ေဘာလံုး ကဗ်ာမ်ား

Facebook မွာ ၾသဂုတ္ ၁၁၊ ၁၂ နဲ႔ ၁၃ ရက္ေန႔ေတြက တင္ခဲ့တဲ့၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဘာလံုးကဗ်ာ ေတြပါ။

(မက္ဆီ)
----------
ဘာကာရဲ႕ ရုိးတြင္းျခင္ဆီ
ဂုိးသြင္းခ်င္ျပီ တဲ့။

မန္ယူ (၁)
--------
ခ်ဲလ္ဆီးရဲ႕ အေဟာင္းပန္ေတာ္က် နဲ႔
သရဲၾကီးရဲ႕ေခါင္းျပန္ေဖာ္ရမွာ
သိပ္ေတာ့ မနိပ္။

ေမာ္ေရ...
ပိတ္ေဆာ့မယ့္ ဘတ္စ္ကားကြက္နဲ႔ေတာ့
သိပ္ေဟာ့တဲ့ အမွတ္အသားကုိ မဖ်က္နဲ႔ေနာ္။

မန္ယူ (၂)
--------
ေမာ္ရင္ဟုိကို ျမင္ရံုနဲ႔
ေပ်ာ္ခ်င္သလိုလို ရင္ခုန္ရေပါ့။

အေရာင္ရဲနီ ယူႏုိက္တက္က
ေအာင္ပြဲဆီ အတူလိုက္တက္ဖို႔
ကမၻာေက်ာ္ဖလားလိုက္ မုဆိုးၾကမ္း
စပါယ္ရွယ္ဝမ္းကုိ စာခ်ဳပ္လိုက္ျပီ။

သရဲနီကုိ
ငရဲျပည္ကို ပုိ႔ရက္တဲ့
ဗန္ဟားက်ိန္စာေအာက္က
ခံစားခ်ိန္ လြန္ေျမာက္ေတာ့မလား။

အိပ္မက္ထဲကလို အမွတ္ေတြလွ်ံ
သရဲနီဟန္ပန္ နဲ႔
တစ္ပြဲစီမွန္မွန္ ခ်ီတက္ႏုိင္ပါေစ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ပထမ အပုိဒ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအပုိဒ္က အရင္ ကဗ်ာေဟာင္းထဲကပါ။ 

(ပရီးမီးယားလိဂ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေပၚ လက္နက္ဆန္း)
--------------------------------------------
ေမွာ္ဆန္အေတြးစစ္ နဲ႔
ေတာ္လွန္ေရးသစ္ စဖုိ႔
ဂြါဒီယိုလာေရ
လာ... ဒီကုိလာ။

တီကီတာကာ နဲ႔
ညီညီညာညာ ကစားၾကစုိ႔။

Etihad ကြင္းမွာ
အညွိဳးအနာတစ္ေထာင္နဲ႔
မိုးျပာေရာင္အသင္း
ဂိုးရာေထာင္ သြင္းႏုိင္ပါေစ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ေနာက္ဆံုးအပုိဒ္က အရင္တုန္းက ကဗ်ာေဟာင္းထဲကပါ။

(အာဆင္နယ္)
-------------
ပရီးမီးယားလိဂ္ ျဂိဳလ္အသျပာ မွာ
အေျမာက္ဆံေတြ မ်ိဳးတုံးခဲ့တာ
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကတည္းက။

အာဆင္ဝင္းဂါးေရ
နာက်င္ျခင္းစကားေတြ ေျပာခဲ့ရတာ
၁၂ႏွစ္ ၁၂မိုး ရွိျပီ။

ၾကယ္ေတြ ဝယ္ေပးပါေတာ့ကြယ္။
ဖလားလက္မဲ့ဘဝနဲ႔
တအားရွက္ခဲ့ရတာ မ်ားျပီမို႔
အေျမာက္တပ္သား အာဆင္နယ္ ေတြကုိ
တစ္ေခါက္ထပ္မမွားဖုိ႔ မွာခ်င္တယ္။

(မွတ္ခ်က္။ ေနာက္ဆံုးအပုိဒ္က ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာ "ပရီးမီးယားလိဂ္ နန္းလုပြဲ အၾကိဳ" ထဲကေန ျပန္ယူသံုးထားတာပါ။
-------------------------------
(ၾကိဳးၾကာနီ)
----------
လီဗာပူး “ဖိုး” - ဘာကာ “ဇီးရုိး” တဲ့။
မ်က္လံုးေတြက ပို႔တဲ့သတင္း
အရွိတရားနဲ႔ေတာင္ ကင္းလြန္းသလို။

Mane ေရ
မင္းရွိေနမယ္ ဆိုရင္
ၾကိဳးၾကာနီတို႔ အတြက္က
ဂိုးကဗ်ာသီဖုိ႔ မခက္လွဘူး။

ပရီးမီးယားလိဂ္ အဆန္ခရီးတစ္ခုကုိ
ဖန္တီးမွႈေတြ နဲ႔ သြားၾကမယ္။

မွတ္ခ်က္။ အလယ္အပုိဒ္က "Mane" ရဲ႕ နာမည္ကလြဲရင္ ... ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က ကဗ်ာထဲက ျပန္ယူထားတာပါ။
--------------------------------------------------
(Leicester City)
--------------
တကယ္ၾကီး ျမင့္တက္လာတာလား
အလည္ခရီးအျဖစ္ထြက္လာတာလား
ငါ ထီေပါက္ႏုိင္တယ္လို႔ေတာင္ ေတြးခဲ့ဖူးေပမယ့္
မင္းတို႔ ခ်န္ပီယံ ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ မေတြးခဲ့ဖူးတာကလည္း
ငါ့ဘဝထဲက အမွားတစ္ခုပဲ။

ေကာင္းကင္ကို (ၾသဂုတ္ ၁၂)

ႏွင္းဆီျခံ ညီႇေစာ္နံေနေၾကာင္း ေခါင္းေလာင္းသံ

ရြာေလးကေျပာတယ္

ကုလားမဝင္ရ ဆုိင္းဘုတ္နဲ႔

သူ ရွိဳးထုတ္မလို႔တဲ့။

ေမေမကေျပာတယ္

နာနာရုိက္ေပးပါ ဆရာမတဲ့

အပုိင္းဂဏန္းငယ္ေလး

ကိန္းျပည့္ျဖစ္ လူလားေျမာက္တဲ့အခါ

ၾကီးႏုိင္ငယ္ညွဥ္း ဘဝႀကိမ္ဒဏ္က

အခု ႀကိမ္ဒဏ္ထက္ပိုနာမွာမုိ႔

တင္ပါးေတြ ခံႏုိင္ရည္ျမင့္ေအာင္

ေလ့က်င့္ေပးပါတဲ့။

ဗုဒၶက မိန္႔တယ္

ဟဲ့...ေယာအတြင္းဝန္ဆုိတဲ့ဒကာ

နင့္စာကိုဖ်က္တာ ျမင္းထိန္းငတာတေယာက္တည္း

ငါ့စာဖ်က္သူေတြကုိ ဒီမွာၾကည့္

အို...ဗုဒၶေထာက္ျပတာ ျမန္မာႏုိင္ငံေျမပံုႀကီးပဲ။

“သမုိင္းသင္တာ မအေအာင္” ဆိုေပမဲ့

“ကြန္စာရွႈ”မခ်စ္တဲ့ သမုိင္းဆရာ...

ဆံသသမားအသြင္

မွိႈင္းကြက္နင္းၿပီး ဝင္လာတယ္။

သူ႔လက္ထဲက ကပ္ေၾကးတလက္နဲ႔

ညႇပ္ၿပီးသြားတဲ့အခါ

ကေလးေတြရဲ႕ ဆံပင္က လံုးဝ...တပံုစံ

တဘက္သတ္အျမင္ေတြ ေခါင္းမွာ ကုိယ္စီပန္လုိ႔။

ေကာင္းကင္ကုိ

(သစ္ခက္သံလြင္ စာေပအႏုပညာ ဝက္ဘ္ဆုိဒ္က ဇူလိုင္ ၂၉ က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာကုိ blog မွာ ျပန္တင္တာပါ)

တကုိယ္ေတာ္ကဗ်ာသမား ေမြးထားတဲ့ပုိး

Be yourself ဆိုတဲ့ ဇိမ္ခံကား

ကၽြန္ေတာ္ငွားစရာ မလိုဘူး။

ကၽြန္ေတာ့္ ျပႆ       နာက

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္လြန္းျခင္းပဲ။

အာရံုစုိက္မွႈ ဆာေနတဲ့

Narcissist ျမာေတြလို

တမင္လုပ္ယူခ်င္တာမ်ဳိးမဟုတ္။

ပင္ကုိယ္ေလာင္စာျပင္းျပင္းနဲ႔

ကုိယ့္ေျခရာကုိယ္နင္းခ်င္တာ။

ရယ္သံကြဲေျခာက္ေျခာက္ေတြ

အစြယ္နဲ႔ေပါက္မွာ မေၾကာက္ပါဘူး။

အမ်ားအယူအဆ တရုန္းရုန္းနဲ႔

ကုိယ့္အရွိတရားကုိယ္ မဖုံးလိုပါ။

အလာပသလာပ စကားေတြ

ေရႊလိုရွားလာတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္

ၿမိဳ႕လယ္မွာ ေတာင္ပံခတ္ရင္း

ေတာသစ္တခုငတ္တယ္။

လူနံ႔သူနံ႔ကုိ

တစိမ့္စိမ့္လန္႔တတ္သူရဲ႕

တံခါးနီအုပ္ထားတဲ့ အာအေခါင္းမွာ

Disable လုပ္ထားတဲ့ လွ်ာတေခ်ာင္း ရွိတယ္။

အကို ေလျဖတ္ေနတာလားတဲ့။

ရွည္ၿပီး လိုက္သြားမိတဲ့ ခရီးမွာ

အတန္းငယ္ ေကာင္မေလး တေယာက္ရဲ႕စကား

ဇင္ရဟန္းတပါးနဲ႔

သူ...ကၽြန္ေတာ့္ကုိမွားတယ္။

ႏွႈတ္ခမ္းက အလုပ္မလုပ္ေတာ့

ေခါင္းက ညိတ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရတယ္။

ေခါင္းညိတ္တိုင္း ေထာက္ခံတာလုိ႔ေတာ့ မထင္နဲ႔။

ညိတ္လိုက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းရဲ႕

လွ်ဳိ႕ဝွက္အဓိပၸာယ္ ေထာင္ေသာင္း

ကမၻာ့ဓာတ္ခြဲခန္းေတြ ဦးေႏွာက္ေညာင္းေလာက္ရဲ႕။

အေပါင္းအသင္းနည္းျခင္းဆိုတဲ့ ေလာကဓံတရား

ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ထုိးေနက် ဓားပဲ။

အထုိးခံရတုိင္း

ေသြးေတြထြက္မလာဘဲ

အေတြးေတြ ထြက္ထြက္လာတယ္။

မတူမတန္သလို ဘဝင္ရုိင္းအထပ္ထပ္နဲ႔

လူေငြ႕ျဖတ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

ပင္ကုိယ္ေရခဲမွတ္နဲ႔

ခ်ဳိၿမိန္စကား မတတ္တာပါ။

မေပါင္းခ်င္ရင္ေတာ့ေနေပါ့။

အထီးက်န္လာတဲ့အခါ

ဝတၳဳထဲက

ဇာတ္ေကာင္ေတြနဲ႔

မ်က္နွာဖံုးမပါတဲ့ စကားေတြေျပာမယ္။

Be yourself ဆိုတဲ့ ဇိမ္ခံကား

ကၽြန္ေတာ္ငွားစရာ မလိုဘူး

ကၽြန္ေတာ့္ ျပႆနာက

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္လြန္းျခင္းပဲ။

ေကာင္းကင္ကို (၂၃ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၆)

သစ္ခက္သံလြင္စာေပအႏုပညာ ဝက္ဘ္ဆုိဒ္မွာ ဇူလိုင္လ (၂၄) ရက္ေန႔က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာကို blog မွာ ျပန္တင္တာပါ။