စိတ္ရဲ႕ အီနားရွား

မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီကဗ်ာမွာပါတဲ့ meditation ဆိုတာဟာ serious thought ကုိ ေျပာတာပါ။

စိတ္ရဲ႕ အီနားရွား
အပူေဇာ တမ်ိဳးနဲ ့
လူေတာမတိုးတဲ့ ေကာင္မေလးကုိ
တရားသေဘာ ဆန္ဆန္ေလး
ဒီလို အားေပးမိတယ္။

“သူ႔လိုမလွလို ့
ညီမ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔။
တိုက္အျမင့္ၾကီးေပၚက ၾကည့္ရင္
ညီမလည္း အစက္ေလးတစက္
သူလည္း အစက္ေလးတစက္
တကယ္ေတာ့
ကမၻာၾကီးကိုက အစက္ေလးတစက္ပါပဲ။”

သမၼတေတြလည္း အစက္ေလးတစက္
ျပည့္တန္ဆာေတြလည္း အစက္ေလးတစက္
အရာရာကုိ အစက္တစက္နဲ ့ညီမွ်ျခင္း ခ်ၾကည့္မိျပန္ေတာ့လည္း
မထူးဇာတ္ခင္းေနရတဲ့ လူတေယာက္လို
ၾကိဳးစားလိုစိတ္ မဲ့သြားျပန္တယ္။

ေၾသာ္
Meditation ေတြမွာေတာင္… side effect ေတြ ရွိေသးသလား?
စိတ္တခုရဲ ့အီနားရွားကုိ …ဘာနဲ ့…ထိန္းမလဲ။
ကုိယ္ေရာင့္ရဲေနတဲ့ …အရာကုိ …ၾကိဳးစားျဖစ္ဖို ့…အရမ္းခက္တယ္။
ကုိယ့္သစ္ပင္ေပၚက… ကုိယ္က်တဲ့အခါ …ဘဝဟာ …အနာဆံုးပဲ။

မဇၥ်ိမကုိ… အလယ္အလတ္ လို႔ ….စကားလံုးဖလွယ္ဖို ့ …အရမ္းလြယ္တယ္။
ကုိယ့္မဇၥ်ိမက …ဘယ္ေလာက္ဆိုတာမွန္း…. အေသအခ်ာကြက္တိ…သိဖို ့ခက္တယ္။
တန္ေဆး…လြန္ေဘး ဆိုပဲ။
ေခါင္းမာျခင္းလား ၊မဆုတ္မနစ္ဇြဲလားေတာ့ …ရလဒ္ေပၚမူတည္ျပီး …သတ္မွတ္ၾကလိမ့္မယ္။

အိပ္မက္မီးကုိ… ထြန္းညွိဖို ့ဆုိ…..အစြဲအလမ္းမရွိရင္…ဘယ္ေလာင္စာသံုးမလဲ။
အားနည္းခ်က္ေတြကပဲ… အားသာခ်က္မို ့… ဘယ္လိုဖယ္ရွား… ဘယ္လုိသယ္သြားရမလဲ။

အကန္ ့အသတ္မရွိဘူးဆိုတဲ့ ေကာင္းကင္မွာ
လႏွစ္စင္း မသာႏုိင္ပါလား။

ေၾသာ္…
ေမာဟျမဴအမွား တစုနဲ ့
ေလာဘလူသားတဦးအတြက္
စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ ့ေအာင္ျမင္မွဳ
အမွတ္ႏွစ္ခုအၾကား
အတိုဆံုးမ်ဥ္းနဲ လမ္းေဖာက္ဖို ့
ပံုေသနည္းတို႕ သိရင္ေျပာပါ။
ေကာငး္ကင္ကို