ေခါင္းက ရင္ဘတ္နဲ ့ သြားဆက္ေနတဲ့ လူထူးလူဆန္း၊
အေတြးထဲမွာ မိုက္ကရိုခ်စ္(ပ္)တစ္ခု ဝင္ေနတဲ့ ကုန္းေပၚကငါး၊
ကုိယ့္အတြင္းငလ်င္ကုိ ကုိယ္ေစာင့္ၾကည့္ဖို ့စိတ္ထဲမွာ ကင္းတဲတစ္ခုေဆာက္
နာမ္အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္ဖုိ ့ လမ္းေဖာက္ေပးရတဲ့သူ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
13 comments:
.. ေခါင္းက ရင္ဘတ္နဲ႕သြားဆက္ေနတဲ့ လူထူးလူဆန္း...
အား.. အရမ္းမိုက္တယ္.. အစ္ကိုရာ....
ရင္ဘတ္နဲ႔ ေခါင္းဆက္ေနတဲ့ လူထူးလူဆန္းရဲ့ ကဗ်ာေတြဖတ္ခ်င္ေသးတယ္ း)
အကိုႀကီးေရ
က်ေနာ္လည္း ကဗ်ာေက်ာင္းသားျဖစ္ခ်င္ေသးဗ် :)
နာမ္အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္ဖို႔
ဒီထက္မက လမ္းေတြဆက္ေဖာက္ႏိုင္ပါေစခင္ဗ်ာ
ဒါေၾကာင္႕ေနမွာကဗ်ာေတြကုိကပါ
ထူးဆန္းတာ................
ဆိုပံုအရေတာ့ ရာစု သစ္ထဲက ကဗ်ာေက်ာင္းသားျဖစ္ႏိုင္တယ္ဗ်ာ ၊၊
ေက်ာင္းသားမွ မဟုတ္ေတာ့တာ
ေက်ာင္းဆရာ ျဖစ္ေနျပီပဲ
ေခါင္းစဥ္ျပန္ေျပာင္းကြာ ညီ
“ကဗ်ာဆရာ” လို႕... း)
မိုက္တယ္.မိုက္တယ္.မိုက္တယ္လို႔ဘဲေၿပာေတာ့မယ္
ညီေလးေရ..
ခင္မင္လ်က္
ႏိုင္ငံဂုဏ္ရည္ ပထမဆံေပးလိုက္ဗ်ာ အစ္ကို။
ကဗ်ာဂုရုပါ… ေက်ာင္းသားဆိုလဲ PHD ကဗ်ာေက်ာင္းသားပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္…
မွန္၏။ေကာင္း၏။
ကင္း ေသခ်ာေစာင့္ ။ :P
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္အစ္ကိုရာ
ေခါင္းစဥ္အသံုးအႏႈံးေလးလွတယ္
နာမ္အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ဖို႔... တဲ့ဲ့လား
ဘယ္လိုရင္ဘတ္နဲ႔မ်ား ဒီစာလံုးေတြကို
ေမြးထုတ္လိုက္တာလဲရွင္...
ေလးစားစြာခင္မိတဲ့...
ကိုရင္၊ ခင္ေလး၊ ကေလးေလး
ေခါင္းစဥ္ကို ကဗ်ာေက်ာင္းသားအစား ကဗ်ာသု ခမိန္လို႔ ေပးခ်င္တယ္
Post a Comment