ငါတို ့ေရးမယ့္ ေနတစ္စင္း

အၾကံတူသူအခ်င္းခ်င္း
ေဝစားမွ်စားေနၾကတဲ့
အတၱရပ္ဝန္းတစ္ခုမွာ
အဆိပ္ပင္တပင္ကို
ဝိုင္းျပီးေရေလာင္းေနၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့
အာဆီယံစကားဝိုင္းက စကားလံုးေတြဟာ
အရက္ဝိုင္းက စကားလံုးေတြေလာက္ေတာင္
အႏွစ္အသားမပါဘူး။

အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့
ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုတာ
ႏုိင္ငံလို ့အမည္ခံထားတဲ့
အက်ဥ္းေထာင္တစ္ခုသာျဖစ္တယ္။

ဒီၾကားထဲ ငါတို ့ကို
ေရာမေခာတ္က ကၽြန္ေတြလို သေဘာထားျပီး
ျပည္သူကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲ
အခ်င္းခ်င္းျပန္သတ္ခိုင္းခဲ့တယ္။

တဘက္ကို
မ်က္လံုးေတြထဲ အဆိပ္ေတြခတ္
စိတ္ၾကြေဆးေတြတိုက္ျပီး
သတ္ကြင္းထဲကို လႊတ္ခဲ့တယ္။
တဘက္ကို
အစာေရစာေတြျဖတ္၊ ေႏွာင္ၾကိဳးေတြခတ္ျပီး
ဒုကၡေတြတန္းလန္းနဲ ့
သတ္ကြင္းထဲကို လႊတ္ခဲ့တယ္။

ညီအစ္ကိုတို ့
ရန္သူအစစ္ကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္ၾက။

၂၁ရာစုဦးမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတဲ့ နီနီရဲရဲ ေနတစ္စင္းကို
ငါတို ့ေသြးေတြနဲ ့
ေကာင္းကင္မွာ အျပည့္ေရးမယ္။

ေကာင္းကင္ကို