Saturday, June 23, 2012

Chinese Poem


ဒီေန႔ ကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လွ်ပ္စစ္ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ျပန္လည္လွန္ေလွာရင္းနဲ႔ Chinese Poem အေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီ့အတိုင္း စဥ္းစားျပီး ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ အေၾကာင္းကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။

Chinese Poem အေၾကာင္းကေတာ့ ျမန္မာလို ဘာသာျပန္လည္း ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ကုိေဇယ် (http://www.facebook.com/thatsforyouall) ဆီမွာလို႔ ထင္ပါတယ္။ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ၁၀၁ ဇင္ပံုျပင္ website http://www.101zenstories.com/index.php?story=88  website မွာ ရွိပါတယ္။

(A well-known Japanese poet was asked how to compose a Chinese poem.
"The usual Chinese poem is four lines," he explains. "The first line contains the initial phase; the second line, the continuation of that phase; the third line turns from this subject and begins a new one; and the fourth line brings the first three lines together. A popular Japanese song illustrates this:
Two daughters of a silk merchant live in Kyoto.
The elder is twenty, the younger, eighteen.
A soldier may kill with his sword.
But these girls slay men with their eyes.
)
နာမည္ၾကီး ဂ်ပန္ကဗ်ာဆရာ တေယာက္ဟာ တရုတ္ကဗ်ာ တပုဒ္ကုိ ဘယ္လို ေရးရမလဲလို႔ အေမးခံရပါတယ္။ အဲဒီ့မွာ ဂ်ပန္ကဗ်ာဆရာ ျပန္ေျဖဒါက ဒီလိုပါ။

ပံုမွန္ Chinese poem ေတြမွာ စာေလးေၾကာင္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ပထမ တေၾကာင္းမွာ အေၾကာင္းအရာ တခုခုနဲ႔ စတင္ရပါတယ္။ ဒုတိယ တေၾကာင္းမွာလည္း အဲဒီ့ အေၾကာင္းအရာကို ဆက္ျပီး (ထပ္ခ်ဲ႕ျပီး) ေျပာရပါတယ္။ တတိယအေၾကာင္းမွာေတာ့ အေၾကာင္းအရာသစ္ တခုကို (မဆီမဆိုင္အေၾကာင္းအရာ၊ ဒါေပမဲ့ ပထမ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ခုိင္းႏွိဳင္းလို႔ ရမယ့္ဟာမ်ိဳး) ကုိ ေရးပါတယ္။ စတုတၳ အေၾကာင္းကေတာ့ အေပၚက စာသံုးေၾကာင္းကုိ လွလွပပ ဆက္စပ္ေပးမဲ့ ဟာမ်ိဳး ေရးရပါတယ္။
သူဥပမာေပးထားတဲ့ ကဗ်ာက

(က်ိဳတိုက ပုိးကုန္သည္မွာ သမီးေခ်ာ ႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္။
အၾကီးမက ၂၀၊ အငယ္မက ၁၈
စစ္သည္ေတြဟာ ဓါးနဲ႔ ရန္သူကို သတ္ေလ့ရွိတယ္။
ဒါေပမဲ့ သမီးေခ်ာ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သူတို႔မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ေယာက်ာ္းေတြကို သတ္တယ္)

အဲဒီ့နည္းနဲ႔ ကဗ်ာစ်ာန္ကုိ နွိဳးျပီး က်ေနာ့္ အေတြးတခုကို  ကဗ်ာအျဖစ္ ေရးဖူးပါတယ္။ အေပၚက ဥပမာ ကဗ်ာလိုေတာ့ ခ်စ္စရာ မေကာင္းလွပါဘူး။ အျမင္ကတ္စရာေတာင္ ေကာင္းေနႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့က်ေနာ့္အေတြးကုိ က်ေနာ္တန္ဖုိးထားပါတယ္။ ကုိယ္တိုင္ေတာင္မွ တန္ဖုိးမထားႏုိင္တဲ့ အရာမ်ိဳးဆိိုရင္ေတာ့ လူေတြေရွ႕မွာ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်ျပျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

 

ကြဲျပားေသာတူညီမွႈ

ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ဆရာတေယာက္ရွိတယ္။
သူသင္ေပးတဲ့ပညာ က်ေနာ္လုိက္မမီေပမဲ့ အရမ္းေက်းဇူးၾကီးတယ္။
တခ်ိဳ႕ေတြက ကုိယ္စုိက္လုိ႔ ကုိ္ယ္စားရတဲ့ ခ်ိဳျမိန္မွႈအတြက္အေကာင္အထည္မဲ့ ဘုရားသခင္ကို ပူေဇာ္ၾကတယ္။
က်ေနာ္လား?
ကြယ္လြန္သြားတဲ့ဆရာရဲ႕ ဓာတ္ပံုေလးကုိနံနက္တုိင္းထမင္းေကၽြးရံုေလာက္ပဲ။
(ေကာင္းကင္ကုိ)

2 comments:

k2tmaung said...

မၾကာမၾကာ လာလာသင္ယူရတဲ့ blogger တစ္ေယာက္ရွိတယ္...
သူ႕ ကဗ်ာနဲ႕ သူ႕စာေတြက က်မ အေတြးနဲ႕ အျမင္ကို က်ယ္ျပန္႕ေစတယ္...
မ်က္စိမႈန္တဲ့ က်မအတြက္ မ်က္မွန္တစ္လက္က အရာရာကို ၾကည္လင္ထင္ရွား အလင္းေပးတဲ့အရာ...
သူကေတာ့ သူ႕ပညာ သူ႕အေတြးစနဲ႕ က်မအသိဉာဏ္ကို ကေလာင္တံနဲ႕ဖြင့္ေပးတဲ့ က်မရဲ့ဆရာ...

:P

chinese poem ေရးနည္း လာေရာက္သင္ယူသြားပါတယ္... ဆရာ... :)

Kaung Kin Ko said...

ဟီး...ဆရာ ျဖစ္ျပီဟ။ ေက်းဖူး :D