Sunday, March 7, 2010

ရန္ကုန္ နဲ ့ပတ္သတ္တဲ့ကဗ်ာေလးပုဒ္


ရန္ကုန္နဲ ့ပတ္သတ္တဲ့ ကဗ်ာေဟာင္း ေလးပုဒ္ကုိ ညီမ သံစဥ္ျဖိဳး လုပ္ေပးတဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ ့ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။

နန္းအခ် ခံခဲ့ရတဲ့ ျမိဳ ့

ကုိယ့္ျမိဳ ့ကိုယ္ အိန္ဂ်ယ္လ္တပါးနဲ ့တင္စားမယ္ဆိုရင္ေတာင္
ရန္ကုန္ဟာ
လွ်ပ္စစ္မီးမရတဲ့ညနဲ ့
နတ္ျဖစ္ျပီးမလွတဲ့ဘဝ။

ကုိယ့္အေမ ကုိယ့္ဆီလာတာေတာင္မွ
ေခြးသားၾကီးေတြနဲ ့မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္
ေျပးလႊားျပီး ဧည့္စာရင္းတိုင္ေနရတယ္။

အျပင္ပန္းေတြေျပာျပီး လုပ္စားေနတဲ့ျမိဳ ့မွာ
သင္တန္းေတြေပါျပီး အလုပ္ရွားတယ္။

အေရွ ့ေတာင္အာရွရဲ ့မာနမင္းသားေဟာင္းဟာ
နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားရဲ႕ လက္သီးျပင္းနဲ ့
တစစ ပုိစုတ္သြားေအာင္ ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံေနရတယ္။

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ ရင္ဝမွာ နားကိုကပ္
ၾကားတာကုိ ၾကားသလုိမွတ္ၾကည့္ေတာ့
အလုပ္လက္မဲ့ ပြဲစားေတြရဲ ့ေလေရာင္းသံေတြ
မီးလာတုန္းမွာ အလုအယက္ ေရေမာင္းသံေတြ

ကုန္းေအာ္ေနတဲ့ စပါယ္ယာေတြရဲ ့ေရႊေစာင္းသံေတြ
ရံုးေပၚက ကယ္ပါေတြရဲ ့ေငြေတာင္းသံေတြနဲ ့
ရန္ကုန္မွာ
အသံစံုေနေတာ့တယ္။
ေကာင္းကင္ကို

***************

ညနဲ ့ေဆးခါးတစက္

ဒုကၡ နကၡတ္ေတြ ခ်ည္းထြန္းတဲ့
ရန္ကုန္ျမိဳ ့ရဲ ့ညခင္းမွာ
တျခမ္းပဲ ့လမင္းဟာ
တိမ္ေတြၾကားမွာ တိုးရင္းေဝွ ့ရင္းနဲ ့
ကၠဳေျႏၵ မရစြာ အိုးနင္းခြက္နင္းထြက္လာတယ္။

ဒဏ္ရာေတြကို စိတ္ထဲမွာ သီၾကည့္ရင္းနဲ ့
စားပြဲေပၚကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဖေယာင္းတိုင္ေလး …ေတြေနတယ္။
ေဘာ(လ္)ပင္ကေလး….ေသေနတယ္။
စိတ္ဓာတ္ေတြက ညနဲ ့အျပိဳင္ေမွာင္လို ့၊
အိပ္မက္ေတြက ဘဝမီးလွ်ံမွာ ေလာင္လို ့။

ညမွာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လဝန္းေလး
ခပ္ေရးေရး႐ွိရင္ေျဖသာပါေသးတယ္။
ခုဟာက
ေမွာင္ေနရတဲ့အထဲ
ဘာအလင္းေရာင္မွ ေပးႏုိင္စြမ္းမ႐ွိတဲ့
ဒုကၡေနဆယ္စင္းပဲ ခပ္ျပင္းျပင္းပူေနတဲ့အျဖစ္။

ဘဝဟာ
ေတာ္စတိြဳင္းေျပာသလိုမ်ိဳး
ဓားသြားထက္က ပ်ားရည္တစက္ဆိုရင္ ေျဖသာပါေသးတယ္။
ခုပာာက
လွံစြပ္ဖ်ားက
ဘာ အာနိသင္မွမ႐ွိတဲ့
ေဆးခါးတစက္ကိုခံုမင္ေနရတဲ့ အျဖစ္။

ညရယ္။ မင္းႏွစ္သက္တဲ့ အေမွာင္ဝတ္စံုကိုခၽြတ္ပါေတာ့။
ဘဝရယ္။ ႏုိးလ်က္နဲ ့မက္ေနရတဲ့ အိပ္မက္ဆိုးေတြကေန လႊတ္ပါေတာ့။
ေကာင္းကင္ကို

****************

ရန္ကုန္ေႏြ

မီးပ်က္အေမွာင္မွာ
ဇီးကြက္တေကာင္...
ေၾသာ္... ဒါလာဘ္ေကာင္တဲ့။

ကပ္ထားတဲ့စာရြက္ေပၚကလုိ
ေနအထြက္မွာ ေရႊခြက္နဲ ့...ေငြအျပည့္မခပ္ႏုိင္ရင္ေနပါ
ေႏြရက္မွာ ေရခြက္နဲ ့...ေရအျပည့္ခပ္ႏုိင္ရင္ေတာ္ျပီ။
ေကာင္းကင္ကို

***************

ငါေနတဲ့ေနရာ

ငါေနတာ လင္းတလွည္ ့မွိန္တလွည္ ့ၾကယ္ျမိဳ. ေလး တျမိဳ ့မွာ
ငါေနတာ မီးလင္းေနရင္ ဘယ္လိုမွမအိပ္တတ္တဲ ့ဇီဇာေၾကာင္တဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ “ဧည့္သည္လာရင္ မၾကည္ျဖဴတဲ့အိမ္ရွင္မ” နဲ ့တူတဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ
(ဧည္ ့စာရင္း တိုင္ရတယ္္ေလ)
ငါေနတာ တစ္နာရီေလာက္ ငရဲခံဖို ့အေရး ၁၀၀ က်ပ္္ေပးရတဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ သန္ ့႐ွင္းေစခ်င္လို ့မိုးစက္ေတြနဲ ့ေရခ်ိဳးေပးကာမွ တကိုယ္လံုးက အနာေတြစို႐ႊဲျပီး ပိုညစ္ပတ္သြားတဲ ့ ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ ပေထြးကမဆင္လို ့ တေန ့တျခား စုတ္ျခာလာတဲ ့ “သူဆင္းရဲမ”ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ ပေထြးကို႐ြံလို ့ပတ္ဝန္းက်င္က ဝိုင္းၾကဥ္ထားတဲ ့ “အထီးက်န္မ” ျမိဳ ့ေလးမွာ
ငါေနတာ နာတာ႐ွည္ႏိုင္ငံေရးေဝဒနာတေန ့တျခား ဆိုး႐ြားလာတဲ “့လူမမာမ” ျမိဳ ့ေလးမွာ။
ငါေနတာ မႏွစ္ကမွ လင္ဆိုးၾကီးနဲ ့ကြာရွင္းခြင္ ့ရလိုက္တဲ ့ “တခုလပ္မ” ျမိဳ ့ေလးမွာ (ပ်ဥ္းမနားေျပာင္းသြားျပီေလ)
ငါေနတာ ေနပူေနတာေတာင္ “ခေမာက္”ေဆာင္းၾကည္ ့ခြင္ ့မရခဲ့တဲ ့ျမိဳ ့ေလးမွာ
ေကာင္းကင္ကို (ဒီကဗ်ာကုိေတာ့ ၂၀၀၆ ခုနွစ္တုန္းက ေရးဖြဲ ့ခဲ့တာပါ။)

11 comments:

ဒ႑ာရီ said...

အကို ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရင္းနဲ႔ ရင္ထဲမွာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္လာတယ္။ အျဖစ္မွန္ေတြျဖစ္လို႔ ဘယ္လို ေျပာရမွန္းလည္း မသိေတာ့ဘူး။

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

ကိုေနာ said...

ကဗ်ာမ်ားကို ၿမတ္ႏိုးစြာေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရွဳေနပါတယ္။
`ညနဲ႔ေဆးခါးတစ္စက္´အာဏိသင္/အာနိသင္ကိုသတိၿပဳ
ၾကည့္ေပးပါ။ေမွ်ာ္ေနဦးမည္။

ကိုေနာ said...

ကဗ်ာမ်ားကို ၿမတ္ႏိုးစြာေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရွဳေနပါတယ္။
`ညနဲ႔ေဆးခါးတစ္စက္´မွာ အာဏိသင္/အာနိသင္ ကိုသတိၿပဳၾကည့္ေပးပါ။ေမွ်ာ္ေနဦးမည္။

ကိုေနာ said...

ကဗ်ာမ်ားကို ၿမတ္ႏိုးစြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရွဳေနပါတယ္။
`ညနဲ႔ေဆးခါးတစ္စက္´မွာ အာဏိသင္/အာနိသင္ကို
သတိၿပဳၾကည့္ေပးပါ...။ေမွ်ာ္ေနပါသည္။

Kaung Kin Ko said...

သတ္ပံုက်မ္းထဲမွာ အဲဒီ့စာလံုးကုိ မေတြ ့ဘူးဗ်။ ဂူဂဲနဲ ့ရွာၾကည့္ေတာ့ အာနိသင္ကုိ ပုိအသံုးမ်ားတယ္ဗ်။

Kaung Kin Ko said...

အာနိသင္လို ့ပဲ ျပန္ျပင္ေပါင္းလိုက္တယ္ဗ်။ သတ္ပံုက်မ္းထဲမွာ ၇ွာမေတြ ့တဲ့ စာလံုးေတြ သံုးခုေလာက္ ရွိေနျပီ။

ေန ့သစ္ said...

ရန္ကုန္ ကဗ်ာ ပါ အစ္ကို ... ။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ အားလံုးရဲ ့ ရင္ထဲက အမွန္တရားပါ ... ။
ေလးစားအားေပးလ်က္ပါ အစ္ကို ... ။
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္-ေန ့သစ္

noblemoe said...

ရန္ကုန္ကဗ်ာေလး
ေကာင္းမွေကာင္း
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစေနာ္
မုိး

Anonymous said...

Ko Koung Kin,

i felt truely sad upon reading ur poem in regard to Rangoon..
Since 1985, i had reached to Rangoon to attend RIT (now disappeared due to f*cking Junta). All old images of Rangoon are still remaining in the bottom of my heart so far although i left Rangoon since 1997.
Hope that begfore i pass away, i may have a chance to see pleasant Rangoon again.

Appreciate ur contribution to our motherland full with plights.

Cheers!!!!

Myanmar Good Knowledg Co., Ltd said...

ရန္ကုန္ ကဗ်ာေတြကိုဖတ္ရတာ ၀မ္းနည္းရတယ္။ လြမ္းရတယ္။
ဒီကဗ်ာအားလံုးဟာ တစ္ေန႕က်ရင္ ရန္ကုန္ရဲ႕ သမိုင္းေတြျဖစ္လာာမွာပါ။
အခုလို ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ရန္ကုန္ကို အင္အားေကာင္းတဲ႕ စကားလံုးေတြနဲ႕ ကဗ်ာေတြဖဲြ႕ေပးတာ သိပ္ေက်းဇူးတင္ေလးစားတယ္။
ေနာက္ ကၽြန္မတို႕ အားလံုးရဲ႕ကိုယ္စား ကၽြန္မတို႕ ေျပာခ်င္တာေတြကို ေရးဖဲြ႕ေပးတာကိုလည္း သိပ္ေက်နပ္မိပါတယ္။

လင္းလက္ said...

ကို ေကာင္းကင္ကို

ကၽြန္ေတာ္သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ နန္းအခ်ခံရတဲ့ ၿမိဳ႕... ကို ျပန္တင္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေမြးၿပီး ရန္ကုန္မွာပဲ ႀကီးတဲ့ေကာင္ ဆိုေတာ့ ရန္ကုန္နဲ႔ပတ္သတ္တာေတြက ရင္ထဲကို တိုက္ရိုက္ထိေနလို႔ပါ။

အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ။ သံေသာင္ျပင္ေပၚမွာ နာမည္အတိုေကာက္ေလးေရးၿပီး လက္ျခင္းဆက္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ အျမန္ဆံုး ေပါင္းရပါေစ..။

ကိုလင္း