သရုပ္မွန္

အျဖစ္က
ေျခေထာက္ဒဏ္ရာ ရထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္
ၾကိဳးတန္းေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနရ သလိုမ်ိဳး...
သတိဆိုတာ ပိုတယ္မရွိဘူး
ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိန္းႏုိင္မွ။

ပြဲသိမ္းလက္သီးေတြ
ေခါင္းေပၚဝဲေနတဲ့ ဒီတိုက္ပြဲမွာ
မ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္တာက အစ စြန္႔စားခန္းတစ္ခု
အသက္ရွဴတာကအစ သတိထားဖို ့လုိတယ္။

ရန္သူရဲ ့ေျခလွမ္း
သူထုတ္သံုးမယ့္ လက္နက္ပုန္း
အေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါ
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာရဲ ့အလားအလာနဲ ့
ေနာက္ဆံုး...
ဘုရားသခင္ရဲ ့အလိုေတာ္က အစ
အားလံုးကို ၾကိဳသိေနရမယ္။

ထိုးေကၽြးတိုင္းလည္း မစားမိေစနဲ ့
မ်က္ရည္လည္ျပတိုင္းလည္း မသနားမိေစနဲ ့
သတိထား!

သူေသကိုယ္ေသ တိုက္ပြဲ မွာ
ကရုဏာတရားနဲ ့မိုက္မဲ မေနနဲ ့
ခံစားခ်င္တဲ့ရင္ဘတ္ကို ရုိက္ခြဲ ထားႏုိင္မွ...

သတ္ကြင္းၾကိဳးဝိုင္းထဲ မဝင္ခင္
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကို သြားမနာ မိေစနဲ ့။
အဲဒါ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ အဆံုးစီရင္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲ။
လက္ေတြကို ဂိမ္းႏွိပ္သလို ေပါ့ပါးေနပါေစ။

အလြယ္တကူ အရွံဳးမေပးနဲ ့၊
မႏုိင္မခ်င္းလည္း ႏွလံုးမေအးနဲ ့။
အခုအခ်ိန္မွာ ေသြးတစ္စက္ မထြက္ခ်င္လို႔
ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရတဲ့ အရာေတြ
ေနာင္တစ္ခ်ိ္န္ တရားဝင္ျဖစ္သြားတဲ့အခါ
ျပန္ရဖို ့ဆိုရင္
ေသြးပင္လယ္တစ္ခု ဖြဲ ့ျပီး တိုက္ယူ ေနရလိမ့္မယ္။

ထန္းလ်က္ခဲ တစ္ခဲနဲ ့ေတာ့
အနာဂတ္ကို မလဲလိုက္ပါနဲ ့။
အရွံဳးနဲ႔အသားက် ေနတဲ့ စရိုက္ေတြကုိ ျပင္ရမယ္။

မတတ္သာလို႔ လက္အုပ္ခ်ီေနရရင္ေတာင္
ခ်ီထားတဲ့ လက္အုပ္ထဲမွာ
ဓားေျမွာင္တစ္လက္ကို ဝွက္ထားပါ။

ေဟာ..ေဟာ..ဟုိမွာ
ရန္သူတစ္ခ်က္မွားျပီ
အခြင့္အေရးရတုန္း ျပတ္သားပစ္လုိက္။

ကုိယ့္ဘက္ကေတာ့ သြားမမွားမိေစနဲ ့။
ေလွေမွာက္သြားတာနဲ ့
ဟိုး..ေရေအာက္နားမွာ
အစိမ္းလိုက္ စားမယ့္ သတၱဝါေတြ ရွိေနတယ္။

ျမန္ျမန္နဲ ့မွန္မွန္ေလွ်ာက္၊
ခလုတ္တိုက္ျပီးေတာ့လည္း မလဲမိေစနဲ႔ဦး။
လိပ္ျပာႏုတ္ျပီး ေနရာခ်င္း လဲမယ့္ သရဲသဘက္ေတြ
သြားရည္ တျမားျမားနဲ ့ေစာင့္ေနၾကတယ္။

ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ အထိမနာခ်င္ရင္ေတာ့
လက္လြန္ေျခလြန္ မျဖစ္ေသးခင္မွာ
အစြယ္ေလးကို ျမင္ေအာင္ျပထား။
ရန္ပြဲကုိ တားဆီးဖို ့
နဂါးမွန္းသိေအာင္ အေမာက္ေထာင္ထား။

ဒါဝင္ညႊန္းတဲ့ကမၻာမွာ ရွင္သန္ က်န္ရစ္ဖုိ ့ဆိုရင္
ကုိယ့္အတၱကို ကိုယ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ခ်စ္ေနဖို ့လိုတယ္။

ပဋိပကၡ ေတြထဲက
စိမ့္က်လာတဲ့ ေသြးေတြကို
ကြမ္းလိုငံုထားတဲ့ ေဟာဒ့ီကမၻာၾကီးထဲမွာ
ျငိမ္းခ်မ္းေရး လိုခ်င္တဲ့သူတိုင္း
အျပင္းထန္ဆံုး လက္နက္ေတြ တပ္ဆင္ထားဖို ့လိုတယ္။

ေကာင္းကင္ကို