ကဗ်ာတိုေလးမ်ား

အရူး
မရူးေတာ့ဘူး
အားလံုးရူးေနမွေတာ့
ေၾသာ္…မထူးေတာ့ဘူး။
ေကာင္းကင္ကို

ဘာသာေရးတို႔ ေစတနာ
ေနလံုးၾကီးနဲ႔တူတဲ့ အမွန္တရား
ငါ့ေခါင္းေပၚတည့္တည့္ရြက္ထားလုိ႔ျဖစ္ပါ့မလား
ငါ့အရိပ္ေတြ
သိပ္တိုေနလိမ့္မယ္။
ေကာင္းကင္ကို

အျငင္းပြါးစရာၾကီး
ဒီကိစၥမွာ
မင္းဦးေႏွာက္ကိုလည္း စာအုပ္တအုပ္က အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။
ငါ့ဦးေႏွာက္ကိုလည္း စာအုပ္တအုပ္က အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။
သံုးေဒၚလာေက်ာ္တန္ျခင္းအတူတူ
ဘာလို႔တမူးပုိရွဴမလဲ။
ေကာင္းကင္ကို

ယဇ္
သတၱဝါေတြကုိ သတ္ျပီးပူေဇာ္ရတဲ့ယဇ္
လူအခ်င္းခ်င္းသတ္ျပီး ပူေဇာ္ေနၾကတဲ့ယဇ္
အဲဒါေတြထဲမွာ
အားလံုးရဲ႕အျမစ္
ဦးေႏွာက္ကုိ ပူေဇာ္လိုက္ရတဲ့အျဖစ္က အဆိုးဆံုးပဲ။
ေကာင္းကင္ကို

ပဋိပကၡ
ကိုးကြယ္စရာေတြ ဆိုတာ
မ်က္လံုးမွိတ္လိုက္မွသာ ျမင္ရတာ။

ဒီလိုနဲ ့
တေယာက္အေမွာင္ကုိ တေယာက္က
မီးထုိးလုိက္တဲ့အခါ…..
ေကာင္းကင္ကို

ေလာက အျပင္ဘက္က ေကာင္းကင္ အေရာင္းဆိုင္
ဆိုင္ရိပ္ခုိလာသူ မွန္သမွ်
အေမာေျပ စိတ္တိုင္းက် ေသာက္ဖုိ ့
ေရၾကည္ေအးတို ့တည္ခင္းထားပါတယ္။

Menu ကုိ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့…

“အနာဂတ္တြင္
သင္ယံုၾကည္ရာ မွာယူ သံုးေဆာင္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။
ယေန ့ဘာမွ် မရပါ။”
ေကာင္းကင္ကို

ေခတ္ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္မွႈ အႏုပညာ
သားသမီးေပးလိုက္တယ္ဆုိတဲ့ အလွဴကုိ
အခုေခတ္ထဲမွာ ထည့္ခေလာက္ၾကည့္တယ္။
ေခတ္ၾကီးကုိက child rights ေတြ ဘာ rights ေတြနဲ႔
အႏွိႈင္းမဲ့ပါရမီမ်ား
သူ႔ေခတ္သူသာ ဝတ္ပါေစ။
ေကာင္းကင္ကို

ငါးမရတဲ့အတူတူ
ေရစက္ေလး တစက္ကလည္း
ပင္လယ္ထက္ က်ယ္ခ်င္က်ယ္မယ္။
ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြကုိ
ရသေတြနဲ႔ ထုပ္ပုိးထားတယ္။
ကဲ..တရားမရလည္း
အႏုပညာခ်ိဳးျပီးျပန္မယ္။
ေကာင္းကင္ကို

ခုရက္ပုိင္း ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာတုိေလးေတြကုိ ကဗ်ာေဟာင္းတခ်ိဳ႕နဲ႕ ေရာျပီး အတူတူ ျပန္တင္လိုက္တာပါ။