အဲဒီ့ဘံုမွာ
ဘံုသားတစုက
အကုသိုလ္ အလံုးအရင္းကုိ
ေရာက္ရာ အရပ္က ၾကံဳသလို ့ဆဲဖို ့
အမွ် ေဝတယ္။
ရင္ထဲအထိေအာင္ အေမွာင္ခ်ျပီး
ဖေယာင္းစက္ေတြ ခ်ေနတယ္။
ေကာင္းကင္ကို
ရင္ထဲအထိေအာင္ အေမွာင္က်ဖေယာင္းစက္ေတြ ခ်ေနတယ္။ကဗ်ာေကာင္းေလးတပုဒ္ပါပဲ ညီေလးေရ..အစစအရာရာ အဆင္ေၿပပါေစ
ကဗ်ာေလး လာခံစားသြားတယ္ ေမာင္ေလး ေရ
အကို... အခုတေလာ အတိုေတြ ဆက္တိုက္ပါလားေနာ္..သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု တဲ့လား..!!အေတြးေတြ အားေကာင္းလိုက္တာwith love
တိုေပမဲ့ ထိထိမိမိ ေ၇းထားတဲ ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားတယ္ေနာ္
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံုတေပါင္းလျပည့္မွာ ၾကံဳခဲ့အကုသိုလ္အလံုးစံုမွ်ေဝပံုတကယ္ဆန္းတယ္အဝီစိတိုင္ေအာင္တဲ့....။
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံုၾကံဳ..ၾကံဳဘူးေပါင္...သူေတာ္ေကာင္းၾကီးေျပာျပမွ...အတိအက် သိရပါေလျပီ....။
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု တဲ့လား.. ေၾသာ္.. ေရစက္ေတာင္ ခ်ျပီးမွကိုး။ ဖေယာင္းစက္ေတြေတာ့ ခ်ျပီးရင္ ခ်။ အျပည့္အ၀ ခံစားသြားပါတယ္ဗ်ာ။
ငရဲျပည္ေတာင္တစ္ထပ္တိုးေတာ့မွာတဲ့ေကာင္းကင္ေရ...e mail ရတယ္...
တိုတုိနဲ႔ လိုရင္းကို ေဖာ္ေဆာင္ထားတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားပါတယ္ ဗ်ာ။စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာမိုးျမင္႔တိမ္
ဆရာေကာင္း... ထိတယ္..မိတယ္.. ကိုယ့္ဆရာ။
အကို ့ဆီတစ္ခါလာ ကဗ်ာေကာင္ းတစ္ပုဒ္ဖတ္ ရတယ္ ဗ်ာ..။
ရင္ထဲအထိေေအာင္ အေမွာင္ေတြခ်ေနတယ္ ...ေကာင္းလိုက္တဲ႔စာသားေလး ....
ေမွာင္ၿပီးရင္း ေမွာင္ .... ေမွာင္ ... ေမွာင္ ...
ဟုတ္တယ္။ ဘေလာဂ့္ လုပ္ထားတာ FEB တည္းက။ ဒါေပမယ့္ ခုမွ ေရးျဖစ္တယ္။
တင္စားထားတာေတြ သေဘာက်တယ္ ေကာင္းကင္ၾကီးေရ ၊၊
သံုးဆယ္ႏွစ္ဘံုေျမာက္က ေရစက္ခ်ပြဲမွာ ငရဲႀကီး ကိုးထပ္က အပယ္ဘံုသားေတြအတြက္ အမွ်ေ၀ေပးပါဦး လို႔...။
အဲဒီဘံုက တစ္ကယ္ရွီေနသလိုဘဲ စိတ္ထဲ မွာ ခံစားမိတယ္ ဘယ္မွာပါလိမ့္ အသစ္မို႔ ေဆးေရာင္ေတြ သစ္ေနတံုးဘဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ အသစ္မို႔ အေဆာက္အဦးေတြ လွေနလိမ့္မယ္ထင္တယ္။
"သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု က ေရစက္ခ်ပြဲ"တဲ႔---လားကြယ္---
ကို ေကာင္းကင္ေရ.. က်မက အရင္က ကဗ်ာေတြကို သိပ္မခံစားတတ္ဘူး.. ဒါေပမဲ ့ကိုေကာင္းကင္ကိုရဲ ့ကဗ်ာေတြ စဖတ္လိုက္တဲ ့အခ်ိန္မွာ မဖတ္ပဲ မေန ႏိုင္ေအာင္ စြဲ ခဲ့တယ္..ကိုေကာင္းကင္ကို ကက်မေလးစားတဲ ့ကဗ်ာဆရာတေယာက္ပါ..။ အားေပးလွ်က္
Post a Comment
19 comments:
ရင္ထဲအထိေအာင္ အေမွာင္က်
ဖေယာင္းစက္ေတြ ခ်ေနတယ္။
ကဗ်ာေကာင္းေလးတပုဒ္ပါပဲ ညီေလးေရ..
အစစအရာရာ အဆင္ေၿပပါေစ
ကဗ်ာေလး လာခံစားသြားတယ္ ေမာင္ေလး ေရ
အကို...
အခုတေလာ အတိုေတြ ဆက္တိုက္ပါလားေနာ္..
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု တဲ့လား..!!
အေတြးေတြ အားေကာင္းလိုက္တာ
with love
တိုေပမဲ့ ထိထိမိမိ ေ၇းထားတဲ ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားတယ္ေနာ္
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု
တေပါင္းလျပည့္မွာ ၾကံဳခဲ့
အကုသိုလ္အလံုးစံု
မွ်ေဝပံုတကယ္ဆန္းတယ္
အဝီစိတိုင္ေအာင္တဲ့....။
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု
ၾကံဳ..ၾကံဳဘူးေပါင္...
သူေတာ္ေကာင္းၾကီးေျပာျပမွ...
အတိအက် သိရပါေလျပီ....။
သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု တဲ့လား.. ေၾသာ္.. ေရစက္ေတာင္ ခ်ျပီးမွကိုး။ ဖေယာင္းစက္ေတြေတာ့ ခ်ျပီးရင္ ခ်။
အျပည့္အ၀ ခံစားသြားပါတယ္ဗ်ာ။
ငရဲျပည္ေတာင္တစ္ထပ္တိုးေတာ့မွာတဲ့
ေကာင္းကင္ေရ...
e mail ရတယ္...
တိုတုိနဲ႔ လိုရင္းကို ေဖာ္ေဆာင္ထားတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားပါတယ္ ဗ်ာ။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
ဆရာေကာင္း...
ထိတယ္..
မိတယ္.. ကိုယ့္ဆရာ။
အကို ့ဆီတစ္ခါလာ ကဗ်ာေကာင္ းတစ္ပုဒ္ဖတ္ ရတယ္ ဗ်ာ..။
ရင္ထဲအထိေေအာင္ အေမွာင္ေတြခ်ေနတယ္ ...
ေကာင္းလိုက္တဲ႔စာသားေလး ....
ေမွာင္ၿပီးရင္း ေမွာင္ .... ေမွာင္ ... ေမွာင္ ...
ဟုတ္တယ္။ ဘေလာဂ့္ လုပ္ထားတာ FEB တည္းက။ ဒါေပမယ့္ ခုမွ ေရးျဖစ္တယ္။
တင္စားထားတာေတြ သေဘာက်တယ္ ေကာင္းကင္ၾကီးေရ ၊၊
သံုးဆယ္ႏွစ္ဘံုေျမာက္က ေရစက္ခ်ပြဲမွာ ငရဲႀကီး ကိုးထပ္က အပယ္ဘံုသားေတြအတြက္ အမွ်ေ၀ေပးပါဦး လို႔...။
အဲဒီဘံုက တစ္ကယ္ရွီေနသလိုဘဲ စိတ္ထဲ မွာ ခံစားမိတယ္ ဘယ္မွာပါလိမ့္ အသစ္မို႔ ေဆးေရာင္ေတြ သစ္ေနတံုးဘဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ အသစ္မို႔ အေဆာက္အဦးေတြ လွေနလိမ့္မယ္ထင္တယ္။
"သံုးဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ဘံု က ေရစက္ခ်ပြဲ"
တဲ႔---လားကြယ္---
ကို ေကာင္းကင္ေရ.. က်မက အရင္က ကဗ်ာေတြကို သိပ္မခံစားတတ္ဘူး..
ဒါေပမဲ ့ကိုေကာင္းကင္ကိုရဲ ့ကဗ်ာေတြ စဖတ္လိုက္တဲ ့အခ်ိန္မွာ မဖတ္ပဲ မေန ႏိုင္ေအာင္ စြဲ ခဲ့တယ္..ကိုေကာင္းကင္ကို ကက်မ
ေလးစားတဲ ့ကဗ်ာဆရာတေယာက္ပါ..။ အားေပးလွ်က္
Post a Comment