမွ မဆန္းၾကယ္လွပါေခ်တည့္။
(ေလး)
ေဘာလံုးအေၾကာင္း စဥ္းစားေသာ္ ကၽြႏု္ပ္၏ဆရာ နႏၵသိန္းဇံကို သတိရမိ၏။ ဆရာ နႏၵသိန္းဇံကား ေဘာလံုးပြဲကို ခံတြင္းေတြ ့ဟန္မတူ။ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဆရာ့စကား အခ်ိဳ ့ကို ကၽြႏု္ပ္ သတိရမိ၏။
“ေဘာလံုးကစားေနတာကို ကိုယ္ေလ့လာေနတာၾကာျပီ။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ဂိုးေပါက္ထဲကို ဝင္ေအာင္သြင္းႏိုင္ဖို ့လုိက္လုေနၾကတာပါပဲဗ်ာ” ဟူသတည္း။
ဟုတ္မဟုတ္ကိုကား ေအာင္ေက်ာ္ဦး ေခၚ ၾကြက္နီေခၚ သိမ္းတင္သား ေခၚ ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး ေခၚ စုတ္ဖတ္ဖတ္ႏွင့္ လူအား ေမးရပါအံံ့။
(ငါး)
ေဘာလံုးအေၾကာင္း စဥ္းစားသည္တြင္ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေဝးသည္လည္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ေကာင္းသူပင္။ အၾကင္ကဗ်ာဆရာကား ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္း စလိုက္သည္ႏွင့္….
“ပုသိမ္ တကၠသိုလ္မွာ တုန္းက ကိုယ္က ျမန္မာစာအသင္း selection (လက္ေရြးစင္) ေလကြာ” ဟူသတည္း။
အႏို ့ႏွင့္ ကာလအတန္ၾကာေလေသာ္ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိ။ အထက္ပါစကားကို ေျပာဆုိသည့္အခိုက္ ကၽြႏု္ပ္က ေမးမိေခ်၏။
“အႏို ့ ပုသိမ္တကၠသိုလ္ ျမန္မာစာဘာသာမွ ေယာက်္ားေလး ဘယ္ေလာက္ရွိေခ်သတုန္းဗ်ာ”
ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေဝးကား ေခတၱေတာ့ ေတြသြားပါေခ်၏။ ျပီးမွ….
“ဆယ့္ေလးငါးေယာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့ဗ်ာ” ဟူသတည္း။
ခက္ခဲနက္နဲစြာျဖင့္ အက်ပ္အတည္းၾကားမွ selection ျဖစ္လာရရွာသူ ေမာင္ေအာင္ေဝးကေလးပင္တကား တမံု ့သတည္း။
(ေျခာက္)
၂၀၀၆ ဂ်ာမနီ ကမၻာ့ဖလား အေၾကာင္း စကားစရာက တို ့အစ္ကိုၾကီး ခ်စ္ဦးညိဳအေၾကာင္းကိုလည္း သြားသတိရမိျပန္၏။ သူကေဟာေျပာပြဲတိုင္းတြင္ ေဘာလံုးပြဲတစ္ခု အေၾကာင္း မၾကာမၾကာ ေျပာတတ္သူျဖစ္၏။
မ်က္ေစ့ ကန္းေနသူတို ့ေဘာလံုးအသင္းႏွင့္ ရူးသြပ္ေနသူတို ့ေဘာလံုးအသင္း ကစားၾကသည္ ဆို၏။ မ်က္ေစ့ ကန္းေနသူတို ့ ေဘာလံုးကန္ႏိုင္ၾကေစရန္ ေဘာလံုးတြင္ ျခဴကေလးဆြဲေပးထား၏။ အသင္းသားအခ်င္းခ်င္း သိႏုိင္ေစရန္ မ်က္ေစ့ ကန္းေနသူ ကစားသမားမ်ား၏ ေျခေထာက္မ်ားတြင္လည္း ျခဴကေလးမ်ား ဆြဲေပးထားသည္ဆို၏။ အႏို ့အျပင္ ဂိုးေပါက္မ်ားတြင္လည္း ျခဴဆြဲကာ အသံေပးထားသည္ဆို၏။ အႏို ့ျဖင့္ကန္ၾကရာ ေနာက္ဆံုးတြင္ မ်က္ေစ့ကန္းေနသူတို ့အသင္းက ၁၁ဂိုး ဂိုးမရွိျဖင့္ အႏုိင္ရသြားေသာ ပံုျပင္ျဖစ္ပါ၏။ ထုိ ၁၁ ဂိုးမွာ မ်က္ေစ့ကန္းေနသူတို ့က သြင္းေသာ ဂိုးမဟုတ္တံုပဲ ရူးေနသူတို ့က မိမိတို ့ဂိုးကို မိမိတို ့(ဂိုးသမားအပါအဝင္) တစ္ေယာက္တစ္ကိုးစီ (တာဝန္သိသိ) ျပန္သြင္း ခဲ့ၾက ျခင္းေၾကာင့္ မ်က္ေစ့ ကန္းေနသူတို ့က ႏိုင္သြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ထိုအႏွီ အစ္ကိုၾကီး ခ်စ္ဦးညိဳက ရွင္းျပခဲ့ေသးပါ၏။ အသိတရားကန္းျခင္းသည္ မ်က္ေစ့ကန္းျခင္းထက္ဆိုးေၾကာင္း ဥပေဒထုတ္ကာ ဆံုးမေတာ္လည္း မူပါေသး၏။ သာဓု သာဓု သာဓု။
အႏွီပံုျပင္ကို မမ စမ္းစမ္းႏြဲ ့(သာယာဝတီ) ထံမွ ရသည္ဆုိ၏။ မမ စမ္းစမ္းႏြဲ ့ကလည္း လူထုဦးလွထံမွရသည္ဟု ဆိုျပန္၏။ လူထုဦးလွ အဘယ္ကရသည္ကိုမူ ေမးရန္ခက္ေပစြ။
(ခုနစ္)
ေဘာလံုးႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ ဟာသတစ္ပုဒ္ကို ဆရာေဖလင္းသစ္၏ ေဟာဒီေလာကီထဲတြင္လည္း ဖတ္လုိက္ဖူး၏။ အႏွီဟာသကိုပင္ ကိုေဆြမင္း(ဓႏုျဖဴ)က သူ၏တြတ္ပီထဲတြင္ ထည့္သံုးထားျပန္ပါ၏။
ရပ္ကြက္ေပါင္းစံု ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲ၏ ေနာက္ဆံုးဗိုလ္လုပြဲအျပီး ဆုခ်ီးျမွင့္ အခမ္းအနားတြင္ ေဘာလံုးအေၾကာင္းဘာမွမသိသူ သူၾကီးက အေမးအျမန္း အစံုအစမ္း လံုးဝ မရွိပဲ အပိတ္မိန္ ့ခြန္း နိဂံုးခ်ဳပ္စကား တက္ေျပာ၏။ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ လုယက္ကစားသြားၾကသည့္ အားကစားသမားမ်ားကို လြန္မင္းစြာ အားနာမိဟန္ျဖင့္….
“သည္ႏွစ္ ရပ္ရြာရဲ ့ ဘ႑ာေရးအေျခအေနအရ ေဘာလံုး တစ္လံးတည္း ခ်ေပးထားရတာကို အလြန္အားနာပါတယ္။ ေဘာလံုးေစ်းကလည္းၾကီးတယ္ မဟုတ္လား။ အႏို ့ေသာ္ ေရွ ့ႏွစ္မ်ားမွာ လူေစ့တက္ေစ့ အားရပါးရ စိတ္ၾကိဳက္ကစားႏုိင္ဖုိ ့ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ လုယက္မေနၾကရဖို ့အတြက္ ၂၂ လံုးခ်ထားမေပးႏိုင္လင့္ေစကာမူ ေလးငါးဆယ္လံုး ခ်ထားေပးဖို ့ ကတိျပဳရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား” ဟူလို။
(ရွစ္)
အႏို ့ကလို ေဘာလံုးေလာက ၾသခ်ဖြယ္ရာ ေထြလီကာလီမ်ားထဲတြင္ ကၽြႏု္ပ္ဆရာၾကီးဂ်က္၏ အသည္းကိုခိုက္သြားေစေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္တစ္ပုဒ္ကို ကရင္ျပည္နယ္၊ လွိဳင္းဘြဲ ့ဘက္မွ ၾကားခဲ့ရျပန္ေခ်၏။ အလယ္တန္းေက်ာင္းေပါင္းစံု ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲဟူေခ်သတည္း။ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကေလးေတြ ေပေပါ့။
အသို ့ႏွင့္ ေဘာလံုးပြဲၾကီး ဝွဲခ်ီးက်င္းပခဲ့ၾကရာ ေနာက္ဆံုးဗိုလ္လုပြဲသို ့ ႏွစ္သင္းတက္ကာလာသည္ ဆုိ၏။ ထိုေန ့က ဗိုလ္လုပြဲဆိုေသာ္လည္း မိုးကသည္းထန္ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြက ျပည့္လွ်ံ ျဖစ္ေနရာ ပရိသတ္မွာ အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိသည္ဟုလည္း ဆိုပါ၏။ သို ့ေသာ္ ျပိဳင္ဘက္အသင္းတစ္သင္းမွ သင္းတို ့၏ ရြာမွေန၍ ေခ်ာင္းမ်ားေျမာင္းမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး ေဘာလံုးကြင္းသို ့လာရမည္ျဖစ္ရာ မိုးထန္ ေခ်ာင္းလွ်ံေၾကာင့္ ပသို ့မွ မလာေရာက္ႏုိင္ခဲ့ပဲ ရွိပါ၏။ အႏွီတြင္ ေဘာလံုးပြဲတို ့၏ ထံုးစံ မလာသူကို အရွံဳးေပးရန္ျဖစ္ပါ၏။ သို ့ေသာ္…..
ေဘာလံုးပြဲနာယက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးအပါအဝင္ ျပိဳင္ပြဲက်င္းပေရး အဖြဲ ့က မည္သို ့မွ် ေဘာလံုးကို မကစားပဲ လာေသာအသင္းကို အႏုိင္ေပးရသည္မွာ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ ့ေသြ ့ ႏိုင္လွေၾကာင္း၊ ထို ့ေၾကာင့္ လာေသာအသင္းတစ္သင္းတည္း ပြဲကို အျဖစ္ ကစားေစလိုေၾကာင္း၊ ၅မိနစ္ ကစားျပီးေနာက္ လူတစ္ေယာက္မွ မရွိသည့္ တစ္ဖက္အသင္း၏ ဂိုးထဲသို ့ ၁ဂိုး ကန္သြင္ေစလို ေၾကာင္း၊ အကယ္၍ မသြင္းႏုိင္ခဲ့ေသာ္ အရွံဳးေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာတူမွ်ၾကကာ ကြင္းလယ္တြင္ေဘာလံုးကိုခ် တြီကနဲ မွဳတ္ျပီးသည့္ သကာလ စတင္ကစားၾကပါေခ်၏။ သို ့ေသာ္ ထုိအသင္း ရွံဳးပါသည္။ ၅ မိနစ္စြန္းသည္ အထိ သတ္မွတ္ေသာ ၁ဂိုးကို မသြင္းႏုိင္ၾကရွာ။ အေၾကာင္းမွာကား သူသြင္းမည္ ငါသြင္းမည္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ေဘာလံုးကို တစ္ေယာက္ လိုက္လုေနၾကရင္း မည္သူမွ မသြင္းလိုက္ႏုိင္ပဲ အရွံဳးေတြ ့သြားခဲ့ရသည္ ဆိုပါ၏။ ထိုအံ့ၾသဖြယ္ ျဖစ္ရပ္မွန္ ေဘာလံုးပြဲမွာ ကၽြႏု္ပ္ ဂ်က္ကြမ္းျခံကုန္း၏ အသည္းကို အခုိက္ဆံုးျဖစ္ပါ၏။
ဂ်က္ကြမ္းျခံကုန္း
Posts
4 comments:
ဂ်က္ (ကြမ္းၿခံကုန္း) သေရာ္စာကေတာ့ ထိတယ္။ မ်က္မျမင္ေတြနဲ႔ စိတ္ေ၀ဒနာသည္ေတြ ေဘာလံုးပြဲကလည္း အသိကိုေပးတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္လိူင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႔ နယ္က ကေလးေတြရဲ႔ ေဘာလံုးပြဲကလည္း မွတ္သားစရာပဲ။
“ပုသိမ္ တကၠသိုလ္၊ ျမန္မာစာအသင္း selection (လက္ေရြးစင္) ကိုေအာင္ေ၀းကို ေတြ႔ ရင္ေမးၾကည့္လိုက္အံုးမယ္။ သူ႔ပံုစံၾကည့္ရတာေတာ့ ေဘာ ဖက္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ဟုတ္ပံုမရပါဘူး။
ဆရာေရ
ဂ်က္ (ကြမ္းၿခံကုန္း) သေရာ္စာက မိုက္တယ္ေနာ္။ အရမ္းေကာင္းတာပဲ။
ထိိမိပိုုင္နိုင္တဲ႔ ဒီpostအတြက္ ဂ်က္ကြမ္းျခံကုန္း နွင့္ စာတင္ေပးေသာ ေကာင္းကင္ကို တို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္လဲ ခုလိုသေရာ္စာေကာင္းေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားဖန္တီးနုိင္ပါေစ။ ေလးစားလၽွက္။
မိုက္တယ္ေဟ့..
ေအာင္ေက်ာ္ဦး(ခ)ၾကြက္နီကကိုငွက္ရဲ့ေဘာ္ဒါပုသိမ္ဒီဂရီေကာလိပ္ကဒရမ္မာမဟုတ္လား.ကိုၿမင့္မိုးေအာင္နဲ႔ေဘာ္ဒါေတြဘဲေလ..
သိခ်င္တာေလးေတြဝင္ေမးသြားတာေနာ္..အကိုက၁၀တန္းေအာင္ၿပီးရန္ကုန္ကေနပုသိမ္ကိုေၿပာင္းသြားခဲ့လို႔ပုသိမ္ကလူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုသိတယ္..
Post a Comment