Tuesday, April 21, 2009

လူမိုက္လည္ျပန္


ျမိဳ ့စြန္
လယ္ကြင္းထဲက

တကၠသိုလ္ေတာရနား

ငွားထားတဲ့ အသိုက္ေလးမွာ

လက္မွတ္တခုကုိ အကိုးကြယ္လြန္သြားမိခုိက္

ေကာ္ဖီတခြက္ကုိအားထား

ၾကက္တူေရြး ဘာဝနာ ပြါးမ်ားမိခဲ့တဲ့ညေတြက

ခုျပန္ေတြးေတာ့ အလဟႆ။


ျမဴးၾက၊ ေအာ္ၾက

မူးၾက၊ ေပ်ာ္ၾက

တခြက္မက်န္ေသာက္ခဲ့ၾကတဲ့ည

မ်က္မွန္ေပ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ညကမွ

ရင္ဘတ္ တခ်ိဳ ့ရခဲ့ေသးတယ္။


ေကာင္းကင္ကို

14 comments:

ကုိေပါ said...

အဲလုိညမ်ဳိးေတြမွာ ရင္ဘတ္တခ်ဳိ႕ရတာကေတာ့ အမွန္ပဲဗ်။ ကုိယ္ေတြ႕……။ း-)

Unknown said...

ကုိေကာင္းကင္ကုိ မ်က္မွန္ေပ်ာက္ခဲ့တဲ့ည ကုိေတာ့ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိတယ္
ရထားသံလမ္းမွာ
:)

Naythit said...

မေရာက္ျဖစ္တာ ၾကာျပီ။ အခုမွပဲ ေရာက္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ။

အိျႏၵာ said...

အင္း...

လြန္တာေပါ့..ဒီကဗ်ာဆရာ

ေကာင္းကင္ျပာ said...

တခြက္ မက်န္ေသာက္မွဘဲ မ်က္မွန္ေပ်ာက္ပီေပ့ါ ေကာင္းကင္ရယ္၊

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ကိုေကာင္းကင္ေရ...

မ်က္မွန္ေပ်ာက္တာ တစ္ခါေလးပဲလား..!!
ထပ္ေပ်ာက္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိေသးလား..!!
ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ေနဆဲလား..!!
:D :D

ေလးစားခင္မင္ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္..

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ဒီဂရီဘယ္ေလာက္နဲ႔ေသာက္ၿပီး
ဒီဂရီဘယ္ေလာက္က်ေပ်ာက္သြားလဲညီေလး

Anonymous said...

လည္ၿပန္ၾကည့္တဲ့ေနရာ ဘာရွိမလဲ
လာၾကည့္သြားတယ္
mnhy

Unknown said...

ဒီကဗ်ာေလးကေတာ့ လြမ္းစရာေလးဗ်ာ..။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေတာ့ အဲ့လိုဘ၀မ်ိဳး မရခဲ့ဖူးဘူး..။ :)

sandar said...

တကယ္ေပ်ာက္တာဟုတ္ပါေစ

Kyaw Nyo Thway said...

ၾကက္တူေရြးဘာ၀နာက ဘာတုန္း

win latt said...

အဲဒီေန႔က...
တကၠသိုလ္ေတာရမွာ
ၾကက္တူေရြးဘာဝနာပြားေတာ့
ေလာကၾကီးနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားေပါ့...
မူးၾကရူးၾကရင္း
ငွားထားတဲ႔ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
တန္ဘိုးမျဖတ္လိုက္ရဘူး
အိပ္မက္ႏိုးအထ
ညိဳးက်တဲ႔ ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္
မ်က္မွန္မပါပဲ မၾကည့္တတ္ေတာ့
မွဳံဝါးဝါးအျမင္မွာ
မပီျပင္တာ တကယ္သိေေလေတာ့
ေပ်ာက္သြားတဲ႔မ်က္မွန္
ရွာေတြ႔ရင္....ပိုင္ရွင္အမွန္ကို
ျပန္ေပးေစလိုေၾကာင္း
ေၾကျငာေမာင္းခတ္လိုက္ရပါသည္...။

လင္းလင္း said...

မိုက္တယ္....

ေကာင္းကင္ျဖဴ said...

ေပ်ာက္ဘူးရွိတယ္ေလ းD