Friday, June 11, 2010

ပြင့္ဖတ္ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ေက်ာက္

လူအုပ္ၾကားထဲမွာမွ
အထီးက်န္မွႈ အနံ႔က ရတာ။
ငါကိုယ္တိုင္ နားမေထာင္ခ်င္တဲ့ စကားေတြ
ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ေျပာေနရတယ္။

ငါ့ကုိ ငါမဆန္ဖို႔
ငါ့ကုိယ္ငါ ဆန္တက္
မ်က္ႏွာဖံုး တခု တပ္လိုက္မွ
အားလံုးမွတ္မိသြားၾကတယ္။
ေကာင္းကင္ကို

8 comments:

Anonymous said...

အမ ကေတာ ့မမွတ္မွိေအာင္ မ်က္နွာဖံုးတပ္၇တယ္ း)


မမိုေည

Maung Myo said...

မမွတ္မိေစခ်င္ရင္ မ်က္နွာဖံုးခြ်တ္ထားလိုက္ရမွာေပါ့ေနာ့္ း)

သြယ္လင္းဆက္ said...

အဟုတ္ပဲ ကိုေကာင္း ရ။ ဟန္ေဆာင္မႈျပည့္မွ လူေတြက မွတ္မိေနၾကတယ္။

win latt said...

လိမ္ညာျပီး ေျပာစကား
နားအၾကားခ်ိဳသာ...
ဒီကေလး...ေတာ္လိုက္တာတဲ့....။
မွန္မွန္ကန္ကန္စကား
သေဘာေတြ႔မသြားေတာ့
အလကား..ဒီကေလး...
ေဘးဖယ္ေပး...ဆိုပဲ...။
ခုေခတ္ လူၾကီးအေတြးေလ...
ခုေခတ္ လူၾကီးေတြ အဲဒီလို အေရးေပးတာေပါ့...။
လူၾကီးၾကိဳက္ေအာင္ေနတတ္ပါေစ....။

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

ေကာင္းကင္ကို ရဲ႕ “ပြင္႔ဖတ္၀တ္ဆင္ထားတဲ႕ ေက်ာက္”ကဗ်ာကို
ဖတ္ရွဳခံစားျပီး ကၽြန္မလည္း ကဗ်ာ (လိုလို)ေလးတစ္ပုဒ္ေရးမိပါတယ္။

ဒီလိုပါ
ေျပာျပရင္ ရယ္စရာၾကီး
ေရခ်ိဳးျပီးကာစမွာ (လံုး၀ လန္းေနတာေတာင္ )
အေကာင္းဆံုး ေရေမႊးကိုလည္း တကိုယ္လံုးျဖန္းတတ္ေသးတယ္။

ကိုယ္႔ကိုကိုယ္
မွန္ထဲႀကည္႔
မငိုမိေအာင္ (အဲ မွားလို႔ )
ခ်ိဳအိျပံဳးနဲ႕
အလွဆံုးဆင္ အိမ္ျပင္မထြက္ခင္ေပါ႕။

တခါတေလ လမ္းထြက္ရင္
ေနာက္ဆံုးေပၚ ၀မ္းဆက္နဲ႕
(အႀကမ္းဖက္သူမရွိလဲ)
ေနကာမ်က္မွန္နက္ႀကီးတတ္လို႕။

စိတ္ဓါတ္ေတြတို အလုိမက်နဲ႕
ေဒါပြေနတဲ႕ အခ်ိန္ေတြ
တယ္လီဖုန္းမ်ားလာလို႕ကေတာ႔
“ဟဲဲဲ -ဲ -ဲ -ဲဲ-----လို-ို-ို-ိုု ေျပာပါရွင္င္င္င္”
တငင္ငင္ရႊင္ႀကည္ေအး
လုပ္သံေလး နဲ႕
မ်က္ႏွာေပးပါ ေျပာင္းသြားႏိုင္ေသး။

ရန္ေထာင္လုိစိတ္ေတြကို
ဟန္ေဆာင္ျမိဳသိပ္လုိ႕
အဟတ္ဟတ္ နဲ႕
စကားသံလြင္စည္
“ငါ” မည္ ေသာ အကၽြႏု္ပ္။
သိပ္ေတာ႕ မဟုတ္ေသးဘူးေနာ္။ ။

yinminkhine said...

ငါကိုယ္တိုင္ နားမေထာင္ခ်င္တဲ့ စကားေတြ
ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ေျပာေနရတယ္။


မ်က္နွာကိုဟန္ေဆာင္ျပံဳး
တသက္မမုန္းခ်င္ေအာင္ဟန္ေဆာင္ထား
ပုံစံမ်ိဳးစုံမ်က္နွာဖုံးတပ္
ဟန္ေဆာင္ရယ္ေမာ
ဘ၀ေတာမွာ မေမာေသးဘူးလားေမးခ်င္တယ္

ညလင္းအိမ္ said...

အဓိပၸါယ္ ရိွလိုက္တာ ..

သိ င်္ဂါ ရ said...

တစ္ခါတစ္ခါ

ေလာက နဲ႔ သဟဇာတ ရွိဖို႔ ...

ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ဒီလိုပဲ ရြံ႕မုန္းပစ္လိုက္ရေတာ႔သတဲ႔ ... :)