Friday, September 11, 2009

ဇာတ္နာ

ေရွ ႕ဆယ္လွမ္းတိုးဖုိ ့
ေနာက္တလွမ္းဆုတ္လိုက္ကာမွ
ဘဝက ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကုိ တည့္တည့္က်တယ္။

ေလာကဓံတရားေရ
မင္းဆက္ထုိးဖို ့မလိုေတာ့ေအာင္ကုိ
ငါ့ပါးရိုးက က်ိဳးျပီးသားပါ။

အထီးက်န္ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလုိက္ပံုကလည္း
အျပီးအပုိင္လမ္းခြဲကာေျပာင္းရမွာကိုေတာင္
လာႏွဳတ္ဆက္ၾကမယ့္သူလည္း တေယာက္မွမရွိ။
သြားႏွဳတ္ဆက္ရမယ့္သူလည္း တေယာက္မွမရွိ။

ေၾသာ္…ေနာက္ဆံုးေတာ့
တံလွ်ပ္ေတြလို
ဘဝကုိပိုေမွာင္ေစတဲ့ အလင္းေတြအတြက္
ဘာကုိမွ မစစ္မေဆး
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပဲ အျပစ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။
ေကာင္းကင္ကို
at

15 comments:

  1. sait phay yarSeptember 11, 2009 at 9:50 AM

    အဲလိုေတာ့လည္းမဟုတ္ဘူးေလ ကိုကင္းရယ္ေနာ္...

    ReplyDelete
  2. Myanmar Good Knowledg Co., LtdSeptember 11, 2009 at 10:04 AM

    တကယ္ပဲ ဇတ္နာလိုက္တာ။ ေနာက္တမိ်ဳးေရးပါဦးေလ။

    ReplyDelete
  3. ေဆာင္းယြန္းလSeptember 11, 2009 at 10:08 AM

    ဒီဇာတ္ကအတိအက်ကို အထိအရွနာေနပါလားညီေလးေရ

    ေလာကဓံတရားေရ
    မင္းဆက္ထုိးဖို ့မလိုေတာ့ေအာင္ကုိ
    ငါ့ပါးရိုးက က်ိဳးျပီးသားပါ။

    ၾကိဳက္တယ္ညီေလးေရ

    ရႊင္လန္းပါေစ
    အကိုေဆာင္းယြန္းလ

    ReplyDelete
  4. MKSeptember 11, 2009 at 10:48 AM

    wanna know how u punish urslef ....
    i can guess though

    ReplyDelete
  5. mgngalSeptember 11, 2009 at 11:14 AM

    ဇာတ္ကြက္လွလွေတြ ေျပာင္းကႏိုင္ပါေစ ကိုေကာင္း ။

    ReplyDelete
  6. စိုင္းေလာဝ္ပိန္းSeptember 11, 2009 at 12:14 PM

    အားေပးေနတယ္ အကိုေရ...

    ReplyDelete
  7. ၿငိမ္းေ၀September 11, 2009 at 12:52 PM

    ပါးရိုးက်ိဳးရင္ ကဗ်ာနဲ ့သာ လိမ္းလိုက္ပါ
    ခ်က္ခ်င္း ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္။

    ReplyDelete
  8. သတိSeptember 11, 2009 at 1:13 PM

    အားလံုုးသတိ

    ရွယ္ပါပဲဗ်ာ.. တကယ္ေၾကြတယ္..
    ကုုိေကာင္းကင္ကုုိ (အီး. ”က”လွခ်ည္လား..)ရဲ႕ ဘေလာ့ပရိတ္သတ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တန္းစီပီဗ်ဳိ႕..

    ေနာက္ဆုုိရင္ အျမဲတမ္းလာႏႈတ္ဆက္ပါမယ္.. ဒါဆုုိရင္ ဒီကဗ်ာပုုိင္ရွင္လဲ လာႏႈတ္ဆက္မဲ့သူ တစ္ေယာက္ရွိသြားသလုုိ ကၽြန္ေတာ္လဲ သြားႏႈတ္ဆက္ရမဲ့သူ တစ္ေယာက္တုုိးတာေပါ့.. ဟားဟား..

    သက္သာပါဗ်ာ..
    ေမာင္သတိ

    ReplyDelete
  9. Notes on Web of My PiecesSeptember 11, 2009 at 4:58 PM

    ဇာတ္နာ ဆုိတဲ႔ အတုိင္း မနာ နာေအာင္ ကုိင္ရုိက္ လုိက္တာလား...

    ReplyDelete
  10. Moe Hlaing NyaSeptember 11, 2009 at 10:09 PM

    ဇာတ္ကမနာေတာ့ဘူးအစ္ကုိ
    ထုံေနၿပီ...
    ေက်ာက္ဆူးကုိဆြဲတင္လုိက္ၿပီဆုိတာ
    ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ကမ္းေၿခအသစ္ပဲ...
    ႏႈတ္ဆက္မယ့္သူမရွိလည္း...
    အတူမုိက္မယ့္သူေတြရွိၿပီးသားေလအစ္ကုိ
    ေလာကဓံဆုိတဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ ငနဲေလးကုိပါ
    အပါေခၚသြားၾကတာေပါ့...

    ReplyDelete
  11. AnonymousSeptember 12, 2009 at 12:26 AM

    ေဟာဒီ ေလာကထဲ
    သူလိုကိုယ္လုိလူေတြ
    ကိုယ့္ဇာတ္နဲ႕ကုိ နာေနၾက
    ေအာ္...ဘ၀ ဘ၀

    အားေပးသြားပါတယ္အကုိေရ...
    ဘ၀ဇာတ္နာရင္ေတာ့ မသိဘူး
    ဇက္ နာရင္ေတာ့ လင္ဇီးေလးလိမ္းလိုက္ပါေနာ္...:p
    ခင္မင္မွုမ်ားျဖင့္.......

    ReplyDelete
  12. ကိုလူေထြးSeptember 12, 2009 at 1:00 AM

    ျမင္ေနရတယ္ ေကာင္းကင္ကိုေရ...

    ဒါေပမယ့္ ေလာကဓံဆိုတာ အျမဲတမ္း တသမတ္ထဲရွိတတ္တာမ်ိဳးမွ မဟုတ္ဘဲ...

    ရင္ကိုေကာ့...
    ေခါင္းကိုေမာ့...

    ဆရာတင္မိုးေျပာခဲ့သလိုေပါ့...

    ေရွ႕ကိုသာဆက္ေလွ်ာက္
    တေန႕ေန႕မွာ ေရာက္ရမယ္...
    အံခဲရင္း မာန္ဇြဲတင္း
    အလံမလဲျခင္းစိတ္ဓာတ္နဲ႕
    နိမိတ္ဖတ္ျပီး
    ေအာင္ပန္းခူးစိတ္ကူးနဲ႕ ျမဴးၾကစို႕...


    းဝ)

    ReplyDelete
  13. စိမ္း...September 12, 2009 at 11:52 PM

    လုပ္သလိုမျဖစ္တ့ဲဘ၀ ... ျဖစ္သလိုသာလုပ္လုိက္ရရင္ေတာ့ ... အဟင္း မေကာင္းရွိေရာ့မယ္... ေနာ့ ?

    ReplyDelete
  14. Angel ShaperSeptember 23, 2009 at 7:42 AM

    ဇာတ္နာေလး လာဖတ္တယ္။

    ReplyDelete
  15. AnonymousNovember 8, 2009 at 10:15 PM

    Very good.Sir Kaung Kin Ko.

    ReplyDelete