Stereotype၊ လူမိ်ဳးေရး ျပႆနာ ႏွင့္ ကေလးကြက္ (ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ (၂) မွ)

ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ (၂) download လုပ္ရန္ http://www.mediafire.com/?4gnbr4aa43nciiy

Stereotype၊ လူမိ်ဳးေရး ျပႆနာ ႏွင့္ ကေလးကြက္

(၁)
“ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္က ဘာအသားမွ မထည့္နဲ႔။ သက္သတ္လြတ္ေနာ္”
“ၾကာဇံေၾကာ္ကလည္း သက္သတ္လြတ္ေနာ္”

သက္သတ္လြတ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ တဖြဖြ မွာတယ္။ သက္သတ္လြတ္ေတြ မွာေနရင္းကေန ေနာက္တမ်ိဳး ထပ္မွာလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အကုန္လံုး ပြဲက်သြားေတာ့တယ္။ ထပ္မွာလိုက္တဲ့ အရာက….. ဘီယာ။ တကယ္ဆုိရင္ေတာ့ ရယ္စရာ ဘာမွ မပါပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သက္သက္လြတ္စားတာဟာ ဘာသာေရး ကုိင္းရွိဳင္းလုိ႔၊ ဘာသာေရး အဲ့ေလာက္ကုိင္းရွိဳင္းရင္ အရက္ဘီယာ မေသာက္ေလာက္ဘူး ဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႕ stereotype ဆန္တဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ရယ္စရာ လုိလို ျဖစ္သြားတယ္။

သက္သတ္လြတ္ သမားဟာ သက္သက္လြတ္စားရျခင္းက ဘာသာေရးေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ဒီလိုအေတြးေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပဲေလ။ “လူေတြဟာ အသိဥာဏ္ အၾကီးဆံုးျဖစ္လို႔
ကုိယ့္ေလာက္အသိဥာဏ္မရွိတဲ့ သတၱဝါေတြကုိ ညွာသင့္တယ္”

(၂)
ဒါေပမဲ့ Stereotype အေတြးေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဟာသ မေျမာက္ဘဲ လူ႔ေလာကကုိ ျပႆနာ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး၊ နုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ေပါ့။ Stereotype အေတြးနဲ႔သာ က်ဥ္းက်ဥ္းေျမာင္းေျမာင္း ေတြးရေၾကးဆိုရင္ ဥပမာ…ကုလားေတြအားလံုး စိတ္ထားယုတ္ညံ့တယ္လို႔ ေတြးတယ္ဆိုပါစုိ႔၊ ဒါဆိုရင္ ဂႏၵီဟာ ကုလား၊ ဒီေတာ့ ဂႏၵီဟာ စိတ္ထားယုတ္ညံ့သူ ျဖစ္သြားမယ္။ တရုတ္ေတြအားလံုး မုိက္ရုိင္းတယ္လို႔ ေတြးမယ္ဆုိရင္…ကြန္ျဖဴးရွပ္တို႔ ေလာက္ဇူတုိ႔ပါ မိုက္ရုိင္းသူေတြ ျဖစ္သြားမယ္။ ဘဂၤါလီအားလံုး ေအာက္တန္းစားေတြမုဒိမ္းေကာင္ေတြဆိုရင္ ကမၻာေက်ာ္ ကဗ်ာဆရာၾကီး ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုးပါ ေအာက္တန္းစားမုဒိမ္းေကာင္ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ မြတ္စလင္အားလံုး ေခြးက်င့္ေခြးၾကံေကာင္ေတြဆိုရင္ ဦးရာဇတ္တို႔၊ စာေရးဆရာ ေမာင္ေသာ္ကတို႔ပါ ေခြးက်င့္ေခြးၾကံေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားမယ္။ ဒီလိုပဲ ဗမာ ေတြ အားလံုးသာ အသံုးမက်သူဆုိရင္ ဦးသန္႔လိုလူေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိ လူေတြပါ အသံုးမက်သူေတြ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။
တဘက္မွာ ဘာသာတိုင္း လူမ်ိဳးတုိင္းမွာ လူေတာ္လူေကာင္းေတြ ရွိသလို ေထာက္ျပစရာ လူဆိုးေတြ၊ မုဒိမ္းေကာင္ေတြလည္း ရွိေနမွာပဲ။

(၃)
ဘာသာရွိသူေတြ နည္းတူပါပဲ။ ဘာသာမဲ့ေတြထဲမွာလည္း လူေကာင္းေတြေရာ လူဆိုးေတြပါ ရွိပါတယ္။

တခ်ိဳ႕သူေတြက ဘာသာမဲ့ဆိုရင္ တရားလံုးဝ မရွိတဲ့သူ၊ လူစိတ္ကင္းမဲ့သူ လိုမ်ိဳး stereotype အေတြးေတြနဲ႔ ေတြးတတ္၊ Facebook လို ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ေရးတတ္ၾကတာလည္း ရွိေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘာသာမဲ့ Mark Zuckerberg တည္ေထာင္ထားတဲ့ Facebook ကုိ သံုးျပီး ဘာသာမဲ့ေတြကို ပိုးစုိးပက္စက္ ေျပာေနျခင္းပါပဲ။

က်ေနာ္လည္း ဘာသာေရးေတြကုိ မယံုၾကည္သူ တေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခရစ္ယာန္ တေယာက္က ျဖစ္ေစ၊ မြတ္စလင္တေယာက္က ျဖစ္ေစ က်ေနာ့္အတြက္ ဆုေတာင္းေပးရင္ေတာ့ ၾကိဳက္တယ္။ ကုိယ့္ကုိ ေမတၱာပုိ႔တယ္လုိ႔ပဲ ခံစားရပါတယ္။

(၄)
ေနာက္ထပ္ ခြဲျခား ဆက္ဆံခံရေလ့ ရွိတာက ကျပား ေတြ ပါပဲ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အေခၚအေဝၚအရ ဆိုရင္ေတာ့ မ်ိဳးမစစ္ ေတြေပါ့။ ႏွစ္ဘက္လံုးကုိ ဘက္မွ်ေတြးႏုိင္သူ၊ (မ်ားေသာအားျဖင့္) ႏွစ္ဘက္လံုးကုိ နားလည္ေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ ယဥ္ေက်းမွႈအရ စိတ္ပိုင္းစရာအရ ပုိၾကြယ္ဝႏုိင္ေျခရွိသူေတြ အျဖစ္ ျမင္မေပးၾကပဲ မ်ိဳးမစစ္ဆိုျပီး ဆဲေရးတုိင္းထြာ ၾကတာက မ်ားပါတယ္။ ဗမာ-တရုတ္ ကျပားကုိ ျဖစ္ေစ၊ ဗမာ-ကုလား ကျပားကုိ ျဖစ္ေစ ဗမာအျဖစ္ ေႏြးေထြးစြာ လက္မခံဘဲ မ်ိဳးမစစ္ဆုိျပီး ခြဲျခားဆက္ဆံလိုက္တာဟာလည္း သိမ္းသြင္းရမယ့္အစား တျခားတဘက္ကုိ တြန္းပို႔လိုက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။

လူမ်ိဳးျခားနဲ႔ ယူျပီဆို မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ့လို ေမးခြန္းကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကုိယ္တိုင္ အေမးခံခဲ့ရတယ္လို႔ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚစုက “လူမွာ လူေကာင္းရယ္ လူဆုိးရယ္ပဲ ရွိတယ္။ ကုိယ္ယူတဲ့သူက ကုိယ္နဲ႔ စိတ္တူသေဘာတူ လူေကာင္း တေယာက္ ျဖစ္ေနရင္ ျပီးျပီ” ဆိုတဲ့ အေျဖမ်ိဳးကုိေတာ့ မေျဖခဲ့ပါဘူး။ လူမ်ိဳးမခြဲျခားတဲ့ အေျဖမ်ိဳးအစား အဂၤလိပ္ေတြ ၾကားမွာေနရင္ အဂၤလိပ္ေတြနဲ႔ ရဖို႔မ်ားတယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ေျဖသြားေတာ့…ေမးခြန္းထုတ္သူက အျပစ္ရွိတယ္ ဆိုတဲ့ အျမင္နဲ႔ ေမြးခြန္းထုတ္လာရာမွာ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔ ယူျခင္းဟာ အျပစ္မရွိဘူးလို႔ ေျဖမယ့္အစား အဲလိုလုပ္ရတာဟာ အေျခအေနေတြ တြန္းပုိ႔လို႔ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ေျဖသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရးမွာ လူထုေထာက္ခံမွႈ နည္းသြားမွာ စုိးရိမ္လို႔လို႔ နားလည္လိုက္မိပါတယ္။

Racists ေတြဟာ လူမ်ိဳးျခားနဲ႔ ယူျခင္းကုိ အေၾကာင္းမ်ားစြာ ျပျပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ အေတြးအေခၚ က်ယ္ျပန္႔သူ တေယာက္အတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ ကန္႔ကြက္စရာ ဘာအေၾကာင္းမွ မရွိပါ။ [လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားတတ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့]လူမ်ိဳးျခားကုိ မယူသင့္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို မရမက ရွာေဖြၾကည့္မယ္ဆုိရင္ တခုတည္းပဲ ရွိပါတယ္။ ေမြးလာမယ့္ ကေလး ခြဲျခားဆက္ဆံ ခံရမွာ၊ အပယ္ခံရမွာေၾကာင့္ ကေလးကုိ ဒဏ္မခံေစခ်င္လုိ႔ပါပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံလုိ ႏုိင္ငံမွာ လူတေယာက္ေယာက္က ဆိုးဝါးတဲ့ အျပဳအမူကုိ လုပ္ျပီဆိုရင္ “မင္း…ဗမာ မွ ဟုတ္ရဲ႕လား” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး၊ “မင္း…အမ်ိဳးမွ စစ္ရဲ႕လား” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးဟာ တျခားလူမ်ိဳး မွန္သမွ်ကို၊ ကျပားမွန္သမွ်ကုိ ယုတ္မာသူ၊ ဆုိးသြမ္းသူ၊ ဗမာအားလံုးသည္သာလွ်င္ ယဥ္ေက်းသူ ဆိုတဲ့ အေတြးေတြမွာ အေျခခံေနပါတယ္။ ဥပမာေပးရရင္ေတာ့ ဗီြဒီယို တခုထဲမွာ ဗမာ အမ်ိဳးသားေတြက ဗမာ အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ ဗမာလိုေတြ ေျပာျပီး ရက္ရက္စက္စက္ ရုိက္ႏွက္ ေနၾကတဲ့ဟာမ်ိဳးကုိ ျမင္ရတာေတာင္ ဗမာေတြ ဟုတ္ရင္ ဒီလုိ မလုပ္ဘူးလို႔ မွတ္ခ်က္ေပးထားတာမ်ိဳး ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ လူအမ်ားစုရဲ႕ အယူအဆကို ေလ့လာၾကည့္ရင္လည္း ခြဲျခားခ်င္တဲ့ သူေတြ ပိုမ်ားေနတာေၾကာင့္ အနာဂတ္မွာလည္း အဲဒီ့သေဘာမ်ိဳးေတြပဲ ဆက္လက္ၾကီးစိုး ေနဖုိ႔မ်ားတာမို႔ လူမ်ိဳးျခားကုိ မယူသင့္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းတခုကုိ မေပးမေနရ ေပးရမယ္လို႔ ဆိုလာခဲ့ရင္ ေမြးလာမယ့္ ကေလးကို ေလွာင္ေျပာင္မယ့္ ဒဏ္ မခံစားရ ေစခ်င္လို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီျပႆနာရဲ႕ တကယ့္ အေျဖအစစ္ကေတာ့ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမွႈ ကင္းရွင္းတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္တခု ျဖစ္လာမွသာ ျပႆနာေတြ အားလံုး ေျပလည္သြားမွာပါ။

(၅)
လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ေျပာရရင္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ နယ္စပ္ေတြမွာ အခ်ိန္မေရြး ထထေပါက္ကြဲတတ္တဲ့ မီးေတာင္ တလံုးစီ ရွိတတ္တယ္။ အဲဒီ့ မီးေတာင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္လိုသူေတြ အတြက္ စားက်က္တခု၊ မီဒီယာေတြ အတြက္ ကုန္ၾကမ္းနဲ႔ NGO ေတြအတြက္ အလုပ္ရံုေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။

နယ္စပ္ေဒသက ျမိဳ႕ေတြ ရြာေတြမွာ လူမ်ိဳးေတြ ေရာယွက္ေနေလ့ ရွိၾကတယ္။ တဘက္ဘက္မွာ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡေတြ ေသြးထြက္သံယုိေတြ ျဖစ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ တျခားတဘက္ကုိ ထြက္ေျပးေလ့ ရွိတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာ တဘက္ႏုိင္ငံက လက္ခံေပးတဲ့ အခါေတြ ရွိသလို လက္မခံဘဲ ျပန္ေမာင္းထုတ္တဲ့ အခါေတြလည္း ရွိတတ္တယ္။

ထားပါေတာ့။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီလူေတြဟာ နယ္နိမိတ္ စည္းမ်ဥ္းရဲ႕ တဘက္ဘက္က ေျမၾကီးေပၚမွာ ေမြးဖြားခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ သူတုိ႔ေမြးတဲ့ ေနရာက ေကာင္းကင္ဘံုေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ေျမၾကီးေပၚက တေနရာမွာ ေမြးပါလ်က္ ဘယ္ႏုိင္ငံက ေျမၾကီးကမွ သူတို႔နဲ႔မဆုိင္ဘူး၊ သူတို႔ကို လက္မခံဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ မဆိုင္တဲ့ ေျမၾကီးေပၚမွာ ေနထုိင္ရျခင္းကုိ “က်ဴးေက်ာ္သူ” လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူတုိ႔ ဘဝက “ေမြးရာပါ က်ဴးေက်ာ္သူ”၊ သူတို႔ ေမြးလာျခင္း၊လူျဖစ္လာျခင္း ကုိက က်ဴးေက်ာ္ျခင္း၊ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းလို ျဖစ္ေနတယ္။ ကမၻာေျမၾကီးေပၚမွာ ေမြးဖြားလာသူ တေယာက္ဟာ ကမၻာေပၚက ဘယ္နုိင္ငံရဲ႕ ေျမၾကီးေပၚမွာမွ တရားဝင္ လူျဖစ္ခြင့္ မရျခင္းဟာ ကမၻာ့စနစ္ၾကီးဟာ ဘယ္ေလာက္ ခၽြတ္ယြင္း ေနသလဲဆိုတာကို ျပေနတယ္။ ကမၻာ့စနစ္ၾကီး ဘယ္ေလာက္အထိေတာင္ ခၽြတ္ယြင္းေနသလဲ ဆိုရင္ ကမၻာေပၚမွာ ႏုိင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ ဦးေရဟာ ၁၂ သန္းေလာက္ ရွိေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္။

တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အၾကံေပးၾကတယ္။ အဲလိုလူေတြကုိ ဖြံ႕ျဖိဳးျပီး ႏုိင္ငံေတြက အကုန္ခြဲျပီး ယူလိုက္ဖို႔။ အဲဒါဟာ ျဖစ္နုိင္ေခ် မရွိေပမဲ့ အဲလိုတကယ္တမ္း လုပ္မယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ဒုကၡသည္ အတုေတြ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ဒုကၡသည္ အတုေတြ မွိႈလိုေပါက္လာၾကလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒုကၡသည္ အစစ္ေတြက ပုိေနျမဲ က်ားေနျမဲနဲ႔ ႏုိင္ငံဆက္မဲ့ ေနျပီးေတာ့ ပုိက္ဆံတတ္ႏုိင္တဲ့ ဒုကၡသည္ အတုေတြပဲ ႏုိင္ငံၾကီးေတြကို ေရာက္သြားဖုိ႔ ရွိတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာေတာ့ ေကာင္းစားသြားတဲ့ ဒုကၡသည္ အတုေတြက ဒုကၡသည္ အစစ္ေတြကို ဝိုင္းႏွိမ္ၾကေတာ့မယ္။

ကမၻာအရပ္ရပ္က သနားစရာ ေကာင္းတဲ့ ၁၂ သန္းေသာ ဒုကၡသည္ေတြဟာ အခြင့္အေရး မ်ိဳးစံု ဆံုးရွံဳးေနပါတယ္။ အဲဒီ့ထဲမွာ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဒုကၡသည္ ကေလးငယ္ အမ်ားစုဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပညာေရး မရရွိျခင္းပါပဲ။ သူတုိ႔ေတြ ပညာသင္ၾကားခြင့္မရလို႔ ပညာမတတ္သူေတြ မ်ားျပားလာတဲ့အခါ၊ အေတြးအေခၚေတြ အစြန္းေရာက္လာၾကျပီး အဲဒီ့ ေဒသအတြက္လည္း အႏၱရာယ္ေတြ ပုိမိုမ်ားျပား လာႏုိင္ပါတယ္။

(၆)
မၾကာခင္က ျမန္မာႏုိင္ငံ အေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာလည္း လူမ်ိဳးေရးမီးေတာင္ ေပါက္ကြဲခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကို ၾကည့္ျပီး တခ်ိဳ႕လူေတြက ေျပာၾကတယ္။ ႏုိင္ငံတနုိင္ငံဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ အစုိးရပဲ ရတတ္တယ္တဲ့။ အဲဒါက မွန္သလိုလို ရွိေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ “မင္းတို႔နဲ႔ ဒါပဲ တန္တယ္၊ ဒါပဲယူ” ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ တုိးတက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သာမန္ ျပည္သူေတြ ဆုိတာဟာ ေနရာတကာမွာေတာ့ ဗဟုသုတေတြ ျပည့္စံုေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူလုိ ကုိယ္လို ပါပဲ။ အျဖဴထည္ေတြ ပါပဲ။ ကြာသြားတာက ေခါင္းေဆာင္ေနရာ ရယူေနၾကတဲ့ အလႊာပါ။ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ ဆုိရင္ေတာ့ မီဒီယာ၊ အင္တာနက္သံုးႏုိင္သူ၊ တခုခုနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူ၊ ပရိသတ္ရွိသူ အဲလို လူေတြ အားလံုးအက်ံဳးဝင္ပါတယ္။ ျခံဳငံုျပီး အေပၚယံအလႊာလို႔ က်ေနာ္ သံုးလိုက္ပါမယ္။ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံဟာ အဲဒီ့ အေပၚယံလႊာ အင္အားစုၾကီးရဲ႕ ပ်မ္းမွ် အရင္အခ်င္းနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ ဟာကုိ ရေနတာလုိ႔။ ျပည္သူဆုိတာက မွန္ခ်င္တဲ့ အခါ မွန္မယ္။ လမ္းလြဲကုိ ပုိ႔ခံရရင္ မွားခ်င္တဲ့ အခါ မွားသြားႏုိင္တယ္။ ဥပမာ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနတာမ်ိဳး၊ ျပည္သူက ျပည္သူကုိ အႏုိင္က်င့္ ေနတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ မွားတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူကုိ အျပစ္တင္လို႔ေတာ့ ရမွာမဟုတ္ပါ။ ထူးလာမွာလည္း မဟုတ္ပါ။ ဥပမာ..အေပၚယံလႊာက လူေတြက အမွန္တရားကို မေျပာပဲ အမွားေတြဆီကုိပဲ တြန္းပို႔ေနမယ္ ဆုိရင္ ျပည္သူေတြဟာ လမ္းေၾကာင္းအမွားေပၚ ေရာက္သြားနုိင္ပါတယ္။ အဲလိုအခါမ်ိဳးမွာ အျပစ္တင္သင့္တာက ျပည္သူမဟုတ္ပါ။ ျပည္သူေတြက ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မတန္ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ပညာတတ္ လူတန္းစားေတြရဲ႕ ပ်မ္းမွ်အရည္အခ်င္းကသာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မတန္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

(၇)
ပညာတတ္ ဆိုသူေတြရဲ႕ ကေလးကြက္ တခုလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ကုိယ္က ကခ်င္ဘက္က စာနာျပီး ေျပာေပးလိုက္ရင္ ကခ်င္ထင္သြားၾကတာမ်ိဳး။ ခ်င္းဘက္ကမွန္တယ္ထင္လုိ႔ ရပ္လိုက္ရင္ ခ်င္းထင္သြားၾကတာမ်ိဳး။ တရုတ္ကို မုန္းတာကို မၾကိဳက္လို႔ ကုိယ္က ကန္႔ကြက္မိရင္ တရုတ္၊ ကုလားဘက္က ဝင္ေျပာမိသူေတြကုိ ကုလား၊ Gay ေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ေျပာမိရင္ Gay ထင္ၾကေတာ့တာ။

တကယ္ေတာ့ အဲလို တံဆိပ္ လိုက္ကပ္သူေတြဟာ သူတုိ႔စိတ္နဲ႔ သူတို႔ နွိႈင္းလိုက္ၾကတာပါ။ သူတုိ႔မွာ ကုိယ့္အတၱအတြက္ပဲအျမဲေတြးေနေတာ့ သူမ်ားက အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ကခ်င္မဟုတ္ဘဲ ကခ်င္အေၾကာင္းေျပာတာမ်ိဳး၊ ခ်င္းမဟုတ္ဘဲခ်င္းေတြဘက္ကစာနာျပီး ေျပာတာမ်ိဳး Gay မဟုတ္ဘဲ Gay rights ကုိ ေျပာတာမ်ိဳး၊ ထုိင္းတေယာက္က ဗမာဘက္က ဝင္ရပ္လိုက္တာမ်ိဳး အဲဒါေတြကုိ သူတို႔ ဘယ္လိုမွ ေတြးတတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ရဲ႕ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ပဲ လိုက္ေတြးျပီး “မင္းက ျမန္မာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား” “မင္းက…ကခ်င္ မို႔လို႔ ဒီစကားမ်ိဳးေျပာတာ” “ကုလား ပါးစပ္က ဒီစကားမ်ိဳးပဲ ေျပာမွာပဲ” စသည္ျဖင့္ စကားရဲ႕ တန္ဖုိးနဲ႔ မွန္မမွန္ကုိ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ အုိးနင္းခြက္နင္း တံု႔ျပန္ၾကပါတယ္။

တဘက္မွာ သူတုိ႔ ထင္တဲ ့အတုိင္း ကခ်င္က ကခ်င္ဘက္က ေျပာေတာ့ေရာ၊ ခ်င္းက ခ်င္းဘက္က ေျပာေတာ့ေရာ၊ တရုတ္က ျမန္မာျပည္ဖြား တရုတ္အေရး၊ ကုလားက ျမန္မာျပည္ဖြား ကုလားအေရး ေျပာေတာ့ေရာ ေျပာခြင့္ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့လား။ ဗမာဟာ ဗမာတေယာက္ျဖစ္လို႔ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားႏုိင္ငံ တခုခုမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဗမာ့အေရး ေျပာခြင့္ မရွိေတာ့ဘူးလား။ ေျပာတဲ့ စကား မွန္မမွန္၊ တန္ဖုိး ရွိမရွိပဲ အေရးၾကီးတာမို႔ အဲလိုလူေတြရဲ႕ ေမးခြန္းေတြ၊ တံဆိပ္ကပ္မွႈေတြဟာ သူတုိ႔ မရင့္က်က္ေသးတာကုိ ျပေနပါတယ္။

(၈)
အဲလို ပညာတတ္ ဆိုသူေတြရဲ႕ ကေလးကြက္ေတြကို တခုခ်င္း လိုက္ေျဖရွင္းေနရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျပီးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္းကုိေတာ့ ခေရငယ္က က်ေနာ့္ကုိ ေျပာျပထားပါတယ္။ “Debate လုပ္တဲ့ေနရာမွာ…ကိုယ့္ Comment ေအာက္မွာ တျခားလူ Comment တခု ေရာက္လာတုိင္း ရွဳံးတာမဟုတ္ဘူး ဦးကိုရဲ႕။ သူေျပာတဲ့ အေၾကာင္းအရာက ကိုယ္အေပၚမွာေျပာထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေခ်ဖ်က္ႏုိင္မွ . . .သူက မေခ်ဖ်က္ႏုိင္ ဘဲနဲ႔ ေရးလာရင္၊ သူေရးလာတာက ေဆြးေႏြးတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ကုိယ္ျပန္ေရးေနလည္း စကားေတြေဖာင္းပြတာက လြဲလုိ႔ ဘာမွမထူးဘူး . . အဲဒီ့ေတာ့ ဘာမွထပ္ေရးေပးဖို႔ မလိုဘူး”

(ေကာင္းကင္ကုိ....ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ (၂) မွ)

http://www.khitmaung.com/ တြင္လည္း ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္မွ စာမ်ားအား ဖတ္ရွႈ ႏုိင္ပါသည္။

Chinese Poem

ဒီေန႔ ကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လွ်ပ္စစ္ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ျပန္လည္လွန္ေလွာရင္းနဲ႔ Chinese Poem အေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီ့အတိုင္း စဥ္းစားျပီး ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ အေၾကာင္းကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။

Chinese Poem အေၾကာင္းကေတာ့ ျမန္မာလို ဘာသာျပန္လည္း ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ကုိေဇယ် (http://www.facebook.com/thatsforyouall) ဆီမွာလို႔ ထင္ပါတယ္။ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ၁၀၁ ဇင္ပံုျပင္ website http://www.101zenstories.com/index.php?story=88  website မွာ ရွိပါတယ္။

(A well-known Japanese poet was asked how to compose a Chinese poem.
"The usual Chinese poem is four lines," he explains. "The first line contains the initial phase; the second line, the continuation of that phase; the third line turns from this subject and begins a new one; and the fourth line brings the first three lines together. A popular Japanese song illustrates this:
Two daughters of a silk merchant live in Kyoto.
The elder is twenty, the younger, eighteen.
A soldier may kill with his sword.
But these girls slay men with their eyes. )

နာမည္ၾကီး ဂ်ပန္ကဗ်ာဆရာ တေယာက္ဟာ တရုတ္ကဗ်ာ တပုဒ္ကုိ ဘယ္လို ေရးရမလဲလို႔ အေမးခံရပါတယ္။ အဲဒီ့မွာ ဂ်ပန္ကဗ်ာဆရာ ျပန္ေျဖဒါက ဒီလိုပါ။

ပံုမွန္ Chinese poem ေတြမွာ စာေလးေၾကာင္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ပထမ တေၾကာင္းမွာ အေၾကာင္းအရာ တခုခုနဲ႔ စတင္ရပါတယ္။ ဒုတိယ တေၾကာင္းမွာလည္း အဲဒီ့ အေၾကာင္းအရာကို ဆက္ျပီး (ထပ္ခ်ဲ႕ျပီး) ေျပာရပါတယ္။ တတိယအေၾကာင္းမွာေတာ့ အေၾကာင္းအရာသစ္ တခုကို (မဆီမဆိုင္အေၾကာင္းအရာ၊ ဒါေပမဲ့ ပထမ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ခုိင္းႏွိဳင္းလို႔ ရမယ့္ဟာမ်ိဳး) ကုိ ေရးပါတယ္။ စတုတၳ အေၾကာင္းကေတာ့ အေပၚက စာသံုးေၾကာင္းကုိ လွလွပပ ဆက္စပ္ေပးမဲ့ ဟာမ်ိဳး ေရးရပါတယ္။

သူဥပမာေပးထားတဲ့ ကဗ်ာက

(က်ိဳတိုက ပုိးကုန္သည္မွာ သမီးေခ်ာ ႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္။

အၾကီးမက ၂၀၊ အငယ္မက ၁၈

စစ္သည္ေတြဟာ ဓါးနဲ႔ ရန္သူကို သတ္ေလ့ရွိတယ္။

ဒါေပမဲ့ သမီးေခ်ာ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သူတို႔မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ေယာက်ာ္းေတြကို သတ္တယ္)

အဲဒီ့နည္းနဲ႔ ကဗ်ာစ်ာန္ကုိ နွိဳးျပီး က်ေနာ့္ အေတြးတခုကို  ကဗ်ာအျဖစ္ ေရးဖူးပါတယ္။ အေပၚက ဥပမာ ကဗ်ာလိုေတာ့ ခ်စ္စရာ မေကာင္းလွပါဘူး။ အျမင္ကတ္စရာေတာင္ ေကာင္းေနႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့က်ေနာ့္အေတြးကုိ က်ေနာ္တန္ဖုိးထားပါတယ္။ ကုိယ္တိုင္ေတာင္မွ တန္ဖုိးမထားႏုိင္တဲ့ အရာမ်ိဳးဆိိုရင္ေတာ့ လူေတြေရွ႕မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်ျပျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

 

ကြဲျပားေသာတူညီမွႈ

ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ဆရာတေယာက္ရွိတယ္။

သူသင္ေပးတဲ့ပညာ က်ေနာ္လုိက္မမီေပမဲ့ အရမ္းေက်းဇူးၾကီးတယ္။

တခ်ိဳ႕ေတြက ကုိယ္စုိက္လုိ႔ ကုိ္ယ္စားရတဲ့ ခ်ိဳျမိန္မွႈအတြက္… အေကာင္အထည္မဲ့ ဘုရားသခင္ကို ပူေဇာ္ၾကတယ္။

က်ေနာ္လား?

ကြယ္လြန္သြားတဲ့ဆရာရဲ႕ ဓာတ္ပံုေလးကုိ…နံနက္တုိင္းထမင္းေကၽြးရံုေလာက္ပဲ။

(ေကာင္းကင္ကုိ)

ဆရာ လူထုစိန္ဝင္း ဘာသာျပန္ထားတဲ့ Imagine

John Lennon ဟာ သူ႔ဇနီး ျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္စာေရးဆရာမ Yoko Ono ရဲ႕ Grapefruit ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက ကဗ်ာေတြကေန... Imagine သီခ်င္းကုိ ဖန္တီးဖုိ႔ စိတ္ကူးရခဲ့တာလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people living for today

(စိတ္ကူးၾကည့္စမ္းပါ…ေကာင္းကင္ဘံုဆိုတာ မရွိလို႔။ ၾကိဳးစားၾကည့္ရင္ လြယ္ပါတယ္။ ငရဲ ဆုိတာလည္း တို႔ေအာက္မွာ မရွိ။ တို႔အထက္မွာလည္း မိုးေကာင္းကင္ၾကီးသာရွိ။ စိတ္ကူးၾကည့္စမ္းပါ…လူသားအားလံုး ဒီေန႔ (ပစၥဳပၸန္) အတြက္ ေနေနၾကတယ္လို႔)

Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people living life in peace

(စိတ္ကူးၾကည့္စမ္းပါ…တိုင္းျပည္ႏုိင္ငံေတြ ဆိုတာ မရွိလို႔။ ဒါလည္းလုပ္ဖို႔ရာ မခက္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္အတြက္ ဆိုျပီး သတ္ၾကရတာ၊ ေသၾကရတာေတြလည္းမရွိ။ ဘာသာတရားဆိုတာေတြလည္း အလားတူ မရွိေပါ့။  စိတ္ကူးၾကည့္စမ္းပါ…လူသားအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ဘဝမွာ ေနေနၾကရတယ္လို႔)

You, you may say
I'm a dreamer, but I'm not the only one
I hope some day you'll join us
And the world will be as one

(မင္းတုိ႔က ငါ့ကုိ စိတ္ကူးယဥ္သမား တေယာက္လို႔ ေျပာၾကလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါဟာ တေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တေန႔မွာ မင္းတို႔လည္း ငါနဲ႔အတူ လက္တြဲလာလိမ့္မယ္လို႔ ငါေမွ်ာ္လင့္တယ္။ အဲဒီေန႔က်ေတာ့ ကမၻာၾကီးဟာလည္း တခုတည္းေပါ့)

Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people sharing all the world

(စိတ္ကူးၾကည့္စမ္းပါ…ပုိင္ဆိုင္မွႈ ဆိုတာေတြလည္း မရွိလို႔။ မင္းလုပ္ႏုိင္ပါ့မလားလို႔ ငါေတြးဆေနမိတယ္။ ေလာဘဆိုတာလည္း ရွိဖုိ႔ မလိုေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္း ဆိုတာေတြလည္း ရွိဖုိ႔ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ လူသားအားလံုး ညီေနာင္ရင္းခ်ာမ်ားသဖြယ္။  စိတ္ကူးၾကည့္စမ္းပါ…လူသားအားလံုး ကမၻာၾကီးကုိ ေဝမွ်ခံစား ေနၾကတယ္လို႔)

မွတ္ခ်က္။ ။ ဆရာလူထုစိန္ဝင္းရဲ႕ ရွက္စိတ္ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမအပုိဒ္ ေနာက္ဆံုးအေၾကာင္းက ebook ထဲမွာ မပါလို႔ က်ေနာ္ ျဖည့္ျပန္ထားတာပါ။ “Imagine all the people living for today” ဆိုတဲ့ စာေၾကာင္းပါ။ “စိတ္ကူးၾကည့္စမ္းပါ…လူသားအားလံုး ဒီေန႔ (ပစၥဳပၸန္) အတြက္ ေနေနၾကတယ္လို႔”

ကဲ…(John Lennon ရဲ႕သီခ်င္းေလးကုိ) version အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ နားေထာင္ၾကည့္ရေအာင္။ ဒါကေတာ့ အေမရိကန္ သမၼတေဟာင္း Bill Clinton နဲ႔ အစၥေရးအဆိုေတာ္၊ အာရပ္ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ အစၥေရး ကေလးငယ္ေတြ အတူတူ ဆိုထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကေတာ့ John Lennon သီဆိုထားတာပါ။ Lyrics နဲ႔ တကြ ၾကည့္ရွဳနားဆင္ ႏုိင္ပါတယ္။

သတင္းမဟုတ္ေသာ သတင္းမ်ား

အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနသူမ်ားအား အႏွိဳးရခက္။ Racist မ်ား အနာဆံုး စကားလံုးမွာ သူတုိ႔အား racist ဟု ေခၚျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတြ႕ရွိ။ စစ္ထဲဝင္ရန္ ေဒၚလာ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ အလုပ္မ်ားကုိပင္ စြန္႔၍  ျမန္မာျပည္သုိ႔ ျပန္ေတာ့မည္ဟု ဆိုသည့္ ႏုိင္ငံတကာမွ မ်ိဳးခ်စ္မ်ား၏ ရခုိင္ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ တဦးခ်င္း အလွဴေငြမွာ (မ်ားေသာအားျဖင့္) ေဒၚလာ ၁၀၀ ထက္ မပုိ။ အစုိးရမွ လက္ခံမည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း မြတ္စလင္ ဆိုသူမ်ားပင္ ဘဂၤါလီမ်ားကုိ တိုက္ရန္အတြက္ စစ္ထဲဝင္မည္ဟု တကဲကဲ ေၾကြးေၾကာ္။ ၂၀၁၂ အတြက္ ေအာ္စကာဆုကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ Facebook users မ်ားႏွင့္ ကမၻာ အရပ္ရပ္တြင္ ေနထိုင္ေနေသာ ျမန္မာနို္င္ငံသား(ေဟာင္း) Facebook users မ်ား ပူးတြဲဆြတ္ခူး။ 
အရြယ္ေရာက္ျပီးသူ အားလံုး စစ္သားျဖစ္လာလွ်င္ ကမၻာတြင္ စစ္အင္အားၾကီး ႏုိင္ငံျဖစ္ေတာ့မည့္ အတြက္  ဝမ္းေျမာက္ ဂုဏ္ယူဖြယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တခ်ိန္က ၾကိဳတင္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကေသာ စစ္မွႈမထမ္းမေနရ ဥပေဒကုိ အျမန္ဆံုး ျပဌာန္းေပးပါရန္။ (ေကာင္းကင္ကို)

အမွန္မ်ားျဖစ္ႏုိင္၍ ရင္ဘတ္ၾကီးနွင့္ မခံစားပါရန္

ပြင့္လင္းျမင္သာလာျပီ ဆိုသည့္ ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးတြင္ ဒုသမၼတၾကီး ႏုတ္ထြက္ခ်င္ေနခဲ့သည္လား၊ အသက္ထြက္ခ်င္ေနခဲ့သည္လား ဆိုသည္ကုိ ျပည္သူမ်ား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိခဲ့ရ

ဓမၼစကားမ်ား မၾကာခဏ ေဝမွ်ေလ့ရွိသူ မ်ိဳးခ်စ္တဦး၏ ကုိယ္တိုင္ေရး status မ်ားတြင္ ေမတၱာတရားသည္ ေခြးေျပးဝက္ေျပး

အီရန္ႏွင့္ ေဆာ္ဒီတို႔မွ ဘာသာေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွႈ တင္းၾကပ္မွႈမ်ားသည္ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူ တခ်ိဳ႕အတြက္ အတုယူစရာ ဥပမာမ်ား ျဖစ္ေန

ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးတြင္… အာဏာပုိင္တခ်ိဳ႕ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ေသာ္လည္း ေဘာင္းဘီမကၽြတ္ ၾကေသး။ အတိုက္အခံတခ်ိဳ႕ ေက်ာင္းစိမ္းကၽြတ္ေသာ္လည္း ေက်ာင္းစိမ္း မခၽြတ္ၾကေသး

အရည္အခ်င္းျဖင့္ မတိုင္းဘဲ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔မွႈ တခုတည္းျဖင့္ အျမင္က်ဥ္းစြာ လိုက္တိုင္းေနမည္ဆုိပါက အသက္ကိုပင္ စြန္႔ဝံ့ေသာ suicide bombers မ်ားသည္ အေလးစားထုိက္ဆံုး ျဖစ္သြားလိမ့္မည္

လက္ေတြ႕ႏုိင္ငံေရးဝါဒီမ်ားအတိုင္း သံုးသပ္ရမည္ဆိုလွ်င္… ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲအၾကီးအက်ယ္ လိမ္ခဲ့သျဖင့္သာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ လက္ခံႏုိင္သည့္ သမၼတ ေပၚေပါက္လာျပီး ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ေျဖာင့္ျဖဴးခဲ့ျခင္းျဖစ္၊ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကိုလည္း ယခုကဲ့သုိ႔ ေျဖာင့္ျဖဴးေစခ်င္သျဖင့္ မဲလိမ္ေပးပါရန္

ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးအား ၾကိဳးစား၍ အက်ယ္ခ်ဲ႕ျပီး တင္ျပရပါလွ်င္ “စု”

ဘာသာေရး တခုခုအား မယံုၾကည္ရံုျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္ သင္ကြန္ျမဴနစ္ ျဖစ္ႏုိင္ျပီ

သမၼတၾကီးကို ေဝဖန္ရံုျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္ သင္ “အနီ” ျဖစ္ႏုိင္ျပီ

ႏွမ္းျဖဴးကၽြမ္းက်င္သူ တဦးမွ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ သင္တန္းအား တညအျပတ္ ဖြင့္လွစ္ရန္ရွိ

အထက္ပါ စာေၾကာင္း သည္ ဒုတိယ ဘုရားသခင္အား ေစာ္ကားျခင္း (လံုးဝ) လံုးဝ မဟုတ္၊ ထို ဒုတိယ ဘုရာသခင္၏ အသက္ကို ကယ္တင္ခဲ့သည္ ဆိုေသာ ဆင္ျဖဴရွင္ေဟာင္းအား ရည္ညႊန္းျခင္းမွ်သာျဖစ္

ဘုရားသခင္ ဟု သံုးႏွႈန္းလိုက္ရေသာ္လည္း က်ေနာ့္အျမင္တြင္မူ ဘုရားသခင္ကား မရွိ။ ဘုရားကၽြန္မ်ားသာလွ်င္ ႐ွိ၏။ (by ေကာင္းကင္ကုိ)