ရင့္ေရာ္ရာ

တကယ္ကုိ ၾကမ္းဖို႔
အစြယ္ကုိ စမ္းမွ
အရြယ္အိုမွန္း သိရတယ္။
(ေကာင္းကင္ကုိ)

သူရဲေကာင္း

(i)
၁…၂…၃…၄
ေသြးေၾကာင္သူေတြ ထြက္ေျပးပေလ့ေစ။

(ii)
သူက
နားရြက္မွန္သမွ်
မီးရွိဳ႕ျပာခ်တတ္တဲ့
ဘီလူးမင္းသမီးလို႔
အထူးသတင္းၾကီးေနရင္ေတာင္

ငါက
အဲဒီ့မင္းသမီးနဲ႔
တဂူတည္းေအာင္းရဲတဲ့
သူရဲေကာင္း။
(ေကာင္းကင္ကုိ)

၅/၇

အလုပ္ရံုး
အခ်ဳပ္၊ျမံွဳး
အဟုတ္ရုန္း
အျပဳတ္ျပဳန္း
ေၾသာ္...ပရုတ္လံုး။
(ေကာင္းကင္ကုိ)

ဦးထုပ္နက္အေတြး

ညွိျပီးသား အလဲအထပ္နဲ႔
သိျပီးသား ဖဲတခ်ပ္ကုိ
ဆြဲရေတာ့မယ္ April Fool ရယ္။

ႏွစ္အသစ္မွာ
ေခတ္အသစ္ကုိ စဖုိ႔
သၾကၤန္ေတးေတြက
အသံေပးေနၾကေပမဲ့လည္း

တန္ခူးအိပ္မက္သစ္ ႏုိင္ငံေရးမွာ
ေမႊးပိေတာက္တြဲလဲနဲ႔
အေျပး ဘယ္ေလာက္ႏႊဲႏႊဲ
ေခၽြးဘယ္ေလာက္ ရႊဲရႊဲ
အေကြး အေကာက္အလြဲလြဲနဲ႔
သူတို႔ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ
စာေမးပြဲ တခုမဟုတ္လို႔
၄၀ ေက်ာ္ခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာင္
ေအာင္မွတ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
(ေကာင္းကင္ကုိ)

နတ္ေရကန္ထဲက ငရဲ

Digital နတ္ေရကန္ထဲမွာ
အကၡရာေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္
လူၾကီးေတြဟာ ကေလး ျဖစ္လာတယ္။

ေဒါသစုိလက္ေနတဲ့ ဖရုႆဝါစာမ်ား
ဖန္သားျပင္ေပၚ ခုန္တက္လာတဲ့အခါ
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ အျဖစ္ ခန္႔ညား
ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္ အျဖစ္ ခန္႔ညား
ေၾသာ္…Wall တခုလံုး
မွိႈႈင္းေဝ မီးခုိးလံုးေတြနဲ႔။

အသိမ္အဖ်င္းစကား ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ေတြၾကားမွာ
စိတ္အတြင္းသားေတြက ဝတ္လစ္စလစ္နဲ႔မို႔
တကယ္ဆုိရင္ လိပ္ျပာရွက္ဖြယ္။

ဘီလူးမင္းသားေတြရဲ႕
ဆူးခင္းစကားေတြမွာ
အဆင့္အတန္းတမ်ိဳးကိုလည္း
ဝမ္းနည္းပက္လက္ စာတမ္းထုိးထားေသးတယ္။

ဒ႑ာရီထဲမွာေတာ့
ေျမြဆိုးေတြစုလာေအာင္ ညွိဳ႕စားနုိင္တာက “ပုေလြ”သံေတြတဲ့
အျပင္ေလာက… ဒုတိယ ဘဝ မွာေတာ့
လူဆုိးေတြ စုလာေအာင္ ညွိဳ႕စားႏိုင္တာက “မေအ”သံေတြျဖစ္တယ္။

Wall တခုက ေျပာတယ္။
“ေရာ့…ငါ့ ဆီမွာ
အေမြဆိုးေတြ ေျခေထာက္ေဆးတဲ့ ႏြားေျခရာခြက္ငယ္
မင္းတုိ႔ ႏွစ္သက္ရင္ေတာ့ ပင္လယ္
ၾကိဳက္သေလာက္ ရွယ္” တဲ့။

ညီ၊ညီမေလးတို႔ေရ
Facebook စုိက္ခင္းထဲမွာ
“အာဃာတ” အသီးေတြ ေတာ္ေတာ္မွည့္ျပီလား။
(ေကာင္းကင္ကုိ)

"ပဟာသ" ငရဲ

အတုကမၻာကုိ မင္တဲ့
အႏုပညာရွင္ ေတြ
ငရဲလားလိမ့္မယ္လို႔
က်မ္းမ်ားက ဆိုလည္း
ယမ္းအားက မျပိဳကြဲ။

အႏုပညာ…ခ်စ္တဲ့ငါ
အခုရင္မွာ ျဖစ္တဲ့အရာက
စာအလွ ပုလဲသီကုိ
မၾကာခဏ တြဲစီခ်င္တဲ့ အစြဲအလန္းမို႔
“ပဟာသ” ငရဲခန္းမွာ
ထာဝရ အျမဲတမ္း က်မယ္ဆိုလည္း က်ပေလ့ေစ။
(ေကာင္းကင္ကုိ)