Wednesday, September 20, 2017

စိတ်အကြောင်း စမ်းသပ်ချက် (experiment) နဲ့ ဒေါ်စု

Psychology Experiment လို့ပဲ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ခေါင်းစဉ် တပ်လိုက်ပါရစေ။ ဟဲဟဲ။ ပုဂ္ဂိုလ်ရေး လေးစားမှှု၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေး ကိုးကွယ်မှှုဟာ ဘယ်အတိုင်းအတာ အထိ တာသွားသလဲ။ ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက် ပြောခဲ့တဲ့ quotation ကို ပြောသူ နာမည်ဖျောက်လိုက်ရင် ဘယ်လို ဖြစ်သွားမလဲ။ စကားတစ်ခွန်းရဲ့ အမှန်တရားဟာ ပြောသူအပေါ် မူတည်နေလားဆိုတာ သိဖို့ စိတ်စမ်းသပ်ချက် တစ်ခု လုပ်ခဲ့တယ်ပဲ ဆိုပါစို့။ ဟီး။


ကျွန်တော့်မှာ တက္ကသိုလ်ကတည်းက ပြောမနာ ဆိုမနာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိတယ်။ သူ့နာမည်က Ko Aung တဲ့။ သဘောကောင်းလှတဲ့လူဆိုတော့ သူ့ကိုပဲ အစမ်းသပ်ခံ ကြွက်ဖြူုလေး အဖြစ် အသုံးချရတာပေါ့။ ခိခိ။ 


သူက ဒေါ်စုကို အင်မတန် လေးစားချစ်ခင်တဲ့သူ။ ဖြစ်သင့်ပါတယ်။ ထားပါတော့။ ဒေါ်စု ပြောခဲ့တဲ့ quotation တစ်ခု ရှိတယ်။ “Sometimes I think that a parody of democracy could be more dangerous than a blatant dictatorship, because that gives people an opportunity to avoid doing anything about it.” တဲ့။ အကြမ်းဖျဉ်း စာချောအောင် ဘာသာပြန်ရရင်တော့...  “ဒီမိုကရေစီကို သရော်တဲ့ ပုံစံ (ဒီမိုကရေစီ အတု) ဟာ ဗြောင်ကျကျ အာဏာရှင် စနစ်ထက်တောင် ပို အန္တရာယ် ကြီးသေးတယ်လို့ ကျွန်မထင်တယ်။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ (အဲဒီအဖြစ်ကနေကနေ လွန်မြောက်ဖို့အတွက်) လူတွေ တစ်ခုခုလုပ်မယ့် အရေးကို ဝေးကွာစေလို့ပဲ” ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။


အဲဒါ စိတ်စမ်းသပ်ချက် လုပ်ချင်တော့ ပြောသူနာမည်ကို ဖျောက်လိုက်ပြီး ဒီစကားရပ်ကို မင်းဘယ်လိုမြင်လဲ။ အဲဒါ အရင်က ပြည်ပမှာနေခဲ့တဲ့လူတစ်ယောက် ပြောခဲ့တာဆိုတဲ့ သဘောမျိုးနဲ့ သူ့ကို မေးလိုက်တဲ့။ သူ့ အဖြေက အဲဒီစကားကို nonsense တဲ့။ ကျွန်တော် ထိုင်းမှာ နေရတော့ မဲစာရင်း မပါတော့ မဲမပေးနိုင်ခဲ့တာကိုလည်း သိတော့ သူက ဆက်ပြောတာပေါ့။ မဲမပေးခဲ့တဲ့သူဟာ အစိုးရကို အခုမှ ဝင် မဝေဖန်သင့်ဘူး ဘာညာပေါ့။ တခြား quotaiion တစ်ခုကိုပဲ ချစ်ရတဲ့ သူငယ်ချင်းကြီးက ကိုးကားပြောသွားတာ။ သူက quotation တွေ ကြိုက်တဲ့သူမို့ သူ့ကို တမင် စမ်းသပ်လိုက်ကတာလည်း ပါတယ်။ ဟီး။ တကယ်တော့ မဲမပေးခဲ့တဲ့သူက မဝေဖန်ရဘူးဆိုတာကလည်း သဘာဝ မကျပါဘူး။ မဲပေးခဲ့ခဲ့ မပေးခဲ့ခဲ့ လူတိုင်းဟာ ဥပဒေတွေကို လိုက်နာနေရပြီး၊ impact တွေကလည်း မဲမပေးခဲ့သူအပါအဝင် လူတိုင်းအပေါ် သက်ရောက်တယ်လေ။ အဲဒိလောဂျစ်ကြီးက သဘာဝ မကျပါဘူး။


အဲဒါနဲ့ nonsense လို့ သူေြပြာပြီးတော့မှ အဲဒီစကားက ဒေါ်စု ပြောခဲ့တာဆိုတော့ ကျွန်တော့်ကို ဆဲပါလေရော။ မင်းက quotaion တွေကို ဖြတ်ညှပ်ကပ်တဲ့။ မဆိုင်ဘူးလေ။ သူလည်း quotation တွေဆို တင်နေကျ။ သူ့စိတ်ကို စမ်းသပ်ချင်လို့သာ ပြောသူနာမည်ကို တမင် အာရုံလွှဲလိုက်တာ။ အဲဒီမှာ ပြောသူရဲ့ အရှိန်အဝါ မပါတော့ အဲဒိစကားကို nonsense လို့ ပြောပါလေရော။ ကျွန်တော့်ကိုလည်း မီဒီယာသောက်ကျင့်ဆိုပြီး စွပ်စွဲတာပေါ့။ exile ညှော်နံ့မိနေပြီလို့လည်း စွပ်စွဲသေးတယ်။ ဘာဆိုင်လို့လဲ။ သိချင်လို့ စမ်းသပ်ကြည့်တာလေးကို။ ဟီး။ ကျွန်တော်ကလည်း အားကျမခံ ပြန်ပြောတာပေါ့။ မင်းက ငါ့ရဲ့ အစမ်းသပ်ခံ ကြွက်ဖြူလေးလို့။ ဟီး။ မင်းမို့ ဒေါ်စုစကားကို nonsense လို့ ပြောရက်တယ်ကွာ ဆိုပြီးလည်း ပြန်ရိလိုက်သေးတယ်။ ဟီး

စကားတစ်ခွန်းရဲ့ အမှန်အမှားဆိုတာ ပြောသူရဲ့ နာမည်အပေါ်မှာပါ မူတည်နေတာ သိလိုက်ရတယ်။ စကားအပေါ် တန်ဖိုးထားမှှု မထားမှှုဆိုတာ ပြောသူအပေါ်မှာ မူတည်နေရော။ ဒါကြောင့် တခါတလေ ဒေါ်နယ်ထရမ့်တို့၊ ကလင်တန်တို့ ပြောလိုက်တဲ့ စကားတွေဟာ ပုံမလာပေမဲ့၊ တခါတခါဆို ပြောတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ချင်း အတူတူ သူတို့လိုလူတွေ ပြောမှ လူတွေက အရေးလုပ်ကြတာလေ။ 


ထားပါ။ အခုဟာ ရေးလိုက်လို့ ဒေါ်စုကိုပဲ အသားလွတ်လိုက်တိုက်ခိုက်တယ်လို့တော့ မထင်ပါနဲ့။ ဟိုးအရင် Gtalk ခေတ်၊ blog ခေတ်ကတည်းက ဒေါ်စုကို ချစ်လို့ ကဗျာတွေ သုံးလေးပုဒ် ရေးခဲ့ဖူးတယ်။ အလိုလို နေရင်းကို ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အမေတစ်ယောက်လို၊ အန်တီကြီး တစ်ယောက်လို ခံစားခဲ့တာ။ အခုလည်း သိပ်မကြိုက်တော့ပေမဲ့ အတိုင်းအတာ တစ်ခုထိ ချစ်နေတုန်းပါပဲ။ မကြိုက်တော့တာကတော့ ၂၀၁၂ ကတည်းက။ ထားပါ။ မကြိုက်တဲ့အကြောင်း မပြောချင်တော့ဘူး။

အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ အန်တီတစ်ယောက်လို ချစ်နေတုန်းပဲ။ ဒါကြောင့် အခု နိုင်ငံခြာမှာ ဆန္ဒပြကြရင် ဒေါ်စုပုံကို မီးရှို့တာ ဘာညာလုပ်ကြရင် စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပြိး ဒေါသထွက်လာတာ အမှန်ပဲ။ ထားပါ။ ဒါက ကိုယ့်စိတ်ခံစားချက်။

အခုမှ အမေစု ဆိုပြီး အရမ်းချစ်ပြနေတဲ့ အထဲက တချို့ဆို အဲဒီတုန်းက ဒေါ်စုပုံတွေ၊ ဒေါ်စုအကြောင်းတွေ ရေးလို့ ဆိုပြီး block ခဲ့တဲ့သူတွေပါတယ်။ အဲဒီတုန်းက ကျွန်တော် နဘေတွေနဲ့ ရေးခဲ့တဲ့ ကဗျာတစ်ပိုဒ်က

အမေ့ခြံနံပါတ် ငါးဆယ့်လေးဟာ

မျှော်လင့်ခြင်းရဲ့ ပြယုဂ် အားတက်ဆေးပေါ့ 

အမေ့အမြင်ပုံစံကို အငှားဆောင်ပြီး သားတို့အများအတွက်တွေးမယ် 

အမေ့ရင်ခုန်သံကို ကြားယောင်ပြီး သားတို့အားဆက်မွေးမယ်။


ကိုယ်ရေးခဲ့တာနဲ့ အခု အဆဲမခံရအောင် ကာဗာလုပ်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ခံစားချက် ပြောင်းသွားတာကို ပြောပြတာ။


၂၀၁၂ က စပြီး ခံစားချက် ပြောင်းသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ အကောင်းဆုံးလုပ်နိုင်ပါစေဆိုတဲ့ ဆန္ဒတော့ ရှိနေတုန်းပဲ။ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ခံစားလိုက်ရတာကတော့ လက်ပံတောင်းတောင် ကိစ္စကနေ စတယ်။ လူတွေရဲ့ အုပ်စုစိတ်ဓာတ်ကိုလည်း စိတ်ပျက်မိတယ်။ အဲဒီလူတွေကို မထောက်ခံရင်တောင် မဆဲသင့်ဘူး မဟုတ်လား။ အသိမ်းခံရတဲ့ မြေတွေဟာ ကိုယ့်မြေတွေဆိုရင်၊ ပြီးတော့ အဲဒီပရောဂျက်ရဲ့ အဓိက အကျိုးခံစားုရမယ့် နိုင်ငံဟာ တရုတ်နိုင်ငံ ဖြစ်နေကြောင်း သိရင်.. မြေအသိမ်းခံခဲ့ရသူ အဖွားကြီးတွေဘက်က မရပ်တည်ပေးနိုင်ရင်တောင်မှ ကိုယ်ချင်းစာတရားကိုငဲ့သင့်တယ်။ မဆဲသင့်ဘူးလို့ ထင်တယ်။ မြေ၊ယာပဲ တစ်သက်လုံး လုပ်ကိုင်စားခဲ့တဲ့သူတွေဟာ လျော်ကြေး ဘယ်လောက်ရရ အဲဒါပဲ ဆက်လုပ်ချင်မှာပဲ။ အခု ကျွန်တော် ပြောတဲ့ သူငယ်ချင်းမှာလည်း တစ်နေ့ အေးအေးချမ်းချမ်း ယာပြန်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ အိပ်မက်ရှိကြောင်း သူပြောတယ်။ အဲ… အသိမ်းခံရတဲ့ မြေဟာ ကိုယ့်မြေ ဖြစ်နေပြီဆိုရင် ? ပျက်စီးသွားတဲ့ ဘဝ စိတ်ကူးယဉ်မှှုလေးတွေကို ဘာနဲ့ ပြန်လျော်ပေးကြမှာလဲ။

အချုပ်ပြောရရင် မဲမပေးခဲ့ဘူးဆိုတာလည်း ဒေါ်စုပြောခဲ့တဲ့ quotation အတိုင်းပဲ။ ဒီမိုကရေစီ အတုမှာ ဘာမှ မလုပ်ကြတော့ဘဲ မျောသွားတာဟာ ပိုဆိုးတယ်လို့ ထင်လို့။

(Facebook က ပို့စ်ကို မူရင်းရေးခဲ့တဲ့ backdate နဲ့ blog ကို ပြန်ရွှေ့တာပါ။)

အန်တီစုရဲ့ ပျော့ကွက်တစ်ခု

 လွတ်လပ်မှှုတို့၊ လူသားဝါဒီတို့ ရှှုထောင့်က ကြည့်မယ်ဆိုရင် ဒေါ်စုကိုက ဟိုးအရင်ကတည်းက ထောက်ပြစရာ တစ်ခုရှိတယ်။ နိုင်ငံရေး ရှှုထောင့်ကနေ ဆိုရင်တော့ သူမှန်ပါတယ်။ အရင်ကလည်း ရေးဖူးတယ်။

သူ့ကို နိုင်ငံခြားသားနဲ့ ယူတဲ့ ကိစ္စကို စစ်အာဏာရှင်တွေက အောက်လုံးနဲ့ တိုက်ခိုက်တဲ့အခါ၊ ဘိုကတော်စုကြည်တို့၊ ကုလားဖြူမယားစုကြည်တို့ဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေကို ရင့်ရင့်သီးသီး သုံးပြီး အရင်တုန်းက စစ်အာဏာရှင်တွေက တိုက်ခိုက်၊ မေးခွန်းထုတ်တုန်းက သူပြန်ဖြေခဲ့တာက နိုင်ငံခြားမှာနေရင် နိုင်ငံခြားသားနဲ့ ရမှာပေါ့။ မြန်မာမှာနေရင် မြန်မာနဲ့ ရမှာပေါ့ ဆိုတဲ့အဖြေမျိုးပဲ ပေးသွားတယ်။  တကယ်က လူအချင်းအတူတူပဲ၊ အိမ်ထောင်ရေးက ကျွန်မကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စ၊ နိုင်ငံခြားသားလည်း လူပဲ ဆိုပြီး ဖြေသင့်တာမျိုး။ နိုင်ငံခြားသားနဲ့ ယူခဲ့တာက မှားခဲ့သလို၊ အဲလိုမှားအောင် စစ်အစိုးရက ပြည်ပကို ပို့ထားလို့ နိုင်ငံခြားမှာနေရလို့ နိုင်ငံခြားသားနဲ့ပဲ ရခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ သဘောမျိုး ဖြစ်သွားရော။

နိုင်ငံခြားသားနဲ့ ယူလိုက်တဲ့သူတွေဟာ ကံဆိုးမိုးမှောင်စွာနဲ့ နိုင်ငံခြားရောက်ပီး ရွှေမြန်မာတွေကို  မရဘဲ နိုင်ငံခြားသားကို ယူလိုက်ရသလိုလို။ 


အဲဒီတုန်းက အာဏာရှင်တွေက အောက်လုံးသုံးပြီး သူ့ကို တိုက်ခိုက်တာ ဆိုးဝါးလွန်းပေမဲ့ အဲဒီတုန်းက ဒေါ်စုတုံ့ပြန်ပုံကို ဟိုးအရင်ကတည်းက ဘဝင်မကျခဲ့ဘူး။ 


နိုင်ငံရေးအရကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ ဒေါ်စု အဲလို ဖြေခဲ့တာ မှန်ပါတယ်။ နို့မို့ဆိုရင်တော့ အဲဒီအချက်နဲ့ပဲ နိုင်ငံရေးမှာ  တစ်ပန်းရှုံးနေတာကိုး။

(Facebook က ပို့စ်ကို Facebook က ဒိတ်အတိုင်း backdate နဲ့ ပြန်တင်တာပါ။ 

ကိုမျိုးမဟာလက်နက်

 (ကိုမျိုး မဟာလက်နက်)

ကိုမျိုး မဟာလက်နက် ဆိုလု့ိ 18+ မထင်ကြနဲ့ဦး။ ငါးတန်းလား၊ ခြောက်တန်းမှာလား မသိ။ အ-ထ-က (၅) တာမွေမှာ..သမိုင်းဆရာက ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ် ဖြစ်ရခြင်း အကြောင်းကို သင်တော့ .... ကို = (ကို)လိုနီ နယ်မြေများ အပြိုင်အဆိုင်ရှာဖွေခြင်း။ မျိုး = အ(မျိုး)သားရေး စိတ်ဓာတ်များ အလွန်ပြင်းထန်လာခြင်း။ မဟာ = (မဟာ)မိတ်စစ်အုပ်စုများ အပြိုင်အဆိုင်ဖွဲ့စည်းခြင်း။ လက်နက် = စစ်(လက်နက်)ပစ္စည်းများ အပြိုင်အဆိုင် တပ်ဆင်ခြင်းကို အလွယ်မှတ်ခိုင်းတာ။ mnemonic နည်းပေါ့။ 

ပြောချင်တာက အဲလို နည်းနဲ့ မှတ်ခဲ့ရုံမက ကိုယ်ဟာ.... ခပ်ငယ်ငယ်လေးရှိသေးပေမဲ့...အဲလို ကလေးအရွယ်ကတည်းက မျိုးချစ်စိတ်ဆိုတာ ကမ္ဘာစစ်ကိုတောင် ဖြစ်စေပါလား၊ ဒါနဲ့များ ကမ္ဘာ့သမိုင်းမှာကျ အဲလိုသင်ပြီး မြန်မာ့သမိုင်းလို ဟာမျိုးမှာကျ ဘာလို့ မျိုးချစ်စိတ်က (အမြဲတမ်း ခြွင်းချက်မရှိ) ကောင်းသလို သဘောတရားတွေ သင်ရတာလဲဆိုပြီး လေးလေးနက်နက်ကို အဲဒီတုန်းက တွေးဖူးတာ။ မျိုးချစ်စိတ်ရဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးကို တချို့လူကြီးတွေ အခုထိ အဲလို မတွေးနိုင်တာ အံ့သြစရာ။

ပြောရရင်တော့ ကိုယ်ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းက အတွေးအခေါ်ကောင်းခဲ့တဲ့သူလေးပါလား။ 😃 ဆရာအောင်သင်း သူ့ကိုယ်သူ အရွှန်းဖောက် ပြောဖူးသလို ပြောရရင်တော့ ... ငယ်ငယ်တုန်းက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အခု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်က ပြန်ကြည်ညိုစရာ။ ခိခိ 😃

(ကောင်းကင်ကို)

Facebook က ပို့စ်တချို့ blog ကို ရွှေ့တဲ့အနေနဲ့ Facebook ပို့စ်ကို backdate နဲ့ ပြန်တင်တာပါ။


Tuesday, September 19, 2017

ဘာသာရေး နဲ့ ဘိန်း

 ဘာသာရေးနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး “အဆိုးဘက်မှာ စွဲလမ်းမှှု”ဟာ ဘိန်းစွဲတာထက် ဆိုးပါတယ်။ ဘိန်းက စွဲတဲ့လူနဲ့ သူ့ပတ်ဝန်းကျင် ကွက်ကွက်လေးလောက်ပဲ ဆိုးကျိုးပေးနိုင်တာ။ ဘာသာရေး အစွဲအလမ်းကြောင့်ကျ တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ အပြစ်မဲ့သူတွေ အများကြီး သေနေရ၊ ဒုက္ခရောက်နေရ၊ အဖိနှိပ်ခံနေရတယ်။

ဘိန်းစွဲခဲ့သူတွေထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ လေးစားနေရတဲ့ ကမ္ဘာကျော် အဆိုတော်တွေ ရှိတယ်။ မြန်မာ့ဂီတလောကမှာ သမိုင်းမှတ်တိုင်တွေ စိုက်ထူသွားခဲ့တဲ့ အဆိုတော်တွေ ရှိတယ်။ (အဲဒီ အဆိုတော်တွေရဲ့ နာမည်တွေကိုတော့ ကျွန်တော် မပြောချင်ဘူး) ဘာသာရေး အလွန်အကျွံ စွဲသူတွေကြောင့်တော့ လူတွေ သေရတာပဲ ရှိတယ်။
ဘာသာရေးကို အရမ်းယုံကြည်စွဲလမ်းပြီး ကောင်းတာလုပ်တဲ့သူတွေလည်း ရှိပါတယ်လို့ ပြောလာရင် အဲဒါက တကယ်တော့ အဲဒီလူဟာ ဘာသာရေးကွက်ကွက်လေးတစ်ခုတည်းကို စွဲလမ်းမနေဘဲ မေတ္တာဝါဒကို ကျင့်သုံးလို့ ဖြစ်လိမ့်မယ်။ အဲလိုလူမျိုးဟာ ဘာသာရေးကို စွဲလမ်းတာ မဟုတ်ဘဲ ဓမ္မကို နှစ်ခြိုက်တာလို့ ပြောရမလား။
ဘာသာတစ်ခုတည်းကို အလွန်အကျွံ ကွက်ပြီး စွဲလမ်းနေရင်တော့ အဲဒီဘာသာရေးသမားဟာ သူ့ဘာသာနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ အပြိုင်အဆိုင် ခွပ်နေမယ့် အဆင့်ကနေ ဘယ်လိုလုပ် တက်လာမှာလဲ။
ဘာသာရေးကြောင့် တိုက်ရိုက်မဟုတ်ပေမဲ့… ဘာသာရေးခေါင်ဆောင်တွေကြောင့် World Trade Center လည်း ပြိုခဲ့ပြီ။ အစ္စလာမ်မစ် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တချို့ဟာ ကမ္ဘာမှာ ရွံစရာအကောင်းဆုံး လူတွေကို ဖြစ်လို့။
ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေကြောင့် “ခွေးကို အားရပါးရ ပေါင်းစမ်း” ဆိုတဲ့ စကားတွေလည်း ပေါ်လာပြီ။ အဲလို ဘုန်းကြီးကို ရဟန်းတစ်ပါးမို့၊ သင်္ကန်းကြီး ဝတ်ထားလို့ မဝေဖန်သင့်ဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆက ခေတ်ပညာတတ်ဆိုတဲ့… စက်မှှုတက္ကသိုလ်က ကျောင်းနေဘက် တချို့မှာတောင် ရှိသေးတယ်။ ကြည့်စမ်း။ ဘာသာရေး အစွဲအလမ်း၊ ဘာသာရေးမှှိုင်းက လူတွေကို ဘယ်လောက်တောင် ကန်းစေသလဲဆိုတာ။
ကောင်းကင်ကို
friend list မှာ လူလျော့သွားလို လျော့သွားငြား ပြန်တင်ကြည့်တာ။ ဟိုးအရင်တုန်းက ရေးခဲ့တဲ့ဟာ။ 😃 Facebook က ပို့စ်ကို အဲဒီရက်အတိုင်း backdate နဲ့ ပြန်တင်တာပါ။

Monday, September 4, 2017

OCD (သုိ႔မဟုတ္) စိတ္စြဲလြန္ေဝဒနာ

သူ႔ကိုကၽြန္ေတာ္ စေတြ႕တုန္းက
ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ အရာရာအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းတိတ္ဆိတ္သြားခဲ့တယ္။
အာသာဆႏၵ အေၾကာဆြဲမွႈအားလံုး၊
ေခါင္းထဲမွာ တရစပ္ ထင္ေနတဲ့ ပံုရိပ္ေတြအားလံုး
ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။

ခင္ဗ်ားမွာ စိတ္စြဲလြန္ေဝဒနာ ရွိျပီဆုိရင္၊ ျငိမ္သက္တဲ့ အခုိက္အတံ့ဆိုတာမ်ိဳး ခင္ဗ်ား ဘယ္ေတာ့မွ ရမွာမဟုတ္ဘူး။
အိပ္ရာထဲမွာေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ေတြးေနတတ္တယ္။
ငါ တံခါးေတြ ေသာ့ခတ္ခဲ့ရဲ႕လား။ ခတ္ခဲ့တယ္။
ငါ လက္ေဆးခဲ့ရဲ႕လား။ ေဆးခဲ့တယ္။
ငါ တံခါးေတြ ေသာ့ခတ္ခဲ့ရဲ႕လား။ ခတ္ခဲ့တယ္။
ငါလက္ေဆးခဲ့ရဲ႕လား။ ေဆးခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို စေတြ႕ခဲ့တုန္းက၊ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးႏုိင္ခဲ့တဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အရာက
သူ႔ႏွႈတ္ခမ္း အေကြးအညြတ္ေလးပဲ။
ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ပါးေပၚက်ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ေလး
သူ႔ပါးေပၚ က်ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ေလး
သူ႔ပါးေပၚ က်ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ေလး။

ရင္ခုန္သံဖြင့္ဟ သူ႔ကုိစကားစရေတာ့မယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့တယ္။
သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေနရာမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ၾကဖို႔ စကၠန္႔သံုးဆယ္အတြင္းမွာ ေျခာက္ၾကိမ္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ကမ္းလွမ္းမိတယ္။
သံုးၾကိမ္ေျမာက္မွာ သေဘာတူလက္ခံေၾကာင္း သူေျပာလုိက္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္က စိတ္မခ်ေသးေတာ့ ဆက္ျပီး ကမ္းလွမ္းေနမိေတာ့တာေပါ့။

ပထမအၾကိမ္ ခ်ိန္းေတြ႕ခဲ့ၾကတုန္းက သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ စကားေျပာခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ထက္ေတာင္၊ အစားအေသာက္ကို တကယ္စားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ထက္ေတာင္၊ အစားအေသာက္အေရာင္အေပၚ ကၽြန္ေတာ္ဇီဇာေၾကာင္ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္က ပုိမ်ားခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲဒါကုိ သူသေဘာက်သြားပါေလေရာ။

သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ႏွႈတ္ဆက္အနမ္း ၁၆ ၾကိမ္ ေပးရတာ၊ တကယ္လို႔ အဲဒီေန႔ဟာ ဗုဒၶဟူးေန႔ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ႏွႈတ္ဆက္အနမ္း ၂၄ ၾကိမ္ ေပးရတာကိုလည္း သူ သိပ္သေဘာက်ခဲ့တယ္။
အိမ္ျပန္ဖို႔ လမ္းေလွ်ာက္ၾကတဲ့အခါ ပလက္ေဖာင္းအက္ကြဲရာေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ တံု႔ေႏွးစိတၱဇျဖစ္၊ အတူတူလမ္းေလွ်ာက္ခ်ိန္ကုိ တစ္သက္တာေလာက္ယူပစ္ခဲ့ရတာကုိလည္း သူသိပ္သေဘာက်ခဲ့တယ္။

အိမ္တစ္လံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူတူေျပာင္းေနၾကတဲ့အခါ လံုျခံဳလိုက္တာလို႔ သူကေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတ္ာက တံခါးကို ၁၈ၾကိမ္တိတိ ေသာ့ခတ္ေလ့ရွိေတာ့ ဘယ္သူမွ ဝင္မခုိးႏုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
သူစကားေျပာတဲ့အခါ သူ႔ႏွႈတ္ခမ္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အျမဲတမ္းၾကည့္တယ္။
သူစကားေျပာတဲ့အခါတိုင္း ၾကည့္တယ္။
သူစကားေျပာတဲ့အခါတိုင္း ၾကည့္တယ္။
သူစကားေျပာတဲ့အခါတိုင္း ၾကည့္တယ္။
သူစကားေျပာတဲ့အခါတိုင္း ၾကည့္တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကုိခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း သူဖြင့္ဟ စာလံုးေပါင္းတဲ့အခါ၊ သူ႔ႏွႈတ္ခမ္းလႊာအစြန္ႏွစ္ဘက္ဟာ အေပၚကုိ ေကြးေကြးေလးတက္သြားတယ္။
ညဆိုရင္ မီးေတြအားလံုးကုိ ကၽြန္ေတာ္ ပိတ္လိုက္တာ၊ ျပန္ဖြင့္လိုက္တာ၊ ျပန္ပိတ္လိုက္တာ၊ ျပန္ဖြင့္လိုက္တာ၊ ျပန္ပိတ္လိုက္တာ၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္၊ ဖြင့္လိုက္၊ ပိတ္လိုက္ လုပ္ေနတာေတြကို သူက အိပ္ရာထက္မွာလွဲျပီး ၾကည့္ေနခဲ့တာေပါ့။
သူဟာ မ်က္လံုးေလးမွိတ္ထားျပီး၊ ေန႔အလင္းေရာင္ နဲ႔ ညအေမွာင္ေတြ သူ႔ေရွ႕မွာ တစ္ဖ်ပ္ဖ်ပ္ ျဖတ္သန္းေျပးလႊားေနသလိုမိ်ဳး စိတ္ကူးယဥ္လို႔ ရခဲ့တာေပါ့။

ဒီလိုေနလာရင္းနဲ႔ တခ်ိဳ႕နံနက္ခင္းေတြမွာ၊ သူအလုပ္မသြားခင္ ႏွႈတ္ဆက္အနမ္းေတြ ကၽြန္ေတာ္စေျခြတဲ့အခါ သူအလုပ္ေနာက္က်လိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ သူခပ္သြက္သြက္ ထြက္သြားတတ္လာျပီ။
ပလက္ေဖာင္းအက္ကြဲရာေတြနား ကၽြန္ေတာ္စိတၱဇပြားျပီး ရပ္ေနမိတဲ့အခါ သူတစ္ေယာက္တည္း ဆက္ေလွ်ာက္သြားတတ္လာျပီ။
ကၽြန္ေတာ့္ကုိခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း သူ ေလးတိေလးကန္စာလံုးေပါင္းတဲ့အခါ သူ႔ပါးစပ္ဟာ တင္းတင္းေတာင့္ေတာင့္၊ မ်ဥ္းေျဖာင့္တစ္ေၾကာင္းလို ျဖစ္လာျပီ။
ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အခ်ိန္ေတြ အလြန္အကၽြံေပးေနရေၾကာင္း သူေျပာလာျပီ။
ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကစျပီး သူ႔အေမအိမ္မွာ သူ ေျပာင္းအိပ္ျပီ။
သူ႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အရူးအမူးစြဲလမ္းေနတာကုိ သူ ခြင့္မျပဳခဲ့သင့္တဲ့အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္နားထဲကို သူ သံရည္ပူေလာင္းျပီ။ ဇာတ္လမ္းၾကီး တစ္ခုလံုးဟာ အမွားအယြင္းတစ္ခုတဲ့။ ဒါေပမဲ့ သူနဲ႔ ေပြ႕ဖက္ျပီးတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ လက္ေဆးစရာမွမလိုတာ၊ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး အမွားအယြင္းတစ္ခု ျဖစ္ႏုိင္မွာလဲ။ အခ်စ္ဆိုတာ အမွားအယြင္းတစ္ခု မဟုတ္ဘူး။ သူက်ေတာ့ အေဝးကုိ ထြက္ေျပးႏုိင္ျပီး ကၽြန္ေတာ္က်ေတာ့ ထြက္မေျပးႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ စုတ္သပ္ရင္ကြဲအျမင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသလုမတတ္ နာက်င္ေစတယ္။
သူ႔အေၾကာင္းပဲ အျမဲေတြးေနမိလို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ရွာဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္မထြက္ႏုိင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္မထြက္ႏုိင္ဘူး။

အရာရာကုိ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္အကၽြံ စြဲလမ္းမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေရျပားတေလွ်ာက္ ေရာဂါပိုးေတြ အလစ္ဝင္ေရာက္လာတာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရတယ္။
ကားေတြ တစ္စီးျပီးတစ္စီး၊ ဆက္တုိက္…ဆက္တုိက္…ဆက္တုိက္…ကၽြန္ေတ္ာ့ကုိ ဝင္တုိက္တာကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တြယ္ျငိခဲ့သမွ်အရာရာမွာ သူသာ ပထမဆံုး အလွအပပါ။
စတီယာရင္ကို သူစတိုင္က်က် ကုိင္လိုက္ပံုကုိ ျမင္ေယာင္ေတြးေတာရင္း နံနက္တိုင္းမွာ ႏုိးခ်င္တယ္။
မီးခံေသတၱာဖြင့္သလို စတိုင္နဲ႔ ေရပန္းခလုတ္ကုိ သူလွည့္ပံု
ဖေယာင္းတုိင္ေတြကို သူမွႈတ္ျငွိမ္းပံု
ဖေယာင္းတုိင္ေတြကို မွႈတ္ျငိွမ္း
ဖေယာင္းတုိင္ေတြကို မွႈတ္ျငွိမ္း
ဖေယာင္းတုိင္ေတြကို မွႈတ္ျငွိမ္း
ဖေယာင္းတုိင္ေတြကို မွႈတ္ျငွိမ္း
မွႈတ္ျငွိမ္း

အခု သူ႔ကို တျခားဘယ္သူက နမ္းေနမလဲဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ္ေတြးေနမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ေတာင္ ရွဴလို႔မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အဲဒီလူက သူ႔ကို တစ္ခ်က္ပဲနမ္းတယ္။ အဲဒီအနမ္းဟာ ျပီးျပည့္စံုမွႈ ရွိမရွိလည္း အဲဒီလူ ဂရုမစုိက္ဘူး။

ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို အရမ္း ျပန္လုိခ်င္တယ္။
တံခါးကို ကၽြန္ေတာ္ မပိ္တ္ဘဲ ထားလိုက္ျပီ။
မီးကုိ ကၽြန္ေတာ္ မပိတ္ဘဲ ထားလုိက္ျပီ။

By နီးလ္ဟီးလ္ဘြန္းန္ (Neil Hilborn)
ဘာသာျပန္သူ - ေကာင္းကင္ကုိ

ကဗ်ာဆရာ နီးလ္ဟီးလ္ဘြန္းန္ ရဲ႕ “OCD” ဆိုတဲ့ slam poem (စကားေျပာ ကဗ်ာ) ပါ။ Slam poem ေတြဟာ ပရိသတ္ဆီကုိ စကားေျပာပံုစံနဲ႔ တုိက္ရုိက္မက္ေဆ့ ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ Slam poem ေတြကုိ ေကာ္ဖီဆုိင္ေတြ၊ စာအုပ္ဆုိင္ေတြမွာလည္း ရြတ္ဆုိတင္ဆက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ပထမဆံုး poetry slam ကဗ်ာရြတ္ဆို တင္ဆက္မွႈ ျပိဳင္ပြဲကုိ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ နယူးေယာက္ျမိဳ႕မွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လက က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ မွာေတာ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာ ပထမဆံုး National Poetry Slam ျပိဳင္ပြဲကုိ စတင္က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ poetry slam ဟာ အလြန္ေရပန္းစားလာတာမို႔ ကဗ်ာဆရာေတြဟာ အခ်ိန္ျပည့္ အလုပ္အကိုင္အျဖစ္ ႏိုင္ငံတစ္ဝွမ္းမွာ လွည့္လည္ျပီး ကဗ်ာရြတ္ဆိုတင္ဆက္ႏုိင္လာၾကပါတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာတင္မကဘဲ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေတြကို လွည့္လည္ျပီး ကဗ်ာရြတ္ဆိုတင္ဆက္မွႈေတြ ျပဳလုပ္လာၾကပါတယ္။

နီးလ္ဟီးလ္ဘြန္းန္ရဲ႕ ကဗ်ာဟာ “OCD” စိတ္ေရာဂါေဝဒနာ အေၾကာင္းကုိ အခ်စ္အလြမ္း ေၾကကြဲမွႈခံစားခ်က္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ ေရာစပ္ဖြဲ႕ဆိုထားတဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ကေန ၅၄ ႏွစ္အတြင္း စုစုေပါင္းလူဦးေရရဲ႕ ၂ ရာခုိင္ႏွႈန္းေက်ာ္ဟာ OCD ေဝဒနာရွင္ေတြလို႔ OCD ေဝဒနာအေၾကာင္း ဝက္ဘ္ဆုိဒ္တစ္ခုက ဆုိပါတယ္။ စိတ္စြဲလြန္ေဝဒနာရွင္ေတြရဲ႕လကၡဏာ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လက္ခဏခဏ ေဆးရမွ ေနသာထုိင္သာရွိတာ၊ တခ်ိဳ႕အေရာင္ေတြကုိ ေၾကာက္ရြံ႕တာ၊ တစ္ခုခုလုပ္ရင္ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ဆုိျပီး အၾကိမ္အေရအတြက္ အတိအက် လုပ္ရမွ စိတ္ေအးသြားတာ စတဲ့ အလြန္အကၽြံ စြဲလမ္းမွႈ မ်ိဳးစံုပါပဲ။

စိတ္စြဲလြန္ေဝဒနာ ေပၚလြင္ေအာင္ တခ်ိဳ႕စာေၾကာင္းေတြကို ကဗ်ာဆရာက ထပ္ကာထပ္ကာ ထပ္ကာထပ္ကာ ထပ္ကာထပ္ကာ ထပ္ကာထပ္ကာ ထပ္ကာထပ္ကာ ေက်ာ့ထားပါတယ္။ ကဗ်ာတတိယပုိဒ္မွာပါတဲ့ “သူ႔ပါးေပၚက်ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ေလး” ဆိုတာကလည္း အဓိပၸါယ္အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ ၾကယ္ေၾကြတဲ့အခါ ဆုေတာင္းရင္ ဆုေတာင္းျပည့္တယ္လို႔ အယူရွိၾကသလိုမ်ိဳးပဲ ပါးေပၚမွာ မ်က္ေတာင္ေလးေတြ႕ခုိက္ ဆုေတာင္းရင္ ဆုေတာင္းျပည့္တယ္လို႔ တခ်ိဳ႕က ယူဆၾကသတဲ့။ ေကာင္မေလးကုိ စေတြ႕တဲ့အခုိက္အတန္႔မွာ “သူ႔ပါးေပၚက်ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ေလး” ဆိုတာကုိ ကဗ်ာထဲမွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေက်ာ့ထားေတာ့ ကဗ်ာဆရာဟာ နိမိတ္ပံုလွလွနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆုေတာင္းခ်င္တာ ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္။

နီးလ္ဟီးလ္ဘြန္းန္ရဲ႕ “OCD” ကဗ်ာဟာ YouTube မွာ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလအထိ စာရင္းအရ ၾကည့္ရွႈသူေပါင္း ၁၂သန္းေက်ာ္ ရွိျပီး စံခ်ိန္သစ္တစ္ခု တင္ထားပါတယ္။

Friday, September 1, 2017

နင္မလုပ္ခဲ့တာေတြ

မွတ္မိေသးလား?
နင္အျမတ္တႏုိးထားတဲ့ကား၊ ငါ မရမကငွားခဲ့တဲ့ရက္က
ငါ့လက္ခ်က္နဲ႔ နင့္ကားေလး ပိန္ခ်ိဳင့္ရုပ္ပ်က္
နင္ ငါ့ကုိသတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္ ေဒါသထြက္လိမ့္မယ္လို႔ ငါထင္ခဲ့ေပမဲ့
နင္ဟာ ေဒါသမထြက္ခဲ့။

မွတ္မိေသးလား?
ကပြဲကုိ အဝတ္အစားသတ္သတ္မွတ္မွတ္နဲ႔ လာရမယ့္အေၾကာင္း
နင့္ကိုမွာဖုိ႔အေရး ေခါင္းထဲေမ့ေပ်ာက္
နင္ ကုိ႔ရိုးကားရား ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔ ေရာက္ခ်လာခဲ့
နင္ ငါ့ကုိ နာက်င္စိတ္ကြက္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ငါထင္ခဲ့ေပမဲ့
နင္ဟာ စိတ္မကြက္ခဲ့။

မွတ္မိေသးလား?
တျခားေကာင္ေလးေတြကုိ ငါညဳတုတုျပဳစား
နင္သဝန္တုိေအာင္ မ်က္ႏွာမ်ားျပတုန္းက
နင္ငါ့ကို ထားသြားေတာ့မယ္လို႔ ငါထင္ခဲ့ေပမဲ့
နင္ဟာ ထားမသြားခဲ့။

နင္ဟာငါ့ကို သည္းခံျမတ္ႏုိး၊ ငါ့ေပ်ာ္ရႊင္မွႈေတြကို အုပ္မုိးေစာင့္ေရွာက္၊ နင္ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တာေတြ မေရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အမ်ားၾကီးပဲေနာ္။
နင္ ဗီယက္နမ္က ျပန္လာရင္ စီကာပတ္ကံုးေျပာျပဖို႔
စကားလံုးေလးေတြျပင္ဆင္ ငါအမ်ားၾကီးစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ေပမဲ့
နင္ဟာ ျပန္မလာႏုိင္ခဲ့။

By မဲရီးလ္ဂလပ္စ္ (Merrill Glass)
ဘာသာျပန္သူ - ေကာင္းကင္ကုိ

ကဗ်ာ စျပီး တင္တဲ့ရက္ (၂၀၁၇ စက္တင္ဘာ ၁)၊ ဘာသာျပန္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ (၂၀၁၇ ဇန္နဝါရီ)
ဒန္နိစေကာ့ထ္ရဲ႕ “Discovering Poetry” စာအုပ္ထဲမွာ မဲရီးလ္ဂလပ္စ္ ကေလာင္နာမည္နဲ႔ ေဖာ္ျပထားတဲ့ “But You Didn’t” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ “Basic Skills in NEAB GCSE English” စာအုပ္မွာလည္း မဲရီးလ္ဂလပ္စ္ ကေလာင္အမည္နဲ႔ ဒီကဗ်ာေလး ပါခဲ့ပါတယ္။ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲကေန ျပန္ေရာက္မလာေတာ့တဲ့ ခ်စ္သူအေၾကာင္းကို ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ကဗ်ာပါ။ အြန္လိုင္းမွာ လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ဘာသာျပန္ထားတာကုိလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အြန္လိုင္းမွာေတာ့ ေလးပုိဒ္ပါတဲ့ ဗားရွင္းနဲ႔ ေျခာက္ပိုဒ္ပါတဲ့ ဗားရွင္း ႏွစ္မ်ိဳးကြဲေနပါတယ္။ အဲဒီဗားရွင္းႏွစ္မ်ိဳးဟာ ေနာက္ဆံုးအပုိဒ္မွာလည္း နည္းနည္း ကြဲျပားေနပါတယ္။ မဲရီးလ္ဂလပ္စ္ဟာ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံ ကြင္းစလန္းဇာတိ ကဗ်ာဆရာမ တစ္ေယာက္လို႔ တခ်ိဳ႕က ဆိုၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း “But You Didn’t” ကဗ်ာကို အေမရိကန္ စစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇနီးသည္က ေရးဖြဲ႕ခဲ့တာလို႔ ဆုိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အမည္မသိေက်ာင္းသူတစ္ဦးက ေရးဖြဲ႕ခဲ့တာလို႔ ဆိုၾကျပန္ပါတယ္။ ကဗ်ာရွင္နဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ပေဟဠိျဖစ္ေနတာကလည္း အေတြးပြားေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မဲရီးလ္ဂလပ္စ္ လို႔ပဲဲ သံုးလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာသာျပန္ထားတာကေတာ့ “Discovering Poetry” စာအုပ္ထဲက ေလးပုိဒ္ဗားရွင္းကုိ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။ အဂၤလိပ္လိုမွာ အုိေကေနေပမဲ့ ဗမာလို တိုက္ရုိက္ဘာသာျပန္လိုက္ရင္ ကဗ်ာပံုစံရသ ေလ်ာသြားတယ္ထင္လိုိ႔ နည္းနည္းေလး ကြန္႔ညြန္႔ထားပါတယ္။