စကားလံုးတီထြင္မွႈ

ရဲေဘာ္၊ ေတာ္လွန္ေရး၊ လူထု၊ အံုၾကြမွႈ၊ ဘံုရိပ္သာ၊ စာေပေမြ႕သူ (သိန္းေဖျမင့္)

အျခားဘာသာ မ်ားတြင္ ေတာ္လွန္ေရးသမား အခ်င္းခ်င္း Comrade ဟု ေခၚၾက၏။ ဤစကားကုိ တိုက္ရုိက္ ဘာသာျပန္၍ ျမန္မာလို အခ်င္းခ်င္း ေခၚလို႔ မေကာင္းလွ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စကားရွာရ၏။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္က ကၽြႏု္ပ္သည္ “ရဲေဘာ္” ဆိုေသာ စကားကုိ စသံုးသည္။ (ျပန္လည္ ဆန္းသစ္သည္)။ ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ စသံုးရံုမက သခင္ဗဟိန္းအား ေက်ာင္းသားစင္ျမင့္ ေပၚကေန၍ သံုးစြဲရန္ စာေရး၍ တိုက္တြန္းေလသည္။ အေျခအေန၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ႏွင့္လည္း ကုိက္ညီသျဖင့္လည္း ဤမွ် ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားျခင္း ျဖစ္ေပ၏။ ေဝသႏၱရာ ဇာတ္ေတာ္၌ သားေတာ္ သမီးေတာ္တုိ႔အား စူစကာပုဏၰားကုိ လွဴေတာ္မူျပီးေနာက္ ငါ့သား ငါ့သမီးတုိ႔သည္ ကၽြန္အျဖစ္မွာ ေတာ္လွန္လိုေသာ္ ေရႊပိႆာ မည္၍မည္မွ်ေပးေစ ဟု ပါရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အျဖစ္ေဟာင္းမွ အျဖစ္သစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းေရး Revolution ကုိ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲေရး (ဝါ) ေတာ္လွန္ေရးဟု စကားေဟာင္းကုိ ျပန္လည္ဆန္းသစ္၍ ဘာသာျပန္ခဲ့၏။

ကၽြႏု္ပ္သည္ ဤစကားလံုးကုိ အေစာဆံုး ျပန္လည္ဆန္းသစ္လိုက္သူ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မည္။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္၏ အေတြ႕အၾကံဳ၌ကား ကၽြႏု္ပ္သည္ ဤစကားကုိ ေဝသႏၱရာဇာတ္ေတာ္၌ ေတြ႕၏။ အေျခအေနက ေတာင္းဆိုသျဖင့္ ဤစကားကုိ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ျပီး ေနရာအႏွံ႔ အျပား သံုးလုိက္၏။ ထုိ႔အတူ People သို႔မဟုတ္ Masses ဟူေသာ စကားကုိ အားရပါးရ ေဖာ္ျပႏုိင္ရန္ လူထုပရိသာတ္မွ ယူ၍ လူထုဟူေသာ စကားကုိ ျပန္လည္ သစ္ဆန္းခဲ့ေပသည္။ (ဤတြင္လည္း ကၽြႏု္ပ္အေစာဆံုး ျပန္လည္ဆန္းသစ္သူ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မည္။ ကၽြႏု္ပ္အေတြ႕အၾကံဳအရ ေျပာခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။) ေခတ္အလုိက် လုပ္ျခင္းျဖစ္၍ ဤစကားသည္ မည္မွ် ေခတ္စားသြားေနပါသနည္း ဆုိေသာ္ လူထုကုိ အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္ေသာ အခါ People သုိ႔မဟုတ္ Masses ဟု မျပန္ၾကေတာ့ဘဲ Ludu ဟုပင္ ေရးသားလာၾကေလသည္။ ထုိ လူထုအံုၾကြမွႈ၊ ဘံုရိပ္သာ၊ စာေပေမြ႕သူ စေသာ စကားမ်ားႏွင့္ အတူ ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တိုင္ မမွတ္မိေတာ့ေသာ စကားလံုးမ်ားကုိ ထြင္ခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္ထြင္ျခင္း ျပန္လည္ဆန္းသစ္ျခင္းမ်ားမွာ တမင္သက္သက္ လုပ္ျခင္းမဟုတ္။ အေျခအေန အခါအခြင့္ ေတာင္းဆိုသျဖင့္ သာ လုပ္ျခင္းျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ျပန္႔ႏွံ႔ျခင္း ျဖစ္ေပ၏။

(သိန္းေဖျမင့္ရဲ႕ ‘တိုက္ပြဲဝင္စာမ်ား’ စာအုပ္ထဲကပါ)

ဒါေပမယ့္ ဆရာသိန္းေဖျမင့္က ဆရာ ဒဂုန္တာရာရဲ႕ စကားလံုးတီထြင္မွႈကုိေတာ့ အဲဒ့ီစာအုပ္ထဲမွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရွဳတ္ခ်ထားပါတယ္။

အျပံဳး၊ အနမ္း၊ ကဗ်ာဆန္သည္၊ ေလႏုေအး (ဒဂုန္တာရာ)

“အျပံဳး”၊ “အနမ္း”၊ “ကဗ်ာဆန္သည္”၊ “ေလႏုေအး” အဲဒီ့စကားလံုးေတြကေတာ့ ဆရာ ဒဂုန္တာရာ တီထြင္ထားတာပါ။
“ျပံဳးသည္ ဟူေသာ ၾကိယာကုိ ယခုထက္ က်ယ္ဝန္းစြာ သံုးႏုိင္ရန္၊ ထိေတြ႕ရွႈျမင္၍ ရေအာင္ “အျပံဳး” ဟူ၍ နာမ္အျဖစ္ လုပ္လိုက္ရ၏” အဲဒါကေတာ့ ဆရာမ ၾကည္ေအးရဲ႕ “မီ” ဝတၳဳ အမွာစာမွာ ဆရာ ဒဂုန္တာရာ ေရးခဲ့တာပါ။

အခုအခ်ိန္ ဆရာ ဒဂုန္တာရာရဲ႕ ဝတၳဳကို ဖတ္ရင္ေတာ့ ဆန္းၾကယ္မွႈကုိ ေတြ႕ရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါကုိက သူ႔ရဲ႕ စကားလံုးတီထြင္မွႈေတြ ေအာင္ျမင္လြန္းပံုကုိ ျပသေနပါတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕ တီထြင္မွႈေတြဟာ လူထုထဲအထိ ေပါက္သြားျပီးေတာ့ စာေရးဆရာေတြ အပါအဝင္ လူတိုင္းလိုက္သံုးရေလာက္ေအာင္ကုိ ေအာင္ျမင္လြန္းလို႔ ဆရာ့ရဲ႕ အသံုးအႏွႈန္းေတြက အခုအခ်ိန္မွာ အဆန္းတၾကယ္ ျဖစ္မေနတာပါ။

ေအာက္မွာေတာ့ ၾကည္ေအးရဲ႕ “မီ” ဝတၳဳစာအုပ္ အမွာစာထဲက စကားလံုးတီထြင္မွႈနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ ဆရာ ဒဂုန္တာရာရဲ႕ ခံစားခ်က္ကုိ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

DagonTaryar