Wednesday, December 23, 2009

စိုးရိမ္ 'စိတ္' မွတ္

ခုဆို ငါ့စိတ္ကမၻာမွာ ရြက္ေၾကြရာသီတခုပဲရွိတယ္။

ႏွလံုးသားနဲ႕ မွားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြကလည္း အဆာမေျပခဲ့။
ေခါင္းနဲ ့စားခဲ့တဲ့ အစာေတြကလည္း အစာမေၾကခဲ့။

ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့သူကုိ ေခါင္းေမာ့ထားသူေတြက တရၾကမ္း ဝင္တုိက္တယ္။
ထြက္ေျပးလာတဲ့သူကုိ ဝိုင္းၾကီးပတ္ပတ္ဒူေဝေဝသမားေတြက ေလွာင္ၾကတယ္။

ငါးမွ်ားခ်ိတ္ေတြကလည္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာေနရာတကာ

ေၾသာ္…ေလာကမွာ ကုိယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္ မယံုႏုိင္ေတာ့တာေလာက္ ေၾကကြဲစရာေကာင္းတာ ဘာမွမရွိဘူး။
ေကာင္းကင္ကို
at

6 comments:

  1. ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္December 23, 2009 at 7:12 PM

    ေခါင္းနဲ႔စားခဲ့တဲ့ အစာေတြကလည္း
    အစာမေက်ဘူး..... တဲ့လား.!!

    မွန္လိုက္တာ........

    တပုဒ္လံုး အရမ္းကို ႀကိဳက္တယ္
    ကိုေကာင္းႀကီးေရ....

    ReplyDelete
  2. ေႏြဆူးလကၤာDecember 23, 2009 at 8:06 PM

    ကိုယ္ကက်ဴး ကိုယ့္ဒူးေတာင္မယံုရတဲ႔။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ကမက်ဴးရင္ မေၾကကြဲရေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ

    ReplyDelete
  3. သြယ္လင္းဆက္December 23, 2009 at 8:46 PM

    *ေလာကမွာ ကုိယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္ မယံုႏုိင္ေတာ့တာေလာက္ ေၾကကြဲစရာေကာင္းတာ ဘာမွမရွိဘူး*
    ဟုတ္တယ္ဗ်။

    ReplyDelete
  4. စိုင္းေလာဝ္ပိန္းDecember 24, 2009 at 8:22 AM

    ငါမွ်ားခ်ိတ္ေတြက ေနရာတကာဆိုတာ အဟုတ္ပဲအကိုေရ။

    ကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီး သက္ျပင္အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနမိတယ္။
    ကဗ်ာေကာင္းေလး အကို။

    ReplyDelete
  5. AnonymousDecember 24, 2009 at 8:43 PM

    ကဗ်ာေလးလာဖတ္သြားတယ္ . .
    အရမ္းေကာင္းတဲ့ကဗ်ာေလးပဲ . .

    ReplyDelete
  6. ေမာင္ေနြသစ္January 6, 2010 at 6:57 AM

    ႏွလံုးသားနဲ႕ မွားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြကလည္း အဆာမေျပခဲ့။
    ေခါင္းနဲ ့စားခဲ့တဲ့ အစာေတြကလည္း အစာမေၾကခဲ့...

    အရမ္းခိုက္တယ္..အကိုေရ...
    ႏွလံုးသားနဲ႕မွားခဲ့တဲ့ကဗ်ာေတြ..အစာေၾကပါေစဗ်ာ..။

    ReplyDelete