Thursday, July 10, 2008

သူပုန္တို ့ရဲ ႔ဝိညာဥ္မွာ ကိန္းေနေသးတဲ့ တေစၦ

ခင္ဗ်ားဟာ
ဗုဒၶဝါဒရဲ ႔ ညီေတာ္။

ခင္ဗ်ားဟာ
ခရစ္ယာန္ ဝါဒရဲ ႔ ညီေတာ္

ခင္ဗ်ားဟာ
ေကာင္းကင္ျပာရဲ ့အျမစ္။

ခင္ဗ်ားဟာ
လမင္းဝါရဲ ႔အႏွစ္။

ခ်ီေကြဗားရားေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားဟာ နာမည္ တက္ခဲ့ရျပီး
ကက္စ္ထရိုေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားဟာ နာမည္ပ်က္ခဲ့ရတယ္။

ခင္ဗ်ားေပးခဲ့တဲ့ အနီေရာင္ေပါ့၊
ခြပ္ေဒါင္းတို ႔ရဲ ႔ေသြးေတြကို
ေပးဆပ္မွဳနဲ ့ေလာင္ကၽြမ္းေစခဲ့တာ။

ခင္ဗ်ားက နိကၡမ တံဆိပ္ကိုလည္း
ေျမၾကီးေပၚမွာ ႏွိပ္ခဲ့တယ္။

တစ္ခါတစ္ခါမွာ ခင္ဗ်ားက လက္ေတြ ့က်သေလာက္
တစ္ခါတစ္ခါမွာ ခင္ဗ်ားရဲ ့အေတြးအေခၚေတြက မိုးေပၚမွာပ်ံတယ္။

ခင္ဗ်ားေျပးခဲ့တဲ့ ခရီးမိုင္ကုိ
ေလာဘသားေတြက မလိုက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

ခုေတာ့…
အုပ္စုေတြဖြဲ ့ျပီး မိုက္ခ်င္ေနၾကတဲ့
ေလာဘသားေတြ ေနတဲ့ ကၽြန္းတိုက္
ကမၻာဆိုတဲ့ ဒုစရိုက္ျဂိဳလ္မွာ
ခင္ဗ်ားရဲ ႔ေစတနာဟာ
တလြဲအသံုးခံလိုက္ရတဲ့ အမွိဳက္။

ခင္ဗ်ား ရွိတာ ေကာင္းတယ္။
ခင္ဗ်ားမရွိရင္ လူေတြက ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွဥ္း အႏိုင္က်င့္တယ္။
ခင္ဗ်ား မရွိတာ ေကာင္းတယ္။
ခင္ဗ်ားရွိရင္ လူေတြက ေရသာခုိတယ္။

ခင္ဗ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္မၾကိဳက္တဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ရွိတယ္။
အေမႊးတိုင္ေတြ တစ္ခန္းလံုးအျပည့္ ထြန္းျပီး
တံခါးေတြအကုန္ ပိတ္ထားမွေတာ့
အနံ ့ေတြ ေလွာင္ျပီး မြန္းမွာေပါ့။

ခင္ဗ်ားရဲ ႔လူတစ္ခ်ိဳ ့ ကိုလည္း မၾကိဳက္ဘူး။
ခင္ဗ်ားက ေျမၾကီးေပၚမွာ ေနဖို ့ေျပာတယ္။
သူတုိ ့က ေရႊခ်ထားတဲ့ တံလွ်ပ္ကုလားထုိင္ေတြေပၚမွာ
ေသနတ္အားကိုးနဲ ့အတင္း တက္ထုိင္ေနၾကတယ္။

ခင္ဗ်ားက အနစ္နာခံဖုိ ့ေျပာတယ္။
သူတို ့က ဘာမွမရွိတဲ့ခြက္ေတြမွာ မလိုင္ဖတ္အျဖစ္ တြယ္ကပ္ေနၾကတယ္။

ခုေတာ့
သူတို ့လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒုစရုိက္နဲ ့
ခင္ဗ်ားရဲ ့နာမည္ကို
သမိုင္းဆိုတဲ့ ၾကိဳးတိုက္ထဲမွာ
ၾကိဳးေပးသတ္ပစ္ လိုက္ၾကျပီ။

ဒါေပမယ့္
ခင္ဗ်ားဟာ မကၽြတ္ေသးတဲ့ တေစၦ၊
ခင္ဗ်ား ေသဆံုးသြားေပမယ့္
ခင္ဗ်ားရဲ ့ဝိညာဥ္ဟာ
္ေသြးပ်က္တုန္ယင္ေနတဲ့ ကမၻာၾကီးကို
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ပုဝါျခံဳေပးဖို ့
ဒဏ္ရာေတြကုိ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ငံုထားတဲ့
သူပုန္တို ့ဆီမွာ ကိန္းေနတယ္။

ေကာင္းကင္ကို

11 comments:

တန္ခူး said...

စကားလံုးေတြ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀လိုက္ပံုမ်ား…
၀ိညာဥ္ေတြ ပူး၀င္စီးကပ္လိုက္ပံုမ်ား…
ဒီေနရာမွာ ဒီကဗ်ာေတြလာလာဖတ္ျပီး
ကဗ်ာထဲ၀င္၀င္ေပ်ာက္သြားတဲ့
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မနဲျပန္ျပန္ဆဲြေခၚရတယ္…

ညိမ္းညိဳ said...

အကိုႀကီး ကဗ်ာဖတ္သြားတယ္ဗ်။ အစစအဆင္ေျပပါေစဗ်ာ ..။

kay said...

ဒီကဗ်ာကိုေတာ့.. အရမ္းၾကိဳက္သြားျပီ။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေကာင္းလိုက္တဲ႔စကားလံုးေတြအစ္ကိုရာ....
တစ္ကယ္႔ကိုေၾကာက္ခမန္းလိလိပါပဲ......
အထပ္ထပ္ဖတ္သြားပါတယ္.....
ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္အတြက္ေက်းဇူးပါအစ္ကုိ....

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

စ..ဆံုး ေလးေခါက္တိတိ ဖတ္သြားပါတယ္...
“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပုဝါ” ကို ယက္ေနတဲ့ လက္မ်ား

ၿငိမ္းခ်မ္းၾကပါေစ....
ေတာင္းဆုေခၽြ၏ ။

ကိုရင္ညိန္း said...

ခင္ဗ်ားရဲ ့ဝိညာဥ္ဟာ
္ေသြးပ်က္တုန္ယင္ေနတဲ့ ကမၻာၾကီးကို
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ပုဝါျခံဳေပးဖို ့
ဒဏ္ရာေတြကုိ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ငံုထားတဲ့
သူပုန္တို ့ဆီမွာ ကိန္းေနတယ္။

အဲဒီပါဒ အသြားကို အရမ္းႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ ။
စကားလံုး ခ်မ္းသာလိုက္ပံုမ်ားက မနာလိုခ်င္စရာပဲ ။

Anonymous said...

လာလည္သြားပါတယ္ခင္ဗ်။
အားေပးေနတယ္ ကိုေကာင္းၾကီး။
ဖန္တီးမွဳေတြ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။

Pinkgold said...

အကို႔ကိုေတာ့ ေလးစားၿပီးရင္း ေလးစားရင္းပဲ
စကားလံုးေတြ ေတာ္ေတာ္ထြက္ႏိုင္တဲ့ ဦးေႏွာက္ပဲ.. ခင္ဗ်ား အေၾကာင္းေတာ့ သိသြားၿပီ.. ကိုယ့္အေၾကာင္းလည္း ကိုယ္ေျပာေလ

Anonymous said...

ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားတယ္ရွင့္
အားက်လုိက္တာ.....ေရးတတ္ပံုမ်ား
ေကာင္းတယ္.........

ကလိုေစးထူး said...

ကဗ်ာမေရးတတ္ဘူးဗ်ာ။ ကဗ်ာေကာင္းေတြ ေတြ႔ရင္ေတာ့ တေၾကာင္းခ်င္းစီကုိ အေသအခ်ာဖတ္မိတာပဲ။ အခုလဲ ေရးတတ္တဲ့လူေတြ ေရးထားလုိက္တာ ေျပာင္ေျမာက္လိုက္တဲ့ စကားလုံးေတြ...။ ႀကိဳက္တယ္ဆုိတာထက္ ပုိၿပီး မခ်ီးက်ဴး၀့ံဘူး။ `ဘာမွမရိွတဲ့ ခြက္ေတြမွာ မလိုင္ဖတ္အျဖစ္ တြယ္ကပ္ေနၾကတယ္´ ဆုိတဲ့ အဖြဲ႔ကိုေတာ့ အခိုက္ဆုံးပဲ။

Mintasay said...

It's a flawless living poem that can give various thinking to different readers. Yours is better than better from time to time. Respect, bro.