Tuesday, October 28, 2008

အငိုဒုကၡ တိုင္းျပည္

လိုသလို ပုဒ္မ ခ်လို ့ရတဲ့
အငို ဒုကၡ တိုင္းျပည္မွာ
မိစၦာေတြ ဘုရင္လုပ္ ေနသည္။
လိပ္ျပာေတြကို ႏွင္ထုတ္ေနသည္။
ေသြးညွီနံ႔ေတြနဲ ့ ခ်ဥ္စုတ္ ေနျပီ။
လူေတြအားလံုး ရင္ရွဳပ္ ေနသည္။

တကၠသိုလ္မ်ား လယ္ကြင္းထဲသို ့ေျပာင္းသြားေလျပီ။
ဘြဲ ့ရတစ္ေယာက္ အလုပ္မရ၍ ေခါင္းစားေနသည္။
သူေတာင္းစားတို ့က် ေကာင္းစားေနသည္။
အိတ္ကပ္ၾကီးေတြ ေဖာင္းကားေနသည္။
တိုင္းျပည္ၾကီးကုိ တညီတညြတ္ထဲ ေရာင္းစားေနျပီ။

ယၾတာေတြေခ်ျပီး မန္းမွဳတ္ေနျပီ။
သံဃာေတြကိုေတာင္ ဝရမ္းထုတ္ ေနျပီ။
အလွဴရွင္ေတြ မေရွာင္ ဖမ္းခ်ဳပ္ေနျပီ။
လူမဆန္စြာ ၾကမ္းၾကဳတ္ေနျပီ။
ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္ေတြနဲ ့..အရမ္း..လုပ္ေနျပီ။

သူတို႔ ေခါင္းထဲ..သြားမၾကည့္နဲ ့..ဘာမွမရွိဘူး..အေဟာင္းသား။
လူေတြလည္း..ေတြးလာၾကတယ္..တစ္္ရြာေျပာင္းရင္..ေကာင္းမလား။
ဒီလိုနဲ ့ပဲ..မိသားစုေတြ..မဆံုဆည္းႏုိင္ေလာက္ေအာင္..ေခ်ာင္းျခား။
ဘဝနဲ ့ရင္းျပီး..ၾကိဳးစားတာေတာင္.. မေရရာတဲ့ ...ေလာင္းကစား။
ဒါေတြဟာ.. အေမတစ္ကြဲသားတစ္ကြဲ.. ျဖစ္ေနရတဲ့.. အေၾကာင္းမ်ား။
ရင္ထဲကို.. ေသာကငွက္ေတြ.. က်ဴးေက်ာ္လာတာေတာင္.. မေမာင္းအား။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ ႔ အလုပ္ရွာဖို႔ ..စင္ကာပူကို ထြက္ေနၾကတယ္။
အလုပ္မရရင္ သိန္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္.. ရွံဳးျပီဆိုေတာ့ မ်က္ရည္က်မယ္။
ၾကိဳးစားၾကည့္လိုက္မွ ပိုဆိုးသြားတတ္တာ.. ဒီေခတ္ဆိုးရဲ ့သက္ေသတစ္စပဲ။
ကမၻာက သာမန္လူေတြနဲ ့ငါတို ့ကာရန္တူရံုေလးေတာင္.. ဘာလို ့ဒီေလာက္အထိ ခက္ေနရသလဲ။
ေျမညီထပ္ေလး ေရာက္ဖုိ ့ေတာင္.. ကုိယ့္စိတ္ဓာတ္ကိုယ္.. ေလွကားလိုနင္းျပီး.. တက္ေနရဆဲ။

ဆႏၵခံယူပြဲ အတုၾကီးနဲ ့လည္း ကမၻာကိုေတာင္ နားလွည့္ပါးရိုက္။
မသူေတာ္ အခ်င္းခ်င္းက်ေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္း ဆိုတဲ့ စကားနဲ ့ဖားလိုက္။
သူငယ္ခ်င္းတို ့......သူတို႔ မွ်ားလာတဲ့ ငါးစာေတြကို မစားနဲ ့...ထားလိုက္။

အသိဥာဏ္ မရွိတဲ့ ေခြးသူခုိးေတြဟာ
ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္တုန္းကထက္လည္း ေသြးဆိုး ႏုိင္တယ္။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကုိ ဒိုင္းနမိုက္နဲ႔မေဖာက္ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာရဲသလဲ။
ကမၻာ့ေျမပံုၾကီးထဲက ေသြးကြက္ေလး တစ္ကြက္ရဲ ့ကံၾကမၼာကုိ ဘယ္သူေဟာရဲသလဲ။

သူငယ္ခ်င္း...
မင္း..ေအးေအးေဆးေဆးေနလို ့လည္း ဒီဂယက္က လြတ္မယ္မထင္နဲ ့။
မိစၦာေတြ မဆင္းမခ်င္း ဒီဝဋ္က ကၽြတ္မယ္ မထင္နဲ ့။
ဝန္နဲ ့အားမမွ်တဲ့ မင္းစီးလာတဲ့ဒုိင္နာဟာ အခ်ိန္မေရြး လမ္းေခ်ာ္ေမွာက္သြားႏုိင္တယ္။
ကပ္တစ္ခုစိုက္လိုက္တာနဲ ့မင္းဘဝက အခ်ိန္မေရြး လမ္းေပၚေရာက္သြားႏုိင္တယ္။

တိုင္းျပည္ကို ျခယ္လွယ္ေနတဲ့ ဘုရင္တစ္အုပ္ဟာ
အစိုးရနာမည္ခံထားတဲ့ မစင္တစ္ထုပ္ပါ
ျပည္သူေတြကလည္း သူတို ့ထင္သလို အခ်ဥ္မဟုတ္ပါ။

ဒီလိုနဲ ့မခံခ်င္စိတ္ေတြ ငလ်င္ခဏခဏလွဳပ္
သူတို ့ေတြရဲ ႔ ပလႅင္ခဏခဏလွဳပ္လည္း
အခုထိမျပဳတ္ေသးေတာ့
တစ္ေယာက္တည္းေတြးရင္း ရင္ရွဳပ္
ေပါက္ကြဲမွဳေတြကုိ ကဗ်ာအျဖစ္ အျပင္ထုတ္လုိက္တယ္။

ဒုကၡေတြနဲ ့ ရွဳပ္ပြေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေျခြ ေျပာင္းျပန္ကမၻာထဲ
လဲက်တိုင္းသာ ပုလဲခေနရင္ မ်က္ရည္ေတြသာ ေခ်ာင္းလွ်ံလာမယ္။
အက်ိတ္အခဲေတြ စိတ္ထဲမွာ သိပ္သည္းကာ ေျဗာင္းဆန္လာတယ္။
စကားလံုးေတြ ၾကမ္းသြားမိခဲ့ရင္ ကဗ်ာဖတ္သူကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။

ေကာင္းကင္ကို
at

50 comments:

  1. AnonymousOctober 28, 2008 at 1:24 PM

    owow!!!!!!!!!!!!!great poem.good writing.how can I say ???????????ur poem mention the truth!!!!!!!!!!!!!

    ReplyDelete
  2. AnonymousOctober 28, 2008 at 1:43 PM

    Brother! It is truth about our homeland. You are really brilliant poet!

    ReplyDelete
  3. အိုင္လြယ္ပန္October 28, 2008 at 2:26 PM

    စကားလံုးေတြရဲ႕အားကို
    ေလးစားပါတယ္အစ္ကိုေရ....
    ေကာင္းေသာေန႔ပါဗ်ာ.......

    ReplyDelete
  4. AnonymousOctober 28, 2008 at 2:35 PM

    ကဗ်ာေမွာ္ေအာင္တဲ.ဆရာေလးေရ
    ကြ်န္ေတာ.ဘေလာ.မွာလင္.ခ္ထားပါတယ္
    ခင္ဗ်ာ။

    ReplyDelete
  5. tututhaOctober 28, 2008 at 2:59 PM

    the great poem ...

    ReplyDelete
  6. AnonymousOctober 28, 2008 at 3:06 PM

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  7. AnonymousOctober 28, 2008 at 3:07 PM

    အရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲဗ်ိဳ႕။
    ဒီကဗ်ာေလးကိုဖတ္ရင္းဖတ္ရင္းနဲ႕ မ်က္လံုးထဲမွာ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္လာတယ္၊ နင့္နင့္သီးသီးခံစားလာရတယ္၊ ဆို႕ဆို႕နင့္နင့္ နားလည္လာတယ္၊ နာနာက်င္က်င္ နာက်ည္းလာရတယ္၊ ခံစားမႈေတြ သေဘာတရားေတြနဲ႕ သ႐ုပ္မွန္ေတြကို အ႐ွိ အ႐ွိအတိုင္း အမွန္ အမွန္အတိုင္း ျမင္လာမိပါတယ္။ ေလးစားမိပါတယ္ အကို ေကာင္းကင္ကိုခင္ဗ်ား...

    ေလးစားစြာျဖင့္

    ReplyDelete
  8. AnonymousOctober 28, 2008 at 3:22 PM

    very good poem! I like it so much.

    ReplyDelete
  9. AnonymousOctober 28, 2008 at 3:47 PM

    ဒင္းၾကီးတို ့ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိရင္ေတာ့ ဟင္းးးးးးးးးး ဒင္းၾကီးကိုေတာ့ မျပဳတ္ပဲ အစိမ္းလိုက္ ၀ါးစားခ်င္တယ္ အစ္ကိုေကာ စားမလားး =)

    ReplyDelete
  10. mgngalOctober 28, 2008 at 5:14 PM

    :) ။တိုင္းျပည္ၾကီးကုိ တညီတညြတ္ထဲ ေရာင္းစားေနျပီ။

    ကိုေကာင္း အဲလို ထင္ေတာ့လည္း အဲဒါအမွန္ေပါ့ဗ်ာ။

    စကားလံုးေတြ ၾကမ္းသြားမိခဲ့ရင္ ကဗ်ာဖတ္သူကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။
    အဲဒီ စာေၾကာင္းေလးေၾကာင့္မို ့ ခြင့္လြတ္ပါတယ္ ။ :P
    ေက်းဇူးျပဳျပီး က်ေနာ္ကို လူ ့ခြစာ လို ့ေခၚပါ ။

    ReplyDelete
  11. ကုိေပါOctober 28, 2008 at 7:40 PM

    စကားလံုးေတြ ၾကမ္းသြားမိခဲ့ရင္ ကဗ်ာဖတ္သူကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။ (မလုိပါဘူး)
    စပါးလုံးေတြ ႁပြမ္းသြားမိခဲ့ရင္ေတာင္မွ အစာငတ္သူအဖုိ႔ ေကာင္းျပန္ပါတယ္....(အဟဲ။ ဓါတ္ကူးသြားလုိ႔။)

    ReplyDelete
  12. ေဆာင္းယြန္းလOctober 28, 2008 at 8:41 PM

    ဒီလိုနဲ ့မခံခ်င္စိတ္ေတြ ငလ်င္ခဏခဏလွဳပ္
    သူတို ့ေတြရဲ ႔ ပလႅင္ခဏခဏလွဳပ္လည္း
    အခုထိမျပဳတ္ေသးေတာ့
    တစ္ေယာက္တည္းေတြးရင္း ရင္ရွဳပ္
    ေပါက္ကြဲမွဳေတြကုိ ကဗ်ာအျဖစ္ အျပင္ထုတ္လုိက္တယ္။

    ေကာင္းလိုက္တဲ့ေတြးေခၚမႈေတြနဲ႔စာသားအၿပင္းစားေတြ
    ပါလား...ထိတယ္..တဲ့တဲ့ၾကီးကိုဘဲ

    ReplyDelete
  13. ဂ်ဴနိုOctober 28, 2008 at 9:13 PM

    အစိုးရနာမည္ခံထားတဲ့ မစင္တစ္ထုပ္ပါ
    ျပည္သူေတြကလည္း သူတို ့ထင္သလို အခ်ဥ္မဟုတ္ပါ။

    ဟားဟားဟား ရုိ .ရို ့
    ေကာင္းလိုက္တာ ဗ်ိဳ ့ဗ်ိဳ ့
    ဆက္ေရးပါ လို ့လို ့

    ReplyDelete
  14. pandoraOctober 28, 2008 at 10:52 PM

    အားရင္ စကားလံုးတြဲေတြအေၾကာင္းပဲ ထိုင္စဥ္းစားေနလား ေအာက္ေမ့ရတယ္

    ေျပာင္ေျမာက္ပါေပ့ ေကာင္းကင္ကို

    ReplyDelete
  15. AnonymousOctober 29, 2008 at 8:47 AM

    Excellent!!!! Thank you so much for the poem.

    ReplyDelete
  16. AnonymousOctober 29, 2008 at 9:07 AM

    ေျမညီထပ္ေလး ေရာက္ဖုိ ့ေတာင္.. ကုိယ့္စိတ္ဓာတ္ကိုယ္.. ေလွကားလိုနင္းျပီး.. တက္ေနရဆဲ။
    က်ေတာ္တို႕ ေျမညီထက္ေရာက္ဖို႕ေတာင္ တက္ေနရတယ္ဗ်ာ...ရင္နာတယ္
    အကို႕စာသားေတြက အရမ္းထိတယ္ဗ်ာ
    ေလးစားတယ္ က်ေတာ္လည္း အကို႕လိုေရးတတ္ခ်င္လိုက္တာ

    ReplyDelete
  17. AnonymousOctober 29, 2008 at 9:08 AM

    ေျမညီထပ္ေလး ေရာက္ဖုိ ့ေတာင္.. ကုိယ့္စိတ္ဓာတ္ကိုယ္.. ေလွကားလိုနင္းျပီး.. တက္ေနရဆဲ။
    က်ေတာ္တို႕ ေျမညီထက္ေရာက္ဖို႕ေတာင္ တက္ေနရတယ္ဗ်ာ...ရင္နာတယ္
    အကို႕စာသားေတြက အရမ္းထိတယ္ဗ်ာ
    ေလးစားတယ္ က်ေတာ္လည္း အကို႕လိုေရးတတ္ခ်င္လိုက္တာ

    ReplyDelete
  18. AnonymousOctober 29, 2008 at 10:12 AM

    I really really love this poem. You are no two.

    Nyein Chan Aung

    ReplyDelete
  19. ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္October 29, 2008 at 12:11 PM

    ကိုေကာင္းကင္...
    စကားလံုးေတြၾကမ္းမွာမပူပါနဲ႔.....
    လိုေတာင္လိုအပ္ေနေသးတာပါ.....။

    “ထင္းကနဲျမင္ရတိုင္း အရွိကိုသာ
    ေရးမယ္ဆိုရင္ ကမၻာႀကီးထငိုလိမ့္မယ္”

    စကားလံုးေတြ ေကာင္းလြန္းေနတာ ခဏခဏ မေျပာေတာ့ပါဘူးေနာ္.....!!
    လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခ်ီးမြမ္းခ်င္တာ
    မမွီမွာစိုးတယ္....

    ခင္မင္စြာ ေလးစားလွ်က္....

    ReplyDelete
  20. AnonymousOctober 29, 2008 at 10:29 PM

    ေလးစားပါတယ္ အစ္ကို...
    စကားလုံးေတြ ကတစ္ကယ့္ အံ့မခန္းပါပဲ...
    ဘယ္လုိႏွလုံးသားနဲ႕ မ်ားေရးထားခဲ့လဲမသိဘူး
    အဆင္ေျပပါေစ အစ္ကုိ..

    ReplyDelete
  21. PinkgoldOctober 29, 2008 at 10:56 PM

    အမွန္ေတြခ်ည္း ေရးထားတာမို႔ comment ေတာင္ မေရးခ်င္ေတာ့ပါဘူး အကိုရယ္.. ဖတ္မိရင္ ဘ၀ႀကီးကို သနားတယ္ အဟင့္

    ReplyDelete
  22. ဒီေရOctober 30, 2008 at 9:40 AM

    ကိုေကာင္းကင္ေရ!.... ကြ်န္ေတာ္ ကို ဒီကဗ်ာေလး တင္ျပခြင့္ ေပးပါ... အရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလး.... ခံစားမိတယ္...

    ReplyDelete
  23. MaharburmaOctober 30, 2008 at 11:38 AM

    ညီေလးေရ

    အေတြးေရာ စာသားေရာက အရမ္းေကာင္းတယ္။ ေလးစားပါတယ္ ဗ်ာ

    ReplyDelete
  24. တန္ခူးOctober 30, 2008 at 12:33 PM

    ဒီကဗ်ာက ၾကိုးတန္းေပၚက ျပုတ္က်လာတဲ့ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္းတပုဒ္လိုပဲ…
    အရသာတမ်ိဳးရတယ္… ခါတိုင္း စတိုင္နဲ ့သိပ္မတူသလိုပဲ… ဒီအရသာေလးကလဲ တမ်ိဳးေကာင္း…

    ReplyDelete
  25. သစ္နက္ဆူးOctober 31, 2008 at 2:26 AM

    တစ္ျခားတစ္ျခားေသာ ....
    ကဗ်ာဆရာမ်ားကိုလည္း ေလးစားပါတယ္...
    ဖန္တီးမႈတိုင္းကိုလည္း ေလးစားပါတယ္...
    ဒါေပမယ့္..
    ကိုေကာင္းေရ...
    ကိုေကာင္း..ကေတာ့ ကဗ်ာ ကေ၀ၾကီးဘဲဗ်ာ....။

    ReplyDelete
  26. လင္းလက္ၾကယ္စင္November 1, 2008 at 8:25 AM

    သိပ္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထက္ပိုျပီး တင္စားခ်င္ပါတယ္။ ဖန္တီးမႈစြမ္းအားနဲ႕ အမွန္တရားေပါင္းလိုက္ေတာ့ Excellent ပါပဲ :)

    ReplyDelete
  27. AnonymousNovember 2, 2008 at 12:46 AM

    WOW...What can I say?? You are just brilliant !!
    You do give the readers something extra !!
    You are one of the most talented people I have ever known..
    You deserve the word "genius"

    ReplyDelete
  28. RePublicNovember 2, 2008 at 8:36 PM

    ေကာင္းကင္ၾကီး..

    ဖတ္ရတာ ေက်နပ္တယ္ဗ်ာ ၊၊

    ReplyDelete
  29. AnonymousNovember 6, 2008 at 11:42 PM

    oh my God!!!
    good job Dudy ...

    ReplyDelete
  30. AnonymousNovember 11, 2008 at 11:16 AM

    ေကာင္းလွခ်ည္လား သူငယ္ခ်င္းေရ

    အေတြးရဲရဲ အေရးရဲရဲ..
    ကဗ်ာအေတြးထဲမွာ ရဲရဲေတာက္ေနတဲ့ ေသြးကို ျမင္ရတယ္
    ေလးစားတယ္ သူငယ္ခ်င္း

    ReplyDelete
  31. AnonymousNovember 18, 2008 at 4:03 PM

    အကိုေရ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလး ပါ။ အျဖစ္မွန္ကို ထိထိမိမိ ေရးထားတာေလးစားစရာပါ။ အားေပးလွ်က္ပါ။
    က်ေနာ့္ blog အတြက္ သံုးခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ာ။
    ေက်းဇူးပါ။

    ReplyDelete
  32. MELODYMAUNGNovember 21, 2008 at 11:30 PM

    yoyo! absolutely awesome

    လန္းတယ္ကြာ
    ဟတ္ထိတယ္ အျပတ္မိတယ္

    ဒီကဗ်ာေလးေရးတာက နဲနဲေစာသြားတယ္
    မၾကာခင္မွာပဲေပါ႕...
    လိုသလို ပုဒ္မ ခ်လို ့ရတဲ့
    အငို ဒုကၡ တိုင္းျပည္မွာ
    ငါတို႕ လက္တြဲေဖာ္ေတြ...
    အီလက္ထရြန္းနစ္ပုဒ္မတဲ႕ေလ :(

    ReplyDelete
  33. ၾကယ္ျပာApril 5, 2009 at 1:09 AM

    အရင္က ဒီဘေလာ႔ကုိ တခါပဲေရာက္ဖူးတယ္ ... ဒါေပမယ္႔ ေသခ်ာမဖတ္မိခဲ႔ဘူး .... ကြ်န္မခုမွ လိုက္ေမႊေႏွာက္ၾကည္႔မိတယ္ ...
    ကဗ်ာပံုစံေလးက ဟစ္ေဟာ႔သီခ်င္းဆိုလို႔ေတာင္ရမယ္ ..
    စာသားေတြေကာင္းသလို အဓိပၸါယ္ေတြကလဲေကာင္းတယ္ ... အမွန္ေတြကုိ စကားလံုးအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္သလိုပဲ ... ဒီကဗ်ာကို ကဗ်ာဆရာနဲ႔ထပ္တူနီးပါး ခံစားခဲ႔ပါတယ္ ....

    ReplyDelete
  34. ေဒါင္းတမာန္May 29, 2009 at 9:46 AM

    ေကာင္းကင္ကို ရဲ ့ကဗ်ာေတြဟာ တကယ္ အသက္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ေလးစားပါတယ္ က်ေတာ္ၾကိဳက္တဲ ့ ကဗ်ာေတြ ကို သံုးခြင့္ျပဳပါ ။ ေက်ဇူးတင္ပါတယ္

    ReplyDelete
  35. Kyaw TunMay 29, 2009 at 11:10 AM

    Very very good.

    ReplyDelete
  36. မင္းနႏၵMay 29, 2009 at 11:17 AM

    အခုအခ်ိန္မွာ အလိုအပ္ဆံုး ကဗ်ာအမ်ိဳးအစားပါပဲ။

    ReplyDelete
  37. ိဒီမိုေဝယံMay 30, 2009 at 9:11 AM

    တကၠသိုလ္မ်ား လယ္ကြင္းထဲသို ့ေျပာင္းသြားေလျပီ။
    ဘြဲ ့ရတစ္ေယာက္ အလုပ္မရ၍ ေခါင္းစားေနသည္။
    သူေတာင္းစားတို ့က် ေကာင္းစားေနသည္။
    အိတ္ကပ္ၾကီးေတြ ေဖာင္းကားေနသည္။
    တိုင္းျပည္ၾကီးကုိ တညီတညြတ္ထဲ ေရာင္းစားေနျပီ။

    ကိုေကာင္းကင္ေရအခုမွဖတ္မိေပမဲ့
    ၾကိဳက္လြန္းလို႔ဘေလာ့မွာသံုးခြင့္ျပဳပါ။

    ReplyDelete
  38. AnonymousJune 3, 2009 at 4:33 PM

    You are very talented. I want you to write more poems. You are expressing the truth. Keep writing. I like your poem very much. Thank you very much for your sharing. You are a brilliant poet.

    ReplyDelete
  39. DreamJune 3, 2009 at 8:29 PM

    စကားလံုးေတြက လန္ထြက္ေနတာပဲ.... အရမ္းေကာငး္တယ္ ကဗ်ာေလးက ထိခ်က္ ျပင္းတယ္.. ေလးစားတယ္ဦးဦးေကာင္းေရ....

    ReplyDelete
  40. PhoeWunnaJune 5, 2009 at 8:20 PM

    Excellent, Excellent and Excellent!!!
    It has been quite a long time not to read such an effective poem. Thank you so much.

    ReplyDelete
  41. waloneJune 6, 2009 at 12:54 AM

    ခံစားရတာ ျပန္ၾကားရယင္ အမွန္စကား ေတြမုိ႔ စံထားခ်ီးက်ဴးပါတယ္

    ႀကိဳင္လွေမာင္ေမာင္
    ၂၀၀၉၀၆၀၆

    ReplyDelete
  42. UnknownJune 11, 2009 at 11:45 AM

    အကိုရဲ့ စကားလံုးတိုင္းက အသက္၀င္တယ္ . .အားမာန္အျပည့္ရွိတယ္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကို မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္တာနဲ့ တူတူပဲ။ မ်က္လံုးထဲ ကြင္းခနဲ ကြက္ခနဲကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရတယ္ . . .ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေရးခ်က္ . ..

    ReplyDelete
  43. UnknownJune 11, 2009 at 7:42 PM

    it's a dope , , shit , ,straight it up ,, my man / / / / we still got a lot of works to do,.

    ReplyDelete
  44. မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာJune 12, 2009 at 12:31 AM

    ဖတ္ေနရင္း အလင္းမဲ့ေကာင္းကင္ႀကီး မ်က္ေစ့ေ႐ွ႕မွာၿပိဳက်သြားတယ္
    ၿပီးေတာ့ ေဒါသေတြအန္ထုတ္ပစ္လိုက္မိတယ္
    ေလွာင္ခ်ိဳင့္ေတြထဲက အသံေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ နာက်ည္းစြာေက်းဇူးတင္ပါတယ္

    ခြင့္မေတာင္းဘဲခိုးယူရေလာက္ေအာင္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ

    မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာ

    http://myochitmyanmar.org/2008-07-25-07-31-58/2008-07-25-07-51-05/2752-2009-06-11-17-18-44

    ReplyDelete
  45. ရာေခလJune 16, 2009 at 8:43 AM

    အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ထိထိမိမိ ရွိလြန္းတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ၾကိဳက္တယ္။

    ReplyDelete
  46. cybernyuntJune 23, 2009 at 10:30 AM

    ေကာင္းလြန္းလို႔ ...... ဘယ္လိုေျပာရမလဲေတာင္မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ

    ReplyDelete
  47. AnonymousJune 23, 2009 at 11:33 AM

    အငိုဒုကၡတိုင္းျပည္မွာ အပိုပုဒ္မေတြမ်ားလို႔ အမည္ေတာင္မေဖၚ၇ဲပဲ ဒိုင္နာဘယ္ေတာ့ေမွာက္မလည္း လို႔ စိတ္ဓါတ္ကို ဖင္ခုထိုင္ထားၿပီး ခပ္ယိုင္ယိုင္ စာရိတၱမဏၬိဳင္ကို ကိုင္ထားရတယ္ ၀ရမ္းထုတ္ထားတဲ့သံဃာေတြ ဆီ လည္းမသြားရဲေတာ့ အိမ္မွာပဲ ေမတၱာသုပ္ကို အသံမထြက္ပဲရြတ္ေနရတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းေတြၾကားယုံပ။ ဒီကဗ်ာက တိုင္းျပည္အတြက္အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခုထိျဖစ္လာနိဳင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တကဲ့ပကတိအေျခအေနမွန္ပါပဲ

    ReplyDelete
  48. UnknownJune 27, 2009 at 5:05 PM

    ခုဖတ္ရတာေနာက္က်ေနျပီ
    ေစာေစာကမပို့ေပးလို့
    ပို့ေပးတဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုစိတ္ဆိုးတယ္
    အရမ္းေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေလးပါ

    ReplyDelete
  49. zawmoenaungJuly 8, 2009 at 9:16 AM

    ကဗ်ာကို ဖတ္ေနရင္း ၾကက္သီးထမိတယ္၊ အရွိကို သိေနေပမယ့္ ဒီလိုေထာက္ျပနုိင္တာရယ္ ၊ စိတ္ကူးစြမ္းရည္ ရယ္ကို မခ်ီးမြမ္းပဲ မေနႏုိင္ပါဘူး၊ ကေလာင္လက္နက္က ပစ္ခြင့္မရတဲ့ စစ္သည္ေတြရဲ႕ ဂ်ီ-သရီးထက္ စြမ္းပါတယ္ဗ်ာ။

    ReplyDelete
  50. ဒီမိုေဝယံJuly 17, 2009 at 1:31 PM

    ကိုေကာင္းကင္ကိုေရ ကဗ်ာ ေနာက္တၾကိမ္ ထပ္သံုးထားပါတယ္။ ေလးစားစြာျဖင့္။....။

    ReplyDelete