ဆု

(၁)

စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္၊ ခြင့္လႊတ္ပါကြာ..ကုိယ္ရုိင္းေနရင္

(၂)

ပေလးဘြိဳင္း သန္းႏုိင္ သီဆိုတဲ့ “ဆု” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းစာသားကုိ အစအဆံုး ေရးဖုိ႔ က်ေနာ္ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ခုတေလာ ေရပန္းစားေနတဲ့ Miss International ျပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းကုိ စိတ္ဝင္စား မိလို႔ပါ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ Miss International ပြဲက တလပဲ လုပ္လုိ႔။ ႏုိ႔မို႔ဆုိ ျမန္မာေတြ အိပ္ေရးေတြပ်က္၊ မ်က္ကြင္းေတြ ေခ်ာင္က်၊ က်န္းမာေရးေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္း၊ အလုပ္ေတြ မျပီးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ျပိဳင္းေလာက္တယ္။ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ဒီလိုျပိဳင္ပြဲဝင္ႏုိင္တာ ဒါ ပထမဆံုး အၾကိမ္မို႔လို႔ ဒီေလာက္ အရူးအမူး ျဖစ္ၾကတာမ်ားလား? ဆိုင္တဲ့ပံုေတြမွာေရာ မဆိုင္တဲ့ ပံုေတြမွာပါ “Myanmar” ဆိုျပီး သြားသြားေအာ္မိၾကတာမ်ားလား?

ဒါေပမဲ့ ဒီလို မဲခြဲဆံုးျဖတ္ေလ့ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ ျပိဳင္ပြဲတခ်ိဳ႕မွာ ဒါမ်ိဳးက မၾကာခဏ ျဖစ္ဖူးတယ္။ အဲလိုနည္းေတြနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ခဲ့တာလည္း ရွိတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ blog ျပိဳင္ပြဲဆိုရင္လည္း တျခား ႏုိင္ငံက blog ေတြကိုလည္း တခုမွ မဖတ္ဖူး၊ ကုိယ္ မဲေပးမယ့္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံက blog ကုိ လည္း တခါမွ မဖတ္ဖူးပဲ မဲေပးၾကတာမ်ိဳး၊ link ေတြ ေပးျပီး ဖတ္ဖူးသည္ျဖစ္ေစ၊ မဖတ္ဖူးသည္ျဖစ္ေစ ဒါကုိပဲ မဲေပးၾကပါ ဆိုျပီး campaign ဆန္ဆန္ လုပ္ၾကတာမ်ိဳးေတြ ၾကံဳဖူးတယ္။ ကုိယ့္ မဲကုိယ္ တန္ဖုိးထားတဲ့သူ၊ ကုိယ့္ဆံုးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ကုိ ကုိယ္တန္ဖိုးထားတဲ့သူဆုိ ဒါမ်ိဳးဘယ္လုပ္ပါ့မလဲ။ ဘာမွ မၾကည့္ဘဲ မ်က္ေစ့မွိတ္ျပီး ဘက္လိုက္ မဲေပးလိုက္တယ္ဆိုတာက တကယ္ ရသင့္ရထုိက္သူကုိ တားဆီးလိုက္တာ၊ ရသင့္ရထုိက္သူရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ခုိးယူလိုက္တာမ်ိဳးပဲေလ။

ဒါေပမဲ့ တျခားႏုိင္ငံေတြမွာလည္း အဲလိုလူေတြ ရွိတာပဲ။ ခု Miss International ျပိဳင္ပြဲမွာ

ဖိလစ္ပုိင္ေတြလည္း အဲလိုမ်ိဳး pageတခု လုပ္ထားတာကို ေတြ႕မိတယ္။ တက္ၾကြတဲ့သူ မ်ားတာနဲ႔ နည္းတာရယ္၊ တက္ၾကြမွႈ အတိုင္းအတာေတြေတာ့ ကြာႏုိင္တယ္။ ျပိဳင္ပြဲ စီစဥ္သူေတြကလည္း ဒါေတြကို သိျပီးသား ေနမွာေပါ့။ လူေတြဟာ ရထုိက္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မရထိုက္သည္ျဖစ္ေစ အႏုိင္ပဲ လိုခ်င္ၾကတာကို ေနာေၾကေနျပီးသား ေနမွာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ Miss International Queen က မဲအေရအတြက္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မဲအေရအတြက္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္ျပီး ေပးမယ့္ဆုက “Miss Internet” ဆု။ ဆု တန္ဖုိးခ်င္းက ကြာပါတယ္။ Internet မဲေတြကေန တဆင့္ ဆံုးျဖတ္တဲ့ ဆုမ်ိဳး ပါမွလည္း ျပိဳင္ပြဲက ပုိအသက္ဝင္မွာ၊ လူေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ တက္တက္ၾကြၾကြ မဲေပးၾကမွာေတြ သိလို႔ ျပိဳင္ပြဲကုိ promotion လုပ္မယ့္ သေဘာမ်ိဳးလည္း ပါပါလိမ့္မယ္။

အခုျပိဳင္ပြဲနဲ႔ သိပ္မသက္ဆိုင္ေပမဲ့ ဆုေတြ အေၾကာင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ဆုေတြဟာ စိတ္ဝင္စားဖုိ႔ စိတ္လွႈပ္ရွားဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆုေတြ ဟာလည္း တန္ဖုိးထားထုိက္ပါတယ္။ ကုိယ္တိုင္လည္း ဆုေတြရတဲ့အခါ ေပ်ာ္တာမ်ိဳး ရွိခဲ့ပါတယ္။ အေခ်ာင္လိုခ်င္ခဲ့တာ မ်ိဳးေတြလည္း ရွိတယ္။ (သိန္းတေထာင္ ဆုမ်ိဳးဆုိ ခုထိ က်ေနာ္ အေခ်ာင္လုိခ်င္တုန္းပဲ)

တိုင္းတာရ ခက္တဲ့ အရာေတြနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ ဆုမ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္တဲ့ အခါမွာ အျငင္းပြါးစရာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ တခါတခါ ဆုေပးသူက ဆုရသူေတြကုိ အသံုးခ်လိုက္တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဆိုပါစုိ႔။ ကုိယ္က နာမည္ၾကီးတဲ့သူကုိ ဆုေပးလိုက္ရင္ ဟုိလူအတြက္က ဘာမွ အက်ိဳးသိပ္မရွိတဲ့ အျပင္ သူကပဲ ကုိယ့္ကုိ ဆုေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ရမယ့္ အေပါက္မ်ိဳး ျဖစ္သြားတတ္တာမ်ိဳး၊ ကုိယ္ကလည္း နာမည္ၾကီးသူကုိ ဆုခ်လိုက္တဲ့ အတြက္ အနည္းဆံုး သတင္းထဲမွာ ပါသြားျပီး နာမည္ၾကီးတာ မ်ိဳးေတြ ရွိတတ္တယ္။ ဆုိပါစုိ႔…က်ေနာ္က တက္သစ္စ ကဗ်ာဆရာေလးေတြအတြက္၊ ဒါမွမဟုတ္လည္း သတင္းစာဆရာေလးေတြ အတြက္ (ကဗ်ာဆု တဆု/ သတင္းဆုတဆု) ေပးတယ္ဆုိပါစုိ႔။ အဲလိုအခါမိ်ဳးမွာ ျဖစ္သြားတတ္တာက….က်ေနာ္က သူတို႔ကုိ အထက္စီးကေန ဆုေပးပုိင္ခြင့္၊ ေရြးခ်ယ္ ဆံုးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ ရွိတဲ့ အေနအထားကို အလိုလို ေရာက္သြားျပီး သူတုိ႔ထက္ ပုိျပီး ၾကီးက်ယ္ခမ္းနာသူ လုိလို ျဖစ္သြားေရာ။ ဆုအေပးခံေတြကလည္း ဆုေပးသူ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္မွႈ၊ တန္ဖုိးျဖတ္မွႈကုိ နာခံရမယ့္ သေဘာ၊ ဆုရတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ရမယ့္ သေဘာ သက္ေရာက္သြားေရာ။ ဒါေပမဲ့ ဆုအားလံုးကုိ မဆိုလိုပါဘူး။ တခါတခါ ဆရာလုပ္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ နာမည္ၾကီးခ်င္လုိ႔ မဟုတ္ဘဲ…ရုိးရုိးသားသားနဲ႔ ေလးေလးစားစားနဲ႔ ေပးတဲ့ ဆုေပးသူေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။

တခါတခါလည္း ဆုေတြဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္ တခုခု ျဖစ္ေျမာက္ဖုိ႔ အသံုးခ်ခံ tool ေတြ ျဖစ္ေနတတ္ေသးတယ္။ ဒီႏွစ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဗယ္ဆုကုိ EU က ရသြားပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ ႏုိဗယ္ဆု မရလိုက္ေပမဲ့ နာမည္စာရင္းေတာ့ အသြင္းခံလိုက္ရတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ အေၾကာင္းေတာ့ က်ေနာ္ စာဖြဲ႕ျပေနစရာ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္ကုိ စိတ္ကူးထဲမွာ ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္ရင္ျဖစ္ေစ၊ လုပ္ခဲ့တာေတြ အတြက္ sorry မေျပာႏုိင္ဘူးလို႔ ျငင္းတာကို ၾကည့္ရင္ ျဖစ္ေစ ထင္းထင္းၾကီး သိႏုိင္ပါတယ္။ ဆုတကယ္ မေပးေပမဲ့ နာမည္စာရင္း သြင္းလိုက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သြားလဲ။ Gene Sharp လို လူေတြနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္က တတန္းတစားတည္း ပမာ ျဖစ္သြားတယ္။ ဦးသိန္းစိန္လို လူေတြနဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္အေရြးခံျပီးမွ ရလာတာဟာ သိကၡာခ်ခံလိုက္ရတာနဲ႔ အတူတူပဲလို႔ ထင္ေနမိတယ္။ တခ်ိန္က စစ္အစုိးရက ႏုိဗယ္ဆုကုိ ယမ္းနံ႔ေညွာ္ေနတဲ့ လက္နဲ႔ ေပးတဲ့ဆုလို႔ သိကၡာခ်ခဲ့တာကုိ ျပန္အမွတ္ရမိရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ ေတြးလိုက္မိတယ္။

“ခုေခတ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဗယ္ဆု ေပးပံု၊ အမည္စာရင္း တင္သြင္းပံုေတြကုိသာ သိရင္ေတာ့ Alfred Nobel လည္း ႏိုဗယ္ဆုေပးဖုိ႔ ေသတမ္းစာ ေရးခဲ့မိတာကို ဒိုင္းနမိုက္ ထြင္မိတာထက္ေတာင္ ေနာင္တရေလာက္တယ္”

(၃)

စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္၊ ခြင့္လႊတ္ပါကြာ..ကုိယ္ရုိင္းေနရင္

ေကာင္းကင္ကုိ