Monday, June 1, 2009

ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ တိုက္တန္းနစ္

-->
ဒီလမ္းဟာ
ေငြနဲ ့မေဝးေပမယ့္
အေမနဲ ့ေတာ့ ေဝးတယ္။

ဒီလမ္းဟာ
ေဒသသစ္မွာ အေျခခ်ခြင့္နဲ ့နီးေပမယ့္
-->
ကုိယ့္လိပ္ျပာနဲ႕ေတာ့ ကုိယ္ျပန္ေဝးတယ္။

ဟုိဘက္ကမ္းမွာ ဘဝ
ဒီဘက္ကမ္းမွာ အလွတဲ့
ဘဝနဲ ့အလွၾကားမွာ
ေခါင္းမက် ပန္းမက်
အနည္က်ဖို ့ၾကိဳးစားေနရတဲ့ ဘဝေတြလည္း ရွိပါတယ္။

ဒီလမ္းဟာ
ေျဖာင့္တန္းေပမယ့္
အရိပ္မရွိေတာ့ ပုိေဝးတယ္။

ဒီဘက္ျခမ္းမွာ
အသုိက္တခုကုိေရြး
စက္ရုပ္တရုပ္လုိ ကုိယ္ေျပးမယ္။

ေၾသာ္…ဒီလိုနဲ ့
ကမၻာဆိုတဲ့ ပင္လယ္ ထဲမွာ
မၾကည့္ရက္စရာ နစ္ေနတဲ့အျဖစ္
ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ တုိက္တန္းနစ္ကုိ
အေဝးကပဲ ခ်စ္လုိက္ရတယ္။

ေကာင္းကင္ကို

7 comments:

ကိုလူေထြး said...

ေကာင္းကင္ကိုေရ...

တို႕ျပည္သူေတြကို ကယ္တင္ဖို႕ ကိုယ္တို႕ ကိုယ္တိုင္ပဲ အသက္ကယ္ေလွေတြ ေဆာက္ႏိုင္မွ ျဖစ္မွာကြ...

သူတို႕တေတြကေတာ့ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ အေကာင္းစားၾကီးေတြ သံုးျပီး ကိုယ္လြတ္ရံုးသြားၾကမွာပဲ...

Moe Hlaing Nya said...

ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ တုိက္တန္းနစ္တဲ့လားအစ္ကုိ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အားလုံး ေဖာင္ဖ်က္ထားရတာၾကာၿပီ
ေနာက္ဆုိတာေက်ာပဲ ရွိေတာ့တယ္...
အဲဒီေနာက္ေက်ာကုိမွ
အမ်ဳိးသားခ်င္း သစၥာေဖာက္ေတြက
ဓားေထာက္ထားေနတုန္း...
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လွံစြပ္ရွိရာကုိအဟုန္နဲ႔
ေၿပးတုိးဖုိ႔ပဲရွိေတာ့တယ္အကုိ...
မ်ဳိးဆက္ေတြေလွ်ာက္ဖုိ႔လမ္းကုိ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွလုံးေသြးနဲ႔ေဖာက္ရမွာပဲအစ္ကုိ

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

mgngal said...

အေမနဲ ့ေငြနဲ ့ေရာ နီးႏိုင္ပါေစဗ်ာ ။ :)

အိျႏၵာ said...

ေၾသာ္…ဒီလိုနဲ ့

ကမၻာဆိုတဲ့ ျမစ္ထဲမွာ

မၾကည့္ရက္စရာ နစ္ေနတဲ့အျဖစ္

ေကာင္းကင္ေရ...

ဖတ္သြား ႀကိဳက္သြားတယ္

တန္ခူး said...

“ဟုိဘက္ကမ္းမွာ ဘဝ
ဒီဘက္ကမ္းမွာ အလွတဲ့
ဘဝနဲ ့အလွၾကားမွာ
ေခါင္းမက် ပန္းမက်
အနည္က်ဖို ့ၾကိဳးစားေနရတဲ့ ဘဝေတြလည္း ရွိပါတယ္။”
တကယ္ကို ေခါင္းမက် ပန္းမက်ပါပဲေလ…။

sait phay yar said...

အင္း...... ဘာမွ ေပ်ာေတာ့ဘူးေနာ္
တူတူဘဲ

လင္းလက္ၾကယ္စင္ said...

ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးကို ဖတ္ရင္း ခံစားသြားရတယ္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြက အဲဒီစကားလံုးေတြနဲ႕ တူတူျဖစ္ေနတယ္ေလ။