ေခတ္သစ္ သတင္းစာပညာ
ဆရာၾကီးအာလူး။“ေဟ့လူ၊ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာစိတ္မခ်မ္းသာလိုက္တာ၊တခုခုကိုစိုးရိမ္ ေနသလိုပဲ၊”
အယ္ဒီတာ။ ။ “ေအးဗ်ာ၊ အယ္ဒီတာလုပ္ရတာလဲ မစားသာဘူး၊ ကိုယ္ဝါသနာ ပါတဲ ့အလုပ္ကို တေန ့တျခား႐ြံ႐ြံလာျပီ။ စိစစ္ေရးဝင္ရင္လဲ မိုက္မိုက္႐ုိင္းရုိင္း အဆဲခံရေသးတယ္၊ဟိုဟာ မထည္ ့ရ၊ ဒီဟာမထည္ ့ရနဲ ့။”
ဆရာၾကီးအာလူး။ ။ “ဘာေတြမ်ားမထည္ ့ရလို ့လဲ၊ ေျပာစမ္းပါဦး”
အယ္ဒီတာ။ ။ “ဥပမာဗ်ာ၊ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းက်ရင္ေတာ ့ထည္ ့လို ့ရတယ္။ တက္သြားရင္ထည္ ့လို ့မရဘူး။”
ဆရာၾကီး။ ။ “သူတို ့ကမွန္သားပဲ။ ခင္ဗ်ားကိုက ပိန္းတာ။ ဒီမယ္ကိုယ္ ့လူ၊ ထူးျခားမွဳ႐ွိမွ သတင္းလို ့ေခၚတယ္။ လူတိုင္းသိျပီးသားကိစၥက သတင္းမဟုတ္ဘူး။ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းတက္တာ က အျမဲတမ္းျဖစ္ေနတာ။ သတင္းမဟုတ္ဘူး။ က်တာက တခါတရံ မွျဖစ္လို ့သတင္း။ အဲ လိုပဲ၊ မီးပ်က္တာလဲ လူတိုင္းသိျပီးသား။ အထူးအဆန္း ကိစၥ မဟုတ္ဘူး။ မီးမွန္ရင္သာ သတင္း။”
အယ္ဒီတာ။ ။ “ဒါဆိုရင္ ဒင္းဒို ့တေတြ ဘုရားေတြကို ေန ့တိုင္း အေယာင္ေဆာင္သြားဖူးျပီး သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေနတာေကာ။ အဲဒါက ေန ့တိုင္းေလ။ထူးျခားမွႈမ႐ွိပဲ ဘာလို ့TV သတင္းထဲမွာ ထည္ ့လဲ။”
ဆရာၾကီး။ ။ “ဟ၊ထူးျခားတာေပါ့။ လူေတြဘုရား႐ွိခိုးရင္ေတာ ့မဆန္းဘူး။ သတင္းမဟုတ္ဘူး။ တိရစ ၦာန္ေတြ ဘုရား႐ွိခိုးတာ ျမင္ဘူးလို ့လား။ အဲဒါသတင္းေပါ႔ ။”
အယ္ဒီတာ။ ။ “မွားပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ၊ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကို အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းတာေကာ။ အဲဒါက် ဘာလို ့မထည္ ့လဲ။”
ဆရာၾကီး။ ။ “ခင္ဗ်ားကလဲ၊ ပိန္းျပန္ျပီ။ သတင္းေလာကမွာ ဆိုရုိး႐ွိတယ္။ လူကေခြးကို ကိုက္မွသတင္း။ ေခြးကလူကို ကိုက္တာ သတင္းမဟုတ္ဘူး၊ သူ ့သဘာဝ။ ကိုက္မွာပဲ။ျမဲျမဲမွတ္ထားကိုယ္ ့လူ။”
အယ္ဒီတာ။ ။ “ေမးမိတာ မွားပါတယ္ဗ်ာ။”
ေကာင္းကင္ကို
ေနရာ။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ
အခ်ိန္ကာလ။ ။ ျငိ္မ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပၾကေသာသံဃာေတာ္မ်ားကို စစ္အစိုးရမွ အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲျပီးသကာလ။
ဇာတ္ေကာင္။ ။ ဂ်ိဳကုပ္ၾကီးမ်ား (အဲ…ႏြားေလာက မီဒီယာေတြမွာေတာ့ ဒင္း(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြ) တို ့ကို သူတို ့နဲ ့ႏွဳိင္းရေကာင္းလားဆိုျပီး ႏြားေတြကနာျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ့ကို စာလံုးအမည္းၾကီးေတြနဲ ့ အၾကီးအက်ယ္ ရွဳတ္ခ်ေနမလားပဲ။) :-D
ဂ်ိဳကုပ္ၾကီးမ်ား သူတို ့ကုလားထိုင္လွဳပ္လာလို ့ တကိုယ္လံုးက ရွိသမွ် အဂၤါေတြတုန္ေအာင္ေၾကာက္ျပီး တိုးတိုးတိတ္တိတ္ အစည္းအေဝးလုပ္ၾကပါတယ္။
ဂ်ိဳကုပ္မွဴးၾကီး။ ။ငါတို ့ရဲ ့ မီဒီယာ ကို ပလီပလာ နဲ ့…အဲ… မီဒီိယာကို မီဒီယာနဲ ့တိုက္မယ္ဆိုတ့ဲ အစီအစဥ္ မေအာင္ျမင္ပါလား။
ဂ်ိဳကုပ္ၾကီးတဦး။ ။ မပူပါနဲ ့ ဂ်ိဳကုပ္မွဳးၾကီးရဲ ့၊ အဲဒီအစီအစဥ္မေအာင္ျမင္လို ့ ပုဂံနတ္ (bagannet) ၾကီးကို အနားယူခိုင္းထားပါတယ္။ ခုဆို ပုဂံနတ္ (bagannet) ၾကီး နတ္ျပည္မွာ ေအးေအးေဆးေဆးႏွပ္ေနေရာေပါ ့။ခုဆို လူေတြၾကားထဲမွာ စကားပံုတခုေခာတ္စားေနတယ္။ “internet ရတဲ ့ခဏဒုလႅဘ၊ မီးလာတဲ ့ခဏဒုလႅဘတဲ့”
ဂ်ိဳကုပ္မွဴးၾကီး။ ။ေအးဗ်ာ။ ဟိုရက္ေတြကဆို က်ဳပ္ျဖင္ ့ဆက္ဒမ္ဟူစိန္ၾကီး လည္ပင္းမွာ ၾကိဳးတန္းလန္းနဲ ့ေသေနတဲ့ပံုၾကီးပဲ ျမင္ေယာင္ျပီးအိပ္လို ့မေပ်ာ္ဘူး။ ေပါင္ခ်ိန္ၾကည္ ့လိုက္တာ ၀.၃၆၂၁ ေပါင္တိတိ္ ေလ်ာ့သြားတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂရုစိုက္ဦးမွ။ ဒါနဲ ့ေနပါဦး။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကို ဝင္စီးတဲ ့ကိစၥေကာ က်ဳပ္ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ၾကရဲ ့လား။ ဘုန္းၾကီးေတြက ဘာလုပ္လုပ္ မေၾကာက္ၾကဘူးဗ်ာ။ က်ဴပ္ေတာ့လန္႔လာျပီ။ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ။ အၾကံေပးၾကစမ္းပါဦး။
ဂ်ိဳကုပ္ၾကီးတေတြ ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ ့႐ုတ္တရက္ေၾကာက္ဒူးတုန္သြားျပီး အစည္းအေဝးအခန္းၾကီး တခုလံုးတိတ္သြားတယ္။ အဲဒီ ့အခ်ိန္မွာ ခပ္ေဂါက္ေဂါက္ အၾကံဥာဏ္ေတြ အျမဲတမ္းေပးေလ့႐ွိတဲ ့ ဂ်ိဳကုပ္ၾကီးတေယာက္ က ထတဲ့ျပီး “လြယ္ပါတယ္၊ဂ်ိဳကုပ္ၾကီး ၊ ခုဆိုရင္ က်ဳပ္တို ႔ ေတြ ဆရာဝန္ေတြ၊အင္ဂ်င္နီယာေတြ သပိတ္ေမွာက္မွာ မပူရေတာ့ဘူး။ က်ဳပ္တို ့မွာ စစ္ေဆးတကၠသိုလ္၊စစ္အင္ဂ်င္နီယာတကၠသိုလ္ေတြ႐ွိျပီေလ။ ခုလဲ က်ဳပ္တိို ့ စစ္သံဃာ့တကၠလိုလ္ဆို ျပီး္ဖြင့္လိုက္ၾကတာေပါ့ ဂ်ိဳကုပ္ၾကီးရဲ ့။ ဝင္ခြင္ ့အရည္အခ်င္းက တျခားဘာမွမလုိဘူး။က်ဳပ္တို ့ဂ်ိဳကုပ္မ်ိဳးႏြယ္ပဲ ျဖစ္ရမယ္။မေကာင္းဘူးလား၊” လို ့ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီ႔မွာ ခပ္ေဂါက္ေဂါက္ idea ကို ခပ္ေဂါက္ေဂါက္ ဂ်ိဳကုပ္ၾကီးေတြရဲ ႔ ေထာက္ခံသံေတြ၊ ငွက္ဆိုးထုိးသလို ရယ္သံၾကီးေတြနဲ ႔ အစည္းေဝးအခန္းၾကီးတခုလံုး ဆူညံသြားပါေတာ့တယ္။
ေကာင္းကင္ကို
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ျခင္း
(ရုရွား ဟာသတပုဒ္ကို အနည္းငယ္မွီျငမ္းထားပါတယ္)
တေန ့မွာေပါ ့။ ဘုရင္ရူး ႐ူးေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးတေယာက္ဟာ ေရွးေရွးတုန္းက ဘုရင္ေတြကို အားက်ျပီး တိုင္းခန္းလွည့္လည္ဖို႔ အၾကံရသတဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးက ေ႐ွးက ဘုရင္ေတြလို ရုပ္ဖ်က္စရာေတာ့ မလုိဘူး။ သူ ့ရုပ္က နဂိုကတည္းကပ်က္ျပီးသားမို ့လို ့ :-D ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ။ ျမန္မာျပည္က ကာတြန္းဆရာေတြ၊႐ုပ္ေျပာင္ေရးတဲ့ဆရာေတြ က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးကုိ ေခြးေတြ၊ဝက္ေတြ နဲ ့ ့မ်ားႏွဳိင္းရတယ္လို ့။ ေခြးေတြ၊ ဝက္ေတြက အပံုၾကီးပိုေခ်ာပါတယ္ဗ်။ :-D အဲဒါနဲ ့ေခြးေတြ ၊ဝက္ေတြ၊ရွိသမွ်အေကာင္ပေလာင္ေတြ အားလံုး မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ျပီးေတာ့ သူတို ့ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးနဲ ့မႏွဳိင္းၾကဖို ့စုျပီး တိရစ ၦာန္မ်ားသေဘာထားဆိုျပီး ေၾကျငာခ်က္ေတြ၊ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ေတြ ထုတ္ၾကတယ္ဆိုပဲ။
အဲဒါနဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး တိုင္းခန္း လွည့္လည္ေရာဆိုပါေတာ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္္မွဴးၾကီးတိုင္းခန္းလွည့္လည္တာလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားရာဇဝင္မွာ စာတင္ေလာက္တယ္ဗ်ိဳ ့။ ပထမ night club ေတြကိုခ်ည္း ဗူးခန္းလွည့္လည္၊ အဲေလ…ေယာင္လို ့…..တိုင္းခန္းလွည့္လည္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အနံ ့ထြက္ေနတဲ့ model girl ေတြဆီကို(သတင္းအနံ ့ကိုေျပာတာေနာ္။ တျခားအနံ ့ဟုတ္ဘူး။ ) တိုင္းခန္းလွည့္လည္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေနရာကမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးကို ေကာင္းေကာင္း မၾကိဳဆိုၾကဘူးတဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးလဲ ျငီးေငြ ့ ့လာေရာဆိုပါေတာ့။ အဲဒါနဲ ့ ပညာေရးဘက္လွည့္ဖို ့ ပညာေရးဝန္ၾကီး (ခဏခဏ စနစ္ေတြ၊ syllabus ေတြ ျပင္ျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ညာေနလို ့ ပညာေရးဝန္ၾကီးလို႔ ေခၚတာ။) ပညာေရးဝန္ၾကီးနဲ ့တိုင္ပင္ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတြဆီကို တိုင္းခန္းလွည့္လည္ဖို ့ စိတ္ကူးရသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးက သူ႔ ကိုိုယ္သူ သိတယ္။ တကၠသိုလ္ေတြ မေျပာနဲ ့၊ မူလတန္းေက်ာင္းကိုေတာင္မသြားရဲ ဘူး။ သူ ့ကိုေက်ာင္းသားေတြက ဝိုင္းျပီး ေဘလိုက္ရင္ အျမီးတျခားကိုယ္တျခား…အဲေလ…ေယာင္လို ့ ့….ေခါင္းတျခားကိုယ္တျခား ျဖစ္သြားမွာစိုးလို ့မသြားရဲဘူးတဲ့။ အဲဒါနဲ ့ မူၾကိဳေက်ာင္းကိုပဲ သြားဖို ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္တဲ့။ ထံုးစံအတိုင္းပဲ မူၾကိဳေက်ာင္းကို ဘယ္ေန ့ဘယ္ရက္ဘယ္ႏွစ္နာရီ၊ဘယ္ႏွစ္မိနစ္၊ဘယ္ႏွစ္စကၠန္ ့မွာ ႐ုတ္တရက္ေရွာင္တခင္ အမွတ္အထင္ ဝင္စစ္ေဆးမယ္ဆိုတာ အတိအက် ၾကိဳတင္သတင္းေပးရတာေပါ့။ အဲဒါနဲ ့ မူၾကိဳေက်ာင္းက ဖားဖို႔ စိတ္ေစာ ေနတဲ့ ဆရာမကလည္း ဘုစုခ႐ုေလးေတြနဲ ့ ဇာတ္တိုက္ေလ့က်င့္ရေတာ့တာေပါ့။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ခ်မ္းသာပါေစ" …ဘာညာေပါ့ဗ်ာ၊) အဲဒီမွာ ဘုစုခ႐ုေလးတစ္ေယာက္က သူ ့အိမ္မွာ ေၾကာင္မၾကီးက ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးတယ္တဲ့။ ေၾကာင္ေလးေတြက သူခိုးမ်ားညီလာခံ အဲေလ… အမ်ိဳးသားညီလာခံက ခ်မွတ္ထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ကို ေထာက္ခံပါတယ္တဲ့။ တကယ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး လာတဲ့့ေန႔ လည္းေရာက္ေရာ မူၾကိဳက ဆရာမေလးလည္း ဝမ္းသာအားရနဲ ့ ေၾကာင္ေလးေတြ အေၾကာင္းေျပာျပီး ဖားေတာ့တာေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၾကီးလည္း သူတ႔ို ့လုပ္တာ ေထာက္ခံမယ့္သူရွိလို ့ဝမ္းသာအားရျဖစ္ျပီးေတာ့ ဘုစုခ႐ုေလးကို ကိုယ္တိုင္ေမးေတာ့တာေပါ့။ အဲဒီမွာ ျပႆနာ တက္ေတာ့တာပဲ။ ဘုစုခ႐ုေလးက “အခု ေၾကာင္ေလးေတြလည္း မေထာက္ခံေတာ့ဘူး။ အဲဒီတုန္းက သူတို ့ ေမြးကာစ ဆိုေတာ့ မ်က္ေစ့ေကာင္းေကာင္း မပြင့္ ေသးဘူးေလ။ အခု မ်က္ေစ့ပြင့္လာျပီ ” တဲ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ ေျပာတဲ ့စကား
အခ်ိန္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္းရဲ ့ အိမ္ေစာင့္အစိုးရလက္ထက္ေပါ့။ သိတယ္မို ့လား။ အိမ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာက ေခြးေလ။အိမ္ေစာင့္အစိုးရဆိုေတာ့….. :-D
အဲဒီ အိမ္ေစာင့္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဗိုလ္မွဴးတေယာက္က က်န္းမာေရးအတြက္ ရန္ကုန္က ကန္ေတာ္ၾကီးကို ပတ္ျပီးလမ္းေလွ်ာက္သတဲ့။ တေနရာေရာက္ေတာ့ အဲဒီဗိုလ္မွဴးက သူ ့ကိုေခၚသံၾကားလို ့လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကး႐ုပ္က လွမ္းျပီးေခၚတာ ျဖစ္ေနလို ့အရမ္းအံံံ့ၾသသြားသတဲ့။ အဲဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္က မတ္တတ္ရပ္ေနတဲ့ေၾကး႐ုပ္ပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကး႐ုပ္။ ။“ငါဒီအတိုင္း ရပ္ေနရတာ ေညာင္းျပီကြာ၊ အဲဒါ”
စိတ္ျမန္တဲ့ ဗိုလ္မွဴးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ ့စကားဆံုးေအာင္ေတာင္မေစာင့္ဘူး။
“သိျပီ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ကၽြန္ေတာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြက္ ကုလားထိုင္တလံုး”
ဗိိုလ္ခ်ဳပ္လည္း႐ုတ္တရက္ေဒါသထြက္သြားျပီး အဲဒီ့ဗိုလ္မွဴးရဲ ့စကားဆံုးေအာင္မေစာင့္ေတာ့ပဲ “ေဟ့ေကာင္၊ေတာ္စမ္း…ငါလြတ္လပ္ေရးရေအာင္လုပ္ခဲ့တာ ကုလားထိုင္ မက္လို ့မဟုတ္ဘူးကြ။ တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္လို ့လုပ္ခဲ့တာ။ဒါေပမယ့္ ငါရပ္ေနရတာ ေညာင္းျပီကြာ၊ တျခားေၾကး႐ုပ္ေတြလိုျမင္းစီးခ်င္တယ္။”
သိတဲ့အတိုင္းပဲဗ်ာ။သာမန္ဗိုလ္မွဴးေလးမွာက ဘာအာဏာပါဝါ မွမ႐ွိဘူးေလ။ ဒီေတာ့ဦးေနဝင္းၾကီးကိုတင္ျပရေတာ့တာေပါ့။ဒါေပမယ့္ဦးေနဝင္းၾကီးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကး႐ုပ္က စကားေျပာတယ္ ဆိုတာကိုမယံုဘူးတဲ့။ သူကိုယ္တိုင္ေမးမယ္ဆိုလို ့ဗိုလ္မွဴးေလးလဲ သူ ့ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကး႐ုပ္ဆီ ေခၚသြားရေတာ့တာေပါ့။
အဲဒီမွာ ျပႆနာ စတက္ေတာ့တာပဲ။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္က ဦးေနဝင္းၾကီးကိုလဲျမင္ေရာ ဗိုလ္မွဴးေလးကိုဒီလိုလွမ္းေျပာလိုက္သတဲ့ “ေဟ့ေကာင္၊ ငါစီးခ်င္တာျမင္းကြ၊ မင္းကဘာလို ့ႏြားၾကီး ေခၚလာရတာလဲ”။
ေကာင္းကင္ကို
မွတ္ခ်က္။ ။ ေမာင္ေကာင္းထုိက္ရဲ ႔ ႏုိင္ငံရပ္ျခားဟာသမ်ားဆိုတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲက ဟာသတစ္ပုဒ္ (ဦးေနဝင္း ေနရာမွာေတာ့ တျခား အာဏာရွင္ေပါ့) ဖတ္ခဲ့ဖူးတာကို အေျခခံျပီး ေရးထားပါတယ္။ စာေရးဆရာ ဗိုလ္မွဴးေသာ္က (တိုက္ေရယာဥ္ ၁၀၃) ကလည္း ဒီပံုျပင္ကို ေျပာျပခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ေက်ာင္းေစာင့္
၁၉၉၇ ခုႏွစ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကရာေတးသင္တန္းသြားအပ္ေတာ့ ကရာေတးဆရာက ေမးပါတယ္။
“မင္း ဘာလုပ္တုန္း။”
“ေက်ာင္းေစာင့္”
ကရာေတးဆရာလည္း သိပ္လက္ေၾကာမတင္းပံုရတဲ့ ငနဲက ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေက်ာင္းမွာ ညေစာင့္လုပ္တယ္ဆိုေတာ့အ့ံၾသသြားတာေပါ့။
“ဘယ္ေက်ာင္းမွာလဲ။”
“မဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းေတြ အၾကာၾကီးပိတ္ထားတာ ျပန္တက္ဖို ႔ ေစာင္႔ေနရလို႔ ေက်ာင္းေစာင့္လို ့ေျပာတာ။”
to download ebook click here
Posts
