ေကာင္းကင္ေပၚက ‘ဒ႑ာရီလာ’ ေတြရဲ႕
ငါတို႔ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေပးႏုိင္စြမ္းကေတာ့ သုည။
ဒါေပမဲ့..သူတို႔ မကြယ္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔က်
ေသြးေတြလွ်ံသည္အထိ ျဖစ္တတ္တယ္။
စစ္တုရင္ ကစားရသလိုပဲ
ဘာမွမလုပ္တဲ့ ဘုရင္ရုပ္ကို
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ လုပ္ေနရတာကုိက
ငါတို႔ရဲ႕ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိး၊ ‘ဒ႑ာရီလာ’ ေတြရဲ႕ တန္ဖုိး။
ဘုရင္က်သြားရင္ ရွံႈးမွာေပါ့တဲ့။
ဘုရင္ေတြ အားလံုးက်သြားတဲ့ အခါ
ပြန္းေတြအားလံုး ႏုိင္လိမ့္မယ္။
ကဲ..သူငယ္ခ်င္း
ေသျပီးမွရမယ္ဆိုတဲ့ ေျမကြက္
မင္းမက္ျပီး မကစားနဲ႔
ဘိန္းခန္းထဲကထြက္။
(ေကာင္းကင္ကို)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
5 comments:
ၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳး....
What you mean is so deep in thought.
Thanks
Brother.
က်စ္လစ္ျပီးအားပါတယ္ဗ်ာ...ၾကိဳက္သဗိ်ဳ႔။
It is your right to be a free thinker.
မထြက္နိဳင္ၾကေသးဘူး
ဘိန္းခန္းထက္ဆိုးတယ္........
ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာ
Post a Comment