Tuesday, June 24, 2008

ဘဝ

ဘဝဟာ
အထိမခံတဲ့ ေရႊပန္းကန္တစ္ခ်ပ္
ျပန္ရစ္လို ့မရတဲ့ရုပ္ရွင္
ေရႏွစ္ခါ ခ်ိဳးလို ့မရတဲ့ ျမစ္
ႏွစ္ခါခ်စ္ေရးဆိုခြင့္မေပးတဲ့ အပ်ိဳစင္
ႏွစ္ခါ လက္ထပ္ခြင့္ မရွိတဲ့ ကၠဳေျႏၵရွင္
ေၾကြက်သြားရင္ နဂိုအတိုင္းျပန္ထားလို ့မရေတာ့တဲ့ပန္းတစ္ပြင့္၊
ဘဝက ဖန္ခြက္တစ္လံုးလိုပဲ
အက္လြယ္ ကြဲလြယ္တယ္။

ဘဝဟာ သူမ်ားေတြဆီက အေတာင္ပံငွားျပီး ပ်ံေနရတဲ့ငွက္
ပတ္ဝန္းက်င္နဲ ့ မေျပလည္ရင္
အေတာင္ပံငွားလို ့မရဘူး။

ဘဝဟာ စိတ္ကူးထဲက အျမင့္ အတိုင္း အျမဲတမ္းလိုက္ပ်ံလို ့မရတဲ့ စင္ေရာ္
အသိုင္းအဝိုင္းက ငွက္ေတြထက္ ပိုျမင့္ျမင့္ပ်ံမိရင္
ေယာနသံစင္ေရာ္လို ဝိုင္းျပီး အပယ္ခံရတတ္တယ္။

ဘဝဟာ အသိဥာဏ္လွ်ပ္စီးကို
အေျခအေနၾကည့္ျပီးမွ လက္ခြင့္ရတဲ့ေကာင္းကင္။
ဘဝဟာ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ ့ညွိဳ ျပီး အျဖတ္ခံလိုက္ရတဲ့
ရွည္ထြက္ေနတဲ့ ေပတံတစ္ေခ်ာင္း။

ဘဝဟာ ေျဖာင့္ခ်င္တိုင္းေျဖာင့္လို ့ မရတဲ့သစ္ပင္
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အုပ္စုကိုခြာ
ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ ကြင္းျပင္ၾကီးထဲမွာ ရပ္မိရင္
မိုးၾကိဳးပစ္မွတ္ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။

ဘဝဟာ ပတ္ဝန္းက်င္အတိုင္း အေရာင္လိုက္ေျပာင္းရတဲ့ လိပ္ျပာ
ဘဝဟာ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္း လိုက္ေမွ်ာရတဲ့ ေဗဒါ
ဘဝဟာ အားၾကီးသူေတြေျပာရင္ လုိက္ေခါင္းျငိမ့္ရတဲ့ ပုတ္သင္။

ဘဝဟာ ရင္တြင္းျဖစ္ေတးေတြကို မ်ိဳ
သူမ်ားၾကိဳက္တဲ့ ေတးေတြကို လိုက္ဆိုေနရတဲ့ငွက္
အဲဒီ့ ငွက္ရဲ ့ရင္ထဲမွာ အသံေတြက အက်ဥ္းက်ေနတယ္။

ဘဝဟာ သက္ရွိသက္မဲ့ ရန္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာကို
တစ္ေယာက္ထဲနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စစ္ပြဲ။

ဘဝဟာ အငိုမ်က္လံုးေတြကို ဖံုးဖို ့
အားတင္းျပီး ျပံဳးေနရတဲ့ သံတမန္။

ဘဝဟာ မာယာေတြနဲ ့ကစားရတဲ့ စစ္တုရင္ပြဲ
သူမ်ားဒိန္ခဲကို ေရႊ ့ႏိုင္မွ
ေအာင္ျမင္မွဳက ရတတ္တယ္။

ဘဝဟာ ထုတ္ေဝခြင့္မရတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၊
ကိုယ္မႏွစ္သက္တဲ့ ဘဝတစ္ခုကို
ျဖတ္ညွပ္ကပ္ ခင္းက်င္းျပရင္း
ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ဘဝအစစ္ကိုေတာ့
ေန ့ခင္းအိပ္မက္ေတြ ညအိပ္မက္ေတြ ထဲမွာပဲ သိမ္းထားလိုက္ရေတာ့တယ္။

ဘဝဟာ ဟိုးေျမၾကီးအတြင္းထဲမွာ
နစ္ျမဳပ္ေနတဲ့ ေက်ာက္ရိုင္း
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတာက္ပေနပါေစ
တူးေဖာ္ေပးမယ့္သူ မရွိေသးသေရြ ့တန္ဖိုးက သုည။

ဘဝဟာ အားၾကီးသူေတြ ျပဌာန္းေပးထားတဲ့ သံလမ္းအတိုင္း
က်ဥ္းက်ဥ္း ၾကပ္ၾကပ္ ေျပးေနရတဲ့ ရထား။
ကိုယ့္လမ္းအတိုင္း ကိုယ္သြားရင္ မရွဴမလွ တိမ္းေမွာက္သြားႏိုင္တယ္။

ဘဝဟာ မတရားတဲ့ ေလာင္းကစားဝိုင္း
ဘဝတစ္ခုလံုးရင္းျပီး ကစားတာေတာင္မွ
ဒုကၡေတြခ်ည္းရခ်င္ရတတ္တယ္။
ေလပဲ အရင္းစိုက္တဲ့သူကလည္း
အျမတ္အစြန္းေတြ ပိုက္ခ်င္ပိုက္သြားတာပဲ။

ဘဝဟာ
ကိုယ့္ကိုျငိဳးေနတဲ့ ၾကမၼာေစာင့္နတ္ရဲ ့လက္ထဲက အံစာတစ္တံုး။
သူေၾကြအံကစားလိုက္တာ
နံပါတ္ ၁၃ ခ်ည္း က်ခ်င္က်ေနတတ္တယ္။

ဘဝဟာ စေတာ္ဘယ္ရီ စိုက္ေပမယ့္ ပဒိုင္းသီး သီးေပးခ်င္သီးေပးတဲ့သစ္ပင္
ႏွင္းဆီရနံ ့လိုခ်င္လို ့ႏွင္းဆီပန္းပင္ စိုက္ခါမွ
ပန္းမပါပဲ ဆူးေတြခ်ည္းသက္သက္ ပြင့္ခ်င္ပြင့္ေသးတာ။

ဘဝဟာ တြက္ရခက္တဲ့ ပုစၦာ
အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳး ျဖစ္တယ္ဆိုေပမယ့္
ကြင္းဆက္က ေဝးလို ့
မွန္းခ်က္နဲ ့ႏွမ္းထြက္ အလြဲမွာ
ကြဲအက္သြားတဲ့ အသည္းကို
ဘယ္သူျပန္ျပီးဆက္ေပးမွာလဲ။

ဘဝဟာ မေအာင္ျမင္ေသးတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာ
ဝမ္းမဝ ေသးေတာ့လည္း
အေပါစား ဆိုင္းဘုတ္ပဲ ေရးစားေနရေတာ့တယ္။

ဘဝဟာ မီးေလာင္ေနတဲ့ အိမ္တစ္လံုး
ကုိယ့္ အတၱကိုယ္ မနည္းသယ္ျပီး
ကိုယ္လြတ္ရုန္း ထြက္ေျပးေနရေတာ့တယ္။

ဘဝဟာ တံလွ်ပ္ေတြေနာက္ လိုက္ရင္းနဲ ့သားေကာင္ျဖစ္သြားခဲ့ရတဲ့ မုဆိုး

ဘဝဟာ ေရြးစရာလမ္း မရွိလို ့မီးမွန္းသိလ်က္နဲ ့ဝင္တိုးေနရတဲ့ ပိုးဖလံ။
ဘဝဟာ ႏွစ္ကိုယ္ခြဲျပီး ကိုယ့္စိတ္နဲ ့ကိုယ္ ျပန္ထုိးေနရတဲ့ ပဋိပကၡၾကိဳးဝုိင္း

ဘဝဟာ ေရြ ့လ်ားေနတဲ့ ပန္းတိုင္
ဘဝဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ မေရာက္တဲ့ခရီး

ဘဝဟာ စီစီဖတ္ရဲ ့ပုခံုးေပၚက ေက်ာက္တံုး
ဘဝဟာ အခ်ိန္က်ရင္ အားကုန္သြားမယ္ ့ဘက္ထရီတစ္လံုး....

ေကာင္းကင္ကိုို

8 comments:

Nyein Chan Aung said...

“ဘ၀... ဘ၀” ကဗ်ာခံစားသြားတယ္ ညီ။

တန္ခူး said...

တည္ခင္းဧည့္ခံထားတဲ့ ခါးသက္သက္အမွန္တရားေတြကို ျမ္ိန္လ်ွက္စြာ ခံစားသြားတယ္…

Mintasay said...

ခင္ဗ်ာကေတာ့ ကဗ်ာဆရာ စစ္စစ္ပါပဲဗ်ာ...ဒီအပုဒ္ကို ေတာ္ေတာ္ႀကိုက္မိတယ္

Mintasay said...

ဘဝဟာ စီစီဖတ္ရဲ ့ပုခံုးေပၚက ေက်ာက္တံုး ....အဲဒီစာသားက အမွန္ဆံုးပဲ...ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ယံုၾကည္ထားခဲ့တာလည္း အဲ့ဒီလိုပဲ

Mhu Darye said...

ဒီဘက္ အခန္းမွာ ဘ၀ကို ေပါင္းသင္ထားတယ္။
ကၽႊန္ေတာ့ အခန္းမွာ အခ်စ္ကို ေနျပေနတယ္။ အခ်စ္ မရွိပဲ ရွင္သန္လို႕ ရတဲ့ ဘ၀မ်ား ရွိရင္...ပို႕ ခ်ေပးပါအုံးေနာ့္။ ကဗ်ာလို႕ ထင္ရတဲ့ ”ဘ၀” ကို ဖြင့္ဆိုထားတာေလး ႀကိဳက္နွစ္သက္မိပါတယ္။ အားေပးလ်က္ပါ။

ညိမ္းညိဳ said...

အကိုႀကီးေရ
ဘ၀ကို ထပ္တူထြန္းညိွသြားတယ္ဗ်ာ

Dream said...

ကဗ်ာေလးကိုႏွစ္သက္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ စီစီဖတ္ဆိုတာနားမလည္ဘူး။အဲဒါေလးေၿပာၿပပါ။

Anonymous said...

ဘဝကိုတင္စားသြားလုိက္တာ.......ေကာင္းတယ္..
မိတယ္.....ခံစားသြားတယ္ေနာ္........