အေဖနဲ ့အေမကေတာ့
လူမခိုးႏုိင္မယ့္ အေမြ
ေပးဖုိ ့ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတာပဲ။
ဒါေပမယ့္
ေပးသူနဲ ့ယူသူၾကားမွာ
ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးေခ်ာ္ေနတဲ့ စနစ္…
မကူးႏုိင္ေသးတဲ့ျမစ္ၾကီးတခု ျခားေနတယ္။
အရာရာတိုင္း မွာ အေကာင္းနဲ ့အဆိုး ဒြန္တြဲေနသတဲ့။
ငါေနခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္းေတြမွာ အလင္းနဲ ့အေမွာင္ ဘယ္ေလာက္အခ်ိဳးရွိလဲ။
ေက်ာင္းမွာ သင္ခဲ့ရတာေတြကေတာ့
ျမန္မာစာနဲ ့အတူ အလြတ္က်က္ခဲ့ရတဲ့ စာစီစာကံုးေတြ
အဂၤလိပ္စာနဲ ့အတူ အသံထြက္အမွားမ်ားနဲ ့ေဝါဟာရေတြ
သခ်ာၤနဲ ့အတူ ေမးခြန္းခန္ ့မွန္းတြက္ခ်က္မွဳေတြ
ဇီဝေဗဒနဲ ့အတူ သေဘာေပါက္မွဳမပါတဲ့ တပြဲတိုး ဘိုင္အိုသီခ်င္းေတြ
သမိုင္းနဲ ့အတူ ေပၚလစီေရာထည့္ထားတဲ့ မွိဳင္းေတြြ
ဂါရဝ တရားနဲ ့အတူ ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္ ျပန္မေထာက္ျပရဲတဲ့စိတ္ေတြ….
ေၾသာ္...
ကေလးငယ္ တေယာက္ႏုိ႔ဆာေနသလို
ပညာကုိ ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနသူေတြအတြက္
ေက်ာင္းေတြေတာ့ ရွိပါရဲ႕။
ဒါေပမယ့္…
မတက္လုိ ့လည္းမရ၊ တက္ျပီးေတာ့လည္း ဟန္မက်တဲ့
အဲဒီ့ေက်ာင္းေတြကုိ
အားမနာတမ္း ဥပမာေပးရရင္
ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းေတြဟာ...
ပူျပင္းေျခာက္ေသြ ့လြန္းတဲ့ ကႏၱာရထဲက
ေလာက္ေတြမ်ိဳးပြါးေနတဲ့
ေသာက္ေရအိုးမ်ား။
ေကာင္းကင္ကို
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
22 comments:
အကိုေျပာတာမွန္တယ္။
ဘယ္လိုဘယ္လို....??????
ေလာက္ေတြမ်ိဳးပြားေနတဲ့
ေသာက္ေရအိုးမ်ား....
အင္း...ထိထိမိမိရွိပါေပတယ္ဗ်ာ...။
"ျမန္မာစာနဲ ့အတူ အလြတ္က်က္ခဲ့ရတဲ့ စာစီစာကံုးေတြ
အဂၤလိပ္စာနဲ ့အတူ အသံထြက္အမွားမ်ားနဲ ့ေဝါဟာရေတြ
သခ်ာၤနဲ ့အတူ ေမးခြန္းခန္ ့မွန္းတြက္ခ်က္မွဳေတြ
ဇီဝေဗဒနဲ ့အတူ သေဘာေပါက္မွဳမပါတဲ့ တပြဲတိုး ဘိုင္အိုသီခ်င္းေတြ
သမိုင္းနဲ ့အတူ ေပၚလစီေရာထည့္ထားတဲ့ မွိဳင္းေတြြ
ဂါရဝ တရားနဲ ့အတူ ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္ ျပန္မေထာက္ျပရဲတဲ့စိတ္ေတြ…."
ဟုတ္တယ္ ကိုေကာင္းေရ။ အဲဒါေတြက "ကိုယ့္ေတြ႔၊ ကိုယ္ေတြ႔" လို႔ေျပာလို႔ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘာတဲဲ့ ဂုဏ္ထူးထြက္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာက "D" ထြက္တာတဲ့။ အျပင္ေရာက္ေတာ့မွပဲ ကိုယ္ထြက္ခဲ့တဲ့ "D" ေတြေၾကာင့္၊ အညံ့လို႔ ယူဆခံရတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက ေတာ္ရင္ "D"၊ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာ ညံ့ရင္ "D"။ ေဇာက္ထိုးျမန္မာျပည္ ျဖစ္ေနၿပီဗ်။
ဒီကဗ်ာေလးက ေတာ္ေတာ္ထိတယ္ဗ်ာ။
“ေလာက္ေတြမ်ိဳးပြါးေနတဲ့
ေသာက္ေရအိုးမ်ား...”
ထိထိမိမိ ေတြးတတ္လြန္းတယ္ ကိုေကာင္းကင္ရယ္..
yeah absolutely right. I love this poem althogh I didn't like slave poem before. keep going brother...
ေအာ္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေတြ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးေတြ ... တေစၦေတြ ပူးကပ္ေနတဲ႔ ၀တ္ေက်ာင္းအိုႀကီးထဲမွာ ဆုေတာင္းမွ ရမယ္ဆိုရင္ .....
စကားလံုးက်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႕
ထိထိမိမိရွိလွပါေပတယ္...
ကိုေကာင္းကင္ကိုရယ္...
းဝ)
ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းေတြက
အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့လြန္းလို႕
နိဳ႕ရည္ခန္းသြားရွာတဲ့
မိခင္ေတြ...။
မအယ္
ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႔ အေၾကာင္းအရာေလးက လိုက္တယ္ဗ်ာ။ တကယ့္လက္႐ွိအေျခအေနကို ထင္ဟပ္ျပေနတဲ့ ကဗ်ာေလးပဲ
အားနာရင္ ခါးပါတတ္တယ္ ဆုိလို႕လားမသိ၊
(ေကာင္းကင္ကို က၊ ႏို႕ရည္ခန္းေနတဲ႕ မိခင္ မွာ)
ဖဲြ႕ဆိုေရးထား၊ စာသားက ဒီလို
“အဲဒီ့ေက်ာင္းေတြကုိ
အားမနာတမ္း ဥပမာေပးရရင္”
“ေလာက္ေတြမ်ိဳးပြါးေနတဲ့
ေသာက္ေရအိုးမ်ား။”
ေကာင္းကင္ကုိ…ရာ၊ ေပးတဲ႕ဥပမာ
အားမနာတာ သိပါတယ္။
ဒါကေတာ႕ ဒီလိုရွိတယ္ေလ။
ထိိတာက ကၽြန္မတို႕ ။
ေအာက္ေဖၚျပပါ စာတခ်ိဳ႕ေႀကာင္႕ မဟုတ္လား။
“သမိုင္းနဲ ့အတူ ေပၚလစီေရာထည့္ထားတဲ့ မွိဳင္းေတြြ
ဂါရဝ တရားနဲ ့အတူ ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္ ျပန္မေထာက္ျပရဲတဲ့စိတ္ေတြ….” လို႕ ရွင္..ပဲ၊ ေျပာခဲ႕တယ္ေလ။
“ဒါေပမယ့္
ေပးသူနဲ ့ယူသူၾကားမွာ
ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးေခ်ာ္ေနတဲ့ စနစ္…” ( ရွင္ေျပာသလို… အဲဒီလို ျမစ္ႀကီးထဲ)
အဆင္႕ တစ္၊ ႏွစ္ မရခဲ႕ ေသာ္လည္း။
(တစ္ေန႕က်ရင္…..ငါ….ဘာညာ.. ဘာညာ…ျဖစ္ရမယ္)ဆိုျပီး (မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ သိေနတာ )
ေတာ္တယ္လို႕ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ထင္၊ ( အဲဒါကေတာ႕ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ထဲလား မသိဘူး)
တစ္ခ်ိဳ႕က ေက်ာင္းအျပင္ က်ဴရွင္မယူ။
မိဘက ေက်ာင္းကို လဒ္မထိုး။
အနည္းစုက မံု႕ဘုိးေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္။
အေတာ္မ်ားမ်ားက ရိုးသား။
မိမိတန္ဘိုးမ်ား မျပႏိုင္ခဲ႕ ။
ဘ၀လမ္းခုလတ္က်ကာမွ၊ ႏိုင္ငံျခားေရာက္၊
ကိုယ္ပိုင္ဦးေႏွာက္၊ လင္းေတာက္လို႕
၀ါသနာပါရာမွာ ထြန္းေပါက္ ၊ (ရွင္တစ္ေယာက္ အပါအ၀င္)
စင္ေပၚေရာက္သူအမ်ားႀကီး ဗီဇက ပါျပီးသားဆုိတာ၊
ႀကြားျပီး ေရးပစ္လိုက္ခ်င္တယ္…ေနာ္….။ ..ေနာ္။
Very good poem.
ေကာင္းနုိင္လြန္းပါတယ္...
ေကာင္းကင္ႀကီးေရ...
ၾကဳိက္တယ္ဗ်ာ အဲဒီကဗ်ာ...
ကဗ်ာေတြဖက္ေနက်မဟုတ္ေပမယ့္
အစ္ကို့ရဲ့ကဗ်ာေတြက
လက္ေတြ႕က်ျပီးနားလည္လြယ္လို့
အျမဲလာဖက္ျဖစ္ပါတယ္....
လင့္ခ္ခ်ိတ္ခြင့္ျပဳပါရွင္။
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
ခြန္သဒၵါ
အဲဒီ ပိုးေလာက္လန္း ပညာေရးစနစ္ႀကီး ကို ထိမိေအာင္ေရးျပႏိူင္ပါေပ့...။
လံုး၀ကုိ မွန္တယ္အစ္ကို...
တကယ္ထိေရာက္တဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ...
ေသာက္ေရအိုးထဲက ေလာက္တစ္ေကာင္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါရဲ႕။
ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဓိပၸါယ္ မ်ားစြာပါရွိတဲ့ ကဗ်ာေကာင္းေလးတခုကို ဖတ္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အစ္မ ငယ္ငယ္က စာစီစာကံုးကို ဘယ္တုန္းကမွ မက်က္ခဲ့ဖူးဘူး စာစီစာကံုးကုိ မက်က္ပဲနဲ႔ ကိုယ့္အေရးအသားနဲ႔ ကိုယ္ေျဖေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အမွတ္မရဘူး ဒါေၾကာင့္ တျခားဘာသာေတြမွာ အမွတ္ျပည့္ ရဖူးေပမဲ့ ျမန္မာစာမွာ တခါမွ ၇၀ ျပည့္ေအာင္ မရဖူးဘူး။ သတ္ပံုမွားတာလည္းပါတယ္။ Biology ဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာတုန္း အစ္မအတြက္ တကယ္ကို စိတ္ပ်က္စရာ Subject ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ဒီမွာေရာက္ၿပီး အထက္တန္းအဆင့္ ျပန္တက္ေတာ့ ဘိုင္အိုမွာ ဆရာက သီအိုရီပဲ သင္ၿပီး က်န္တာကို မိမိဖါသာ ဓါတ္ခြဲခန္းမွာလည္း Eeperiment လုပ္ၿပီး အျပင္မွာလည္း အခ်က္အလက္ရွာ Ijvestigation လုပ္ၿပီး Analysis လုပ္ရေတာ့ တကယ္ကို စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတဲ့ ဘာသာ ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အလ်ဥ္းသင့္ရင္ ပို႔စ္တခုေလာက္ေတာ့ တင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဦးမယ္။ ကဗ်ာေလးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၿပီး ေတာ့ အႏုိင္မခံ ကဗ်ာရဲ့ မူရင္း စပ္ဆိုသူအမည္မွန္နဲ႔ မူရင္းအဂၤလိပ္လိုကိုပါ မွတ္ခ်က္မွာ လာေရးေပးသြားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ့္။
ဆာေနတုန္းေတာ့ ေသာက္ခဲ့ရေတာ့မေပါ့။
အင္း............ ေသာက္ပီးရင္လဲ ဒုကၡေရာက္မွာပဲ။
ခုေတာ့ ပရိုက္ဗိတ္ေက်ာင္းေတြ ေပၚလာပါပီဗ်ာ။
အခြင့္အလမ္းနည္းနည္းေတာ့ တိုးလာပီေပါ့။
(တိုးပြားခ်မ္းသာသူေတြအတြက္ပဲ ျဖစ္ရင္လဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္)
TGRmg
ေကာင္းတဲ႕ နိမိတ္ပံုေလးေတြပါတဲ့ ကဗ်ာပါ။ လင့္ခ္အသစ္ကို ျပန္လင့္ခ္ထားလိုက္ျပီဗ်ာ။
အိုးေဝေအာင္
ေခါင္းစဥ္က ႏို႔ရည္ခမ္းတဲ့မိခင္ဆိုေတာ့ ေနာက္ဆံုးတိုနိဂံုးခ်ဳပ္တဲ့ ဥပမာေလးကို မဖတ္ခင္ ကဗ်ာဆရာ ဘယ္လိုမ်ား တင္စားမလဲလို႔ ရင္တမမနဲ႔ ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ သဲကႏၵာရက ညိဳးေနတဲ့ပန္းေလးလား တစ္ခုခုကိုေတာ့ ဥပမာေပးေတာ့မယ္လို႔ သိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ သူ႔ဥပမာကိုဖတ္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္ကာလအတြင္း သံုးစကၠန္ေလာက္မွာ က်မအေတြးျဖစ္သြားတာ စိတ္လည္းလွဳပ္ရွားဖို႔ေကာင္းတယ္ ဘယ္လိုမ်ား ထြက္လာမလဲဆိုတဲ့စိတ္ကူးေနတာ ေရးခ်လိုက္တာက ေလာက္ေတြမ်ိဳးပြားတဲ့ ေသာက္ေရအိုးမ်ား ဆိုပါလား ဟားးးးးးးးးးးးးးး ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားတတ္တယ္ေနာ္
ေလာက္ေတြမ်ိဳးပြားေနတဲ့
ေသာက္ေရအိုးမ်ား..........
ေသာက္ဟယ္အမ်ားသားမို႕
ေလာက္တည္တဖြားဖြား ဒီဦးေႏွာက္ေတြႏွင့္
ဒီမိုတည္ဖို႕အေရး ရင္ေလးပါရဲ႕
အမယ္မင္း ........ကိုေကာင္းကင္ကိုေရ
၄ႏွစ္အထက္အကုန္သက္ပီးသာ
ႏိုင္ငံျပန္တည္ေဆာက္ေပေတာ့
Post a Comment