Friday, October 10, 2008

ကေလး

အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး
ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ျပီး ေမြးခဲ့တာေတာင္
ထြက္မလာေသးတဲ့ ကေလး။

အဂၤုလိမာလ သုတ္မေျပာနဲ ့၊
ေရႊဝါေရာင္လင္းေနတဲ့ ရင္ဘတ္ေတြနဲ ့
ေမတၱာသုတ္ အထပ္ထပ္ရြတ္ခဲ့တာေတာင္
ထြက္မလာေသးတဲ့ ကေလး။

ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေလာင္းေၾကးထပ္
ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ ဆိုတဲ့ ညွပ္နဲ ့
ဆြဲထုတ္ျပီးေတာ့ ေမြးရမလား။
လက္ရံုးေတြကုိ ဓားလုိေသြး
ခြဲစိတ္ျပီးေတာ႔ ေမြးရမလား။

အျဖစ္က
ဇက္ေသေနတဲ့ စတီယာရင္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
ယာဥ္သံုးစီးကုိ တစ္ျပိဳင္တည္း ေမာင္းေနရသလိုမ်ိဳး။
ကေလး ထြက္လာဖုိ ့လည္းလိုတယ္။
ေမြးေမြးခ်င္း ေသမသြားဖုိ ့လည္း လိုတယ္။
မိခင္ရ ဲ ့အသက္ မဆံုးရွံဳးဖုိ ့လည္းလုိတယ္။

နတ္ၾကီးတဲ့ ဝိညာဥ္ႏွစ္ခုမို႔
ဘုရားသခင္က အတင္းလာလုေနတာလား။
အသက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းက ငါတို ့ရဲ ႔ လက္ထဲမွာ တည္းတည္းကေလး။

မိခင္ရဲ ႔ ငိုေၾကြးသံကလဲ အားလံုးရဲ ့ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနျပီ။
ကေလးရဲ ႔ငိုေၾကြးသံကလဲ အားလံုးရဲ ့ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနျပီ။

ကေလးရဲ ့ဖခင္လည္း
တမလြန္ကေန ပူပန္ေနေတာ့မယ္။
ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ေတြလို
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး အားေပးခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြလည္း
အသံေတြ ဝင္ျပီး ေမာကုန္ၾကျပီ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ဒီကေလးဟာ
ေကာင္းကင္ဖ်ားမွာ တည္းတည္းေလး သီးေနတဲ့ ပတၱျမားတစ္ပြင့္ကို
ခ်ဴေပးႏုိင္မယ့္ တံခ်ဴေလး၊
ငါတို ့ရွင္ေအာင္ ေမြးႏိုင္ရင္
လာဘ္လာဘ ေတြကို ယူေဆာင္လာမယ့္ ကေလးမို႔
အိမ္သားအားလံုးကေတာ့
ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ ့
အံကုိၾကိတ္ျပီး ေမွ်ာ္ေနၾကတယ္။

အံကုိၾကိတ္ျပီး ေမွ်ာ္ေနၾကတယ္။

ေကာင္းကင္ကို
at

20 comments:

  1. Mhu DaryeOctober 10, 2008 at 11:05 AM

    ဖတ္တဲ့ မ်က္စိေနာက္က ဦးေနွာက္ထဲမွာ အထင္းသား တစ္ခုခုကို ျမင္သြားတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ လာဖတ္ျဖစ္ ပါတယ္.........။

    ReplyDelete
  2. စိုင္းေလာဝ္ပိန္းOctober 10, 2008 at 11:10 AM

    ကဗ်ာ နမိတ္ပံုက အရမ္းထိတယ္ဗ်ာ

    ReplyDelete
  3. AnonymousOctober 10, 2008 at 11:32 AM

    ခိုင္းႏႈိင္းထားတဲ့ စကားလံုးေတြ ထိတယ္ အစ္ကိုေရ့ ဟုတ္ပါ့ အသံေတြေတာင္၀င္ခ်င္ေနျပီး လည္ပင္းကလည္း ရွည္လိုက္တာ သစ္ကုလာအုပ္က အဘေခၚ၇မယ့္အျဖစ္...။

    ReplyDelete
  4. mgphonemyintOctober 10, 2008 at 12:28 PM

    ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႕ အံၾကိတ္ျပီးေမွ်ာ္ေနရတာ
    ေမးရုိးေတြေတာင္ ခုိင္ေနျပီဗ်ာ...
    အားမရေတာ႕ဘူး

    ReplyDelete
  5. RePublicOctober 10, 2008 at 12:35 PM

    အႏွစ္သာရ ရွိလွတယ္ဗ်ာ ၊၊ အားရတယ္ ေကာင္းကင္ၾကီးေရ ၊၊

    ReplyDelete
  6. Myo Win ZawOctober 10, 2008 at 3:54 PM

    ညစ္အားျပင္းျပင္း နဲ႕လာဖတ္သြားတယ္

    ReplyDelete
  7. ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္October 10, 2008 at 5:03 PM

    ကေလးေလး.. က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ အျမန္ဆံုး ေမြးဖြားလာပါေစလို႔ အံႀကိတ္ရင္းဆုေတာင္းသြားပါတယ္..

    ReplyDelete
  8. tututhaOctober 10, 2008 at 6:18 PM

    ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာ။ တည္းတည္းေလးပဲ တကယ္လိုတာလား ...

    ReplyDelete
  9. ATNOctober 10, 2008 at 7:34 PM

    excellent! excellent! excellent!

    ReplyDelete
  10. Thargyi(Gyobingauk)October 11, 2008 at 11:19 AM

    ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလးဗ်ာ
    အရမ္းအားက်ပါတယ္
    နမိတ္ပံုေရြးပံုကို အရမ္းသေဘာက်တယ္

    ReplyDelete
  11. ေဆာင္းယြန္းလOctober 11, 2008 at 11:29 AM

    ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေလာင္းေၾကးထပ္
    ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ ဆိုတဲ့ ညွပ္နဲ ့
    ဆြဲထုတ္ျပီးေတာ့ ေမြးရမလား။
    လက္ရံုးေတြကုိ ဓားလုိေသြး
    ခြဲစိတ္ျပီးေတာ႔ ေမြးရမလား။

    အျဖစ္က
    ဇက္ေသေနတဲ့ စတီယာရင္ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔
    ယာဥ္သံုးစီးကုိ တစ္ျပိဳင္တည္း ေမာင္းေနရသလိုမ်ိဳး။
    ကေလး ထြက္လာဖုိ ့လည္းလိုတယ္။
    ေမြးေမြးခ်င္း ေသမသြားဖုိ ့လည္း လိုတယ္။
    မိခင္ရ ဲ ့အသက္ မဆံုးရွံဳးဖုိ ့လည္းလုိတယ္။
    Very good poem bro. I really like it....

    ReplyDelete
  12. AnonymousOctober 11, 2008 at 3:16 PM

    ကိုယ္.ညီေရ...
    ကုိယ္.ဆီလာေရာက္ဖတ္ရွဳၿပီး ကြန္မန္.လာေပးတဲ.အတြက္ေက်းဇူးပါပဲ။အၿပင္းစားနမိတ္ပံု
    ေတြနဲ.ထိမိေအာင္ေရးတတ္တဲ.ကုိယ္.ညီရဲ.လက္ကုိေတာ.
    ေရႊခ်ထားဖုိ.ေတာင္ေကာင္းေနပါၿပီ။
    ကုိယ္.ညီရဲ.ႀကဳိးစားအားထုတ္မွဳေတြကုိေတာ.
    ေလးစားတယ္လုိ.ေၿပာရုံနဲ.တင္မလံုေလာက္ဘူးလုိ.ထင္ပါတယ္။

    ReplyDelete
  13. AnonymousOctober 11, 2008 at 6:03 PM

    ကဗ်ာကထိမိျပီး တင္ျပပံုက စိတ္ကူးေကာင္းတယ္

    ReplyDelete
  14. မဆုမြန္October 11, 2008 at 8:00 PM

    ေကာင္းလွခ်ည္လား ေဒါင္းျမၾကည္ရဲ ့..

    ReplyDelete
  15. High LanderOctober 12, 2008 at 8:02 AM

    အံႀကိတ္ထားဆဲဗ်ာ။......

    ReplyDelete
  16. AnonymousOctober 12, 2008 at 3:25 PM

    ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ကဗ်ာေလးက။ ေစာင့္စားရတဲ့အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာေတာ့ က်ိတ္ထားမိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြလည္း ျပတ္ထြက္လုပါၿပီ

    ReplyDelete
  17. မိုးသားOctober 13, 2008 at 2:22 AM

    ကိုေကာင္းေရ...
    တစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္း..ရင္ဘတ္ထဲကို တိုက္ရိုက္ေရာက္ပါတယ္..
    ကေလးေလး ေမြးလာဖို႔လိုတယ္..
    ျပန္ေသမသြားဖို႔လိုတယ္..
    မိခင္ေက်န္းမာဖို႔လည္း လိုပါတယ္ေလ...
    ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ေဘာလံုးပဲြ ပရိသတ္ေတြလို ...
    တစ္္ခါတစ္ေလ ကြင္းထဲထိ ဆင္းၿပီးေအာ္ခ်င္ေနမိတယ္ဗ်ာ...

    ReplyDelete
  18. AnonymousOctober 13, 2008 at 7:14 AM

    ေအာ္ခ်င္ေတာ့ ဘူးဗ်ာ။ ေမာလွျပီ။ ကုိယ့္ရဲ႕ တကယ့္ စြမ္းရည္ေတြကိုပါ ထိခုိက္ကုန္ျပီ။ အမွန္ဆို လူဆိုတာ တႀကိမ္မွာ အလုပ္တခုကုိသာ အာရုံ စုိက္သင့္တယ္ မဟုတ္လား။ တခုထဲ လုပ္ေနျပီး အာရုံမစုိက္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြနဲ႕ nurse ေတြကုိ တင္းလာျပီ။ ဒီေလာက္ ေအာ္ဟစ္ေစာင့္လာရတာေတာင္ တခုမွ ရွင္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဆရာ၀န္နဲ႕ nurse ေတြကို chain saw နဲ႕ ဆြဲေတာ့မယ္။ ( ျဖစ္ခ်င္တာ ေျပာပါတယ္။ ) :(

    ReplyDelete
  19. Nyein Chan AungOctober 13, 2008 at 10:33 AM

    အလုပ္မလားလို႔ အလည္မေရာက္ျဖစ္ဖူး.. ကဗ်ာလာဖတ္သြားတယ္ေကာင္းကင္ေရ.. အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစ..

    ReplyDelete
  20. တန္ခူးOctober 13, 2008 at 10:37 AM

    အေတြးကို အံ့ၾသတယ္…
    အေရးကို လက္ဖ်ားခါတယ္…
    ေစတနာကို ေလးစားတယ္…
    (စကားမစပ္… တက္ဂ္ထားတာေလး ေရးေပးဦးေလ…)

    ReplyDelete