Thursday, April 2, 2009

ဒုတိယအၾကိမ္

ကုိရင္ေနာ္နဲ ့ခင္ေလးက Tag လိုက္လုိ ့ဘေလာ့ေရးခါစ က တင္ခဲ့တဲ့၊ ခဏေလးပဲ အေပၚဆံုးမွာ ေနလုိက္ရတဲ့ ကဗ်ာေလးကုိ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။ ဘန္နာ စာသားက အဲဒီ့ကဗ်ာက ယူထားတာပါ။ ကဗ်ာခ်စ္သူအားလံုးကုိ ရည္ညြန္းထားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။

ကဗ်ာခ်စ္သူ

ငါဟာ ကဗ်ာလမင္း
ညကိုခ်စ္လို ့သာတာ။
ငါ ့နဂိုအစစ္မို ့ဝါတာ။

ငါဟာ ေကာင္းကင္
အျမင္ ့တက္ခ်င္စိတ္နဲ ့ငါေနတာ။
ရင္ ့က်က္ခ်င္စိတ္နဲ ့ျပာေနတာ။

ငါဟာ ကဗ်ာသီခ်င္းသီခ်င္တဲ ့
မဟာ ႏွင္းဆီတပြင္ ့။
ဥယ်ာဥ္မွာ ေမႊးပ်ံ ့ေစဖို ့အတြက္
အႏုပညာေပးျဖန္ ့ေဝဖို ့ဟာ
ပန္းပြင္ ့တိုင္းရဲ ့အလုပ္။

ငါ ့ကဗ်ာသီခ်င္းသစ္ေတြ
ကမၻာ ့သတင္းျဖစ္ေစရမယ္။

ေလျပင္းေတြလာေျခြလို ့
ေသမင္းဆီငါေၾကြသြားရင္ေတာင္
ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ ့တဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့
ကမ ၻာေျမကိုႏွဳတ္ဆက္နမ္းခဲ ့မယ္။

ေကာင္းကင္ကို

19 comments:

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ကိုေကာင္းကင္ေရ...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

ဘေလာ႔ စခါစက ကဗ်ာေလးဆိုေတာ႔ ပိုၿပီး အမွတ္တရ ႐ွိသြားတာေပါ႔..

ကဗ်ာသီခ်င္းသစ္ေတြ
ကမၻာ ့သတင္းျဖစ္ေစရမယ္


ႀကံဳးဝါးခဲ႔တဲ႔အတိုင္း တကယ္လည္း ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္..
ကဗ်ာစာအုပ္ေလး ထြက္လာရင္ ေသေသခ်ာခ်ာေလး ဝယ္သိမ္းထားပါမယ္..

ခင္မင္ေလးစားခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္

မဆုမြန္ said...

ေလျပင္းေတြလာေျခြလို ့
ေသမင္းဆီငါေၾကြသြားရင္ေတာင္
ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ ့တဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့
ကမ ၻာေျမကိုႏွဳတ္ဆက္နမ္းခဲ ့မယ္..

ဒါ ေကာင္းကင္ကိုဆိုတာ အမွတ္ရေစမယ့္ အမွတ္အသား ကဗ်ာ့ေသြးစက္ေတြပဲ...

Mhu Darye said...

ခုမွ ျပည္ျပည့္စုံစုံ ဖတ္ခြင့္ရတယ္။
ေလျပင္းေတြလာေျခြလို ့
ေသမင္းဆီငါေၾကြသြားရင္ေတာင္
ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ ့တဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့
ကမ ၻာေျမကိုႏွဳတ္ဆက္နမ္းခဲ ့မယ္....
ဆိုတဲ့ အမွတ္တရ စာသားေလးနဲ႔ပဲ ရင္နွီးေနခဲ့တာပါ။

လာဖတ္ပါတယ္။

မယ္႔ကိုး said...

ဒီလိုမ်ိဳး ေန့တိုင္း ကဗ်ာဖတ္ခြင့္ရခ်င္တယ္။:)

အိျႏၵာ said...

ေကာင္းကင္ေရ...

ဒီကဗ်ာေလးရဲ႔

ေနာက္ဆံုးတစ္ပုိဒ္နဲ႔တင္....

ကဗ်ာဆရာျဖစ္သြားခဲ့တာပါ....

kay said...

ဂႏၱ၀င္ ကဗ်ာေလးကို လာဖတ္ရင္း..ကဗ်ာစိတ္တခ်ိဳ႕ တုိ႕ယူသြားပါသည္။

tututha said...

ေကာင္းလုိက္တာ

ႏွင္းပြင့္ျဖဴ said...

ငါဟာ ကဗ်ာလမင္း
ညကိုခ်စ္လို ့သာတာ။
ငါ ့နဂိုအစစ္မို ့ဝါတာ။

အဲ့တစ္ပုိဒ္ကိုသေဘာက်တယ္

Moe Cho Thinn said...

ရင္႔က်က္ခ်င္စိတ္နဲ႔ ျပာေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေမာ႔ၾကည္႔သြားတယ္။

RePublic said...

ေကာင္းကင္ၾကီး ... ဗရာဘို(bravo) ၊၊

MANORHARY said...

ေဟာင္းေပမယ့္မေဟာင္းဘူး
ၾကာေပမယ့္ မၾကာေသးသလိုပဲ
ရသ ဆိုတာ..ဘယ္ေသာခါမွမေသတဲ့အရာ...

ကိုလူေထြး said...

ျမန္မာစကားလံုး အသံုးအႏႈံးနဲ ့ ျမန္မာကဗ်ာဆိုတာ ေကာင္းကင္ကိုအတြက္ ေပၚေပါက္လာသလားထင္ရတယ္။ တကယ္ပါ။

ဆရာတင္မိုးလို လူတစ္ေယာက္
ေနာက္တစ္ေခါက္ေပၚေပါက္တယ္ဆိုရင္
အဲဒီလူဟာအမွန္အစစ္
ေကာင္းကင္ကိုသာျဖစ္ေတာ့မေပါ့။

ေလးစားလ်က္
ကိုလူေထြး...

အိုင္လြယ္ပန္ said...

စာသားေတြေကာင္းလိုက္တာအစ္ကို

ေနစိုးနိုင္ said...

ေကာင္းပါေပ့ဗ်ာ

ေက်ာ္သိခၤ said...

ကိုေကာင္းေရ

"ေလျပင္းေတြလာေႃခြလို႔၊ ေသမင္းဆီငါေႃကြသြားခဲ့ရင္ေတာင္၊၊ ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ့တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ကမၻာေျမကို ႏႈတ္ဆက္ နမ္းခဲ့မယ္"

အဲဒီ စာသားေလးက ကဗ်ာဆရာေကာင္းကင္ကိုရယ္လို႔ ေမြးဖြားေပးလုိက္တာေပါ့။ အရင္တုန္းက အဲဒီစာသားေလးဘဲ အလြတ္က်က္ထားတာ၊ အခုေတာ့ တစ္ပုဒ္လံုး အလြတ္ရေအာင္ က်က္လိုက္ၿပီ။

မသက္ဇင္ said...

ေလျပင္းေတြလာေျခြလို ့
ေသမင္းဆီငါေၾကြသြားရင္ေတာင္
ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ ့တဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့
ကမ ၻာေျမကိုႏွဳတ္ဆက္နမ္းခဲ ့မယ္။

အလြန္ေကာင္းသည္လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ--

ၾကယ္ျပာ said...

“ေလျပင္းေတြလာေျခြလို ့
ေသမင္းဆီငါေၾကြသြားရင္ေတာင္
ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ ့တဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့
ကမ ၻာေျမကိုႏွဳတ္ဆက္နမ္းခဲ ့မယ္။”

ဒီစာသားအရမ္းႀကိဳက္တယ္ရွင္ ....

Harry said...

အခုမွပဲ အျပည့္အစံုဖတ္ဖူးေတာ့တယ္ ...

ေလျပင္းေတြလာေျခြလို ့
ေသမင္းဆီငါေၾကြသြားရင္ေတာင္
ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ ့တဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့
ကမ ၻာေျမကိုႏွဳတ္ဆက္နမ္းခဲ ့မယ္..

ဒီနေဘေလးကို က်ေနာ္ အလြန္ႀကိဳက္မိတာ ၾကာပါၿပီ

အဇၥၽတၱျပခန္း said...

ေလျပင္းေတြလာေျခြလို ့
ေသမင္းဆီငါေၾကြသြားရင္ေတာင္
ကဗ်ာေတြကိုစုပ္ခဲ ့တဲ ့ႏွဳတ္ခမ္းနဲ ့
ကမ ၻာေျမကိုႏွဳတ္ဆက္နမ္းခဲ ့မယ္..


ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။