Friday, December 14, 2012

ဘုန္းၾကီးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး

ဘုန္းၾကီးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး က်ေနာ့္အေတြးေတြကို ခ်ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ comment တခုပါ။ ေၾကးနီေတာင္ ကိစၥက သမိုင္းဝင္ လယ္တီဆရာေတာ္ရဲ႕ ေနရာေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ေနေတာ့ ဆႏၵျပရမွာပါပဲ။ ဒီေတာ့ အျပစ္တင္စရာ မရွိပါဘူး။ အဲလိုမွ မဟုတ္ဘဲ ႏုိင္ငံေရးဆိုလည္း ကမၻာမွာ ဒလိုင္းလားမားတုိ႔က အစ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတာေတြ ရွိပါတယ္။ သမိုင္းမွာလည္း ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမတို႔၊ ဦးဝိစာရတုိ႔ အပါအဝင္ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ခဲ့ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာခဲ့တဲ့ ဘုန္းၾကီးေတြ ႏုိင္ငံေရး မလုပ္သင့္ဘူး ဆိုတာကို ကုိးကားျပီး ဘုန္းၾကီးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ကင္းကင္းေနသင့္ေၾကာင့္ ေျပာၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဝိနည္းေတြကုိ ကုိးကားျပီး ႏွစ္ဘက္ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးၾကတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး ရွႈေထာင့္ကေန ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ပုိင္ခြင့္ကုိ ဘယ္သူမွ ပိတ္ပင္တားဆီးခြင့္ မရွိဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။

 တခုရွိတာက က်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံက ႏိုင္ငံသားေတြ ႏုိင္ငံသားေဟာင္းေတြနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုက ဘုန္းၾကီးေတြ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တဲ့အခါမွာ ျဖစ္ေစ၊ တျခားေနရာမွာ ျဖစ္ေစ လူတေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဘုန္းၾကီးတပါးပါး သေဘာထားကြဲလြဲၾကတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ဘယ္သူမွားတယ္ မွန္တယ္ကုိ ေယဘုယ်က်က် မဆန္းစစ္ပဲ ဘုန္းၾကီးနဲ႔ သေဘာထားကြဲတဲ့သူ အမွားလို႔ ေျပာတတ္ၾကတာေတြ ရွိတယ္။ (အကုန္လံုးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး) ေနာက္တခုက ဆႏၵျပလို႔ လူေတြ ဘယ္ေလာက္ ေသေသ လူမထင္ၾကဘူး။ ဂရုမစုိက္ၾကဘူး။ ဘုန္းၾကီးတခုုခုျဖစ္မွ (အစုိးရေရာ၊ အတိုက္အခံေရာ၊ လူထုပါ) မ်ားေသာအားျဖင့္ ဂရုစုိက္ၾက တုန္လွႈပ္ၾကတယ္။ (ဒါေတာင္ အကုန္မဟုတ္ဘူးေနာ္။ တခ်ိဳ႕က ဘုန္းၾကီးဒဏ္ရာရလည္း မတုန္လွႈပ္ေသးတာေတြ ရွိတယ္။) လူေတြခံရလို႔ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေသေသ မလွႈပ္ၾကဘူးဗ်။ ဒီေတာ့ လယ္အသိမ္းခံရတဲ့လူေတြအေနနဲ႔၊ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္စီးမွာ ေၾကာက္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ဆႏၵျပတာကို အားလံုးက ဂရုစိုက္ေစခ်င္မွာပဲ။ ဒီ့အတြက္ ပုိျပီးဂရုစုိက္လာေအာင္ အဖက္လုပ္လာေအာင္ အရာသြင္းလာေအာင္ ဘုန္းၾကီးေတြ (ဆုိင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္) ဝင္ပါေစခ်င္မွာပဲ။ ဘုန္းၾကီးေတြ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္ ဆိုတာကလည္း ကမၻာမွာေရာ ျမန္မာ့သမုိင္း အစဥ္အဆက္မွာပါ ရွိခဲ့ေတာ့ အခုက်မွ လာတားမယ္ ဆိုတာလည္း သဘာဝ မက်ဘူး။
တကယ္ေတာ့ ဘုန္းၾကီး မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ပိတ္ပင္မယ့္ အစား ဘုန္းၾကီးနုိင္ငံေရးလုပ္လာျပီ ဆုိရင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးကို ႏုိင္ငံေရးသမားလိုပဲ ျမင္သင့္တယ္။ ဆက္ဆံသင့္တယ္။ (ဒါေပမဲ့ ဘာသာေရးအရ ရွိခုိးတာတို႔ ယဥ္ေက်းမွႈအရ ရွိခုိးတာေတာ့ ေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ အဲလို ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြက ရွိခုိးၾကသလို တဘက္မွာလည္း ဘုန္းၾကီး ႏုိင္ငံေရးအရမွားရင္ ေဝဖန္တာလည္း ရွိရမွာပဲ။) မွားရင္ ေဝဖန္ရမယ္။ အစြန္းေရာက္တာေတြ လုပ္တဲ့အခါ လူနဲ႔မျခား အေရးယူသင့္ရင္ ယူရမယ္။ အဲဒါေတြကို မခံႏုိင္ရင္ေတာ့ မခံႏုိင္တဲ့ ဘုန္းၾကီးေတြ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္နဲ႔ေပါ့။ လူေတြလည္း ႏုိင္ငံေရးလုပ္တာခ်င္း အတူတူမွာ ဘုန္းၾကီးကိုကြက္ျပီး ပစားေပးတာမ်ိဳး၊ သေဘာထားကြဲတဲ့အခါ ဘုန္းၾကီးလုပ္သမွ်သာလွ်င္ အမွန္၊ သာမန္လူလုပ္သမွ်အမွား ဆိုတဲ့ သေဘာထားမ်ိဳး မရွိေအာင္ေတာ့ ေရွာင္သင့္တယ္။ အဲလိုမဟုတ္ဘဲ ဘုန္းၾကီးဆိုျပီး ဘက္လိုက္ရင္ေတာ့ ေရရွည္မွာ ျပႆနာေတြ တန္းစီေပၚႏုိင္တယ္။ ဘုန္းၾကီးျဖစ္ျဖစ္ လူျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တဲ့အခါ ဘက္မလိုက္ပဲ အစြဲကင္းကင္းနဲ႔ မွ်မွ်တတ ေဝဖန္ၾကမယ္ သေဘာထားၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီး ႏုိင္ငံေရးလုပ္လို႔ ဘာျပႆနာမွ မေပၚႏုိင္ပါ။

ေနာက္တခု ရွိတာက ႏုိင္ငံေရး ဆိုတာက က်ယ္ျပန္႔တဲ့ အတြက္ အဲဒီ့ေအာက္မွာ အေၾကာင္းအရာ ေပါင္းစံု ပါဝင္ေနပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့အေရးေတြ၊ လူထုအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေတြလည္း ပါဝင္ေနတာမို႔ အဲဒီလို ကိစၥရပ္ေတြမွာ ဘုန္းၾကီးေတြလည္း ပါဝင္ခြင့္ ရသင့္ပါတယ္။

ဘုန္းၾကီးေတြလည္း ႏုိင္ငံသားေတြပဲမို႔ မဲေပးခြင့္ရသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သီရိလကၤာလို ဘုန္းၾကီးေတြ အာဏာယူမယ့္အထိ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲ ဝင္မယ့္ အဆင့္အထိ ဆိုရင္ေတာ့ စစ္တပ္လိုပဲ ဘုန္းၾကီးေတြလည္း ပါတီေထာင္ခြင့္ မရွိသင့္ပါ။ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္ခြင့္ မရသင့္ပါ။ အဲဒီ့ေလာက္အထိ လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသား လူထြက္သင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။

ေကာင္းကင္ကုိ (၁၄.၁၂.၂၀၁၂)

Monday, December 3, 2012

အေမာ

ေရးျပဖို႔မရဲလို႔
ေတြးဆလို႔ပဲ သိလိုက္ပါ။
ရန္သူေတာ္မ်ား
ဥာဏ္ပူေဇာ္သြားတဲ့ စကားလံုးေတြ။

တခါတခါ
ေခတ္ကိုဆန္ရတာ
ျမစ္ကုိဆန္ရတာထက္ ေမာတယ္။

အျမစ္ကုိလွန္ရတာ
အခ်စ္ကိုၾကံရတာထက္ ေမာတယ္။
(ေကာင္းကင္ကုိ) December 3, 2012