ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ အေတြးမ်ား

တခ်ိဳ႕က… ရုိဟင္ဂ်ာေတြလည္း ခံရတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေထာက္ျပတာတုိ႔၊ သတင္းမွားတာေတြ ခ်ဲ႕ကားတာေတြ ေထာက္ျပတာတုိ႔၊ ဆြေပးတဲ့သူေတြကုိ ေဝဖန္တာတုိ႔ဆိုရင္ pro-Rohingya အျဖစ္ တံဆိပ္ ကပ္ခ်င္ၾကတယ္။ တကယ္က တခ်ိဳ႕က မဟုတ္ဘူး။ pro-human rights activists ပံုစံမ်ိဳး။ ခံေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခံေနရသူအတြက္ ေျပာေပးတာမ်ိဳး။ pro-human rights ကုိ ဥပမာ ေပးရရင္ …ကခ်င္ေတြ ခံေနရတာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရခုိင္ေတြ ခံေနရတာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဗမာေတြ ခံေနရတာ ျဖစ္ျဖစ္၊ တရုတ္ေတြခံေနရတဲ့ ကိစၥျဖစ္ျဖစ္ လူမ်ိဳးစြဲမထားပဲ ေျပာၾကေရးၾကမွာပဲ။ အဲဒီ့ သေဘာမ်ိဳးကို ႏုိင္ငံတကာ human rights အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ၾကည့္ရင္ သိသာတယ္။ အစၥလာမ္မစ္ ေခါင္းမာဝါဒီေတြ အၾကမ္းဖက္တာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္တာကိုလည္း ေျပာၾကတယ္။ တဘက္မွာ အေမရိကန္ အစိုးရ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္တာ တခ်ိဳ႕ကုိလည္း report ေတြ မွာ ေထာက္ျပၾကတာပဲ။ အဲဒါကုိ pro – Islam ေတြ anti – Islam ေတြ တံဆိပ္သြားကပ္လုိ႔ မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဗဟုသုတ မရွိတဲ့ လူေတြကေတာ့ ကိုယ္ျမင္ႏုိင္သေလာက္ေလးပဲ ကြက္ၾကည့္ျပီး ဥာဏ္မီသေလာက္ေလးနဲ႔ တံဆိပ္ကပ္ၾကမွာပဲ။ သူတို႔လည္း ဒါပဲစြမ္းရွာတာကုိး။
pro – Rohingya သမား သက္သက္ ေတြ၊ pro – Islam သမား သက္သက္ ေတြနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးသမားစစ္စစ္ေတြ မွာ ကြာတာရွိတယ္။ ဥပမာ (လူ႔အခြင့္အေရးကို ဂရုမစိုက္တဲ့) pro – Islam သမား သက္သက္ ဆိုပါေတာ့။ Rohingya လို ကိစၥမ်ိဳးမွာေတာ့ ရခုိင္ေရာ ရုိဟင္ဂ်ာေတြပါ ခါးစည္းခံေနရတဲ့ အတြက္ pro-Islam သက္သက္ ေတြနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး သမားေတြနဲ႔ ေလသံတူခ်င္ တူေနလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ လြတ္လပ္စြာ ဝတ္စားဆင္ယင္မွႈကိစၥေတြ၊ တျခားလူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥေတြ၊ Gay rights ကိစၥမ်ိဳးေတြမွာ အျမင္ခ်င္း၊ ရပ္တည္မွႈျခင္း ကြာသြားလိမ့္မယ္။ ဒါကလည္း အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္ေတြကို ႏွိမ္ခ်ျပီး ေျပာလိုျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ အယူမသည္းတဲ့သူ၊ ေခတ္မီတဲ့သူ၊ လစ္ဘရယ္ ဆန္ျပီး universal human rights ေတြဘက္က တန္ဖိုးထားရပ္တည္ႏုိင္တဲ့သူဆိုရင္ ဘယ္ဘာသာဝင္မဆုိ လူ႔အခြင့္အေရးသမား ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ။  ဘယ္ဘာသာမဆို ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ သြားရင္ေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္း ျဖစ္ေနမွာပဲ။
စိတ္ထားျပည့္ဝသူ တေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားကုိ အိုင္းစတိုင္းကုိ ေလ့လာရင္ သိႏုိင္တယ္။  အုိင္းစတုိင္းက ဂ်ဴး။ ဂ်ဴးေတြ နိမ့္ပါးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဂ်ဴးေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကုိ အိုင္းစတိုင္းက အျပည့္အဝ ေထာက္ခံတယ္။ ဂ်ဴးေတြဘက္က ရပ္တည္တယ္။ အဲဒါကို ဂ်ဴးမို႔လို႔ ဂ်ဴးဘက္က ပါတာလို႔ေတာ့ ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ ႏွိႈင္းျပီး ေဝဖန္လို႔ မရဘူး။ ဂ်ဴးတေယာက္မွာလည္း ဂ်ဴးလူမ်ိဳးအတြက္ ေျပာခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ဴးတေယာက္က ဂ်ဴးေတြ ဘက္က ေျပာျခင္းဟာ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္ျခင္း ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္။ ကိုယ့္ဘက္ကုိယ္ယက္တဲ့ သူေတြလည္း ရွိမယ္။ တကယ္ကေတာ့ ေျပာတဲ့စကား မွ်တမွႈ ရွိမရွိကုိပဲ စဥ္းစားရမွာပါပဲ။
ဂ်ဴးအမ်ိဳးသားေရး ဝါဒီေတြနဲ႔ အိုင္းစတိုင္းနဲ႔ ကြာသြားတာက ဂ်ဴးအမိ်ဳးသားေရး ဝါဒီေတြ ေခါင္းေထာင္လာျပီး ပါလက္စတိုင္းေတြကုိ အနုိင္ယူဖို႔ ၾကိဳးစားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အိုင္းစတိုင္းက ဂ်ဴးအမ်ိဳးသားေရး အစြန္းေရာက္ေတြကို ဆန္႔က်င္ျပီး ပါလက္စတိုင္းေတြဘက္က ရပ္တည္ခဲ့ျပီး Jewish State တည္ေထာင္မွာကုိ ဆန္႔က်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ့မွာ ႏုိင္ငံတကာအျမင္ရွိတဲ့သူ၊ universal human rights ကုိ   ေလးစားသူနဲ႔ တဘက္ျမင္ အမ်ိဳးသားေရး ဝါဒီေတြ ကြာသြားတာပဲ။
တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကေသးတယ္။ (တဦးခ်င္စီရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ဆိုင္တဲ့) မုဒိမ္းက်င့္တဲ့ ကိစၥတို႔ လူသတ္တဲ့ ကိစၥတို႔က်ေတာ့ မေျပာၾကဘူး ဆိုျပီးေတာ့။ ဒီေနရာမွာ တေယာက္ခ်င္းစီ ျပဳမူတဲ့ ရာဇဝတ္မွႈေတြနဲ႔ အုပ္စုလိုက္ျဖစ္တဲ့ ပဋိပကၡေတြကို ခြဲျခားျမင္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ျမန္မာေတြ၊ ကုလားေတြ၊ တရုတ္ေတြ အတူေနေနတဲ့ အတြက္ လိုက္ရွာမယ္ ဆုိရင္ ကုလားက ျမန္မာကုိ သတ္တဲ့ အမွႈေရာ၊ ျမန္မာက ကုလားကုိ သတ္တဲ့ အမွႈေရာ၊ ကုလားအခ်င္းခ်င္း သတ္တဲ့ အမွႈေရာ၊ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း သတ္တဲ့ အမွႈေရာ အမ်ားၾကီး ရွိေနမွာပဲ။ ရာနဲ႔ ေထာင္နဲ႔ ခ်ီျပီး ရွိခဲ့မွာ ျဖစ္သလို ေနာင္လည္း ဆက္ရွိေနမယ့္ ကိစၥမ်ိဳးေတြပါ။ ထုိင္းမွာလည္း ျမန္မာတေယာက္ ဥေရာပက လင္မယားကုိ သတ္တာ ၾကားဖူးတယ္။ တေယာက္ခ်င္းကိစၥကုိ တေယာက္ခ်င္းစီရဲ႔႕အမွႈအျဖစ္ပဲ ျမင္ဖုိ႔လိုတယ္။ လူမ်ိဳးတိုင္း ဘာသာတိုင္းမွာ လူေကာင္းလူဆိုး ရွိေနတာမို႔ လူဆိုးေတြကုိခ်ည္း လက္ညွိဳးထုိးျပီး လူတိုင္းဆိုးတယ္လို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ အမွႈတခုျဖစ္တိုင္း လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး ပဋိပကၡျဖစ္ေၾကးဆို ကမၻာၾကီးတခုလံုး ျပာပံုၾကီးပဲ က်န္ေတာ့မွာေပါ့။
တခ်ိဳ႕က ႏုိင္ငံျခားက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို စာဖြဲ႕ျပီး မေရးတာကုိ လက္ညွိဳးထုိးၾကတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ မွန္တယ္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြက တကယ့္ ဝမ္းနည္းစရာပဲ။ ဒီေတာ့ တခ်ိဳ႕က အဲဒါေတြကို မေဝဖန္ဘူးဆိုျပီး အျပစ္တင္ၾကတယ္။ တကယ္တမ္းမွာက ဘာသာစကားတုိ႔ ဘာတို႔ကုိ လက္လွမ္းမီမွႈ မမီမွႈ ဆိုတာ ရွိေသးတယ္ေလ။ ဗမာလို ေရးလို႔ သူတို႔ နားလည္မွာမွ မဟုတ္တာ။ ဒီေတာ့ လုပ္ႏုိင္မွာက အဲဒါေတြကို သာမန္ ျပစ္တင္ ရွႈတ္ခ်ရံု ႏုိင္ငံတကာ petition ေတြ ဖန္တီးျပီး လက္မွတ္ေတြထုိးတာမ်ိဳး…အဲဒါမ်ိဳးေလာက္ပဲ လုပ္ႏုိင္မယ္။ သူတို႔ကုိ ပညာသြားေပးေနဖုိ႔ လက္လွမ္းမွ မမီတာ။ ေနာက္တခုက ကုိယ့္ႏုိင္ငံ တာဝန္ ကုိယ္ယူဖုိ႔ပဲ။ ႏုိင္ငံတိုင္းမွာ အစြန္းေရာက္ေတြ ရွိသလို လူ႔အခြင့္အေရး သမားေတြ၊ မွ်မွ်တတ ျမင္တတ္သူေတြ ရွိတယ္။ Facebook page ေတြကုိ ေလ့လာရင္ ျဖစ္ျဖစ္၊ Google မွာ လိုက္ရွာရင္ ျဖစ္ျဖစ္ အဲလိုလူေတြ ရွိေၾကာင္း သိႏုိင္တယ္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ဘဂၤါလီအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္သြားတဲ့ … ဘဂၤါလီ မြတ္စလင္ေတြက ဘဂၤါလီ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္မွႈ၊ သတ္ျဖတ္မွႈ ကိစၥဆိုရင္… ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ႏုိဗယ္ဆုရွင္ Muhammad Yunus က မြတ္စလင္။ (ဒီေနရာမွာ သူကုိးကြယ္တဲ့ ဘာသာကုိ ထည့္ေရးတာက ကုိးကြယ္ရာ ဘာသာတူျခင္း မတူျခင္းက လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥကို ထုတ္ေျပာတဲ့အခါမွာ အဓိက မက်ဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာဝင္ျဖစ္မွ လူ႔အခြင့္အေရး ရထိုက္တာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကုိ ေထာက္ျပခ်င္တာပါ။) Muhammad Yunus က မြတ္စလင္ေတြရဲ႕ အၾကမ္းဖက္ျခင္း ခံလိုက္ရတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြ ဘက္က ရပ္တည္ေျပာဆုိခဲ့တယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ အမ်ိဳးသမီးလည္း ထုိနည္းတူစြာပဲ။ အဲဒီ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြကုိ ေဝဖန္ျပစ္တင္ခဲ့တယ္။ ေျပာခ်င္တာက သူမ်ားႏုိင္ငံအေရးမွာ ကုိယ္လက္လွမ္းမီသေလာက္ပဲ လုပ္ႏုိင္ေပမဲ့ ကုိယ့္ႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သတ္ေနတဲ ့ကိစၥမွာေတာ့ ေရးႏုိင္သားႏုိင္တဲ့ အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ႏုိင္ငံအသီးသီးမွ လူ႔အခြင့္အေရး ရွႈေထာင့္က ေရးၾကတာေတြ ရွိမွာပဲ။ ကုိယ္နဲ႔ သက္ဆိုင္ေနတဲ့ ကုိယ့္ႏုိင္ငံကိစၥက်မွ ပိုေရးျခင္းဟာ မမွ်တျခင္း ဘက္လိုက္ျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ျဖစ္သြားတာရယ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္သြားတာရယ္က အၾကမ္းဖက္တာေတြျခင္း တူေပမဲ့ အစုိးရကုိင္တြယ္ပံုျခင္း၊ ပညာတတ္ေတြ တုံ႔ျပန္ပံုျခင္း ကြာတဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ ေဝဖန္မွႈကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ပုိရတာပါ။ တကယ္လို႔ ရုိဟင္ဂ်ာေတြဟာ ကုိယ့္အိမ္ကုိယ္ မီးရွိဳ႕ေနတယ္ ဆိုတာေတြ သူတုိ႔ကခ်ည္း တဘက္သတ္ အၾကမ္းဖက္ေနတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္ အစုိးရက ဘာလို႔ လြတ္လပ္တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္ေတြ၊ ႏုိင္ငံတကာ သတင္းဌာနေတြကို ဝင္ခြင့္မျပဳရသလဲ။  (OIC ကုိ ဝင္ခြင့္မျပဳတာကေတာ့ ထားပါေတာ့။ အဲဒီ့ အဖြဲ႕ရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး စံႏွႈန္းကုိ က်ေနာ္လည္း မၾကိဳက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူေတြ ထင္ေနသလို အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕ၾကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အၾကမ္းမဖက္ဖုိ႔ လက္မွတ္ထုိးထားရတယ္။ ကုလသမၼဂၢမွာလည္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးစံက တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မျဖစ္လို႔ က်ေနာ္မၾကိဳက္တာ) ဆက္ေျပာမယ္ဆိုရင္ ရုိဟင္ဂ်ာေတြက အၾကမ္းဖက္ျပီး ကုိယ့္ဘက္ကသာ ရုိးသားေနမယ္ ဆုိရင္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕ေတြကို ဝင္ခြင့္ေပးျပီး သူတုိ႔ အၾကမ္းဖက္ေနတာကုိ ထုတ္ျပလိုက္ရံုပဲ။
ေနာက္ဖတ္မိတဲ့ သတင္းတပုဒ္က “တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္နယ္ေျမလုလာေသာ အၾကမ္းဖက္ ဘဂၤလီကုလားမ်ားႏွင့္အတူတကြ ပညာသင္ၾကားျခင္းမွ ရပ္တန္႕ေပးရန္” ဆိုျပီး ဆႏၵျပၾကတဲ့ သတင္းတပုဒ္ပဲ။ ပညာအတူသင္ေနခဲ့တယ္ ဆိုမွေတာ့ အဲဒီ့လူေတြက ဗမာစကားတတ္လို႔ အတူတူ သင္လုိ႔ ရတာေပါ့။ ခုိးဝင္လာတယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာ ေထာက္ခံေနၾကပါတယ္ဆိုတဲ့ ဦးသိန္းစိန္ ကုိယ္တုိင္က ခုိးဝင္လာတဲ့ လူက အနည္းစုဆိုတာကုိ ေျပာျပီးသြားျပီ။ ေသခ်ာစဥ္းစား ၾကည့္ရင္လည္း ရာခုိင္ႏွႈန္း အနည္းငယ္ကေတာ့ အစုိးရနဲ႔ေပါင္းျပီး ခရုိနီေတြျဖစ္၊ သူေဌးေတြျဖစ္ျပီး လဝက ကုိ လာဘ္ထုိးႏုိင္မွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဘာမွမရွိတဲ့ ေက်ာမြဲေတြ၊ စားစရာေတာင္ မရွိတဲ့ မိသားစုေတြ၊ ဗိုက္ပူနံကားေတြ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ေတြက ရာခုိင္ႏွႈန္းပုိမ်ားတယ္ေလ။ အဲဒီ့လူေတြက လဝကကို ဘယ္လိုလာဘ္ထုိးျပီး ႏုိင္ငံသား ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မလဲ။ မွတ္ပံုတင္ ရဖုိ႔ဆိုတာ ျမန္မာေတြေတာင္ ပုိက္ဆံေတာ္ေတာ္ကုန္တဲ့ ကိစၥ။ ဒီေတာ့ ခုိးဝင္လာသူ အနည္းငယ္ကုိ ဗန္းျပျပီး ခုိးဝင္လာတယ္ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ေတာ့ အကုန္လံုးကုိ သိမ္းၾကံဳးျပီး မႏွိပ္ကြပ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ ထင္တယ္။ အခုေတာ့ ဟိႏၵဴေတြကအစ အားလံုး ေရာျပီး အဆဲခံ အႏွိပ္ကြပ္ခံေနရတယ္။
ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္လာမွႈကုိ ေၾကာက္လို႔ လုပ္ရတာပါဆိုရင္ေတာ့၊ သူတုိကုိ ႔ေကာင္းေကာင္းဆုိးဆုိး ႏွိပ္ကြပ္မယ္၊ ေကာင္းသူကုိေရာ ဆိုးသူကုိပါ ႏွိပ္ကြပ္မယ္၊ အလုပ္လုပ္လို႔ မရဘူး၊ ပညာသင္လို႔ မရဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ေသမထူး ေနမထူးေတြ ျဖစ္လာၾကမယ္၊ တေဇာက္ကန္းေတြ ျဖစ္လာၾကျပီး အေျခအေနေတြ ပိုဆိုးဖုိ႔ပဲ ရွိပါတယ္။ ေကာင္းေကာင္း ဆိုးဆုိး…ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဆက္ဆံမွေတာ့ အမ်ားစုက ဆိုးၾကေတာ့မွာပဲ။ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္လာမွႈကို ေၾကာက္ရင္ ခုကတည္းက secular state ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာကသာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။
 (ေကာင္းကင္ကုိ)