ေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္ေကာင္းကင္မွာ
ပင္ ့ကူေတြ အိမ္ဖြဲ ့
ငါ့ “မနက္ဖန္”ေလး သိမ္ငယ္ရေတာ ့မယ္။
ရက္စက္လိုက္တာ ေလ႐ုိင္းရယ္…
ပြင္ ့ဖို ့အားယူေနတဲ ့ပန္းငံုေလးကုိမွ
ေ႐ြးျပီးေျခြရက္တယ္ေနာ္။
တစက္စက္ က်လာတဲ ့ေန ့ေတြေတာင္
ပင္လယ္ၾကီးထဲ ျပည္ ့ေတာ ့မယ္….
ငါဘယ္ကို ရြက္လႊင္ ့ရမွာလဲ။
အားလံုးက ေျပာၾကတယ္။
ဦးထုပ္နက္နဲ ့လူတဲ့၊
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ေမးၾကည့္တယ္
အေတြးထဲ ေျမြတေကာင္ဝင္ အဆိပ္ထုတ္ေနသလား။
မဂၤလာမွန္သမွ် ဆိတ္သုဥ္းေနတဲ့
ေဟာဒီ့ ဖုန္းစိုးသခၤ်ိဳင္းေျမမွာ
လေရာင္ေရးေရးေလးကို လိုခ်င္တမ္းတမိသူနဲ ့
လမင္းကို ဖံုးကြယ္ပစ္တဲ့တိမ္ေတြ
ဘယ္သူ ့မွာ အျပစ္႐ွိသလဲ။
မိတ္ေဆြ….
သင့္မွာ သြားစရာလမ္းကလဲ မ႐ွိ၊
ျပီးေတာ ့သင္ဟာ ဆင္တေကာင္လဲ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္
သင္ဘာေတြလုပ္မလဲ။
ေကာင္းကင္ကို
(စိတ္ဓာတ္က်တုန္းက ေရးထားျပီးေတာ့ blog လုပ္ခါစက တင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပါ။ ႏွစ္ပုိဒ္ျဖဳတ္ထားပါတယ္)
skip to main |
skip to sidebar
Posts
Copyright
© [ေကာင္းကင္ကုိ] and [http://kaungkinko.blogspot.com], Unauthorized use or duplication of the written materials featured on this blog without express and written permission from this blog’s author is prohibited. Excerpts and links may be used.
2 comments:
လေရာင္ေရးေရးေလးကို လိုခ်င္တမ္းတမိသူနဲ ့
လမင္းကို ဖံုးကြယ္ပစ္တဲ့တိမ္ေတြ
ဘယ္သူ ့မွာ အျပစ္႐ွိသလဲ။ ( လွတယ္ )
ေကာင္းလိုက္တာ။ ေရးတဲ့သူက ဝွက္ျပီးေရး ၊ ဖတ္တဲ့သူက အေျဖရွာေနဆဲေပါ့။
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
Post a Comment