Wednesday, November 30, 2011

ျမန္မာဝီကီထဲက paradox

"ဘာသာမဲ့ ဘာသာ" တဲ့။ ျမန္မာ ဝီကီမွာ ဖတ္လုိက္ရတဲ့ paradox....

ေအာက္ကစာကေတာ့ ျမန္မာဝီကီကဟာကုိ မူရင္းအတုိင္း ေကာ္ပီလုပ္ထားတာပါ။

[[[ဘာသာမ့ဲဘာသာ၏ အယူ၀ါဒမွာ ဘုရားမ့ဲ၊ တရားမ့ဲ၊ သံဃာမ့ဲ၊ ဘာသာမ့ဲ၊ ရုပ္၀ါဒီ သိပံသုေတသီတို႔၏ အဆိုအမိန္႔မ်ားကို လက္ခံလိုက္နာက်င့္သုံး၏။ ထိုရုပ္၀ါဒီ သိပံသုေတသီဆိုသူမ်ားကိုပင္ အမွန္တရား ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္စြမ္းရိွေသာ အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းမ်ား အျဖစ္ ယုံၾကည္္ သတ္မွတ္ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္၏။ ဘာသာမ့ဲဘာသာ၏ အဓိကအားနည္းခ်က္မွာ တစ္ေခတ္တစ္ခ်ိန္က အမွန္တရားအျဖစ္ အတိအလင္း ထုတ္ေဖာ္ထားေသာ “သီအိုရီ” တစ္ခုသည္ ေနာင္ တစ္ေခတ္ ေနာင္ တစ္ခ်ိန္တြင္ အမွားအျဖစ္ အတိအလင္းပင္ ၀န္ခံၾကရ ျပန္ျခင္း ျဖစ္၏။ (3) ]]]

.....................................................

ရည္ညႊန္းထားတဲ့ အဆုိေတြက တဘက္သတ္ အဆုိေတြြ ခ်ည္းပါပဲ။

“ေနာင္ တစ္ေခတ္ ေနာင္ တစ္ခ်ိန္တြင္ အမွားအျဖစ္ အတိအလင္းပင္ ၀န္ခံၾကရ ျပန္ျခင္း ျဖစ္၏” တဲ့။

တကယ္ေတာ့ အဲလုိ ဝန္ခံမွႈ ဆိုတာ သိပၸံရဲ႕ အလွတရားနဲ႔ ရုိးသားမွႈ ဆိုတာကုိ မသိၾကတာ။ ကုိပါးနီးကပ္စ္ရဲ႕ သီအိုရီ ကုိသာ ဘုရားေဟာတခုလို ပံုအပ္ျပီး ကုိးကြယ္လိုက္ၾကရင္ Newton ရဲ႕ သီအိုရီေတြ Einstein ရဲ႕ သီအိုရီေတြ ေပၚလာႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။

မျပည့္စံုေသးတာကုိ မျပည့္စံုေသးဘူးလို႔ ဝန္ခံတဲ့ စနစ္နဲ႔ အားလံုးမွန္ျပီ၊ ျပင္စရာ မလုိေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ စနစ္ေတြမွာ ဘယ္ဟာက ပုိရုိးသားပါသလဲ? မသိေသးတာေတြကို မသိကိန္းေတြ အျဖစ္ ထားလိုက္တာကုိက သိပၸံရဲ႕ အလွပါ။ အတိတ္က အယူအဆေတြက မျပင္ရေၾကး ဆုိရင္ အခုခ်ိန္ထိ.... ေနလံုးၾကီးခမ်ာ... ကမၻာကုိ လွည့္ပတ္ေနရတုန္းပဲ ရွိမွာ။ အဲလုိဆုိရင္ေတာ့ …..က်ေနာ့္မ်က္လံုးထဲမွာ ျမင္မိတာက က်ေနာ္တုိ႔ (အားလံုးနီးပါး) မီးကုိ ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ေနတဲ့ ပံုရိပ္ေတြ။

ေကာင္းကင္ကုိ

Friday, November 25, 2011

လက္နက္မဲ့ စစ္ဆင္ေရး

လိမ္ေနတာ မဟုတ္ရပါဘူး။
နင္စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေမတၱာနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မွႈေပးလိုက္တာပါ။

နင့္အလိုဆႏၵေတြ ေရွ႕ေနာက္ မညီသေရြ႕
ငါ့ကတိေတြလည္း ေရွ႕ေနာက္ ညီမွာ မဟုတ္ဘူး။
နင္ စံပယ္လိုရင္ စံပယ္၊ နင္ ႏွင္းဆီလိုရင္ ႏွင္းဆီ
ငါ့ႏွႈတ္ခမ္းေတြက ခ်က္ခ်င္းပြင့္ေပးမွာ။

ငါ့ရဲ႕မိရိုးဖလာ စကား...
သၾကားအုပ္ထားတာ ဆုိေပမဲ့
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမွာ
အႏွစ္ေရာ အကာပါ ပါတယ္။

အထီးက်န္သီခ်င္းကုိ ဆုိေနက်
ေခါက္ရုိးက်ိဳးေနတဲ့ ႏွႈတ္ခမ္းေတြေတာင္
ၾကည့္စမ္း…
အေတြ႕အၾကံဳ အသစ္အဆန္းနဲ႔ လန္းလို႔။

တကယ္ေတာ့ ဒါက
မတရား တံဆိပ္ကပ္ခံေနရတဲ့ သဘာဝ၊
ျပီးေတာ့ ဒုကၡေတာထဲက အာဟာရေပါ့။

အဲဒီ့ေန႔က
ခ်စ္ေသာမ်က္လံုးေတြနဲ႔
တေယာက္ အတြင္းသားကုိ တေယာက္ ၾကည့္ခဲ့ၾကတယ္။

အဲဒီ့ေန႔က
ေမတၱာလက္နက္နဲ႔
တေယာက္ခါးကို တေယာက္ လက္ထိပ္ခတ္ခဲ့တယ္။
(ေကာင္းကင္ကုိ)

Monday, November 21, 2011

နာရီေပၚက ျမစ္တစင္း (Philosophy…ဘာသာျပန္/မွီျငမ္း)

အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြားတယ္ ဆိုတာဟာ မဆန္းေတာ့တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒီေန႔ ၾကံဳေတြ႕ရတာ ေတြဟာ မနက္ဖန္ ေရာက္ရင္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမွာမို႔ “ဒီေန႔က တုိ႔ရဲ႕လက္ထဲမွာ၊ အနာဂတ္အတြက္ ေသာ့ေလးတေခ်ာင္းဆုိ” စတဲ့ … ဒီေန႔ကုိ အျပည့္အဝ အသံုးခ်ဖို႔ တုိက္တြန္းထားတဲ့ သီခ်င္းေတြကုိေတာင္ စပ္ဆုိၾကေလ့ ရွိၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ အခ်ိန္က ေရြ႕လ်ားစီးဆင္း ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာေၾကာင့္ ထင္ၾကတာပါလဲ။ တကယ္ေတာ့ အခ်ိန္ ေရြ႕လ်ားေနေၾကာင္း က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လိုမွ သက္ေသျပလို႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ အခ်ိန္ဟာ physical object လည္းမဟုတ၊္ အရာဝတၳဳ လည္း မဟုတ္တဲ့ အတြက္ ပထမေနရာ တခုမွာ ရွိမေနခဲ့သလုိ ဒုတိယ ေနရာကုိ ေရြ႕လ်ားသြားမွာ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ တကယ္ေတာ့ အခ်ိန္ကုိ စီးဆင္းေရြ႕လ်ားေနတယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔ မဆိုႏုိင္ပါဘူး။

ဒါဆိုရင္ ဘယ္လိုအေနအထားေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုိ ေရြ႕လ်ားေနတယ္လို႔ ထင္ရတာပါလဲ။

တကယ္လို႔ အခ်ိန္ဟာ ေရြ႕လ်ားေနတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ အျမန္ႏွႈန္းကုိ ေျပာႏုိင္သင့္ပါတယ္။ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ နာရီေတြက အခ်ိန္ရဲ႕ အျမန္ႏွႈန္းကုိ တုိင္းတာႏုိင္တယ္လို႔ ေျပာေကာင္း ေျပာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါ တကယ္ဟုတ္မဟုတ္ က်ေနာ္တုိ႔ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။

နာရီေတြက တကယ္ေတာ့ အခ်ိန္ကုိ တိုင္းတာ တာ မဟုတ္ပဲ physical things ေတြ တခုနဲ႔ တခု [ႏွိႈင္းရ သေဘာအရ] ဘယ္လုိ အျပန္အလွန္ ဆက္စပ္ေနသလဲ ဆုိတာကုိ တိုင္းတာျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ ပထမအၾကိမ္ နာရီကုိ အၾကည့္မွာ ၁း၁၃ မိနစ္လုိ႔ နာရီက ျပေနတာကုိ ေတြ႕ျပီး ဒုတိယ အၾကိမ္မွာ ၁း၁၅ မိနစ္လုိ႔ နာရီက ျပတယ္ ဆုိပါစုိ႔။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ့ နာရီကိုၾကည့္ျခင္း ႏွစ္ခုက တခုနဲ႔ တခု အျပန္အလွန္ ဆက္စပ္ေနရံုပဲ ျဖစ္ေပမယ့္ ၂မိနစ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကြာျခားမွႈကုိ တိုင္းတာႏုိင္တယ္လို႔ ထင္ရပါတယ္။

ဒါဆုိရင္ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ ဒီေနရာမွာ ပုိျပီးရွင္းလင္းေအာင္လို႔ နဂို ေဆာင္းပါးထဲမွာ ပါတဲ့ ဥပမာကုိ အက်ယ္ခ်ဲ႕ျပီး ရွင္းလင္းခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ A ကေန B ကို ခရီးသြားမယ္ ဆုိပါစုိ႔။ A မွာ နာရီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁း၁၃ မိနစ္ ျဖစ္ျပီး B ကုိေရာက္လို႔ နာရီ ၾကည့္လုိက္တဲ့ အခါ ၁း၁၅ မိနစ္ ဆုိပါစုိ႔။ ႏွစ္မိနစ္ တိတိ ၾကာပါတယ္။

ဒါဆုိရင္ ဒီလုိစိတ္ကူးၾကည့္လိုက္ရေအာင္။ စၾကဝဠာ ၾကီး တခုလံုးထဲက အရာအားလံုးမွန္သမွ် အကုန္ အျမန္ႏွႈန္း ျမင့္သြားမယ္၊ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ေဆာင္ပံုေတြ၊ ေရြ႕လ်ားမွႈေတြ အပါအဝင္ အကုန္လုံး ႏွစ္ဆ ျမန္သြားတယ္ ဆုိပါစုိ႔။ ဒါေပမယ့္ နာရီေတြရဲ႕ ေရြ႕လ်ားမွႈႏွႈန္းကေတာ့ ပုိျမန္မလာပဲ မူလ အတိုင္းဆုိပါစုိ႔။ အဲဒါဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ေရြ႕လ်ားျပီး ခရီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ Aမွာ နာရီၾကည့္လုိက္တဲ့ အခါ ၁း၁၃ မိနစ္ ျဖစ္ေနေပမယ့္ B ေရာက္လို႔ နာရီၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါ ၁း၁၄ မိနစ္ပဲ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါဆိုရင္ စၾကဝဠာ ၾကီး တခုလံုးထဲက အရာအားလံုးနည္းတူ နာရီေတြရဲ႕ ေရြ႕လ်ားမွႈကပါ ႏွစ္ဆ ပုိျမန္လာခဲ့တယ္ ဆုိရင္ေကာ။ A ကေန B ေရာက္လုိ႔ နာရီၾကည့္လုိက္တဲ့ အခါ [နာရီေတြကလည္း က်န္တာေတြ နည္းတူ ႏွစ္ဆ ပိုျမန္လာတဲ့အတြက္] ၁း၁၅ မိနစ္ပဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္ကြာျခားမွႈက ၂ မိနစ္ပဲ ျပေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါဆုိရင္ ပထမဆံုး အၾကိမ္ [အရာရာ အားလံုး ႏွစ္ဆ မျမန္ေသးခင္] က အခ်ိန္ကြာျခားမွႈကလည္း ၂ မိနစ္ [နာရီလက္တံေတြ အပါအဝင္ အကုန္လံုး လိုက္ျမန္သြားတဲ့ အခါမွာ အခ်ိန္ကြာျခားမွႈကလည္း ၂မိနစ္] ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ မတူေတာ့ပါဘူး။ အကုန္ျမန္လာတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ ၂ မိနစ္ ပဲကြာျခားေပမယ့္ [အခ်ိန္ကြာျခားမွႈျခင္း တူေနေသးေပမယ့္] တကယ္က အရာရာက ပုိျမန္ေနပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ နာရီေတြဟာ အခ်ိန္ကုိ တကယ္တမ္း တိုင္းတာ ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။

တကယ္လုိ႔ အခ်ိန္ဟာ physical things အားလံုးနဲ႔ ကင္းလြတ္ျပီး သူ႔ဘာသာသူ ျဖစ္တည္ ေရြ႕လ်ားတယ္လုိ႔ ယူဆထားရင္ ဒီလိုေတြးၾကည့္လုိက္ပါ။ စၾကဝဠာၾကီး တခုလံုးမွာ ရုပ္ဝတၳဳေတြ [ျဂိဳလ္ေတြ ဘာေတြ အပါအဝင္] ဘာဆုိဘာမွ မရွိပဲ လံုးဝ ဟင္းလင္းၾကီးလုိ႔။ ဒါဆိုရင္ ဘာအျဖစ္အပ်က္၊ ဘာေရြ႕လ်ားမွႈမွ မရွိႏုိင္တဲ့ အတြက္ အခ်ိန္ဆုိတာေကာ ရွိႏုိင္ပါဦးမလား။

က်ေနာ္တုိ႔ ကုိယ့္ဘာသာ အေတြးပြါး ၾကည့္ရေအာင္။
ဘာဆိုဘာမွ မရွိတဲ့ ဟင္းလင္း အေျခအေနကေန တခုခု ေပၚေပါက္လာရင္၊ တခုခု ေရြ႕လ်ားလာရင္ ?
Big Bang မတိုင္ခင္က အခ်ိန္ ဆုိတာ ရွိႏုိင္သလား?
God က စၾကဝဠာ ကုိ ၇ရက္နဲ႔ ဖန္ဆင္းတယ္ ဆုိတာ အဓိပၸါယ္ ရွိပါ့မလား။ ရက္ဆုိတာကို ဘာနဲ႔ အဲ့ဒီ့တုန္းက သတ္မွတ္လိုက္တာလဲ?

“Time flies, when you’re having fun” လို႔ လူေတြ ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ ေပ်ာ္ရရႊင္ရ တာကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ဆုိတာ ကုန္လြန္ေရြ႕လ်ားတဲ့ သေဘာ မရွိဘူးဆုိရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အခါမွာ အခ်ိန္ေတြ ပိုျမန္ျမန္ ကုန္လြန္ေရြ႕လ်ားသြားတယ္ ဆုိတာကလည္း အဓိပၸါယ္ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

“Andrew Pessin” ရဲ႕ The 60-Second Philosopher စာအုပ္မွ Passing Time ကို ဘာသာျပန္/ကုိးကား ပါသည္။
ေကာင္းကင္ကို

Saturday, November 12, 2011

Interracial Marriage

ဘုရင္ေတြလုပ္ေတာ့ ခ်စ္ၾကည္ေရးတဲ့
အေဖနဲ႔အေမလုပ္ေတာ့ သစၥာေဖာက္။

ခေလးကေတာ့…ေမြးရာပါ
ေရာဂါမဟုတ္တဲ့ ေရာဂါနဲ႔
ဥပါဒါန္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ
သစ္ကုိင္းလြတ္ေနမယ့္ေမ်ာက္။
ေကာင္းကင္ကုိ

Tuesday, November 8, 2011

မဟာ ပုရိသ ဝါဒီ

အနာရွိတာကို လက္ခံမွ ေဆးကုေပးလုိ႔ ရမယ့္ သေဘာလား။ အမ်ိဳးသမီးေတြဘက္က ေရွ႕ေနလုိက္ျပီး ေျပာေပးတာကုိ အမ်ိဳးသမီးေတြက လက္မခံၾကေတာ့ ေက်ာ္စြာလင္း စကားအတုိင္းပဲ ေျပာရေတာ့မယ္။ တခ်ိဳ႕..."မဟာ ပုရိသဝါဒီ အမ်ိဳးသမီး" ေတြကုိ အံ့ၾသပါ့။

Jame Lwin: ကိုယ္က အလကား ေရွ႕ေနလိုက္ေပးေပမယ့္ အစြပ္စြဲခံရသူက သူလုပ္ပါတယ္လို႔ ေျပာျပီး ၀န္ခံလုိက္ေတာ့ ေရွ႕ေန နာမည္ပ်က္တာေပါ့။

Sunday, November 6, 2011

တဟီတီ သြားရေအာင္ (ဒဂုန္တာရာ)

သရက္ပြင့္တို႔
နီၾကင့္၀ါ၀ါ၊ ေႂကြရင့္ဖြာၾက
လြင့္ကာ႐ွပ္႐ွပ္၊ ေရကမ္းစပ္သို႔
ေျပးကပ္ေတာ့မည္၊ ပင္လယ္ဆီသို႔
တဟီတီဆိုတဲ့ ကၽြန္းကေလးေလ။

အို... ဘယ္ၾကည့္ၾကည့္
၀င္းမွည့္ငိုက္ယြန္း၊ ေနေရာင္ထြန္း၍
႐ြက္ပြန္းထိယွက္၊ သရက္႐ြက္တို႔
ၿပိဳးျပက္နီနီ၊ ဂိုဂင္နီႏွင့္
တဟီတီဆိုတဲ့ ကၽြန္းကေလးေလ။

အဲသည့္ကၽြန္းမွာ
မိန္႔ခြန္းႁမြက္ၾကား၊ တရားေဟာသံ
ႏိုင္ငံေရးလည္း မ႐ွိဘူးကြယ့္။

လူ႔ဘ၀၏
အေပၚယံလႊာ၊ ၀ဲကာၾကည္ႏူး
လုပ္ဇာတ္ျမဴး၏၊ စိတ္ကူး၀တၳဳ
အတု႐ုပ္႐ွင္လည္း မ႐ွိဘူး။

အဘြားလုပ္သူ
ျငဴစူေစာင္းေျမာင္း၊ ႀကိမ္းေမာင္းမာန္မဲ
ဆဲေရးသံမ်ား၊ မၾကားရဘူး
သိုက္ျမံဳဦးမွ၊ က်ဴးရင့္ဆိုဟန္
ငွက္သံကိုသာ ၾကားရမယ္။

ေရညႇိေအာက္မွ
ေႁမြေဟာက္၀ါၾကား၊ တို႔ ကစားၿပီး
စြန္႔စားခန္းလည္း ေတြ႔ႏိုင္ေသး။

႐ွန္ပိန္အရက္
မခ်က္လိုဘူး၊ အုန္းရည္ကိုေသာက္
တေမာ့ေလာက္ႏွင့္၊ မူးေနာက္ေ၀ၿပီး
သဲေငြေသာင္မွာ အိပ္ႏိုင္ေသး။

ဆာရင္လည္းေလ
တြဲလြဲငံု႔ဆိုင္၊ ငွက္ေပ်ာခိုင္မွ
ခူးကိုင္ဆြက္ကာ၊ အခြံႏႊာၿပီး
ဗီတာမင္မ်ား၊ ဓာတ္အားႂကြယ္လွ
ပလုပ္ပေလာင္း စားႏိုင္ေသး။

ဘာလိုေသးလဲ
ေအးေအးေမ့ေပ်ာက္၊ သစ္ပင္ေအာက္မွ
ႏွစ္ေယာက္တည္းပဲ၊ လက္တြဲခ်င္တြဲ
ေမလည္းသီခ်င္း၊ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔
႐ိႈက္မွ်ဥ္းေတးကို၊ ေအာ္ဆိုခ်င္ဆို
ပ်က္ၿပိဳအက္ကြဲေၾကာင္သြားပါေစ။

ဘာလိုေသးလဲ
ၿငိမ့္ေအးတိတ္ဆိတ္၊ သစ္ပင္ရိပ္မွာ
မမွိတ္ေရးေရး၊ မ်က္လံုးေမွး၍
ေတြးေတာၾကံဖန္၊ ကာရန္ကို႐ွာ
ကဗ်ာစပ္ကာ ႐ူးႏိုင္ေသး။

ဘယ့္ႏွယ္လဲေမ
လူထဲသူထဲ၊ ဟန္ေဆာင္၀ဲမွ
တိုး႐ွဲေ၀းရာ၊ ထိုကၽြန္းသာသို႔
ဘယ္ခါလိုက္မလဲ ေျပာစမ္းပါ။
ဒဂုန္တာရာ

Thursday, November 3, 2011

တိုက္ပြဲ နဲ႔ Business

Business ဆိုတာက ေသနတ္ေတြ မပါတဲ့ တိုက္ပြဲ
တိုက္ပြဲဆုိတာကေတာ့ ေသနတ္ေတြပါတဲ့ business ေပါ့။

ေရး...ကုိရီးယား ကဗ်ာဆရာ ပက္ႏုိဟယ္ (Park No Hae) (박노해)
ဘာသာျပန္သူ ...S
unwu Kang