လက္ဖ်စ္တစ္တြက္မွာ ကုေဋတစ္သိန္းတဲ့
အေတြးပူေဖာင္း ေတြထဲမွာ
ေပၚလီယာနာကိုထည့္
ေျမျပင္မွာ ပ်ံ၀ဲဖုိ ့လႊတ္လိုက္တာပဲ။
သည္းခံျခင္းတရားကုိပန္
ကစားသူတိုင္း ႏိုင္ေစမယ့္ ဂိမ္းသီအိုရီက်မ္းၾကီးကုိလွန္ျပီး
ပိတ္ထားတဲ့ နံရံေတြကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္
၀ဲလာတဲ့ ပုဒ္မေတြကုိ ဟုိေရွာင္ဒီေရွာင္နဲ ့
လက္ေတြကုိ တတ္ႏုိင္သမွ်ဆန္ ့တန္း
ဖေယာင္းတိုင္ေတြ လိုက္ကမ္းၾကည့္မိတယ္။
ဒြါရတစ္ေပါက္မွ မရွိတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးထဲ
လႊတ္လိုက္တဲ့ ပူေဖာင္းေတြသာကြဲ
ေပၚလီယာနာေလးသာ ေသြးေတြရႊဲသြားေတာ့တယ္။
ရင္ထဲက ထုိးခြဲထြက္လာတဲ့ ရထားဟာ
ဒီဘူတာပဲ ျပန္ဆိုက္ေတာ့တာပဲ။
ေကာင္းကင္ကို
ုအကို
ReplyDeleteကဗ်ာ လာဖတ္ပါတယ္
အၿမစ္လိုတြယ္ခဲ႔ၾကၿပီတဲ႔လားအစ္ကိုေရ...
ReplyDeleteအေကာင္းၿမင္စိတ္ဆိုတာကလည္း ထိ႐ွဖန္မ်ားလာေတာ႔........
ရင္ကိုထိုးခြဲတဲ႔ရထားဟားီဘူတာပဲစိုက္ခဲ႔ၾကရတယ္....
သိပ္သည္းလွတဲ႔ကဗ်ာေလးပါပဲအစ္ကိုေရ....
အဆုိးေတြမင္းမူေနတဲ႔ အခုေခတ္ႀကီးထဲ ေပၚလီယာနာေလးရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ဒဏ္ရာေတြ မ်ားေနေလာက္ၿပီ အကိုေရ..
ReplyDeleteေမာင္ေလးေရ အကုန္လံုးေကာင္းတယ္ ဒါေပမယ့္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မထည့္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္တယ္ေနာ္။ ဘယ္လိုမွ မေအာင့္ေမ့နဲ႔ .. ေကာင္းကင္ကိုရဲ႕ ကဗ်ာေတြက သိပ္ကို ရွင္းလင္းၿပီးသားပါ။ ထပ္ရွင္းရင္ အရသာပ်က္တယ္ကြ ။ လြတ္လပ္စြာသေဘာထားကြဲလြဲခြင့္ ရွိပါ၏ :)
ReplyDeleteေကာင္းလိုက္တဲ့ လက္သံေတြ ကိုကင္းရာ
ReplyDeleteဒီဘူတာေတြေတာ့ ျပန္မဆိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူး အစ္ကိုေရ..
ReplyDeleteေလးစားလ်က္
edu
ကဗ်ာ ထဲက စကားလံုးေတြ လာျမည္းတာ ၊၊အရသာ ရွိလွတယ္ ၊၊
ReplyDeleteကဗ်ာကို ခံစားသြားပါတယ္ ။ :)
ReplyDeleteကဗ်ာ လာေရာက္ခံစားပါတယ္
ReplyDeleteအကုိေရ
ကဗ်ာေရးတဲ့ စကားလံုးတိုင္း
ReplyDeleteအႏွစ္သာရ ျပည့္၀စြာနဲ႔
ခံစားနားလည္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိပါတယ္
ကဗ်ာ အတိမ္အနက္ရဲ႕
ဖြင့္ခ်က္ေတြက ထိခ်က္ျပင္းေစတယ္
အစ္ကိုတစ္ေယာက္ ဆက္လက္ ေရးဖြဲ႕ႏိုင္ပါေစ ..။
တစ္ကူးတစ္ကေရာက္လာတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ။ ေတြ႔ၾကၿပီေပါ့ဗ်ာ ။ :)
ReplyDeleteကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ စကားလံုးေတြ ခံစားခ်က္ရွိပါ့ဗ်ာ။
ReplyDeleteရင္ကိုတိုက္ရုိက္မွန္ေတာ့တာပါဘဲ..
ReplyDeleteကဗ်ာေလးကေကာင္းလိုက္တာညီေလးရာ
ေကာင္းၿပီးသား ကဗ်ာေတြမို႔ ဘာဖြင့္ဆိုရွင္းလင္းခ်က္မွ မပါရင္ ပိုအရသာရွိသလို စာဖတ္သူမ်ားဘက္မွ ပူးေပါင္းပါ၀င္ခြင့္ျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္စြာအေတြးျဖန္႕က်က္ခြင့္ကိုပါ ခြင့္ေပးရာက်ပါတယ္။
ReplyDeleteဆက္ေတြးခ်င္သူ
ဟုတ္ကဲ့။ အၾကံေပးလို ့ေက်းဇူးပါခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ကုိ ျဖဳတ္လိုက္ပါျပီ
ReplyDeleteစကားလံုးေတြနဲ.လင္းလက္ေနတဲ.ေကာင္းကင္ႀကီးေရ...
ReplyDeleteလာေရာက္ဖတ္ရွဳခဲ.ပါတယ္ဗ်ာ။
အတုမရွိတဲ.ကဗ်ာ.က၀ိႀကီး
ခ်မ္းေၿမ.ခ်မ္းေၿမ.ပါေစသား...
ကဗ်ာေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္ကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားသြားတယ္ဗ်ာ
ReplyDeleteေပါလီယာနာေလးလဲ ေသြးေတြနဲ.ရြဲတာမၿမင္ခ်င္ေတာ.ဘူး။ ဒီဘူတာလည္းမဆိုက္ခ်င္ေတာ.ဘူး။ ရင္ထဲကိုတည္.တည္.ထိတာပဲဗ်ာ။ ကိုေကာင္းကင္ ကဗ်ာေတြစဖတ္ၿပီးမွကဗ်ာေတြခ်စ္တတ္သြားခဲ.တာ..ေက်းဇူးပါဗ်ာ။
ReplyDeleteေကာင္းကင္ကိုေရ....
ReplyDeleteအပိုေတြေျပာမေနခ်င္ေတာ့ဘူး.....
အရမ္းေကာင္းတယ္ပဲ..
( ဒီတစ္ပုဒ္ထဲအတြက္ မဟုတ္ဘူးေနာ္)
အိျႏၵာ
လာေရာက္ ခံစားသြားပါတယ္
ReplyDeleteဖတ္ရႈအားေပးသြားပါေၾကာင္း
ReplyDeleteအေကာင္းျမင္စိတ္ အေကာင္းျမင္စိတ္....
စဥ္းစားစရာပါ။
ကဗ်ာလာဖတ္ပါတယ္--ေကာင္းကင္--
ReplyDeleteေသနတ္ပစ္ေလ႔က်င္႔ေနတဲ႔ လူတေယာက္ဟာ-
ပစ္မွတ္ကို မထိရင္ ေတာက္ေခါက္မိတယ္---
ေဘးက ရပ္ၾကည္႔ေနသူေတြကလည္း ညံ႔လိုက္တာတဲ႔--
အဲဒါ--ပစ္မွတ္--ရဲ႔အျပစ္လား---?
ေသနတ္ပစ္က်င္႔သူဟာ ခ်ိန္တဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို--
ထိမွန္ဖို႔အတြက္--သူဘာလုပ္ရမွာလဲ---
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ အေတာ္မခ်င့္မရဲျဖစ္မိတယ္…
ReplyDeleteမေကာင္းဘူးဗ်ာ။ မေကာင္းဘူူူး။ လံုး၀မေကာင္းဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးမေကာင္းတာ. ဘာမွန္းကုိလံုး၀မသိတာ။အဓိပာယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ေမးလ္ကုိ ပုိ႔ေပး။ ဒါပဲ။ မပုိ႔ေပးရင္ လံုး၀မေခၚဘူး။ ကိုေကာင္း
ReplyDeleteminthuta007@gmail.com
ReplyDelete