Friday, October 16, 2015

သက္ဆုိး

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ
ေရရွားေပမယ့္
တံလွ်ပ္ေတြေပါတယ္။

အနာဂတ္မဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ခဏေပ်ာက္ဖုိ႔
ပုလင္းေတြ တစ္လံုးျပီး တစ္လံုး ေဖာက္ခဲ့ရေပါ့။
အခုပုလင္းရဲ႕ expire date ကုိ စစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ႏုိဝင္ဘာ ၈ ရက္။

လူတိုင္းေသရမယ့္ ေလာကမွာ
ကုိယ့္အတြင္းစိတ္ ငရဲကမၻာကို ေရွာင္ဖုိ႔
သိျပီးသား မဲျပာပုဆိုး ရုပ္ရွင္ကုိ
ခဏျပန္ေမ့ထားျပီး
အတင္း ရင္ခုန္ေနရတဲ့ အရသာမ်ိဳး။

ဘာမွလုပ္လို႔ မရတဲ့အတူတူ
ယူနီေဖာင္းအသစ္နဲ႔ ဘုရားသခင္ေတြဆီက ဆုေတာင္းၾကရ။

တင္ေအးရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္
ဘန္ေကာက္ကလုိ
ကမၻာေက်ာ္ေတြရဲ႕
သရုပ္ျပသက္သက္ တင္းနစ္ပြဲမိ်ဳး မလိုေတာ့ဘူး။

တကယ္က
နာက်င္မွႈဆုိတာ
သတိျပဳတံု႔ျပန္မွႈေတြရဲ႕အစပါ။
ခုေတာ့ ထံုေဆးဆန္ဆန္ ထြက္ေပါက္ေတြေအာက္မွာ
တံု႔ျပန္လုိျခင္းေတြ အသက္ေပ်ာက္ခဲ့။

ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုတာ
Coma ရေနတဲ့ လူနာ၊
စက္အကူအညီနဲ႔ အသက္ဆက္ေနရေၾကာင္း သိဖုိ႔
ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ မွန္ထ မၾကည့္ႏုိင္ရွာဘူး။

တစ္တိတိနဲ႔ ေရရွည္ ပ်က္စီးေနမယ့္အစား
ဝုန္းခနဲ ျပိဳက်သြားမွ
ေနာင္တေတြက ျပန္တည္ေဆာက္ၾကမွာမုိ႔
ျမန္မာႏုိင္ငံေရ...
မင္းကုိ အထိန္းရပ္ျပီး
အဆင္းကုိဘီးတပ္ခ်င္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ
နည္းျပ ျပဳတ္ေစခ်င္လို႔
ကုိယ့္အသင္း ဂုိးျပတ္ ရွံဳးေစခ်င္သူတစ္ေယာက္။
စစ္အာဏာရွင္ေတြ ျပဳတ္ဖို႔
ျပႆနာမီးေတာက္ေတြ
ျမန္မာႏုိင္ငံကို ဂုိးျပတ္သြင္းပေစ။

ေကာင္းကင္ကုိ (၁၆ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၅)
မွတ္ခ်က္။ ။ သြင္းပေစ = သြင္းပါေစ ကို အသံထြက္အတိုင္း ေရးထားတာပါ။

No comments: