အရွံဳးျခင္းထဲက အမုန္းစာရင္း တစ္ရြက္

တစ္ပြင့္၊ ႏွစ္ပြင့္၊ သံုးပြင့္…
ခပ္ရင့္ရင့္ ပြင့္ေနၾကတဲ႔
အစိမ္းသရဲည ရဲ ႔ ပုခံုးထက္က
အျပံဳးမပ်က္တဲ့ ၾကယ္ေတြကို မုန္းတယ္။

တစ္စီး ႏွစ္စီး သံုးစီး…
တဝီးဝီးနဲ ့စားပုိးနင့္လို ့ညဥ္းေနၾကတဲ့ ယာဥ္ေတြ
ငရဲဘံုေတြ အျမဲငံုေန က် ယာဥ္ေတြေပၚ
ငါတြယ္ကပ္ခြင့္ မရတဲ့အခါမွာ
မ်ားျပားလွတဲ့ ဘဝတူေတြကို မုန္းတယ္။

အျဖဴ…အနီ၊ အနက္
ဥာဏ္ျဖဴ…ဥာဏ္နီ ဥာဏ္နက္
အနီနဲ ့အနက္ေလာက္ အသံုးခ်လို ့မရတဲ့
အျဖဴေရာင္ကုိ မုန္းတယ္။

တစ္ပြဲ၊ ႏွစ္ပြဲ၊ သံုးပြဲ…
အဲဒါ...ငါတို ့ရဲ ့ရွံဳးပြဲေတြေပါ့။
ငရဲအိုင္ထဲက ငါတုိ႔ကို
လံုးဝလွည့္မၾကည့္ခဲ့တဲ့
အုန္းလြဲေနတဲ့ နတ္ေတြကိုလည္း မုန္းတယ္။

တစ္တြဲ၊ႏွစ္တြဲ၊ သံုးတြဲ…
ေလွာင္အိမ္ထဲက ငါတို ့အတြက္ မစို ့မပို ့အမဲ
ၾကားထဲက ျဖတ္ဆြဲသူ မွန္သမွ်ကို မုန္းတယ္။

တစ္ခြက္၊ႏွစ္ခြက္၊သံုးခြက္..
ဟင္းလ်ာခြက္တို ့ရဲ ့အလယ္မွာ
အျမီးေရာ ေခါင္းပါ မက်က္ေသးတဲ့ ဟင္းလ်ာတစ္ခြက္…
အစိမ္းလိုက္ စားေနၾကတဲ့ ပါးစပ္ေတြကို မုန္းတယ္။

တစ္စင္း၊ႏွစ္စင္း၊သံုးစင္း…
အသက္ေပါင္းမ်ားစြာရင္းျပီးမွ ရခဲ့တဲ့ ျမားေတြေပါ့။
အဲဒီ့ျမားေတြကိုျဖဳန္းျပီး ကိုယ့္ဝမ္းစာေလာက္ ပစ္ေနၾကတဲ့ လက္ေတြကိုလည္း မုန္းတယ္။

တစ္စက္၊ႏွစ္စက္၊သံုးစက္
ငါ့အေပၚ ပိက်လာတဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ သံုးစက္မွာ
ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ ့ အရွံဳးလက္ ေတြကိုလည္း မုန္းတယ္။

စိတ္သာရွင္ေစာ ဘုရားေဟာတဲ့
တစ္စင္း၊ ႏွစ္စင္း၊ သံုးစင္း…နဲ ့
ဓားအစင္း သန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိလည္း
စိတ္ဆိုတဲ့ ဓားၾကီးေတြကို ကုိင္ျပီး
ခုတ္လို႔ မရႏုိင္တဲ့ အျဖစ္ကုိလည္း မုန္းတယ္။

ေကာင္းကင္ကို