မင္းသဘာဝကို ျမင္ရတုိင္း
ငါ့ရင္မွာ မုန္တုိင္းထန္ခဲ့ရ
ဒီညက်မွ
လေရာင္ဟာ
မင္းကမၻာေပၚ ျဖာက်ေနရဲ႕။
စစ္မဲ့ဇံု
မင္းရင္အစံုက
စိမ့္က်လာတဲ့ စမ္းေရအိုင္တအုိင္
ႏို႔ႏွစ္ေရာင္ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းတခု
လွ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့ ေတာအုပ္အစပ္နား
ငါေရာက္သြားေတာ့
ေလတိုးသံလို မင္းညည္းညဴ
ေရတံခြန္လို တို႔သြန္ခ်
ငါတို႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ျပီးတဲ့ ေနာက္ပုိင္း။ ။
(မိုဃ္းေဇာ္)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
5 comments:
ေရတံခြန္လို တို႔သြန္ခ်
ငါတို႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ျပီးတဲ့ ေနာက္ပုိင္း။ ။
စာသားေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာကုိ
ခံစားသြားပါတယ္ရွင္။
ကဗ်ာခ်စ္သူ
သေဘာက်လုိက္တာ။ ကုိယ္တုိင္ သေဘာက်တဲ့ ၾဆာရာ ကဗ်ာတေယာက္ပဲ။ ခံစားသြားတယ္..
.ေက်းဇူး..
ကန
အနက္က နဲနဲရိုင္းသလိုေပမယ့္ ၊ ယဥ္ေက်းေအာင္ဘယ္လို ဖဲြ႔ဆိုရမယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္း ပိုင္နိုင္တဲ့ ကဗ်ာဆရာပါလား။
ဆိုလိုရင္ကေတာ့ အေတာ္မိုက္တယ္ဗ်ာ ။
စကားလံုးသံုးသြားတာကေတာ့ အေတာ့ကိုကဗ်ာစံတယ္ ။ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ အျပာေရာင္မ်က္ရည္ စာသားအဖြဲ႕လိုပဲဗ်ာ ။
Post a Comment