လက္ယပ္ေခၚေနတဲ့ အိပ္မက္ေလးကုိတည္
ဘဝနဲ ့ရင္းျပီး စားၾကည့္လိုက္တာ
ရလဒ္က သုညနဲ ့
အမာရြတ္ေတြ ၾကြင္းခဲ့တယ္။
ေကာင္းကင္ကို
Tuesday, June 29, 2010
Wednesday, June 23, 2010
ငါမဟုတ္ဘူး
လူတေယာက္
၂၄နာရီ စက္ဝိုင္းကုိ ပတ္ျပီး
တာစထြက္ခဲ့တဲ့ ေနရာဆီကုိ ေျပးေနတယ္။
ေျပးေနတာကလည္းငါ။
ရပ္ေနတာကလည္းငါ။
ဓားတလက္
ေသြးရင္းတန္းလန္းနဲ႔ သံေခ်းတက္ေနတယ္။
ေသြးေနတဲ့ သူကလည္းငါ။
ဓားကလည္းငါ။
သံေခ်းကလည္းငါ။
ပါးကြက္သားတေယာက္
ပစၥဳပၸန္တံခါးကုိ လာေခါက္ေနတယ္။
ပါးကြက္သားကလည္း ငါ။
အျပစ္သားကလည္း ငါ။
ကဗ်ာတပုဒ္
စိတ္အိုက္အိုက္နဲ ့ေခါင္းကုတ္ေနတယ္။
စပ္တဲ့သူကလည္းငါ။
ဖတ္တဲ့သူကလည္းငါ။
နားမလည္တဲ့သူကလည္းငါ။
မွန္တခ်ပ္
ငါ့ေရွ႕တည့္တည့္မွာ လာရပ္ေနတယ္
မွန္ထဲက မ်က္ႏွာ
အဲဒါ ငါမဟုတ္ဘူး။
ေကာင္းကင္ကုိ
၂၄နာရီ စက္ဝိုင္းကုိ ပတ္ျပီး
တာစထြက္ခဲ့တဲ့ ေနရာဆီကုိ ေျပးေနတယ္။
ေျပးေနတာကလည္းငါ။
ရပ္ေနတာကလည္းငါ။
ဓားတလက္
ေသြးရင္းတန္းလန္းနဲ႔ သံေခ်းတက္ေနတယ္။
ေသြးေနတဲ့ သူကလည္းငါ။
ဓားကလည္းငါ။
သံေခ်းကလည္းငါ။
ပါးကြက္သားတေယာက္
ပစၥဳပၸန္တံခါးကုိ လာေခါက္ေနတယ္။
ပါးကြက္သားကလည္း ငါ။
အျပစ္သားကလည္း ငါ။
ကဗ်ာတပုဒ္
စိတ္အိုက္အိုက္နဲ ့ေခါင္းကုတ္ေနတယ္။
စပ္တဲ့သူကလည္းငါ။
ဖတ္တဲ့သူကလည္းငါ။
နားမလည္တဲ့သူကလည္းငါ။
မွန္တခ်ပ္
ငါ့ေရွ႕တည့္တည့္မွာ လာရပ္ေနတယ္
မွန္ထဲက မ်က္ႏွာ
အဲဒါ ငါမဟုတ္ဘူး။
ေကာင္းကင္ကုိ
Friday, June 18, 2010
ကဗ်ာရြတ္သံ
ဗီြအိုေအမွာ ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ဆရာမ ေဒၚေမျငိမ္း စီစဥ္ တင္ဆက္ထားတဲ့ ေဒၚစုရဲ႕ ကဗ်ာပါ။ ေဒၚစုရဲ႕ ကဗ်ာေနာက္မွာ ဗီြအိုေအက ကုိသားညြန္႕ဦး ရြတ္ဆိုေပးထားတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ကဗ်ာလည္း ပါပါတယ္။
|
Friday, June 11, 2010
ပြင့္ဖတ္ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ေက်ာက္
လူအုပ္ၾကားထဲမွာမွ
အထီးက်န္မွႈ အနံ႔က ရတာ။
ငါကိုယ္တိုင္ နားမေထာင္ခ်င္တဲ့ စကားေတြ
ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ေျပာေနရတယ္။
ငါ့ကုိ ငါမဆန္ဖို႔
ငါ့ကုိယ္ငါ ဆန္တက္
မ်က္ႏွာဖံုး တခု တပ္လိုက္မွ
အားလံုးမွတ္မိသြားၾကတယ္။
ေကာင္းကင္ကို
အထီးက်န္မွႈ အနံ႔က ရတာ။
ငါကိုယ္တိုင္ နားမေထာင္ခ်င္တဲ့ စကားေတြ
ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ေျပာေနရတယ္။
ငါ့ကုိ ငါမဆန္ဖို႔
ငါ့ကုိယ္ငါ ဆန္တက္
မ်က္ႏွာဖံုး တခု တပ္လိုက္မွ
အားလံုးမွတ္မိသြားၾကတယ္။
ေကာင္းကင္ကို
Monday, June 7, 2010
"မိုမို"ေရ..."ဟူး"
(၁)
တခါတခါ
လူ႔ဘဝက
‘ငါး’ဘဝထက္ ဆိုးတယ္
မွ်ားထားတဲ့ အစာမွန္း သိသိၾကီးနဲ႔
အလုအယက္ ဟပ္ေနရတယ္။
(၂)
တခါတခါ
လူ႔ဘဝက
ဆင္လိမၼာ ဘဝထက္ ဆိုးတယ္။
မလိုအပ္ပဲ အေခၚခံရလည္း လိုအပ္လာရင္
‘ဘုရား’ထူးရေသးတယ္။
ကုိယ့္အေၾကာင္း အမွတ္တံဆိပ္ကုိ
ေလာက က ခတ္ႏွိပ္ ေပးလိမ့္မတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔လူေတြဟာ
လက္ခံမွဳ၊ လက္မခံမွႈေတြ အလိုက်
မ်က္လံုးဖြင့္ခ်ိန္ကေန ပိတ္ခ်ိန္အထိ
ဆင္လိမၼာလို ကျပေနရတာပဲ။
(၃)
ေၾသာ္..
ကုိယ္ျမင္ေနက် သတၱဝါေတြလည္း မျဖစ္ခ်င္
လူ႔ဘဝကုိလည္း အားမရနဲ႔…
လူေတြဟာ
ေကာင္းကင္ဘံုနဲ႔ နတ္ျပည္ေတြကုိ စိတ္တိုင္းက် ဖန္ဆင္း
ေဟာ…ၾကည့္လိုက္!
အာကာသ အေမွာင္ဟာ
ေရႊေရာင္ တဝင္းဝင္းနဲ႔။
ေကာင္းကင္ကုိ
တခါတခါ
လူ႔ဘဝက
‘ငါး’ဘဝထက္ ဆိုးတယ္
မွ်ားထားတဲ့ အစာမွန္း သိသိၾကီးနဲ႔
အလုအယက္ ဟပ္ေနရတယ္။
(၂)
တခါတခါ
လူ႔ဘဝက
ဆင္လိမၼာ ဘဝထက္ ဆိုးတယ္။
မလိုအပ္ပဲ အေခၚခံရလည္း လိုအပ္လာရင္
‘ဘုရား’ထူးရေသးတယ္။
ကုိယ့္အေၾကာင္း အမွတ္တံဆိပ္ကုိ
ေလာက က ခတ္ႏွိပ္ ေပးလိမ့္မတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔လူေတြဟာ
လက္ခံမွဳ၊ လက္မခံမွႈေတြ အလိုက်
မ်က္လံုးဖြင့္ခ်ိန္ကေန ပိတ္ခ်ိန္အထိ
ဆင္လိမၼာလို ကျပေနရတာပဲ။
(၃)
ေၾသာ္..
ကုိယ္ျမင္ေနက် သတၱဝါေတြလည္း မျဖစ္ခ်င္
လူ႔ဘဝကုိလည္း အားမရနဲ႔…
လူေတြဟာ
ေကာင္းကင္ဘံုနဲ႔ နတ္ျပည္ေတြကုိ စိတ္တိုင္းက် ဖန္ဆင္း
ေဟာ…ၾကည့္လိုက္!
အာကာသ အေမွာင္ဟာ
ေရႊေရာင္ တဝင္းဝင္းနဲ႔။
ေကာင္းကင္ကုိ
Tuesday, June 1, 2010
D..မို..က..ေရ..C
(၁)
ေတာင္းယူလုိ႔လည္းမရ
တိုက္ယူလို႔လည္းမရ
က်င့္ယူမွ ရမယ့္အရာ။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့ က်င့္ျခင္းမွာ
ေတာင္းတာေရာ
တုိက္တာေရာ
က်င့္တာပါ ပါမယ္။
(၂)
သူ႕ေနာက္ သူလိုက္ရင္း
အရွိန္သတ္မရတတ္တဲ့ ဇာတ္ေကာင္မွာ
သူ႔ကုိယ္သူ သတ္ေသတတ္တဲ့ သဘာဝလည္းရွိတယ္။
(၃)
ေရစီးကမ္းျပိဳ ေစတနာနဲ႔
ပန္းမၾကိဳက္သူေတြရဲ႕ျခံထဲမွာ
ႏွင္းဆီေတြ အတင္းသြားစိုက္ဖူးတယ္၊
ရုိက္လႊတ္မခံရတာ ကံေကာင္း။
(၄)
ဂရိရာဇဝင္ကုိ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
မဲပံုးထဲက လွ်ံထြက္လာတဲ့ အမည္းတစက္
ဆိုကေရးတီး လက္ထဲက အဆိပ္ခြက္ေပါ့။
(၅)
ခ်ီတက္ၾကပါစုိ႔
လက္ပါတဲ့ ၾကီးႏုိင္ငယ္ညွဥ္းဝါဒ ကေန
သက္ညွာတဲ့ ၾကီးႏုိင္ငယ္ညွဥ္းဝါဒဆီသုိ႔။
ေကာင္းကင္ကုိ
ေတာင္းယူလုိ႔လည္းမရ
တိုက္ယူလို႔လည္းမရ
က်င့္ယူမွ ရမယ့္အရာ။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့ က်င့္ျခင္းမွာ
ေတာင္းတာေရာ
တုိက္တာေရာ
က်င့္တာပါ ပါမယ္။
(၂)
သူ႕ေနာက္ သူလိုက္ရင္း
အရွိန္သတ္မရတတ္တဲ့ ဇာတ္ေကာင္မွာ
သူ႔ကုိယ္သူ သတ္ေသတတ္တဲ့ သဘာဝလည္းရွိတယ္။
(၃)
ေရစီးကမ္းျပိဳ ေစတနာနဲ႔
ပန္းမၾကိဳက္သူေတြရဲ႕ျခံထဲမွာ
ႏွင္းဆီေတြ အတင္းသြားစိုက္ဖူးတယ္၊
ရုိက္လႊတ္မခံရတာ ကံေကာင္း။
(၄)
ဂရိရာဇဝင္ကုိ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
မဲပံုးထဲက လွ်ံထြက္လာတဲ့ အမည္းတစက္
ဆိုကေရးတီး လက္ထဲက အဆိပ္ခြက္ေပါ့။
(၅)
ခ်ီတက္ၾကပါစုိ႔
လက္ပါတဲ့ ၾကီးႏုိင္ငယ္ညွဥ္းဝါဒ ကေန
သက္ညွာတဲ့ ၾကီးႏုိင္ငယ္ညွဥ္းဝါဒဆီသုိ႔။
ေကာင္းကင္ကုိ
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
